Και κύλαγε το τσέρκι…

Το Τσέρκι ή κρικηλασία ήταν παιχνίδι που παιζόταν στη αρχαιότητα αλλά και στην νεότερη εποχή. 

Τα παιδιά προσπαθούν να κυλήσουν έναν τροχό, ένα στεφάνι από ξύλο ή μέταλλο  με τα χέρια ή χτυπώντας τον με ένα ξύλο. Περνούσαν μέσα το στεφάνι και σπρώχνοντάς το με αυτή το έκαναν να κυλάει. Κερδίζει το παιδί που θα φτάσει πρώτο στο προκαθορισμένο σημείο.

12ο Δημοτικό Σχολείο Βόλου

Ο Αριστοτέλης συμβούλευε τους γονείς να δίνουν όσο γίνεται πιο πρωτότυπα παιγνίδια, για να αναπτύσσουν δημιουργική φαντασία. Ο Ιπποκράτης συμβούλευε τους μεγάλους να τρέχουν με τον κρίκο, (το σημερινό στεφάνι, το τσέρκι), για να διατηρήσουν τη φόρμα τους και τους μικρούς για να παίξουν. ΑΔΡΑΞΕ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΚΑΝ' ΤΗΝ ΟΜΟΡΦΗ
.
  Τσούρλι με μπαγκιονέτα Το φτιάχναμε απο πολύ χοντρό τέλι κρεβατίνας και για τροχό βρίσκαμε απο κανένα πεταμένο παιδικό καροτσάκι.

Πολύ αγαπημένο παιχνίδι, καθώς διανύαμε με αυτό ατέλειωτα χιλιόμετρα ενώ για να δοκιμάζουμε την δεξιοτεχνία μας φτιάχναμε ειδικές "πίστες" αγώνων.

 
Τσούρλι με κλήμα κρεβατίνας και μεγάλο τροχό
Ευκολη και γρήγορη εφεύρεση για να "τσουρλήξει" ο μεγαλύτερος τροχός αφού δεν του ταίριαζε η μπαγκιονέτα με το τέλι.


Τσούρλι με μεγάλο τροχό ή τσέρκι που τα κυλούσαμε με ένα σκέτο ξύλο
Ακολουθώντας τον γενικό κανόνα που έλεγε ότι οτιδήποτε ήταν στρογγυλό έπρεπε να κυλάει, βρίσκαμε και το αντίστοιχο εργαλείο. Εδώ τα πράγματα ήταν μάλλον απλά καθώς με ένα κομμάτι ξύλο το παιχνίδι ήταν έτοιμο.

Τσούρλι με καλάμι, τιμόνι με τέλι και διπλό τροχό με άξονα απο παλιό παιχνίδι
Για τους μερακλήδες της εποχής! Πραγματικά όμορφες κατασκευές με τιμόνια σπέσιαλ, ταχύτητες στο χέρι, καθρέπτες, χλωρινομπούκαλα για συσπασιόν και άλλες ατέλειωτες τροποποιήσεις πρίν την βόλτα στο χωριό για να δείξουμε το καινούργιο μοντέλο.
ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΚΑTΑΣTΡΩΜΑTΟΣ

 Κυλιντόρι ή τσέρκι

 Το παιχνίδι αυτό το έπαιζαν τα παιδιά τα πιο παλιά χρόνια στο Θιάκι. Το όνομά του ήταν «κυλιντόρι», αλλά

και «τσέρκι» ( σε άλλα μέρη της Ελλάδας).

Ήταν από τα πιο αγαπημένα παιχνίδια των αγοριών. Αυτό λοιπόν το «κυλιντόρι» ήταν ένα στεφάνι κάποιου παλιού κρασοβάρελου ή ένα σιδερένιο στεφάνι κάποιου παλιού σιδερένιου γερμανικού βαρελιού.

     Τα κρασοβάρελα είχαν πολλά στεφάνια. Τα παιδιά όμως προτιμούσαν ένα από τα δυο μεσαία που ήταν πιο ίσα. Μπορούσε όμως το κυλιντόρι να είναι και από μια παλιά ρόδα ποδηλάτου χωρίς ακτίνες ή και από σκληρό λάστιχο που ζήταγαν τα παιδιά από τους τσαγκάρηδες.

Όποιο παιδί έβρισκε «κυλιντόρι» ήταν το πιο τυχερό.

Για να παίξουμε με το κυλιντόρι, χρειαζόμαστε και ένα χοντρό σύρμα, ειδικά λυγισμένο στη μια άκρη του που λεγόταν «κυλιντορόσυρμα».

Αυτό μας βοηθά να κρατήσουμε σε ισορροπία το στεφάνι, να το σπρώχνουμε και να τρέχει μπροστά, αλλά και να στρίβουμε ή να σταματάμε τελείως. Τα κυλιντόρι παίζεται στο ίσωμα, αλλά και με πολύ εξάσκηση μπορούμε να ανέβουμε ή να κατέβουμε ακόμα και σκαλιά!
 

Δημοτικό Σχολείο Ιθάκης