«Πώς να μιλήσω στους φίλους του για τον αυτισμό»;

Μια από τις προκλήσεις για μας, τους γονείς των αυτιστικών παιδιών, είναι να κάνουμε τα άλλα παιδιά, τα «κανονικά», να κατανοήσουν τον αυτισμό.

«ο Alex επεξεργάζεται τις ίδιες πληροφορίες με άλλο τρόπο.
Δεν είναι λάθος, δεν είναι κακό, είναι απλά διαφορετικό».

Η Lisa, μητέρα του 7χρονου αυτιστικού Norrin, αναρωτιέται.
Προτού να γεννηθεί ο Norrin, ποτέ δεν είχα συνειδητοποιήσει ότι υπάρχουν δύο ειδών παιδιά: τα κανονικά και τα διαφορετικά.  
Όταν ο Norrin διαγνώστηκε για πρώτη φορά ως αυτιστικός, ο γιατρός τον χαρακτήρισε «διαφορετικό». Για μένα ο Norrin ήταν απλά ο Norrin. Η «διαφορετική» του συμπεριφορά ήταν για μένα «κανονική». Κι εκείνα τα πρώτα χρόνια, οι διαφορές ήταν μηδαμινές…

Αυτισμός. Πώς να αναγνωρίσετε τα πρόωρα σημάδια

Οι άλλοι έδειχναν κατανόηση όταν ο Norrin δεν μιλούσε ή δεν τους κοιτούσε στα μάτια, έδειχναν κατανόηση ακόμα και όταν χοροπηδούσε πάνω κάτω, κουνώντας τα χέρια του. Και τα άλλα παιδιά στην ηλικία του Norrin ούτε που τα πρόσεχαν όλα αυτά, γιατί και τα ίδια ακόμα ψάχνονταν…
Ο Norrin είναι τώρα εξήμισι ετών. Εξακολουθεί να μην μιλάει πολύ, σπάνια θα σε κοιτάξει στα μάτια και ακόμα συνηθίζει να χοροπηδάει πάνω κάτω, φτερουγίζοντας τα χέρια του. 
Όμως τώρα πια οι διαφορές μεταξύ του Norrin και των συνομηλίκων του γίνονται ολοένα και πιο εμφανείς. Τα μεγαλύτερα παιδιά, ακόμα και τα παιδιά της ηλικίας του, αρχίζουν να το καταλαβαίνουν. Μερικές φορές γελάνε. Μερικές φορές προσπαθούν πολύ να τον εντάξουν στην παρέα τους. 

Ο Norrin δεν έχει πολλούς «κανονικούς» φίλους (για να λέμε την αλήθεια, δεν έχει πολλούς φίλους γενικότερα). Όμως, υπάρχει ένα κοριτσάκι, η Edenrose, που τον κάνει παρέα και αυτός το απολαμβάνει. Είναι ένα χρόνο μικρότερη από τον Norrin και τον βρίσκει τόσο αστείο. Προσπαθεί να του τραβήξει την προσοχή και μερικές φορές τα καταφέρνει. Όμως ξέρω πώς είναι θέμα χρόνου να αρχίσει κι αυτή να αναρωτιέται για τον Norrin.
Μια από τις προκλήσεις για μας, τους γονείς των αυτιστικών παιδιών, είναι να κάνουμε τα άλλα παιδιά, τα «κανονικά», να κατανοήσουν τον αυτισμό. 
Εντάξει…για μένα είναι η μεγαλύτερη πρόκληση. Γιατί όσες φορές κάποια  παιδιά με έχουν ρωτήσει για τον Norrin, δεν πήγε τόσο καλά. Έχω διαβάσει τόσα βιβλία (ακόμα και παιδικά βιβλία) για τον αυτισμό, ακόμα όμως αδυνατώ να το εξηγήσω με τον τρόπο που θα καταλάβουν τα παιδιά.
Θεωρώ ότι η ενημέρωση για τον αυτισμό είναι μια αμφίπλευρη διαδικασία και προτρέπω όλους τους γονείς να μιλήσουν στα παιδιά τους για τον αυτισμό. Όμως, αφού ... 
δυσκολεύομαι εγώ η ίδια (που κατανοώ τον αυτισμό) να το εξηγήσω στα άλλα παιδιά, δεν μπορώ να περιμένω από τους άλλους γονείς να το κάνουν.
Ιδού, λοιπόν, το πρόβλημα: Πώς να μιλήσω στα άλλα παιδιά για τον αυτισμό;
Την προηγούμενη εβδομάδα, μια άλλη μητέρα, η Lizbeth, μπήκε στην τάξη του γιου της, στην τρίτη δημοτικού, και τους μίλησε για τον αυτισμό. Όχι πολύπλοκα, ούτε δραματικά. Σύντομα και απλά. Με λέξεις που τα παιδιά καταλαβαίνουν.
Έφτιαξε μια παρουσίαση και χρησιμοποίησε ως παράδειγμα τα ηλεκτρονικά παιχνίδια. Εξήγησε στα παιδιά ότι, ενώ το δικό τους μυαλό λειτουργεί σαν ένα συγκεκριμένο ηλεκτρονικό παιχνίδι, το μυαλό του παιδιού της δουλεύει σαν άλλο. «Εσείς όλοι επεξεργάζεστε τις πληροφορίες με έναν τρόπο», τους είπε, «ενώ ο Alex επεξεργάζεται τις ίδιες πληροφορίες με άλλο τρόπο. Δεν είναι λάθος, δεν είναι κακό, είναι απλά διαφορετικό».
Αυτά τα παιδιά της τρίτης δημοτικού το κατάλαβαν. Άρχισαν να κάνουν ερωτήσεις και ήθελαν να μάθουν πιο πολλά. Γιατί από την αρχή ήξεραν ότι ο γιος της Lizbeth, ο Alex, ήταν αλλιώτικος. Απλά δεν ήξεραν γιατί. Και δίσταζαν να ρωτήσουν…
Για πρώτη φορά, νιώθω έτοιμη να μιλήσω στα άλλα παιδιά για τον Norrin – είτε με ρωτήσουν είτε όχι.
Σαν γονείς αυτιστικών, περνάμε τόσες ώρες προσπαθώντας να κάνουμε τα παιδιά μας να κατανοήσουν την «κανονική» συμπεριφορά. Πιστεύω ότι το οφείλουμε στα παιδιά μας να προσπαθήσουμε, ώστε τα «κανονικά» παιδιά να κατανοήσουν τον αυτισμό.

πηγή: entertv
Πηγή της πηγής: all4mama.gr