Όσα μάθεις ίσως καταστρέψουν την παιδική σου ηλικία…
Όταν ήμουν παιδί, ομολογώ, μου άρεσαν τα παραμύθια. Σε ποιο παιδί άλλωστε δεν αρέσουν; Με μάγευε η ιδέα που τα ζώα μιλούσαν και οι γενναίοι ήρωες, ξεπερνούσαν και τους πιο βαθιά ριζωμένους φόβους τους, ενίοτε και τον ίδιο τους τον εαυτό κι όλα είχαν ευτυχή κατάληξη!
Όταν μεγάλωσα λίγο, «αποχαιρέτησα» τα παιδικά παραμύθια και πέρασα στην ανάγνωση των Αδελφών Γκριμ. Στην Τετάρτη, πρωτοδιάβασα τα «Πλήρη Παραμύθια των αδελφών Γκριμ » από τη βιβλιοθήκη του σχολείου μου και ποτέ μου δεν το επέστρεψα (μια καθυστερημένη «συγνώμη» εδώ, στην δανειστική βιβλιοθήκη του σχολείου μου!)
Αργότερα, ενήλικη πια, το μάτι μου έπεσε σε ένα άρθρο που εξηγούσε ότι η αυθεντική εκδοχή των γνωστών αφηγημάτων που συνέλεξαν και κατέγραψαν οι αδελφοί Γκριμ, ήταν σκοτεινές ιστορίες για ενηλίκους και όχι παραμύθια για γλυκά παιδικά όνειρα.
Σε μια περαιτέρω έρευνα, να πω την αλήθεια τρομοκρατήθηκα, όταν βρήκα ότι η προέλευση πολλών αγαπημένων μου παραμυθιών, συμπεριλάμβανε πολλές ανατριχιαστικές λεπτομέρειες και βασιζόταν σε αληθινές ιστορίες, οι οποίες χρειάστηκαν αρκετές εκδόσεις, μέχρι να «λειανθούν» και να πάρουν την τρυφερή μορφή που γνωρίζουμε σήμερα.
Παρακάτω αποδεικνύεται ότι δεν βασίζονται όλα τα παραμύθια σε θαυμάσια και χαρούμενα γεγονότα, που σε εμπνέουν. Είναι γεμάτα μαγεία και σε εισάγουν σε ένα διαφορετικό και μυστικιστικό κόσμο.
Μπορείς να διαβάσεις τι κρύβεται πίσω από μερικές από τις αγαπημένες σου ιστορίες, που γνωρίζεις από την παιδική ηλικία. Διάβασέ το, μόνο αν θέλεις να τη καταστρέψεις εντελώς!
Η Χιονάτη και οι Επτά νάνοι
Η ιστορία της Χιονάτης, είναι βασισμένη στη ζωή της Margarete von Waldeck, μιας Βαυαρής ευγενούς του 16ου αιώνα.
Εντυπωσιακά όμορφη, κατά γενική ομολογία, η δεκαεξάχρονη Margarete μετακόμισε στις Βρυξέλλες το 1549. Εκεί, τράβηξε την προσοχή του πρίγκιπα Φιλίππου Β” της Ισπανίας και έγινε η ερωμένη του (τσαχπίνα η μικρή!). Ωστόσο, η σκέψη ότι η Margarete θα γίνει μια πριγκίπισσα ήταν αφόρητη, ιδιαίτερα για την μητριά της (η οποία, σημειωτέον, τη μισούσε πολύ), καθώς και για τον πατέρα του Φιλίππου, τον βασιλιάς της Ισπανίας, ο οποίος έβλεπε έναν πιθανό γάμο μεταξύ των δύο, πολιτικά ασύμφορο.
Ως εκ τούτου, τα ισπανικά μέσα φρόντισαν να τελειώσει η υπόθεση μόνιμα, δηλητηριάζοντας την όμορφη νεαρά. Στη διαθήκη της, γραμμένη λίγο πριν το θάνατό της στην ηλικία των 21, υπάρχουν ενδείξεις για σπασμούς που προήλθαν από τα προχωρημένα στάδια της δηλητηρίασης.
Πάντως το σίγουρο είναι πως ο δράστης δεν θα μπορούσε να είναι η κακή μητριά της, γιατί είχε πεθάνει πριν από το θάνατο της Margarete.
Το ενδιαφέρον είναι ότι οι ομοιότητες δεν σταματούν εκεί. Η Margarete μεγάλωσε στο Bad Wildungen, όπου ο αδελφός της κατείχε ένα ορυχείο χαλκού, που εργάζονταν αδύναμα και καχεκτικά παιδιά, κάτω από άθλιες συνθήκες εργασίας και πείνας. Δεδομένου ότι ήταν σε μια διαφορετική εποχή και δεν θεωρούταν αρκετά προσβλητικό, αποκαλούσαν αυτά τα παιδιά «νάνους». Επίσης, υπάρχει μαρτυρία για έναν δύστροπο γέρονται που πούλησε δηλητηριασμένα μήλα στα παιδιά, τα οποία πίστευε ότι έκλεβαν από αυτόν.
Η Ραπουνζέλ
Η ιστορία της Ραπουνζέλ βασίστηκε σε μια ιστορία του 3ο αιώνα μ.Χ.
Ένας έμπορος από τη Μικρά Ασία αγαπούσε την κόρη του με ζήλο. Έκανε ό, τι περνούσε από το χέρι του για να την προστατεύσει από τα βλέμματα των ανδρών και της απαγόρευε να ανταποκριθεί στον οποιονδήποτε. Για να το εξασφαλίσει, κάθε φορά που πήγαινε σε ένα ταξίδι, ο έμπορος κρατούσε την κόρη του κλειδωμένη σε έναν πύργο.
Σύμφωνα με πηγές, ωστόσο, η κόρη ασπάστηκε τον Χριστιανισμό και όταν ο πατέρας της την κλείδωσε στον πύργο, άρχισε να ουρλιάζει προσευχές τόσο δυνατά ώστε οι άνθρωποι στους δρόμους, μπορούσαν να την ακούσουν.
Μόλις το έμαθε εκείνος, την παρουσίασε στο τοπικό Συμβούλιο των Παγανιστών.
Τα μέλη του, της ανακοίνωσαν ότι αν δεν παραιτηθεί από την πρωτοφανή θρησκεία, τον Χριστιανισμό, θα έπρεπε να την αποκεφαλίσουν. Επίσης απείλησαν ότι θα πάρουν όλη την περιουσία του πατέρα της, αν δεν υποταχθεί στη βούλησή τους.
Το κορίτσι δεν αποκήρυξε την πίστη του και έτσι έχασε τη ζωή της.
Χάνσελ και Γκρέτελ
Στο παραμύθι των αδελφών Γκριμ, το σίγουρο είναι ότι αισθανόμαστε συμπάθεια για τα εγκαταλελειμμένα παιδιά που περιπλανιούνται στο δάσος. Μάλιστα παρουσιάζονται ως θύματα των άκαρδων γονέων και μιας μάγισσας-κανιβάλου.
Αλλά, η πραγματική ιστορία, πάνω στην οποία βασίστηκε το παραμύθι, ήταν μια ιστορία δολοφονίας και επιχειρηματικής κατασκοπείας στην οποία η μάγισσα είναι το αληθινό θύμα. Ω ναι!
Σύμφωνα λοιπόν με τα δεδομένα, το 1618, η Katharina Schraderin γεννήθηκε στα βουνά Harz της Γερμανίας. Έγινε διάσημη για τη δημιουργία των πιο νόστιμων cookies, τα οποία προσέφερε σε διαφορετικές αγορές και εκθέσεις σε όλο το νότιο τμήμα της Γερμανίας, κυρίως στη Νυρεμβέργη. Εκεί, αντιστάθηκε στο φλερτ του τοπικού αρτοποιού της πόλης, Hans Metzler, ο οποίος ζήλευε τις αυξημένες πωλήσεις που έκαναν τα προϊόντα της. Η ίδια είχε συνειδητοποιήσει ότι στην πραγματικότητα ήθελε τις συνταγές της και όχι την ίδια.
Αλλά ακόμα και όταν γύρισε στη γενέτειρά της, η Katharina δεν μπορούσε να ξεφύγει από τις επίμονες αναζητήσεις του. Έτσι, η ίδια άφησε την πόλη, αφήνοντας πίσω όλα τα υπάρχοντά της, εκτός από τα εργαλεία ψησίματος, και μετοίκησε σε μια άλλη πόλη όπου σύντομα δημιούργησε νέα κέικ και έγινε πάλι διάσημη. (Άμα έχεις ταλέντο!).
Η ανανεωμένη φήμη πυροδότησε τον φθόνο του Hans, οδηγώντας τον να την καταγγείλει ως μάγισσα στο επίσημο δικαστήριο. Μετά την σταθερή επιμονή της στην αθωότητά της και παρά τα επανειλημμένα βασανιστήρια, το δικαστήριο τελικά αναγκάστηκε να την αφήσει να φύγει.
Η Katharina επέστρεψε στο κρυφό σπίτι της στο δάσος, αλλά την ακολούθησε ο Hans Metzler, μαζί με την αδελφή του Grete, οι οποίοι διέρρηξαν το σπίτι της, την δολοφόνησαν και την έκαψαν σε έναν από φούρνους της.
Αυτή είναι η αληθινή ιστορία, όπου οι Γκριμ μετέτρεψαν τους δύο δολοφόνους σε αθώα παιδιά και έκαναν την 35χρονη Katharina μια κακιά μάγισσα με κόκκινα μάτια (και κερατάς και δαρμένος, όπως λέει και η παροιμία!)…
Σίγουρα υπάρχει ένα πλήθος ανατριχιαστικών λεπτομερειών και σε πολλές άλλες ιστορίες που αγάπησες, αλλά σίγουρα δεν χρειάζεται να τις διαβάσεις στα παιδιά σου!
rizopoulospost
No comments:
Post a Comment