Και ανακυκλώνεται η παρακμή
Πετούνε όλα στα σκουπίδια
Αξίες και οράματα ευγενή
Κανείς δεν νοιάζεται για την αλήθεια
Τα πάντα έχουν άλλοθι
Τα λόγια έγιναν συνήθεια
μέσα στου πλήθους τη βοή
Ελπίδες ψάχνεις στο παζάρι
σαν το Διογένη με τo φανάρι
Που έψαχνε άνθρωπο να βρει
Με τους καιρούς εσύ παλεύεις
με τους ανέμους τριγυρνάς
το άγριο πρόσωπο του κόσμου
τρέχεις γοργά και προσπερνάς
μικροί σταυροί σταυροί μεγάλοι
ελπίδες φέρνουν στο σκοτάδι
στον ουρανό κρυφό σημάδι
φωτιά που καίει νερό αθάνατο
κράτα ψυχή μου στάμνα και κάρβουνο
ΣΤΥΛΙΑΝΟΣ ΜΟΣΧΟΣ
No comments:
Post a Comment