Αντώνης Σρόιτερ στην εκπομπή «Αυτοψία», 1
8 Δεκεμβρίου 2013.
Η απαγωγή της κας Ελένης Σωτηρίου στο Ιράκ από τους αντάρτες της πολύπαθης αυτής χώρας δημιούργησε εύλογη συγκίνηση αλλά και αναστάτωση στις διπλωματικές αρχές της Ελλάδας.
Η εν λόγω κυρία, αντιπρόεδρος της οργάνωσης «Γιατροί της Καρδιάς» ήταν στο Ιράκ μεταφέροντας ιατροφαρμακευτικό υλικό στα Νοσοκομεία της Βαγδάτης.
Κρατήθηκε όμηρος για τέσσερις ημέρες. Ευτυχώς, η περιπέτειά της είχε αίσιο τέλος. Με τη βοήθεια της ιρακινής γυναίκας που τη φρουρούσε, κατόρθωσε να αποδράσει. Όπως αναφέρει το ρεπορτάζ, η Ελένη Σωτηρίου είναι νοσηλεύτρια και ιδιοκτήτρια ξενοδοχειακών μονάδων. Παρ’ ότι, λοιπόν, έχει την οικονομική άνεση και ασφάλεια, όμως «από το 2000 και μετά αφιερώνει όλο το χρόνο της στις ανθρωπιστικές αποστολές ανά την υφήλιο». Οι αποστολές αυτές χρηματοδοτούνται από τις δώδεκα οικογένειες που συγκροτούν την οργάνωση «Γιατροί της Καρδιάς».
Στην ερώτηση της δημοσιογράφου Ελένης Καρανάτση, αν επιμένει να επισκεφθεί ξανά το Ιράκ, απάντησε: «Θα ξαναπάω. Δεν μπορώ να τους αφήσω. Από την πρώτη στιγμή που είδα ακρωτηριασμένα παιδιά στα συντρίμμια ενός βομβαρδισμένου σπιτιού, συνειδητοποίησα ότι δεν μπορώ να κλείσω τα μάτια μου σ’ αυτή την εικόνα, πόσο μάλλον να τους γυρίσω την πλάτη». Η κα Ελένη Σωτηρίου ετοιμάζει τώρα τις επόμενες αποστολές των «Γιατρών της Καρδιάς» σε Νιγηρία, Μολδαβία, Μπουρούντι, Αιθιοπία, Καμερούν, Σουδάν, Νταρφούρ…
Παρασκευή, 11 Δεκεμβρίου 2009, ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟΣ, ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΜΑΡΙΑ ΜΠΑΖΔΡΙΓΙΑΝΝΗ
«Η
μεγαλύτερη ανταμοιβή για μας είναι όταν βλέπουμε τα παιδιά αυτά να
γελάνε, να τραγουδάνε, να σου λένε με τα μάτια τους ότι σε λατρεύουν.
Αυτή είναι και η κινητήριος δύναμη για μας που είδαμε από κοντά τη
φτώχεια και την κακομοιριά στις δυσπρόσιτες και δοκιμαζόμενες περιοχές
του πλανήτη και δημιουργήσαμε αυτήν την οργάνωση για να βοηθήσουμε
ανθρώπους που μας έχουν ανάγκη». Από ξενοδόχος στη Ρόδο, με χόμπι τη νοσηλευτική, τα τελευταία οχτώ χρόνια η Ελένη Σωτηρίου, αντιπρόεδρος και «ψυχή» της μη κυβερνητικής οργάνωσης «Γιατροί Καρδιάς», ανακουφίζει με την...
πλούσια ανθρωπιστική δράση της συνανθρώπους της που υποφέρουν: σεισμόπληκτους, πλημμυροπαθείς, παιδιά που υποφέρουν από την πείνα, οικογένειες που βρίσκονται σε μεγάλη ένδεια και ζουν απομονωμένες, ανθρώπους που δεν έχουν χρήματα να αγοράσουν ακόμη και ένα μπουκάλι γάλα.
«Στα ταξίδια μας στην Αφρική είδαμε την ανισορροπία. Στην αρχή η δράση μας ήταν σε ερασιτεχνικό επίπεδο. Τώρα όμως είμαστε σαν κομάντος. Μπαίνουμε, φτιάχνουμε μια περιοχή και φεύγουμε. Θεωρούμε ότι πρέπει να βρεθούμε πρώτοι εκεί, γιατί ο κόσμος που έχει ανάγκη είναι πολύς, οι ανάγκες είναι τεράστιες και οι αρρώστιες πολλές», επισημαίνει η ίδια.
Η εμπειρία από το Μπουρούντι
Η εθελόντρια πρόσφατα επέστρεψε από την Αφρική, όπου βρέθηκε στο Μπουρούντι για τρίτη φορά, σε διάστημα δυο μηνών. Πρόκειται για μια χώρα που παραμένει από τις πλέον πτωχές παγκοσμίως με τo προσδόκιμο ζωής να είναι τα 52 χρόνια και το ποσοστό αναλφαβητισμού να ανέρχεται γύρω στο 40%. «Στη χώρα αυτή τα παιδιά πεθαίνουν από την πείνα. Βρήκαμε ένα καχεκτικό παιδί προ δυο μηνών που λιμοκτονούσε. Δεν είχε γάλα να φάει και θα πέθαινε. Εκεί δεν υπάρχουν καταστήματα για να προμηθευτούν τα απαραίτητα, αλλά και ο κόσμος δεν έχει χρήματα. Μετά από πολλή προσπάθεια κατέστη δυνατό να βρεθεί μια αγελάδα σε άλλο χωριό και να εξασφαλιστεί για το παιδί το απαραίτητο γάλα. Οταν επιστρέψαμε μετά από δυο μήνες στην περιοχή το παιδάκι ήταν μια χαρά», δηλώνει η κ. Σωτηρίου εμφανώς συγκινημένη.
Οι ιστορίες που έχει να θυμάται δεν αποτυπώνονται εύκολα σε ένα χαρτί. Εχει λάβει μέρος σε εκατοντάδες αποστολές και παρά το γεγονός ότι έχει συλληφθεί τρεις φορές στο Ιράκ κατά τη διάρκεια αποστολής και κρατήθηκε όμηρος για μέρες εξακολουθεί να βρίσκεται στην πρώτη γραμμή. Μάλιστα, μαζί με τα υπόλοιπα 20 μέλη της ΜΚΟ έχουν αναπτύξει σημαντικό έργο σε διάφορες περιοχές, όπως η Ινδία, η Κένυα, η Ινδονησία, η Ζιμπάμπουε, η Αιθιοπία, η Αγκόλα, το Αφγανιστάν, η Γκάνα, το Καμερούν, η Μοζαμβίκη, το Μαλάουι, όπου εκτός από την παροχή φαρμάκων και τη διανομή ρούχων και τροφίμων σε πληθυσμούς που δοκιμάζονται από κακουχίες, υποσιτισμό, λιμό έχουν φτιάξει ιατρικά κέντρα, νοσοκομεία, σχολεία, ορφανοτροφεία.
«Βρισκόμασταν 5 χλμ. από την Τανζανία όταν είδαμε στο δρόμο από μακριά κάτι που κουνιόταν. Νομίζαμε ότι ήταν κάποιο ζωάκι, όταν όμως πλησιάσαμε αντικρίσαμε μια γυναίκα πεσμένη στο έδαφος, νεκρή που μόλις είχε γεννήσει. Το μωρό όμως ζούσε. Η εικόνα μάς συγκλόνισε και έτσι φτιάξαμε νοσοκομείο στη περιοχή και καλύψαμε τις ανάγκες 150.000 κατοίκων», προσθέτει η κ. Σωτηρίου.
305 αποστολές
Από το 2001 μέχρι σήμερα οι «Γιατροί Καρδιάς» έχουν πραγματοποιήσει 305 αποστολές σε 45 χώρες του κόσμου. Μάλιστα, ήταν η πρώτη ανθρωπιστική μη κυβερνητική οργάνωση που έφτασε στη Βαγδάτη το Μάρτιο του 2003 κατά τη διάρκεια των βομβαρδισμών του τελευταίου πολέμου στο Ιράκ, η πρώτη που μπήκε στο νότιο Λίβανο τον Ιούλιο του 2006, μεταφέροντας φάρμακα και τρόφιμα για τους τραυματίες, τους αρρώστους και τους άμαχους και η πρώτη που έφερε φάρμακα και τρόφιμα στη Λωρίδα της Γάζας, το Δεκέμβριο του 2008, ενώ η περιοχή βομβαρδιζόταν από τους Ισραηλινούς. Για το έργο της οργάνωσης μίλησε χτες η κ. Σωτηρίου σε εκδήλωση που διοργάνωσε ο δήμος Μενεμένης, ο οποίος ξεκινάει μια προσπάθεια συγκέντρωσης φαρμάκων για τους δοκιμαζόμενους λαούς.
«Γιατροί Καρδιάς»
No comments:
Post a Comment