Οι γονείς του μαλώνουν άγρια μπροστά του...

Το παρακάτω βίντεο πρέπει να το δείτε όλοι. Αξίζει να αφιερώσετε 12 λεπτά από τον χρόνο σας για να την δείτε…το τέλος είναι εντελώς ανατρεπτικό!

Βρισκόμαστε σε ένα τυπικό αμερικάνικο σπίτι μιας τετραμελούς οικογένειας.
Οι γονείς δεν τα πηγαίνουν καθόλου καλά μεταξύ τους και κάποια στιγμή, όταν η κατάσταση ξεφεύγει, έρχονται στα χέρια.
Ο πατέρας μεθάει και μάλιστα από τα χέρια του δεν γλιτώνει ούτε το κοριτσάκι της οικογένειας την οποία χτυπάει άγρια.
Οι γείτονες αναλαμβάνουν πρωτοβουλία και ειδοποιούν τις κοινωνικές υπηρεσίες και από εκεί ξεκινάει η περιπέτεια της μικρούλας.

Αυτό που πρέπει όλοι να συνειδητοποιήσουμε είναι ότι όταν ένα παιδάκι βιώνει αυτές τις απαράδεκτες καταστάσεις, τραυματίζεται σωματικά και ψυχολογικά. Στην συγκεκριμένη περίπτωση η πρωταγωνίστρια του βίντεο κλείνεται πάρα πολύ στον εαυτό της και δεν εμπιστεύεται κανέναν, ακόμα και τους ανθρώπους που θέλουν το καλό της.
Το κοριτσάκι μεταφέρεται σε έναν ξενώνα για κακοποιημένα παιδιά, αλλά προσπαθεί με κάθε τρόπο να φύγει, ενώ από τη σκέψη της δεν φεύγει ούτε λεπτό ο μικρός της αδερφός που έμεινε πίσω. Τελικά βρίσκεται μια ανάδοχη οικογένεια και πάει να μείνει εκεί.
Οι «νέοι γονείς» την περιβάλλουν με αγάπη και στοργή αλλά η μικρή παραμένει φοβισμένη και αντιδραστική. Η συνέχεια είναι πραγματικά συναρπαστική.  αξίζει να αφιερώσετε 12 λεπτά από τον χρόνο σας για να την δείτε…
Πηγή

Ένας απ’ τους συχνότερους λόγους για τον οποίο οι γονείς νιώθουν τύψεις απέναντι στο παιδί τους, είναι οι τσακωμοί που κάνουν μπροστά του. Γνωρίζουν πόσο άσχημο είναι για το παιδί, παρ’ όλα αυτά πολλές φορές δεν έχουν την δύναμη να βάλουν όρια στον εαυτό τους. Βέβαια, όταν το ζευγάρι έχει πολύ σοβαρά προβλήματα, η αυτοσυγκράτηση είναι πολύ δύσκολο να επιτευχθεί και ίσως θα πρέπει να συμβουλεύεται κάποιον ειδικό.


Συναισθήματα του παιδιού και συνέπειες:

• Νιώθει φόβο και ανασφάλεια. Όταν οι τσακωμοί επαναλαμβάνονται συχνά, το παιδί «χαράζεται» μέσα του και πληγώνεται βαθιά, κουβαλώντας αυτά τα συναισθήματα για μια ζωή.
• Νιώθει ένοχο. Πολλές φορές σκέφτεται ότι φταίει το ίδιο για τους τσακωμούς. Αισθάνεται ότι οι γονείς τσακώνονται επειδή το ίδιο δεν έκανε τα μαθήματά του έγκαιρα, επειδή ήταν άτακτο ή δεν συμμάζεψε το δωμάτιό του.
• Αισθάνεται βαθιά στενοχώρια. Όσο ευτυχισμένο νιώθει όταν βλέπει τους γονείς αγαπημένους, άλλο τόσο δυστυχισμένο γίνεται όταν τους βλέπει να φωνάζουν και να γίνονται επιθετικοί μεταξύ τους.
• Φοβάται ότι οι γονείς θα χωρίσουν και θα μείνει μόνο του.
• Το εχθρικό περιβάλλον και οι συνεχείς τσακωμοί συμβάλλουν στη μειωμένη αυτοεκτίμηση του παιδιού.
• Υπάρχει περίπτωση να υιοθετήσει τον ίδιο τρόπο συμπεριφοράς προς τον/την σύντροφό του αργότερα. Όπως και για άλλα θέματα, έτσι κι εδώ, το παιδί μιμείται την συμπεριφορά των γονιών του και αν ζει μέσα σε ένα κλίμα εχθρικό, θα του γίνει βίωμα και μπορεί να υιοθετήσει την ίδια επιθετική συμπεριφορά προς το/τη σύντροφό του στην ενήλικη ζωή του.

Τι μπορούμε να κάνουμε:
Όλα τα ζευγάρια τσακώνονται. Δεν υπάρχει περίπτωση δύο διαφορετικοί άνθρωποι να μην έρχονται ποτέ σε αντιπαράθεση. Η αντιπαράθεση, ο θυμός και οι διαφορετικές απόψεις των ανθρώπων είναι μέσα στη ζωή.

Υπάρχει όμως και η ώριμη αντιμετώπισή τους.
Πρέπει τους τσακωμούς και τις αντιπαραθέσεις μας να τις κρατάμε όσο είναι δυνατόν μακριά απ’ το παιδί. Κι να αυτό δεν είναι πάντα εφικτό, να φροντίζουμε να κρατάμε ένα επίπεδο ό,τι κι αν συμβαίνει. Δεν τραβάμε το σκοινί και δεν φτάνουμε την αντιπαράθεση στα άκρα. Αποτραβιόμαστε, ηρεμούμε και συνεχίζουμε κάποια άλλη στιγμή τη συζήτηση πιο ήρεμοι.
Όποιο κι αν είναι το πρόβλημα βάζουμε πάνω απ’ όλα το παιδί. Μπορεί να χρειάζεται συνειδητή προσπάθεια να συγκρατήσουμε το θυμό μας, αλλά αξίζει πραγματικά αυτή η προσπάθεια. Μόνο να κερδίσουμε έχουμε απ’ αυτό. Όσο κι αν αισθανόμαστε θυμωμένοι, αδικημένοι ή προσβεβλημένοι, κάνουμε μια παύση και σταματάμε τον εαυτό μας απ’ το να πει λόγια και να κάνει ίσως πράξεις για τις οποίες μετά από λίγο θα μετανιώσει και θα νιώθει τύψεις. Είμαστε υποχρεωμένοι να διατηρούμε ένα ασφαλές και ήρεμο περιβάλλον για το παιδί.

Ας μην ξεχνάμε ότι:

• Η αγάπη που έχουν οι γονείς μεταξύ τους είναι το μεγαλύτερο δώρο που μπορούν να προσφέρουν στο παιδί τους.
• Η εφηβεία έρχεται πολύ πιο γρήγορα απ’ ότι νομίζουμε. Τα χρόνια περνάνε κι εμείς σε καμία περίπτωση δε θέλουμε έναν έφηβο δυστυχισμένο, δυσαρεστημένο με τη ζωή του που να θέλει να ξεφύγει απ’ την πραγματικότητα. Οι επιτήδειοι καραδοκούν παντού. Θέλουμε ένα παιδί χαρούμενο, θετικό και θωρακισμένο απέναντι στους κινδύνους.
• Το παιδί από πολύ μικρή ηλικία αντιλαμβάνεται τα πάντα, ακόμα και την ψυχρότητα ανάμεσα στους γονείς. Επιπλέον, είναι εκεί και βλέπει πώς διαχειριζόμαστε τις διαφωνίες και τα προβλήματα. Ας του δώσουμε λοιπόν ένα καλό παράδειγμα και πάνω απ’ όλα την ψυχική του ηρεμία.

Πηγή

Αναρτήθηκε από Ειδική Διαπαιδαγώγηση