Ομοφυλόφιλοι "πατεράδες" κακοποιούσαν σεξουαλικά το 6χρον θετό παιδί τους

Τα «προοδευτικά» media στην Αυστραλία που είχαν παρουσιάσει την υιοθεσία του μικρού Αδάμ από το γκέι ζευγάρι, περιέγραφαν τους δύο άνδρες, ως «δύο χαρούμενους, τρυφερούς 'πατέρες'»
.

Shocking Two Dad Pedo Child Molestation Story,
Mark J. Newton & Peter Truong in Russian Boy for Sale

 
Σίδνεϊ, 3 Ιουλίου 2013 
Η αστυνομία της Αυστραλίας περιγράφει ως "διεφθαρμένη" την υπόθεση ενός 6χρονου αγοριού που είχε κακοποιηθεί σεξουαλικά από τους ομοφυλόφιλους "πατέρες" του (που το «προοδευτικό» κράτος τους επέτρεψε να μεγαλώσουν ένα παιδάκι, χάριν «ισότητας») αλλά και από άλλους άνδρες που ήταν μέρος ενός διεθνούς δικτύου παιδικής πορνογραφίας γνωστού ως δίκτυο "Boy Lovers".
Οι αρχές στην Αυστραλία και των ΗΠΑ εργάστηκαν μαζί για να συλλάβουν και να κατηγορήσουν τους δύο άνδρες, καθώς προέκυψε ότι το αγόρι είχε προσφερθεί σε άνδρες στην Αυστραλία, στις ΗΠΑ, τη Γαλλία και τη Γερμανία για σεξουαλική εκμετάλλευση και παραγωγή υλικού παιδικής πορνογραφίας από πολύ νεαρή ηλικία.
Την περασμένη εβδομάδα ένας από τους άνδρες, ο Αμερικανός ονόματι Mark J. Newton, 42 ετών, φυλακίστηκε στις ΗΠΑ σε ποινή φυλάκισης 40 ετών και χρηματική ικανοποίηση 400.000 δολαρίων στο παιδί, ενώ ο άλλος, ο Peter Truong, 36 ετών, από τη Νέα Ζηλανδία, περιμένει την καταδίκη στην πατρίδα του.
"Καμία από αυτές τις υποθέσεις δεν είναι ευχάριστη," λέει ο αστυνομικός επιθεωρητής Jon Rouse, ο οποίος ηγείται του τμήματος Taskforce Argos της Αστυνομίας του Queensland της Αυστραλίας, το οποίο ερευνά τις online περιπτώσεις εκμετάλλευσης και κακοποίησης παιδιών, δήλωσε στο πρακτορείο ειδήσεων AFP. "Αυτό που είναι πολύ λυπηρό σε αυτήν την περίπτωση είναι ο τρόπος που αυτό το παιδί ήρθε στη ζωή αυτών των ανθρώπων. Πρόκειται πραγματικά για μια τραγωδία. Είναι εξαιρετικά διεφθαρμένη περίπτωση».
Σύμφωνα με δημοσιεύματα, ο Newton και ο Truong, που ζούσαν ως ζευγάρι στο Κέρνς της Αυστραλίας, άρχισαν να ψάχνουν για μια παρένθετη μητέρα να γεννήσει ένα παιδί το 2002.
Το ομοφυλόφιλο ζευγάρι βρήκε επιτέλους μια γυναίκα στη Ρωσία, που γέννησε το παιδί τους με αμοιβή 8.000 δολάρια. Ο Mark Newton πιστεύεται ότι είναι ο βιολογικός πατέρας του αγοριού, που ονομάστηκε "Adam", προκειμένου να προστατεύσει την ταυτότητά του.
Ο Adam παραδόθηκε στους Newton και Truong πέντε ημέρες μετά τη γέννησή του το 2005.
Στις 14 Ιουλίου 2010, όταν ο Αδάμ ήταν 5 ετών, το... 

Πώς μας βλέπουν τα παιδιά

Σε μια έρευνα που έγινε σε σχολείο της Αμερικής ρωτήθηκαν τα παιδιά πώς βλέπουν τους γονείς τους. Να μερικές από τις πιο χαρακτηριστικές απαντήσεις:

• Οι μεγάλοι δίνουν υποσχέσεις και έπειτα τις ξεχνούν ή λένε πως δεν επρόκειτο για πραγματική υπόσχεση, αλλά μόνο για ένα ίσως.
• Οι μεγάλοι δεν αφήνουν τα παιδιά τους να ντύνονται όπως θέλουν, ενώ οι ίδιοι ντύνονται όπως τους αρέσει, ακόμα κι αν αυτό που αποφασίζουν να φορέσουν δεν ταιριάζει στην περίπτωση ή είναι βέβαιο ότι μ' αυτό θ' αρπάξουν καμιά πούντα.
• Οι μεγάλοι δεν κάθονται ν' ακούσουν τι τους λένε τα παιδιά. Και παρ' όλα αυτά έχουν έτοιμη την απάντηση.
• Οι μεγάλοι κάνουν λάθη μα ποτέ δεν τα παραδέχονται, ή το λάθος τους δεν είναι λάθος ή κάποιος άλλος φταίει για το λάθος που έκαναν.
• Οι μεγάλοι διακόπτουν συνεχώς τα παιδιά όταν αυτά διηγούνται κάτι. Αν όμως ένα παιδί διακόψει ένα μεγάλο αρχίζουν αμέσως οι παρατηρήσεις.
• Οι μεγάλοι δε μπορούν να καταλάβουν ότι ένα παιδί μπορεί να επιθυμεί ένα πράγμα για το χρώμα του, το σχήμα του, ή το μέγεθος του. Ακόμα και όταν το έχει αγοράσει με δικά του χρήματα. Αν δεν τους αρέσει, λένε: Δεν μπορώ να καταλάβω τι το ωραίο βρίσκεις σ' αυτή την αηδία.
• Οι μεγάλοι κάνουν πάντοτε κουτσομπολιό. Αν όμως τα παιδιά κάνουν το ίδιο και πουν τα ίδια πράγματα για τα ίδια πρόσωπα, τότε τους λένε ότι είναι αναιδέστατα κι ότι τους λείπει ο σεβασμός.

pigizois

Η Ελπίδα ζητά την βοήθειά μας

«Το τηλεφώνημα που με λύγισε…» 
 .

Είναι από αυτές τις δύσκολες στιγμές που δεν ξέρεις πώς να αντιδράσεις... Που ενώ έχεις την δυναμική να «βάζεις στη θέση τους» καθημερινά θρασείς και ασεβείς ανθρώπους που κάποιες φορές μπορεί να εκμεταλλεύονται το γεγονός ότι προέρχονται από αυτό που λέμε «εύπορες οικογένειες», ή το ότι είναι... «υψηλά ιστάμενοι», στο άκουσμα μίας καταβεβλημένης μητέρας που ζητά απεγνωσμένα βοήθεια, λυγίζεις...

Σήμερα ήταν μία συνηθισμένη μέρα στο γραφείο... Η Ελένη (αρχισυντάκτρια του Mothersblog.gr) κι εγώ, παραγγείλαμε καφέ και ξεκινήσαμε να οργανώνουμε τα κείμενα και τη ροή της ημέρας. Χτυπά το τηλέφωνό μου. Μία αδύναμη, ασθενική, σχεδόν τρεμάμενη φωνή μου ζητά απελπισμένα βοήθεια. Δεν έχει ιδέα με ποιον μιλάει. Το μόνο που ξέρει είναι ότι πήρε τηλέφωνο σε ένα site για μαμάδες και παιδιά. «Με λένε Ελπίδα... Μεγαλώνω μόνη μου το παιδί μου, τη Δευτέρα μου κόβουν το ρεύμα και χρωστάω τρία ενοίκια... Δεν έχω καμία βοήθεια, όλοι μου έχουν γυρίσει την πλάτη τους. Προσπάθησα να βάλω τέλος στη ζωή μου. Ίσως έτσι βοηθήσουν το παιδί μου. Κάντε κάτι να μας βοηθήσετε...».

Τότε έρχεται η στιγμή που παγώνεις. Εσύ περνάς καλά, το παιδί σου σφύζει από υγεία, υπάρχει πάντα φαγητό στο σπίτι... Ξέρεις ότι υπάρχει κρίση, αλλά ποτέ δεν σου χτύπησε την πόρτα η πείνα, η ανέχεια και η εξαθλίωση. Δε σε είδε ποτέ το παιδί σου να κλαις σπαρακτικά γιατί δεν μπορείς να του προσφέρεις τα απαραίτητα αγαθά. Δεν πέρασε ποτέ από το μυαλό σου να αυτοκτονήσεις, γιατί μόνο έτσι ίσως καταφέρεις να κάνεις τους άλλους να ασχοληθούν με το πρόβλημά σου... Μόνο έτσι ίσως καταφέρεις να προσελκύσεις το ενδιαφέρον τους.

«Μα τι είναι αυτά που λες; Η μητέρα είναι ό,τι πιο πολύτιμο έχει ένα παιδί... Δεν είναι δυνατόν να του στερήσεις την μητρική αγάπη», κατάφερα να ψελλίσω... «Το παιδί μου δε θα μεγαλώσει μόνο με αγάπη κυρία μου. Χρειάζεται γάλα, τροφή, ρούχα...», μου απάντησε αποστομωτικά συμπληρώνοντας «κι εγώ δεν είμαι ικανή να του τα προσφέρω». Δεν μπορώ ούτε καν να φανταστώ σε τι βαθμό πληγώθηκε η καρδιά αυτού του παιδιού και τι κουβαλάει η αθώα ψυχούλα του...

Οποιαδήποτε γυναίκα θα μπορούσε να βρίσκεται στη θέση της Ελπίδας. Είμαστε σχεδόν συνομήλικες, με τη διαφορά ότι εκείνη μεγαλώνει μόνη της το επτάχρονο παιδάκι της, χωρίς καμία βοήθεια από πουθενά. Είμαστε και οι δύο γυναίκες, με τη διαφορά ότι εκείνη καταπατά τον όποιο εγωισμό διαθέτει για να σώσει το παιδί της, ενώ εγώ κάθομαι στην δερμάτινη πολυθρόνα του γραφείου μου και γράφω στο laptop μου.

Ξέρω καλά ότι δεν πρέπει να νιώθω τύψεις και ενοχές για ό,τι μου έχει χαρίσει η ζωή μέχρι σήμερα. Γιατί στην πραγματικότητα δούλεψα σκληρά για να τα αποκτήσω. Όχι, δεν εξομολογούμαι για κάτι...
Δε μπορώ όμως να μην σας γράψω γι' αυτή μου την εμπειρία...

Αγαπητή Ελπίδα, το λιγότερο που μπορώ να κάνω είναι να δημοσιοποιήσω την ιστορία σου... Έτσι ίσως αγγίξουμε κάποιες ευαίσθητες χορδές ανθρώπων που διατίθενται να σε βοηθήσουν... Μακάρι να καταφέρουμε να σου χαρίσουμε την ελπίδα...

Ελπίδα, τηλέφωνο επικοινωνίας 6972331053
Μηνύματά στο Mothersblog.gr εδώ!

Παρασκευή, 07 Ιουν 2013 14:23 Despoina’s little stories
Πηγή: mothersblog.gr

Μαθητής σχεδίασε εξωσκελετικό γάντι για τη γιαγιά του

ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΙΩΑΝΝΟΥ
Το Ελληνόπουλο που σάρωσε στο διαγωνισμό της Google  

Στον διεθνή διαγωνισμό της Google που απευθύνεται σε έφηβους, οι οποίοι έχουν ιδέες για επιστημονικές και τεχνολογικές εφευρέσεις που θα «αλλάξουν τον κόσμο» συμμετέχει μαζί με άλλους 15 φιναλίστ ο Χαράλαμπος Ιωάννου, ένας 17χρονος μαθητής ο οποίος σχεδίασε ένα εξωσκελετικό γάντι για άτομα με αναπηρία στα άνω άκρα.

Αφορμή για την κατασκευή αυτού του πρότζεκτ αποτέλεσε η θέληση του 17χρονου να διευκολύνει την καθημερινή ζωή της γιαγιάς του, η οποία πάσχει από αναπηρία στο χέρι της. Οπως δήλωσε χαρακτηριστικά, «μια μέρα είδα τη γιαγιά μου να προσπαθεί να πιάσει το χειριστήριο της τηλεόρασης και να γλιστράει από τα δάχτυλά της, αφού πάσχει από μια χρόνια αναπηρία του άνω χεριού. Αυτό με παρακίνησε να προσπαθήσω να φτιάξω μια συσκευή, προκειμένου να την βοηθήσω».

Ο Χαράλαμπος έφτασε στις 15 πρώτες θέσεις του διαγωνισμού Google Science Fair 2013, με το εξωσκελετικό γάντι, στον μεγαλύτερο επιστημονικό online διαγωνισμό του κόσμου για νέους ηλικίας 13 εώς 18 ετών, που φέτος είχε θέμα «90 τρόποι για να αλλάξετε τον κόσμο».

«Η νίκη στον διαγωνισμό του Google Science Fair θα με ενθαρρύνει να ...

Τα τζάμια...

Κάποτε ήταν ένα νέο ζευγάρι που μετακόμισε σε καινούργια γειτονιά. Καθώς έτρωγαν το πρώτο τους πρωινό στο νέο τους σπίτι, η γυναίκα κοίταξε έξω από το παράθυρο και είδε τη γειτόνισσα που εκείνη την ώρα άπλωνε την μπουγάδα της.

Ο τρόπος που βλέπουμε τους άλλους εξαρτάται
από το πόσο καθαρά είναι τα "τζάμια μας".

"Α, τα ρούχα δεν είναι και πολύ καθαρά", σχολίασε, "η γειτόνισσα δεν ξέρει να πλένει καλά. Μάλλον χρειάζεται να χρησιμοποιεί περισσότερο σαπούνι". 
Ο σύζυγος κοίταξε την μπουγάδα αλλά δε είπε τίποτα. 
Κάθε φορά που η γειτόνισσα άπλωνε την μπουγάδα της, η γυναίκα έκανε τα ίδια σχόλια.

.
Ένα μήνα αργότερα, ένιωσε μεγάλη έκπληξη, όταν είδε ότι τα ρούχα που είχε απλώσει η γειτόνισσα ήταν πιο καθαρά και είπε στον άντρα της : "Για δες! Η γειτόνισσα έμαθε επιτέλους να πλένει! Αναρωτιέμαι ποιος την έμαθε".
"Ξέρεις ξύπνησα νωρίς σήμερα το πρωί και καθάρισα τα τζάμια μας!", γύρισε και της είπε ο άντρας της. 
Συμπέρασμα; Ο τρόπος που βλέπουμε τους άλλους εξαρτάται από το πόσο καθαρά είναι τα "τζάμια μας". 

Αναρτήθηκε από: ΔΗΜΗΤΡΑ ΜΥΛΩΝΑΚΗ 

teleytaiothranio