Κανέναν δεν αφήνει ασυγκίνητο η ιστορία της Μαρίας η οποία έγινε ανάδοχη
μητέρα τεσσάρων παιδιών που τα εγκατέλειψαν οι βιολογικοί τους γονείς.
Η αγκαλιά
της Μαρίας και του συζύγου της Χάρη όμως τους έδωσε αυτό που αξίζει σε κάθε
παιδί. Μια οικογένεια.
«Αυτά τα παιδιά είναι παιδιά που χρειάζονται οικογένειες. Και εκεί έμαθα τι είναι η αναδοχή. Ο σύζυγός μου μου χαμογέλασε και με ρώτησε αν ‘ήθελα να κάνουμε την αίτηση και είπα «ναι». Έτσι, ήρθε στη ζωή μας ο Νίκος, μετά ο Μάριος και μετά από δύο χρόνια ο Βαγγελάκης» λέει η Μαρία.
Όλα ξεκίνησαν με την μικρή Ευαγγελία που ήταν καθηλωμένη στο κρεβάτι του νοσοκομείου.
Όλα ξεκίνησαν με την μικρή Ευαγγελία που ήταν καθηλωμένη στο κρεβάτι του νοσοκομείου.
Οι γιατροί δεν της έδιναν πολλές ελπίδες επιβίωσης. Η Μαρία και ο Χάρης όμως δεν δίστασαν στιγμή. Η Ευαγγελία έγινε το πρώτο τους παιδί.
«Την πήραμε μη βιώσιμη και μάλιστα μας υποστήριξαν με ψυχολόγους σε περίπτωση που πέθαινε. Η Ευαγγελία αυτή τη στιγμή κοντεύει τα 14, είναι πάρα πολύ καλά στην υγεία της, το πρόβλημα βέβαια υφίσταται, αλλά είναι ένα πολύ δυνατό παιδί και νομίζω έχει ξεπεράσει τον κίνδυνο» αναφέρει.
Πως είναι όμως να μεγαλώνεις τέσσερα παιδιά που δεν τα έχεις γεννήσει εσύ;
«Εγώ δεν έχω θέμα με το DNA μου, δεν έχω κάποιο πρόβλημα. Επειδή το κάθε παιδί έχει μία προσωπικότητα που είναι στα γονίδιά του, αυτό με εξιτάρει πάρα πολύ. Είναι τόσο όμορφο αυτό το πράγμα που δεν θα θελα να αλλάξουν. Δηλαδή πιστεύω αν ήταν δικά μου παιδιά δεν θα ήταν τόσο καλά παιδιά».
Η ζωή για την οικογένεια Αλεξάκη δεν είναι εύκολη.
Είναι όμως γεμάτη χαμόγελο και της μαμάς Μαρίας της αρέσει να κακομαθαίνει τα τέσσερα παιδιά της. Για αυτό άλλωστε έχει υιοθετήσει τέσσερις σκύλους. Έναν για κάθε παιδί.«Την πήραμε μη βιώσιμη και μάλιστα μας υποστήριξαν με ψυχολόγους σε περίπτωση που πέθαινε. Η Ευαγγελία αυτή τη στιγμή κοντεύει τα 14, είναι πάρα πολύ καλά στην υγεία της, το πρόβλημα βέβαια υφίσταται, αλλά είναι ένα πολύ δυνατό παιδί και νομίζω έχει ξεπεράσει τον κίνδυνο» αναφέρει.
Πως είναι όμως να μεγαλώνεις τέσσερα παιδιά που δεν τα έχεις γεννήσει εσύ;
«Εγώ δεν έχω θέμα με το DNA μου, δεν έχω κάποιο πρόβλημα. Επειδή το κάθε παιδί έχει μία προσωπικότητα που είναι στα γονίδιά του, αυτό με εξιτάρει πάρα πολύ. Είναι τόσο όμορφο αυτό το πράγμα που δεν θα θελα να αλλάξουν. Δηλαδή πιστεύω αν ήταν δικά μου παιδιά δεν θα ήταν τόσο καλά παιδιά».
Η ζωή για την οικογένεια Αλεξάκη δεν είναι εύκολη.
«Αυτά τα παιδιά διόρθωσαν τη ζωή μου, με έφτιαξαν σαν άνθρωπο, δεν εχω κάνει καμία θυσία για αυτά, έχουν κάνει τα καλύτερα για μένα» λέει η Μαρία και προσθέτει: «Πιστεύω ότι όποιος δεν έχει ένα παιδάκι από Ίδρυμα έχει χάσει.
Τέλος η Μαρία στέλνει ένα μήνυμα.
«Αν θέλετε στην Ελλάδα να υπάρχουν ανάδοχοι, αν θέλετε τα παιδιά στην Ελλάδα να ζήσουν καλύτερα, κάντε το σύστημα πιο χαλαρό και πιο εύκαμπτο, μην είστε τόσο ψυχοφθόροι απέναντι στους ανθρώπους που θέλουν να γίνουν ανάδοχοι ή να υιοθετήσουν ένα παιδί»
No comments:
Post a Comment