Μας αφορά ...

ο ξυλοδαρμός ενός παιδιού απ' τους γονείς του
στο διπλανό διαμέρισμα.

........................
Μόλις, όμως, τελειώσουν οι κορώνες και κλείσουν οι προβολείς των τηλεοπτικών συνεργείων, ίσως πρέπει να σκεφτούμε πως, τελικά, αυτό που συμβαίνει στο σπίτι του γείτονα, μας αφορά.
 
Πως μας αφορά ο ξυλοδαρμός ενός παιδιού απ' τους γονείς του στο διπλανό διαμέρισμα.
Πως μας αφορά η γειτόνισσα που συναντάμε γεμάτη σημάδια κάθε τόσο στο ασανσέρ.
Πως μας πέφτει λόγος, αν λίγα τετραγωνικά παραδίπλα κακοποιείται ένας κατάκοιτος ηλικιωμένος.
Πως μας αφορά, ας πούμε, ο παρατημένος σκύλος που πεθαίνει απ' τη δίψα και τη μοναξιά σε μια ταράτσα.

Και, μεταξύ μας, αυτό μας αφορά πολύ περισσότερο από τις φρικιαστικές λεπτομέρειες ενός εγκλήματος, που μας ερεθίζει κι έλκει την προσοχή μας μέχρι ο παρουσιαστής του δελτίου να περάσει στο επόμενο ρεπορτάζ.  Η δολοφονία της τετράχρονης είναι μια είδηση που -σε όλη την αδιανόητη έκτασή της τουλάχιστον- δεν αφορά κανέναν. Έχει όμως όλα τα συστατικά για να εκτοπίσει από την κορυφή των δελτίων ειδήσεων όλα τα υπόλοιπα θέματα: Ένα παιδάκι θύμα, έναν (ή και τους δύο) γονείς σε ρόλο θύτη, πολλές, πολλές φρικιαστικές λεπτομέρειες και αρκετές μαρτυρίες γειτόνων που «έβλεπαν το κακό να 'ρχεται» κι αποφάσιζαν να παραμείνουν θεατές.

περισσότερα στο protagon