Ο πιο καλός ο δάσκαλος φέρνει... ευτυχία στους μαθητές

Μ’ όποιον δάσκαλο καθίσεις, τέτοια γράμματα θα μάθεις, λέει η παροιμία. Νέα έρευνα έρχεται να αποδείξει ότι ένας καλός δάσκαλος δεν μεταδίδει στους μαθητές του μόνο γνώσεις, αλλά συμβάλλει καταλυτικά στη μελλοντική ποιότητα της ζωής τους...

Δάσκαλοι και καθηγητές δημοτικών, γυμνασίων και λυκείων που συμβάλλουν στη βελτίωση της απόδοσης των μαθητών τους στις εξετάσεις φαίνεται ότι επιφέρουν γενικότερες και μακροπρόθεσμες θετικές συνέπειες στη ζωή των μαθητών αυτών, πέραν της ακαδημαϊκής τους ζωής - μεταξύ άλλων, σε δείκτες που αφορούν χαμηλότερα ποσοστά σε εγκυμοσύνες εφήβων, περισσότερες εγγραφές σε πανεπιστήμια και μεγαλύτερους μισθούς, σύμφωνα με νέα έρευνα που παρακολούθησε τη ζωή 2,5 εκατομμυρίων μαθητών σε διάστημα 20 ετών.

Η έρευνα, την οποία πραγματοποίησαν οι οικονομολόγοι Ρατζ Τσέτι και Τζον Φρίντμαν του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ και ο Τζόνα Ροκόφ του Πανεπιστημίου Κολούμπια, εξέτασε με λεπτομέρειες την επίδραση των καθηγητών στη ζωή των μαθητών τους. «Το ότι η απόδοση στις εξετάσεις σε βοηθά να μορφωθείς καλύτερα και η καλύτερη μόρφωση συμβάλλει στο να έχεις μεγαλύτερες απολαβές, αυτό είναι κατανοητό από όλους», λέει ο Ρόμπερτ Μέγερ, διευθυντής του ερευνητικού κέντρου στο Πανεπιστήμιο του Γουισκόνσιν. «Ωστόσο αυτή η μελέτη ξεπερνά αυτά τα στάδια και δείχνει πολύ περισσότερα».

Η μελέτη αναμένεται να επηρεάσει σημαντικά και πολλές σχολικές επιτροπές, που έχουν αρχίσει να συμπεριλαμβάνουν στοιχεία «πρόσθετης αξίας», όπως λέγονται, προκειμένου να προσλάβουν, να απολύσουν καθηγητές ή ακόμη και να αυξομειώσουν τους μισθούς τους. Βέβαια ο εκπαιδευτικός κόσμος είναι διχασμένος. Κάποιοι θεωρούν ότι τέτοιου είδους μετρήσεις κάνουν τους καθηγητές πιο υπεύθυνους, γεγονός που συμβάλλει στη μόρφωση εκατομμυρίων μαθητών. Οι επικριτές, κυρίως οι συνδικαλιστικές οργανώσεις των καθηγητών, υποστηρίζουν ότι είναι δύσκολο να απομονώσεις τις συνέπειες που μπορεί να έχει καθένας καθηγητής, με αποτέλεσμα το έργο κάποιων να υποτιμηθεί. Οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι αυτό μπορεί να συμβεί μόνο αν κρίνεις κάποιους καθηγητές μεμονωμένα για έναν χρόνο - η μελέτη της αποδοτικότητάς τους επί πολλά χρόνια δείχνει ότι κάποιοι απλώς είναι καλύτεροι από άλλους.

ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ. Ο μέσος όρος της επιρροής ενός καθηγητή σε έναν μαθητή είναι μέτριος. Αν όλα τα άλλα είναι ίδια, ένας μαθητής που έχει έναν καταπληκτικό καθηγητή για μια χρονιά μεταξύ Δ' Δημοτικού και Β' Γυμνασίου θα κερδίσει σε όλη του τη ζωή 4.600 δολάρια περισσότερα από έναν μαθητή με παρόμοια προέλευση που έχει έναν μέτριο καθηγητή. Ο μαθητής με τον εξαιρετικό καθηγητή θα έχει 0,5% περισσότερες πιθανότητες να σπουδάσει σε πανεπιστήμιο. Εξάλλου και τα κορίτσια με καλούς εκπαιδευτικούς έχουν πολύ λιγότερες πιθανότητες εγκυμοσύνης κατά τη διάρκεια της εφηβείας τους.

Ίσως εξίσου σημαντικό, δεδομένης της δυσκολίας εύρεσης και επιμόρφωσης καταπληκτικών καθηγητών, είναι το ότι η εισοδηματική διαφορά μακροπρόθεσμα μεταξύ μαθητών με μέτριους καθηγητές και εκείνων με χαμηλού επιπέδου καθηγητές είναι το ίδιο σημαντική όσο η διαφορά μεταξύ των μαθητών που είχαν πολύ καλούς καθηγητές και όσων είχαν μέτριους, σύμφωνα με την έρευνα. Αθροιστικά, αυτές οι διαφορές είναι πιθανόν τεράστιες. Πάντως η νέα έρευνα δεν βρήκε αποδείξεις για μια παλαιά πεποίθηση: ότι το να έχεις καλό δάσκαλο στις πρώτες τάξεις του δημοτικού είναι πιο σημαντικό από το να έχεις καλό δάσκαλο αργότερα.

Η αντικατάσταση ενός εκπαιδευτικού που δεν τα καταφέρνει καλά με έναν μέτριο μπορεί να αυξήσει τις αποδοχές των παιδιών μιας τάξης για όλη τους τη ζωή κατά 266.000 δολάρια, εκτιμούν οι οικονομολόγοι. Μόνο μιας τάξης. «Εάν αφήσεις έναν κακό καθηγητή στο σχολείο σου για 10 χρόνια, αντί να τον αντικαταστήσεις έστω με έναν μέτριο, φθάνουμε να μιλάμε για απώλεια εισοδήματος ύψους 2,5 εκατ. δολαρίων», παρατηρεί ο καθηγητής Φρίντμαν, εκ των συγγραφέων της έκθεσης.

ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ. Μετά την έρευνα αυτή, θεωρείται πιθανό να τροποποιηθεί η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών σε πολλά αμερικανικά σχολεία και εκτός της ακαδημαϊκής τους παρουσίας να δίνεται σημασία και στα εξωσχολικά θέματα τα οποία συζητούν με τους μαθητές τους, καθώς και στη γενικότερη συμπεριφορά τους. «Όλα αυτά θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη στην αξιολόγηση των εκπαιδευτικών», παρατηρεί ο δρ Χάνουσεκ, «διότι παίζουν εξίσου σημαντικό ρόλο».

ΤΑ ΝΕΑ/ ΤΗΕ ΝΕW YORK TIMES Της Annie Lowrey

ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ «ΚΑΛΟΣ ΔΑΣΚΑΛΟΣ»;
Η μεγαλύτερη επιτυχία για έναν δάσκαλο είναι η... εξαφάνισή του! Δεν πρόκειται όμως για ταχυδακτυλουργία, αλλά για τον μεγαλύτερο στόχο της διδασκαλίας, όπως τον περιγράφει η μεγάλη παιδαγωγός Μαρία Μοντεσόρι. Να μπορεί να πει ο δάσκαλος: «Τα παιδιά τώρα δουλεύουν σαν να μην υπάρχω». Τότε, διά της πλασματικής του απουσίας, η οποία στην πραγματικότητα είναι η πιο αποτελεσματική παρουσία, έχει καθορίσει τους μαθητές του. Εχει επιτύχει. «ΤΑ ΝΕΑ» ζήτησαν από τρεις σύγχρονους δασκάλους, που κατά γενική ομολογία έχουν διακριθεί για τη διδακτική τους ικανότητα, να πουν ποιοι ήταν οι δικοί τους δάσκαλοι που τους καθόρισαν. Και τι σημαίνει, κατά τη δική τους οπτική, καλός δάσκαλος. Η διεθνούς φήμης καθηγήτρια Ελένη Γλύκατζη - Αρβελέρ, ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας Αναστάσιος που είναι και ακαδημαϊκός εκτός από ποιμένας και ο πρώην πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθήνας Γεώργιος Μπαμπινιώτης μιλούν για τους δασκάλους τους και για τη διδασκαλία.

Γεώργιος Μπαμπινιώτης
«Θεωρώ την προσφώνηση «δάσκαλε» ως τον πιο τιμητικό τίτλο»
Από τους τίτλους που κατά καιρούς τού αποδίδονται με τις διάφορες ιδιότητές του (καθηγητής, πρόεδρος, πρύτανης κ.ά.), ο Γεώργιος Μπαμπινιώτης θεωρεί την προσφώνηση «δάσκαλε» ως την πιο τιμητική.
«Αυτό εξηγεί την εκτίμηση που τρέφω προς την ιδιότητα – διορθώνω – προς το λειτούργημα τού δασκάλου σε όλες τής βαθμίδες, από τον δάσκαλο τού δημοτικού μέχρι τον καθηγητή πανεπιστημίου», λέει.
Ποιοι ήταν οι δάσκαλοι που τον καθόρισαν;
«Ευτύχησα να έχω δασκάλους ανθρώπους αφοσιωμένους... 

Δάσκαλε, βάστα γερά !!!

Γράφει ο Γιάννης Καραντζής, Επίκουρος Καθηγητής 
Π.Τ.Δ.Ε. Παν/μίου Πατρών

Μπήκε και ο δικός σας μισθός στην «προκρούστεια κλίνη» του οικονομικού προγράμματος για την «εξυγίανση» του δημοσίου χρέους της Χώρας. Δύσκολοι καιροί, δύσκολες αποφάσεις, δύσκολες επιλογές που στεναχωρούν, αγχώνουν και προβληματίζουν. 

Θέλουν να σας βλέπουν σαν τις πεταλούδες,
που δεν μπορούν να ζήσουν τον χειμώνα,
που δεν αντέχουν  στη βροχή.

Μπορείτε, λοιπόν, σε ένα τέτοιο περιβάλλον να επιβιώσετε;  
Προφανώς όχι !!!  
Γιατί οι μαθητές  σάς θέλουν ζωηρούς,  γελαστούς,  με περισσεύματα αισιοδοξίας. Θέλουν να σας βλέπουν σαν τις πεταλούδες, που δεν μπορούν να ζήσουν τον χειμώνα, που δεν αντέχουν  στη βροχή. Ζουν σε περιβάλλον Άνοιξης και Καλοκαιριού !!!   

Φέρτε, λοιπόν, γρήγορα την άνοιξη στο κοινωνικό τοπίο, προβάλλετε το πολιτιστικό οπλοστάσιο  της Πατρίδας μας, βοηθήστε να αλλάξουν νοσηρές νοοτροπίες, καλλιεργήστε ηθικές αξίες, αγωνιστείτε να αλλάξουν πολιτικές που ισοπεδώνουν με οριζόντιο τρόπο ότι έμεινε όρθιο. 

Οι πεταλούδες δεν μπορούν να ζήσουν τον χειμώνα, δεν αντέχουν  στη βροχή !!!

Πηγή: Εκπαιδευτικά και άλλα

Αναρτήθηκε από: ΔΗΜΗΤΡΑ ΜΥΛΩΝΑΚΗ

Εφτά καλοί τρόποι που ίσως δεν ξέρει!

Μπορεί το καμάρι σας να είναι πολύ ευγενικό, αλλά να μην έχει υπόψη του τους παρακάτω 7 must have καλούς τρόπους συμπεριφοράς.

Στα θέματα συμπεριφορά το μικρούλι σας τα καταφέρνει μια χαρά! Λέει «ευχαριστώ» όταν το προσφέρεται κάτι, απαντά «παρακαλώ» όταν κάποιος άλλο το έχει ευχαριστήσει, ζητά άδεια για να μιλήσει και άμα πληγώσει κάποιον απολογείται με ένα ειλικρινές «συγγνώμη». 
Τώρα, λοιπόν, που έχει εμπεδώσει τα βασικά έχει έρθει η ώρα να περάσει στο επόμενο στάδιο και να γίνει απόλυτα ευγενικό. 
Ακολουθούν 7 καλοί τρόποι που συνήθως τα παιδιά αγνοούν!

1.Χτυπάμε την πόρτα και περιμένουμε να μας ανοίξουν ή να μας δώσουν την άδεια για να περάσουμε μέσα.
2.Δεν συμπεριφερόμαστε σε ξένα σπίτια σαν να μας ανήκουν, που σημαίνει πως δεν χοροπηδάμε στα κρεβάτια, δεν τρέχουμε από δωμάτιο σε δωμάτιο, δεν πετάμε από ‘δω κι από εκεί τα παιχνίδια, δεν ανοίγουμε το ψυγείο, τα ντουλάπια κτλ.
3.Ζητάμε άδεια πριν καταναλώσουμε κάτι που δεν μας έχει προσφερθεί.
4.Προσφερόμαστε να βοηθήσουμε τη μαμά, τον μπαμπά ή τον οικοδεσπότη να στρώσει το τραπέζι, να μεταφέρει τα πιάτα, να σερβίρει, να μαζέψει κ.ο.κ.
5.Περιμένουμε να κάτσουν όλοι στο τραπέζι πριν ξεκινήσουμε να τρώμε και περιμένουμε να τελειώσει το γεύμα ή να πάρουμε άδεια για να σηκωθούμε.
6.Δοκιμάζουμε το φαγητό που μας έχει σερβιριστεί. Πιο συγκεκριμένα, τρώμε μια μπουκιά από το καθετί που περιέχει το πιάτο μας, χωρίς να κατεβάζουμε μούτρα και να κάνουμε φωναχτά σχόλια, τύπου «απαίσιο», «αηδία» κτλ. Εάν δεν μας αρέσει επιλέγουμε να φάμε κάτι από τα υπόλοιπα που μας προσφέρονται.

Extra Tip: Καλό θα ήταν οι γονείς να εξασφαλίσουν πως το παιδί δεν θα προσβάλλει τον οικοδεσπότη στο σπίτι που είναι καλεσμένο. Έτσι όλοι οι καλοί τρόποι και, κυρίως, ο παραπάνω θα πρέπει να προβάρονται καθημερινά. Μη ζητάτε ποτέ από το άτομο που σας έχει καλέσει ειδικό φαΐ για το μικρό σας και να επισημαίνετε μόνο όσα δεν μπορεί να φάει λόγω αλλεργίας.

7.Κρατάμε θετική στάση απέναντι στα δώρα που λαμβάνουμε. Ακόμα κι αν το δώρο που μας έχουν κάνει δεν μας αρέσει, το έχουμε ήδη ή θέλαμε κάτι άλλο το ευγενικό είναι να πούμε «ευχαριστώ» και να χαμογελάσουμε. Αυτό που μετράει είναι η κίνηση. Εάν μας ρωτήσουν αν μας αρέσει, δεν λέμε ψέματα αλλά επικεντρωνόμαστε σε κάτι καλό, όπως «είναι το αγαπημένο μου χρώμα», «μου αρέσουν πολύ τα δελφίνια» κτλ.

happyparenting

Το χαμόγελό σας είναι έπαινος

Το ξέρετε ότι, όταν χαμογελάτε απλά με κάτι που κάνει το μωρό σας, του δίνετε την ικανοποίηση ότι κάτι έχει κάνει σωστά και το γεμίζετε αυτοπεποίθηση;

Και όμως! Στα παιδιά αρκεί ένα χαμόγελό μας ή μία ενθαρρυντική ματιά, για να αντιληφθούν ότι είστε περήφανοι για τις πράξεις τους και να συνεχίσουν να έχουν την ίδια συμπεριφορά.
Ειδικά, μάλιστα, τα κορίτσια, που επιζητούν την επιβράβευση περισσότερο από τα αγόρια, δείχνουν μεγάλη ικανοποίηση όταν καταλαβαίνουν ότι η μαμά τους επικροτεί τις πράξεις τους.
Γι’ αυτό μη φείδεστε χαμόγελων και, ακόμα καλύτερα, μη διστάζετε να επικροτείτε τη συμπεριφορά τους.
Οι έπαινοι, που θα τους κάνετε, μένουν στο μυαλό τους και δρουν ενθαρρυντικά για την επόμενη φορά.
Ένα παιδί, που νιώθει απόρριψη και αδιαφορία από το γονιό του και ειδικά από την μητέρα του, θα έχει χαμηλή αυτοεκτίμηση και έτσι θα είναι πάντα διστακτικό σε ό,τι απόφαση πρέπει να πάρει στη μετέπειτα ενήλικη ζωή του.
Να θυμάστε ότι ο γονιός είναι ο κινητήριος μοχλός για το παιδί, καθώς του δίνει τη δύναμη που χρειάζεται, ενώ, μέσα από τις δικές μας παραινέσεις, τα παιδιά μαθαίνουν να ξεχωρίζουν το καλό με το κακό, το δίκαιο με το άδικο κ.ο.κ.!
Αν δεν αποδείξουμε ότι εκτιμάμε τις προσπάθειες, που κάνει το μικρό μας, τότε θα είναι δύσκολο να του δώσουμε την ώθηση που χρειάζεται.

mother.gr