Πρίν
ἀπό μέρες στά ΑΒ Ἁγίας Παρασκευῆς, στό ταμεῖο ἦταν ἕνα γηραιός
ρακένδυτος κύριος μέ 3-4 κονσέρβες κι ἕνα γκαζάκι. Ἡ νεαρή ταμίας τόν
κοιτάει καί τοῦ λέει: «Φύγετε κύριε, ἡ ἑταιρεία μᾶς δικαιολογεῖ κάποια δωρεάν καλάθια».
Της δίνει 1000 εὐχές. Μόλις ἐκεῖνος ἀπομακρύνεται, ἀνοίγει την... τσάντα της καί βάζει τά χρήματα στό ταμεῖο ἀπό τό πορτοφόλι της.
Πεταγόμαστε 2-3 πού ἔχουμε μείνει κάγκελο καί τῆς λέμε νά τά πληρώσουμε ἐμεῖς. Μᾶς κοιτάζει αὐστηρά:
«Ἐγώ τό ἀποφάσισα, ἐγώ θά τά πληρώσω. Ἐλᾶτε, παρακαλῶ, μήν δημιουργεῖτε οὐρά».
«Ἐγώ τό ἀποφάσισα, ἐγώ θά τά πληρώσω. Ἐλᾶτε, παρακαλῶ, μήν δημιουργεῖτε οὐρά».
Ἕνα κοριτσάκι τόσο δά. Πόσα νά παίρνει; 500 ευρώ; Πολλά λέω.
Να μη κατηγορούμε τη νεολαία. Υπάρχουν και διαμάντια!
Να μη κατηγορούμε τη νεολαία. Υπάρχουν και διαμάντια!
Και βέβαια υπάρχουν διαμάντια!!!!!
ReplyDeleteμπραβο στο κοριτσι με την μεγαλη ψυχη αλλα και σε σας που μας το κανατε γνωστο
ReplyDeleteΚαλησπέρα σας , είδα το μπλογκ σας μπήκα, διάβασα πολλά σπουδαία κείμενα .
ReplyDeleteΘα σταθώ όμως εδώ σε τούτο το κείμενο που με κέρδισε μιας και πρωταγωνιστής είναι η ανθρωπιά.
Ευτυχώς συμβαίνουν και αυτές οι ελπιδοφόρες πράξεις που μας δυναμώνουν.
Να είστε καλά, χάρηκα που σας γνώρισα.
Κι εμείς χαρήκαμε που σε γνωρίσαμε Νικόλ !
DeleteΑνάσες καθαρού αέρα είναι αυτές οι πράξεις ...
ReplyDeleteΝα είστε πάντα καλά