Πολλοί πιστεύουν ότι η παιδική ηλικία χαρακτηρίζεται μόνο από ξέγνοιαστες στιγμές, όμως είναι πραγματικά έτσι; Πολλοί από εμάς θα θέλαμε να γυρίσουμε πίσω στα παιδικά μας χρόνια και να ξεχάσουμε τα προβλήματα της ενηλικίωσης, όμως αυτό δεν σημαίνει ότι τα παιδιά είναι απαλλαγμένα από καταστάσεις που τους προκαλούν άγχος.
Πώς μπορούν οι γονείς να διαχειριστούν τα αισθήματα άγχους των παιδιών τους; Μερικές φορές υπάρχουν φράσεις που δεν καταλαβαίνουμε ότι πληγώνουν τα παιδιά και κάθε άλλο παρά τα απαλλάσσουν από τις αγχώδεις καταστάσεις που βιώνουν.
Διαβάστε πέντε φράσεις που καλό θα ήταν να αποφεύγετε και μερικούς εναλλακτικούς τρόπους για να αντιμετωπίσετε αποτελεσματικά τα αισθήματα άγχους των παιδιών:
1. «Όλα θα πάνε καλά, εμπιστεύσου με!»
Το άγχος είναι κωδικοποιημένο στο νευρικό μας σύστημα ως ένας προστατευτικός μηχανισμός που επινοήθηκε για να χαρακτηρίσει την αντίδραση του οργανισμού στις εξωτερικές απειλές. Ως εκ τούτου, όταν το παιδί σας κυριεύεται από αισθήματα άγχους, η ταχεία ροή των χημικών ουσιών που εισέρχονται στο σώμα του, εμποδίζει το παιδί να σκεφτεί καθαρά.
Δοκιμάστε αυτό: Ανταποκριθείτε στο νευρικό σύστημα του παιδιού σας. Βοηθήστε το να ηρεμήσει με βαθιές αναπνοές. Αυτό θα το σταματήσει από τη συνεχή πάλη με τον εαυτό του.
2. «Δεν χρειάζεται να φοβάσαι τίποτα!»
Έρευνες έχουν δείξει ότι το άγχος προκαλεί αισθήματα φόβου μέσα στο μυαλό και το σώμα του παιδιού. Πρόκειται για έναν ψευδή συναγερμό, που για το παιδί σας εξακολουθεί να είναι πραγματικός. Αυτός ο συναγερμός λειτουργεί για την προστασία του παιδιού σας: αισθάνεται άγχος ή φόβο προκειμένου να καταφέρει να επιβιώσει.
Δοκιμάστε αυτό: Εκτιμήστε τα συναισθήματα φόβου του παιδιού σας. Μπορείτε να του πείτε: «Βλέπω ότι είσαι φοβισμένος. Έχω φοβηθεί πολύ στο παρελθόν και ξέρω τι αισθάνεσαι».
Μελέτες δείχνουν ότι ένα υποπροϊόν του άγχους είναι ο προμετωπιαίος φλοιός -το πιο λογικό μέρος του εγκεφάλου- που βρίσκετα σε αναμονή, την ώρα που αναλαμβάνει δράση το πιο αυτοματοποιημένο και συναισθηματικό τμήμα του εγκεφάλου.
Δοκιμάστε αυτό: Μπορείτε να καταπραΰνετε το νευρικό σύστημα του παιδιού με μια άσκηση. Ζητήστε του να οραματιστεί ένα ήσυχο μέρος, να πάρει βαθιές αναπνοές και να περιγράψει αυτό το μέρος. Όταν το παιδί σας είναι ήρεμο, συζητήστε μαζί του την ιδέα ότι τα συναισθήματα δεν είναι πραγματικά γεγονότα, αλλά μπορούν ανά πάσα στιγμή να αμφισβητηθούν.
4. «Σταμάτα επιτέλους να ανησυχείς!»
Τα παιδιά που ανησυχούν, γνωρίζουν ότι ανησυχούν περισσότερο από τους άλλους, επειδή έχουν χαρακτηρισθεί ως απαισιόδοξα από νεαρή ηλικία. Μπορεί, επίσης, να συγκρίνουν τον εαυτό τους με άλλα παιδιά που έχουν λιγότερο άγχος για τους ίδιους λόγους. Θυμηθείτε ότι τα παιδιά συχνά αισθάνονται τόσο ανίσχυρα όσο οι ενήλικες, όταν πρόκειται για χρόνιο άγχος.
Δοκιμάστε αυτό: Μην βάζετε ταμπέλες στο παιδί σας. Αντί αυτού, όταν είστε σε μια χαλαρή κατάσταση, εξηγήστε του την πηγή της ανησυχίας. Τα παιδιά αγαπούν να γνωρίζουν ότι η ανησυχία έχει ένα σκοπό και ότι ο καθένας μας ανησυχεί σε κάποιο βαθμό.
5. «Πραγματικά, δεν καταλαβαίνω γιατί ανησυχείς τόσο!»
Όταν ένα παιδί είναι ανήσυχο, αισθάνεται φοβισμένο και αβοήθητο. Αν και εσείς αισθάνεστε αβοήθητοι ως γονείς, η ενσυναίσθηση μπορεί να κατευθύνει τις ενέργειές σας. Εάν μπείτε στη θέση του παιδιού σας και κατανοήσετε τα συναισθήματα του, η αντίδρασή σας στις ανάγκες του θα είναι πιο αυθεντική και σύμφωνη με τις δικές του ανάγκες.
Δοκιμάστε αυτό: Όταν το παιδί σας αισθάνεται άγχος, προσπαθήστε να θυμηθείτε μια στιγμή που αισθανθήκατε πραγματικό φόβο. Στη συνέχεια, δείξτε στο παιδί σας ότι συμπάσχετε μαζί του. Αφήστε το να καταλάβει ότι μπορείτε να αντιληφθείτε ότι περνάει μια δύσκολη κατάσταση.
Πώς μπορούν οι γονείς να διαχειριστούν τα αισθήματα άγχους των παιδιών τους; Μερικές φορές υπάρχουν φράσεις που δεν καταλαβαίνουμε ότι πληγώνουν τα παιδιά και κάθε άλλο παρά τα απαλλάσσουν από τις αγχώδεις καταστάσεις που βιώνουν.
Διαβάστε πέντε φράσεις που καλό θα ήταν να αποφεύγετε και μερικούς εναλλακτικούς τρόπους για να αντιμετωπίσετε αποτελεσματικά τα αισθήματα άγχους των παιδιών:
1. «Όλα θα πάνε καλά, εμπιστεύσου με!»
Το άγχος είναι κωδικοποιημένο στο νευρικό μας σύστημα ως ένας προστατευτικός μηχανισμός που επινοήθηκε για να χαρακτηρίσει την αντίδραση του οργανισμού στις εξωτερικές απειλές. Ως εκ τούτου, όταν το παιδί σας κυριεύεται από αισθήματα άγχους, η ταχεία ροή των χημικών ουσιών που εισέρχονται στο σώμα του, εμποδίζει το παιδί να σκεφτεί καθαρά.
Δοκιμάστε αυτό: Ανταποκριθείτε στο νευρικό σύστημα του παιδιού σας. Βοηθήστε το να ηρεμήσει με βαθιές αναπνοές. Αυτό θα το σταματήσει από τη συνεχή πάλη με τον εαυτό του.
2. «Δεν χρειάζεται να φοβάσαι τίποτα!»
Έρευνες έχουν δείξει ότι το άγχος προκαλεί αισθήματα φόβου μέσα στο μυαλό και το σώμα του παιδιού. Πρόκειται για έναν ψευδή συναγερμό, που για το παιδί σας εξακολουθεί να είναι πραγματικός. Αυτός ο συναγερμός λειτουργεί για την προστασία του παιδιού σας: αισθάνεται άγχος ή φόβο προκειμένου να καταφέρει να επιβιώσει.
Δοκιμάστε αυτό: Εκτιμήστε τα συναισθήματα φόβου του παιδιού σας. Μπορείτε να του πείτε: «Βλέπω ότι είσαι φοβισμένος. Έχω φοβηθεί πολύ στο παρελθόν και ξέρω τι αισθάνεσαι».
3. «Άσε με να σου εξηγήσω γιατί δεν πρέπει να ανησυχείς»
Δοκιμάστε αυτό: Μπορείτε να καταπραΰνετε το νευρικό σύστημα του παιδιού με μια άσκηση. Ζητήστε του να οραματιστεί ένα ήσυχο μέρος, να πάρει βαθιές αναπνοές και να περιγράψει αυτό το μέρος. Όταν το παιδί σας είναι ήρεμο, συζητήστε μαζί του την ιδέα ότι τα συναισθήματα δεν είναι πραγματικά γεγονότα, αλλά μπορούν ανά πάσα στιγμή να αμφισβητηθούν.
4. «Σταμάτα επιτέλους να ανησυχείς!»
Τα παιδιά που ανησυχούν, γνωρίζουν ότι ανησυχούν περισσότερο από τους άλλους, επειδή έχουν χαρακτηρισθεί ως απαισιόδοξα από νεαρή ηλικία. Μπορεί, επίσης, να συγκρίνουν τον εαυτό τους με άλλα παιδιά που έχουν λιγότερο άγχος για τους ίδιους λόγους. Θυμηθείτε ότι τα παιδιά συχνά αισθάνονται τόσο ανίσχυρα όσο οι ενήλικες, όταν πρόκειται για χρόνιο άγχος.
Δοκιμάστε αυτό: Μην βάζετε ταμπέλες στο παιδί σας. Αντί αυτού, όταν είστε σε μια χαλαρή κατάσταση, εξηγήστε του την πηγή της ανησυχίας. Τα παιδιά αγαπούν να γνωρίζουν ότι η ανησυχία έχει ένα σκοπό και ότι ο καθένας μας ανησυχεί σε κάποιο βαθμό.
5. «Πραγματικά, δεν καταλαβαίνω γιατί ανησυχείς τόσο!»
Όταν ένα παιδί είναι ανήσυχο, αισθάνεται φοβισμένο και αβοήθητο. Αν και εσείς αισθάνεστε αβοήθητοι ως γονείς, η ενσυναίσθηση μπορεί να κατευθύνει τις ενέργειές σας. Εάν μπείτε στη θέση του παιδιού σας και κατανοήσετε τα συναισθήματα του, η αντίδρασή σας στις ανάγκες του θα είναι πιο αυθεντική και σύμφωνη με τις δικές του ανάγκες.
Δοκιμάστε αυτό: Όταν το παιδί σας αισθάνεται άγχος, προσπαθήστε να θυμηθείτε μια στιγμή που αισθανθήκατε πραγματικό φόβο. Στη συνέχεια, δείξτε στο παιδί σας ότι συμπάσχετε μαζί του. Αφήστε το να καταλάβει ότι μπορείτε να αντιληφθείτε ότι περνάει μια δύσκολη κατάσταση.
No comments:
Post a Comment