Πώς να χειριστείτε το παιδί που δεν θέλει να σας αποχωριστεί ούτε λεπτό!

Είναι φυσιολογικό για ένα παιδί 1,5-2 ετών να βιώνει το στρες αποχωρισμού και να διαμαρτύρεται, όταν η μαμά του απομακρύνεται από το οπτικό πεδίο του. 
Τι γίνεται όμως όταν το παιδί γίνει 4,5 ή 6 ετών και εξακολουθεί να μη θέλει να μένει στιγμή χωρίς τη μαμά του;

Τα έχετε δει παντού… σε παιδικούς σταθμούς, νηπιαγωγεία, παιδικά πάρτι, ίσως και στο σπίτι σας. Είναι τα παιδιά που μπορούν να χαρούν και να διασκεδάσουν μόνο όταν κάπου εκεί γύρω είναι η μητέρα τους κι όταν αυτή «τολμήσει» να απομακρυνθεί έστω και λίγο ξεσπούν σε κλάματα. Αν και πρόκειται για μια φυσιολογική αντίδραση του παιδιού που νιώθει ανασφάλεια στην ιδέα και μόνο να μείνει ασυνόδευτο σε έναν χώρο που δεν του είναι ιδιαίτερα οικείος, δεν παύει να προβληματίζει τους γονείς και να τους κάνει να αισθάνονται άσχημα, σαν να προσπαθούν να επιβάλλουν στο ίδιο το παιδί τους κάτι που του είναι τόσο δυσάρεστο. Εάν λοιπόν είστε κι εσείς από τις μητέρες που έχουν να αντιμετωπίσουν τις εκρήξεις του άγχους αποχωρισμού του παιδιού τους, αυτές οι συμβουλές μπορεί να σας βοηθήσουν:

Τι είναι το άγχος του αποχωρισμού

• Μην ξεχνάτε ότι είναι αρκετά φυσιολογικό για το παιδί να νιώθει έτσι.
• Πάντα να το προετοιμάζετε όταν πρόκειται να το αφήσετε κάπου ή να φύγετε από κοντά του. Πείτε του ακριβώς πόσο χρόνο θα λείψετε, πού θα πάτε και τι θα κάνετε εκεί όπου θα βρίσκεστε.
• Καθώς πηγαίνετε προς το σχολείο, το πάρτι ή όπου αλλού πρόκειται να το αφήσετε μόνο του, μιλήστε του για όσα θα συναντήσει εκεί εστιάζοντας στα θετικά (τα παιχνίδια, τους φίλους τους κ.λπ.)
• Μην φύγετε χωρίς να το αποχαιρετήσετε αλλά κάντε το όσο πιο σύντομα γίνεται. Απλά βοηθήστε το παιδί να βρει ένα παιχνίδι ή κάτι να κάνει, δώστε του ένα φιλί και αποχωρήστε.
• Μην μπαίνετε στο χώρο κρατώντας το παιδί στην αγκαλιά σας -αυτό θα κάνει τον αποχωρισμό ακόμα πιο δύσκολο. Μπορείτε να το κρατάτε από το χεράκι, αλλά σε κάθε περίπτωση είναι σημαντικό να νιώθει ανεξάρτητο κι όχι «κομμάτι» σας.
• Αναθέστε στο παιδί μια «αρμοδιότητα», όπως να οργανώσει τα παιχνίδια, να μοιράσει τα γλυκά στα άλλα παιδάκια κ.λπ., που όμως μπορεί να κάνει μόνο όταν σταματήσει να κλαίει.
• Προσπαθήστε να θυμάστε ότι το πιο πιθανό είναι να παίζει και να διασκεδάζει μέσα σε 5 με 10 λεπτά από τη στιγμή που θα απομακρυνθείτε.
• Να είστε σταθεροί στην απόφασή σας. Μην αφήσετε το παιδί να σας πείσει χρησιμοποιώντας αυτό το μέσο να ακυρώσετε το πρόγραμμά σας.
• Κάντε εξάσκηση στο σπίτι. Αφήστε το παιδί να παίξει, να διαβάσει ή να ζωγραφίσει στο δωμάτιό του, εξηγώντας του ότι εσείς θα είστε σε κάποιο άλλο δωμάτιο κάνοντας κάτι άλλο.
• Εάν το πρόβλημα παραμένει ή επιδεινώνεται, ζητήστε τη συμβουλή κάποιου ειδικού ψυχικής υγείας. 

Πηγή: mamamia.gr

Πώς μεγάλωναν παιδιά οι γονείς μας VS πώς τα μεγαλώνουμε εμείς

Δείτε πόσα πράγματα έχουν αλλάξει μέσα σε… λίγα χρόνια! 

Οι γονείς μας μεγάλωναν παιδιά με περισσότερα ίσως λάθη σε σχέση με μας, ειδικά σε θέματα ασφάλειας, αλλά σίγουρα με λιγότερο άγχος.

Τότε: Τα καθίσματα αυτοκινήτου για παιδιά ήταν… ε, ποια καθίσματα αυτοκινήτου;
Τώρα: Όταν μας λέει κάποιος να βάλουμε το παιδί στο αυτοκίνητο χωρίς κάθισμα ... αποπληξία

Τότε: Οι γονείς μας άφηναν ανέμελοι τα παιδιά να τριγυρνούν με τα ποδήλατά τους χωρίς κράνος.
Τώρα: Χωρίς κράνος;;;

Τότε: Τα μεγάλα ταξίδια με το αυτοκίνητο δοκίμαζαν την υπομονή και του πιο ήρεμου γονιού.

Τώρα: Υπάρχουν τα τάμπλετ!

Τότε: Κάπνιζαν όλοι άνετα στο ίδιο δωμάτιο με τα παιδιά.

Τώρα: Αν κανείς ανάψει τσιγάρο στο ίδιο οικοδομικό τετράγωνο με τα παιδιά θα δείτε τι θα γίνει!

Τότε: Κανείς δεν ασχολιόταν με το πώς ταΐζει μια μητέρα το μωρό της.

Τώρα: Η μάχη «θηλασμός VS μπιμπερό» καλά κρατεί.

Τότε: Τα παιδιά έπαιζαν στην παιδική χαρά της γειτονιάς μόνα τους. Και δεν είχαν κινητά. 

Τώρα: Μητέρα που έχασε από τα μάτια της το παιδί για 3 δευτερόλεπτα απλά ουρλιάζει!

Τότε: Πάρτι γενεθλίων σήμαινε να καλέσεις τρεις συμμαθητές σου να φάτε τούρτα.

Τώρα: Όλα πρέπει να είναι άξια φωτογράφησης για το Pinterest.

Τότε: Αν οι γονείς μας δεν ήξεραν ποιο είναι το σωστό, απλώς έκαναν αυτό που θεωρούσαν καλύτερο.

Τώρα: Ό,τι δεν ξέρουμε, ψάχνουμε απεγνωσμένα να το βρούμε στο ίντερνετ.

Τότε: Τρώγαμε τα πάντα από βαζάκια.

Τώρα: Πρέπει να μαγειρεύουμε μόνο με βιολογικά για τα παιδιά.

familyinaction.gr

BABYRADIO.GR 

Όπως δεν υπάρχουν τέλειοι άνθρωποι, έτσι και δεν υπάρχουν τέλειοι γονείς.

Οι γονείς στην προσπάθειά τους να εκπληρώσουν το ρόλο τους και με οδηγό ατομικά βιώματα και πεποιθήσεις, ρίχνονται στην… αρένα της ανατροφής των παιδιών τους.

Και πολύ συχνά αυτή η προσπάθεια, καταλήγει σε υπερπροσπάθεια, καθώς κυνηγούν την τελειότητα.

Είναι μάταιο για τους γονείς να ελπίζουν ότι θα τα κάνουν όλα τέλεια. 

Όπως δεν υπάρχουν τέλειοι άνθρωποι, έτσι και δεν υπάρχουν τέλειοι γονείς. Ο περίφημος παιδίατρος- παιδοψυχαναλυτής Ντόναλντ Γουίνικοτ έφερε τον όρο «αρκετά καλή μητέρα» θέλοντας έτσι να καταρρίψει την «τέλεια μητέρα», το πόσο μη-ρεαλιστικό και ανώφελο είναι δηλαδή, να προσπαθεί μια μητέρα να κατακτήσει την τελειότητα. 

Ωστόσο υπάρχουν κάποιοι βασικοί κανόνες που μπορούμε να ακολουθούμε στην ανατροφή των παιδιών, οι οποίοι ισχύουν για μητέρες και πατέρες:

Ακόμα κι αν έχουμε «αδυναμία» σ’ ένα μας παιδί, (είτε γιατί επικοινωνούμε καλύτερα, είτε γιατί μας θυμίζει τον εαυτό μας) είναι λάθος να δείχνουμε ότι το αγαπάμε περισσότερο από κάποιο άλλο.

Ο ρόλος του γονιού είναι να οδηγεί το παιδί προς την αυτονομία και τη μελλοντική ομαλή ενηλικίωση: Tο μαθαίνει να τα καταφέρνει μόνο του, ώστε να γίνει αύταρκες, ικανό, δυνατό.

Το παιδί χρειάζεται τη συμπαράσταση, τη βοήθεια, την κατεύθυνση και όχι τη λύση. Π.χ., δεν του λύνουμε εμείς τις ασκήσεις στα μαθηματικά, του μαθαίνουμε όμως τον τρόπο να τις λύνει μόνο του. Δεν «ψαρεύουμε» για εκείνο, αλλά του μαθαίνουμε να «ψαρεύει». Με λίγα λόγια του δείχνουμε πού πρέπει να «κοιτάζει», αλλά όχι τι να «δει».
Όταν η προειδοποίηση δεν αρκεί, τότε είναι καλύτερα να αφήνουμε το παιδί να υποστεί τις συνέπειες της συμπεριφοράς του από το να το τιμωρήσουμε. Η εμπειρία που βιώνεται άμεσα είναι ο καλύτερος δάσκαλος.

Σε στιγμές έντασης και όταν η σύγκρουση φαίνεται αναπόφευκτη, είναι προτιμότερο να φερθούμε ως… ενήλικες και να αποχωρήσουμε. Το να εμπλακούμε σε μια ατέλειωτη συζήτηση για το «ποιος έχει δίκιο» είναι μάταιη.

Όσο πιο πολύ πιέζουμε ένα παιδί να συμμορφωθεί με τις επιθυμίες μας, χωρίς να του εξηγούμε με επιχειρήματα τον λόγο, τότε η άρνηση έρχεται ως φυσική αντίδραση.

Το παιδί ασφυκτιά όταν είναι συνέχεια υπό επίβλεψη. Ας κάνει και λάθη, ώστε να μάθει απ’ τα λάθη του.

Το να παραχαϊδεύουμε το παιδί είναι εξίσου λάθος με το να μη δείχνουμε αγάπη. Συχνά τα μοναχοπαίδια υποφέρουν και ασφυκτιούν από την υπερβολική αφοσίωση των γονιών τους.Η αγάπη μας προς το παιδί πρέπει να είναι ακατάλυτη και ακλόνητη. Όταν μας θυμώνει το παιδί είναι λάθος να το απειλούμε με φράσεις τύπου: «δεν σ’ αγαπάω πια». Είναι προτιμότερο να πούμε: «είμαι θυμωμένος/η μαζί σου, με αυτό που έκανες».

Μέσα διαπαιδαγώγησης και δεξιότητες ανατροφής, όπως η άκαμπτη αυστηρότητα, η αδιαφορία, η υποτίμηση του παιδιού, η σωματική τιμωρία και οι απειλές, απλώς … αντενδείκνυνται. Και τις περισσότερες φορές οδηγούν στα αντίθετα από τα επιθυμητά αποτελέσματα.

Η φράση-κλειδί και στη διαπαιδαγώγηση των παιδιών είναι: «μέτρον άριστον». Μια μητέρα ή ένας πατέρας που από ενοχές πιέζεται προς χάριν των παιδιών τους, έχει το ίδιο -μη λειτουργικό για την οικογένεια- αποτέλεσμα με το παιδί που βρίσκεται στη σκιά των γονιών του. Και οι γονείς και τα παιδιά είναι καλό να βρίσκονται σε ισορροπία, για να λειτουργεί ομαλά ολόκληρη η οικογένεια.

entertv

Φόρος στις εταιρείες που πωλούν αναψυκτικά με πρόσθετη ζάχαρη για να αντιμετωπιστεί η παιδική παχυσαρκία

Βρετανία
Μέσω της φορολόγησης εταιρειών που πωλούν αναψυκτικά με πρόσθετη ζάχαρη και της επένδυσης των χρημάτων που θα συγκεντρωθούν από τον φόρο αυτό σε προγράμματα για την ενθάρρυνση της σωματικής δραστηριότητας και της ισορροπημένης δίαιτας των παιδιών σχολικής ηλικίας.

Food and drink giants such as Coca-Cola, Pepsi and Kellogg’s pledge to cut the sugar content in their products, ahead of Government decision on sugar tax

Καλώντας εταιρείες τροφίμων και αναψυκτικών να δράσουν γρήγορα για να μειώσουν τη ζάχαρη στα προϊόντα τους, η κυβέρνηση ανακοίνωσε πως σχεδόν το ένα τρίτο των παιδιών ηλικίας 2 έως 15 ετών στη Βρετανία είναι ήδη υπέρβαρα ή παχύσαρκα.

"Η παχυσαρκία είναι μια απειλή τόσο για την υγεία των παιδιών όσο και για την οικονομία μας, καθώς κοστίζει στην NHS (Εθνική Υπηρεσία Υγείας) δισεκατομμύρια λίρες κάθε χρόνο", αναφέρει σε δήλωσή της η υφυπουργός Οικονομικών Τζέιν Έλισον.
«Ο φόρος στη βιομηχανία των αναψυκτικών είναι ένα σημαντικό βήμα προς τα εμπρός στη μάχη για να τερματιστεί η κρίση παχυσαρκίας που αντιμετωπίζουμε», πρόσθεσε.

Επιλέγοντας να επιβάλει τον φόρο για τη ζάχαρη στα αναψυκτικά, η Βρετανία ακολουθεί το παράδειγμα του Βελγίου, της Γαλλίας, της Ουγγαρίας και του Μεξικού, που έχουν επιβάλει κάποιας μορφής φορολογία στα αναψυκτικά με πρόσθετη ζάχαρη.Οι σκανδιναβικές χώρες επιβάλλουν παρόμοιους φόρους εδώ και πολλά χρόνια, με διαφορετικούς βαθμούς επιτυχίας.

Η Βρετανία θα επιβάλει έναν φόρο στα αναψυκτικά που περιέχουν ζάχαρη πάνω από 5 γρ. ανά 100 ml, ο οποίος θα είναι υψηλότερος για τα αναψυκτικά που περιέχουν ακόμη περισσότερη ζάχαρη.

Η υπηρεσία υγείας της βρετανικής κυβέρνησης έχει ανακοινώσει πως τα ζαχαρούχα αναψυκτικά είναι η μεγαλύτερη πηγή πρόσληψης ζάχαρης για τα παιδιά και πως ένα παιδί μπορεί να λάβει περισσότερη ζάχαρη απ' όση συνίσταται να καταναλώνει σε μια ολόκληρη ημέρα πίνοντας μόνο ένα κουτί αναψυκτικού το οποίο περιέχει εννέα κουταλιές του γλυκού ζάχαρη.

Η κυβέρνηση θέλει από τη βιομηχανία να εργαστεί για να μειώσει κατά 20% τη ζάχαρη που χρησιμοποιεί σε προϊόντα δημοφιλή στα παιδιά. Μια μείωση κατά 5% θα πρέπει να υπάρξει από την πρώτη χρονιά.

Η πρόοδος που θα πραγματοποιηθεί από τη βιομηχανία θα εξετάζεται από την κυβερνητική υπηρεσία υγείας, την Public Health England, η οποία θα δημοσιοποιεί ενημερώσεις κάθε έξι μήνες.

Η υπουργός Δημόσιας Υγείας Νίκολα Μπλάκγουντ δήλωσε πως στο πλαίσιο της στρατηγικής για την αντιμετώπιση της παχυσαρκίας θα ζητηθεί επίσης από τα Δημοτικά σχολεία να βοηθήσουν κάθε μαθητή να επιδίδεται σε μέτρια έως έντονη σωματική δραστηριότητα τουλάχιστον 60 λεπτά κάθε ημέρα -- τουλάχιστον 30 λεπτά από τα οποία στο πλαίσιο του σχολικού προγράμματος.

govastileto.gr

stogiatro

«Φτάσαμε αργά, θα είσαι άγγελος εκεί ψηλά» "Scusa, Giulia, se siamo arrivati tardi"

H 8χρονη Τζούλια έγινε η ασπίδα και κάλυψε με το κορμάκι της
την 4χρονη αδελφή της - Il salvataggio della piccola Giorgia

Tο συγκλονιστικό γράμμα πυροσβέστη σε νεκρό παιδί του σεισμού 

Terremoto, il biglietto del soccorritore a Giulia: "Scusa se siamo arrivati tardi"

Μια από τις χαρακτηριστικές ιστορίες του φονικού σεισμού στην Ιταλία, ήταν αυτή της 8χρονης Τζούλια που έγινε η ασπίδα και κάλυψε με το κορμάκι της την 4χρονη αδελφή της, όταν κατέρρευσε το σπίτι της γιαγιάς του όπου βρίσκονταν.

Σήμερα, μέρα θρήνου στην Ιταλία αφού γίνονται οι κηδείες των θυμάτων, ο πυροσβέστης που ανέσυρε το πτώμα της 8χρονης έγραψε ένα γράμμα που της ζητά συγγνώμη που δεν έφτασε εκεί νωρίτερα και που δεν κατάφερε να την σώσει.

«Γειά σου μικρή. Συγγνώμη που φτάσαμε αργά. Δυστυχώς είχες ήδη σταματήσει να αναπνέεις αλλά θέλω να ξέρεις από εκεί ψηλά που βρίσκεσαι ότι κάναμε ό,τι ήταν ανθρωπίνως δυνατό για να σε βγάλουμε από εκεί. Όταν επιστρέψω στο σπίτι μου στην Λ’ Άκουιλα θα ξέρω ότι υπάρχει εκεί ψηλά ένας άγγελος που με παρακολουθεί από τον ουρανό και ότι τη νύχτα θα λάμπεις σαν αστέρι».

«Γειά σου Τζούλια, ακόμα κι αν δεν με γνώρισες ποτέ. Σε αγαπώ. Αντριου».

thecaller

Μια «χαζή» ερώτηση: Θα προτιμούσατε να είναι το παιδί σας έξυπνο ή καλό;

Η απάντηση είναι: «Φυσικά, και τα δύο.»

Αλλά αν δε μπορούσατε να τα έχετε και τα δύο; Τι θα γινόταν αν το παιδί σας ήταν καλό αλλά δεν μπορούσε να είναι και έξυπνο ταυτόχρονα ή το αντίθετο;

Αν απαντήσατε «έξυπνο», μην διαβάσετε άλλο. Το άρθρο αυτό δεν είναι για εσάς. Αλλά αν απαντήσατε «καλό», τότε αυτό μπορεί να υποδηλώνει ότι βλέπετε διαφορετικά το μέλλον του παιδιού σας.

Αν όλα αυτά τα παιχνίδια που ακονίζουν το μυαλό και τη μνήμη αντικαθίσταντο από άλλα που ενισχύουν την ομαδικότητα και τη συνεργασία; 

Κι αν η φιλοσοφία του σχολείου ήταν ότι είναι σημαντικότερο για τα παιδιά να αναπτύξουν την κοινωνικότητα και τη φιλία, αντί να αριστεύσουν στις γραπτές εξετάσεις; 

Κι αν όλες αυτές οι επαναλαμβανόμενες παρατηρήσεις, του τύπου «μοιράσου τα παιχνίδια σου με την αδερφή σου» δεν ήταν μόνο ένας τρόπος να διατηρήσουμε την ησυχία στο σπίτι, αλλά ήταν τα θεμέλια για τη διαμόρφωση του χαρακτήρα του παιδιού;

Φυσικά, οι γονείς έχουν αναλάβει να μεγαλώνουν ηθικά και καλά παιδιά για χιλιάδες χρόνια. Ως μητέρα ενός παιδιού που πηγαίνει δημοτικό, κάνω το καλύτερο που μπορώ για τη διαπαιδαγώγησή του, με τη λίστα με τα σωστά και τα λάθη μου να είναι τεράστια.

Το να μεγαλώνεις, όμως, ηθικά παιδιά γεννά ορισμένα ερωτήματα, όπως: 

«Πόσα μπορεί να καταλάβει το μυαλό ενός μικρού παιδιού;», 

«Πότε αρχίζουν και καταλαβαίνουν τη διαφορά ανάμεσα στο σωστό και το λάθος;», 

«Πόσο σαφής πρέπει να γίνομαι όταν μιλάω για δίκαιο και άδικο;»

Θα σας πω με λίγα λόγια τη γνώμη μου.

Πρώτον, ο Πιαζέ και οι υπόλοιποι φιλόσοφοι του πρώτου μισού του περασμένου αιώνα έκαναν λάθος όταν υποστήριζαν ότι τα παιδιά πριν την ηλικία των 12 κάνουν συγκεκριμένες σκέψεις, ενώ αργότερα αναπτύσσουν έναν πιο αφηρημένο τρόπο σκέψης. 

Τα παιδιά αντιλαμβάνονται αφηρημένες έννοιες από πολύ μικρά, οπότε, αν τους μιλάτε για σωστό και λάθος, θα αναπτυχθεί αυτή τους η ικανότητα από νωρίς.

Δεύτερον, οι γονείς μπορούν εύκολα να αιτιολογούν αυτά που λένε στα παιδιά. Αντί να πουν «Μοιράσου τα παιχνίδια σου με την αδερφή σου.», μπορούν να πουν «Μοιράσου τα παιχνίδια σου με την αδερφή σου, γιατί κι εσένα σου αρέσει μερικές φορές να μοιράζεται τα παιχνίδια της μαζί σου.» ή «Μοιράσου μαζί της, γιατί όλοι στο σπίτι μας μοιραζόμαστε πράγματα και είναι σημαντικό.». 

Επίσης, μεγαλύτερες συζητήσεις σχετικά με τις αξίες της οικογένειας βοηθούν τα παιδιά να ξεκαθαρίζουν τα πράγματα. 

Αυτό βέβαια δε σημαίνει ότι η ατελείωτη συζήτηση θα αντικαταστήσει την αυστηρότητα των γονιών όπου αυτή χρειάζεται. Απλώς, τα παιδιά πρέπει να έχουν την ευκαιρία να καταλάβουν τους λόγους για τους οποίους μια απόφαση είναι καλύτερη από μια άλλη.

babyads

Αν θέλετε να στηρίξετε το παιδί σας ...

Αν θέλετε να στηρίξετε το παιδί σας, 

τότε διαβάστε τα παρακάτω…

Τα λόγια των γονιών έχουν μεγάλη δύναμη και διαμορφώνουν την ψυχοσύνθεση τους γι αυτό πρέπει να είμαστε προσεκτικοί όταν απευθυνόμαστε σε αυτά.

Οι παρακάτω φράσεις τονώνουν την αυτοεκτίμηση και την αυτοπεποίθηση των παιδιών μας, γι αυτό είναι ωραίο να βγαίνουν από τα χείλη μας.

·         Είσαι σπουδαίο παιδί.

·         Έκανες σπουδαία επιλογή.

·         Μου αρέσει να γελάς.

·         Πιστεύω σε εσένα.

·         Μπορείς να τα καταφέρεις και μόνος/η.

·         Σου έχω εμπιστοσύνη.

·         Είμαι περήφανη για εσένα.

·         Χαίρομαι που είσαι χαρούμενος/η

·         Όλοι οι άνθρωποι κάνουν λάθη, έτσι κι εσύ.

·         Μου αρέσει να σε βλέπω να παίζεις.

·         Σε ευχαριστώ που με βοηθάς.

·         Μπορείς να μου λες τα πάντα.

·         Η μαμά θα είναι πάντα δίπλα σου.

·         Το αξίζεις!

·         Μου έλειψες.

·         Δεν είναι κακό να λες όχι.

·         Δεν μπορούμε να αρέσουμε σε όλους.

·         Ευχαριστώ.

·         Συγγνώμη. Δεν έπρεπε να το κάνω αυτό.

·         Σε αγαπώ.

·         Θες να συζητήσουμε;

·         Τι να κάνω για να γίνω καλύτερη μαμά;

Τσακαλογιάννη Ελένη -entertv.gr

BABYRADIO

Τι να κάνετε όταν το παιδί σας καταστρέφει τα βιβλία του

Όσο ελκυστικά κι αν είναι τα βιβλία που αγοράζουν oι μαμάδες στα παιδάκια τους, τόσο περισσότερο αυτά θέλουν να τα καταστρέψουν. 

Τα μικρά παιδιά βλέπουν το σκίσιμο των σελίδων σαν παιχνίδι.

Στα μικρά παιδιά, ειδικά σε αυτά που είναι περίπου 1,5–2 ετών, αρέσει πολύ να σκίζουν τα βιβλία τους. Όσο ελκυστικά κι αν είναι τα βιβλία που αγοράζουν οι μαμάδες στα παιδάκια τους, τόσο περισσότερο αυτά θέλουν να τα καταστρέψουν.

Στα μικρά παιδάκια η αφήγηση ιστοριών είναι σαφώς προτιμότερη από το να τα αφήσουμε να περιεργαστούν μόνα τους ένα βιβλίο που πήραν για δώρο. Έχετε πάντα στο νου σας να είστε κοντά όταν το μικρό σας πάρει στα χεράκια του το βιβλίο.

Τα μωρά θέλουν να δουν τα χρώματα και να γυρίσουν τις σελίδες, αλλά επειδή δεν έχουν ακόμα μάθει να κοντρολάρουν τις κινήσεις τους, καλό θα ήταν να μην τα αφήσετε να «μάθουν» τρόπους πάνω στο ωραίο, καινούριο, εικονογραφημένο βιβλίο τους.

Η αλήθεια είναι ότι τα παιδιά δε σκοπεύουν να σκίσουν τις σελίδες ενός βιβλίου, αλλά αν αυτό συμβεί τυχαία την ώρα που το περιεργάζονται, ενθουσιάζονται τόσο που ξεκινούν για να ολοκληρώσουν την καταστροφή.

Αν όμως παρατηρήσετε ότι το παιδί σας σκίζει τα βιβλία του ως πράξη θυμού, τότε ίσως θα πρέπει να το πλησιάσετε, για να εκμαιεύσετε τους λόγους της οργής του. 

Συνήθως, αν του μιλήσετε και εξηγήσετε ότι αυτό που κάνει δεν είναι καλό, βοηθάει, αλλά αν δείτε ότι δεν τα καταφέρνετε, ζητήστε την άποψη ενός ειδικού.

govastileto.gr

Μα, γιατί δεν τρώει το μωρό μου;

Ήρθε η ώρα του φαγητού! 

Φαινομενικά το παιδί θέλει να φάει και εσείς ετοιμάζετε την κρέμα ή κάποια ελαφριά μορφή στερεάς τροφής. 

Όταν όμως έρχεται η κρίσιμη ώρα και πάτε να το ταΐσετε, τότε 

το παιδί γυρνά με αποστροφή το κεφάλι του, βγάζει φωνούλες και -στην χειρότερη- αρχίζει τα κλάματα. 

Τι μπορεί να φταίει; 

Η ειδικευμένη παιδίατρος κ. Μαρία Παπαδάκη εξηγεί.

Βγάζει δοντάκια
Τα μωρά αρχίζουν να βγάζουν δοντάκια από 6 μηνών, ή και νωρίτερα, και αυτό σημαίνει πως θα δείξουν αποστροφή ακόμα και απέναντι στα αγαπημένα τους φαγητά την στιγμή που πονούν. 

Μπορεί το μωρό να έχει πονοκέφαλο ή να υποφέρει από πονάκια (τα οποία προφανώς δεν μπορεί να σας τα πει!) κάτι που είναι πιο σημαντικό από το να γευτεί τη τροφή του. 

Αυτό που μπορείτε να κάνετε είναι να το αναγνωρίσετε και να κάνετε υπομονή. Δώστε στο μωρό πολύ μαλακές τροφές που δεν θα επηρεάσουν τα δοντάκια και τις οποίες θα μπορεί να καταπιεί εύκολα.

Ανακαλύπτει την ανεξαρτησία του
Μπορεί μέχρι πρόσφατα το μωρό σας να ένιωθε χαρούμενο, όταν το κατευθύνατε στο φαγητό, αλλά τώρα, Μεγαλώνοντας, μπορεί να ανακαλύπτει την ανεξαρτησία του και να χτίζει σταδιακά τον χαρακτήρα του. 

Ναι, η αλήθεια είναι πως αυτό γίνεται από τόσο νωρίς, δηλαδή γύρω στους 9 μήνες! Οι ειδικοί αναφέρουν πως τα μωρά αυτής της ηλικίας δεν θέλουν πάντα να τους λένε τι να κάνουν και πολλά απλά πατούν πόδι! 

Αυτό που μπορείτε να κάνετε είναι να δώσετε στο μωρό κάποιο είδος finger food το οποίο μπορεί να το βάλει μόνο του στο στόμα ή να του δώσετε ένα κουτάλι για να το κρατάει και να παίζει, ενώ εσείς θα του δίνετε την τροφή.

Βλέπει το φαγητό ως παιχνίδι

Μπορεί για εσάς η ώρα του φαγητού να είναι ιδιαίτερα σημαντική, για προφανείς λόγους, το μωρό όμως δεν μπορεί να το αναγνωρίσει με αυτό τον τρόπο. 

Το πιο πιθανό είναι να βλέπει αυτή τη ώρα ως παιχνίδι... ποια η διαφορά άλλωστε του να βάζεις τον πουρέ στο στόμα και να τον κάνεις μπάλες για τον τοίχο; Η λύση είναι μία: 

Χαλαρώστε και αποδεχτείτε πως το μωρό θα λερώσει τα ρούχα του αλλά και τον γύρω χώρο και παρ' όλο που κάτι τέτοιο δεν είναι ιδιαίτερα γοητευτικό, μπορείτε να το δείτε ως μια διαδικασία για να ανακαλύψει το μωρό την τροφή του και να την απολαύσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

Είναι πολύ κουρασμένο
Το μεσημεριανό και το βραδινό τείνουν να κάνουν "είσοδο" στον ύπνο, οπότε μιλούμε ούτως ή άλλως για μια ώρα που το μωρό είναι ήδη κουρασμένο. 

Αυτό που μπορείτε να κάνετε είναι να δώσετε στο μωρό να φάει λίγο νωρίτερα, όταν δεν θα έχει νυστάξει. 

Αν τώρα έχει αρχίσει να τρίβει τα μάτια του και να γκρινιάζει για φαγητά που ξέρετε ότι του αρέσουν, τότε δώστε του κάτι μικρό, όπως μια μπανάνα ή ένα κομμάτι τοστ μαζί με λίγο γάλα, και βάλτε το για ύπνο. Όταν ξυπνήσει μπορείτε να το ταΐσετε κανονικά.

Αποκτά ιδιορρυθμίες στις γεύσεις του
Καθώς το μωρό μεγαλώνει θα αρχίσει να ανακαλύπτει νέες γεύσεις και να βρίσκει σταδιακά τι είναι αυτό που του αρέσει και τι όχι. 

Όταν το μωρό θα γίνει 18 μηνών είναι πιθανό να αρχίσει να αλλάζει γεύσεις ή να αναζητάει συνέχεια το ίδιο φαγητό. Αυτό που μπορείτε να κάνετε είναι να αποδεχτείτε ότι πρόκειται απλά για μια φάση που περνάει το μωρό σας. 

Μην αγχώνεστε που μπορεί να ζητάει συνέχεια το ίδιο φαγητό, αλλά, επιμείνετε όσο μπορείτε για να του δείξετε και άλλες γεύσεις, τις οποίες μπορείτε και εσείς να απολαμβάνετε μπροστά του.

*Η κ. Παπαδάκη υπογραμμίζει ότι σε κάθε περίπτωση είναι απαραίτητο οι γονείς να συμβουλευτούν τον παιδίατρο, γιατί μπορεί η έλλειψη όρεξης να είναι αρχική ένδειξη για μια πάθηση ή για μια αλλεργία.

mama365

Πως θα αξιοποιήσουμε τα παλιά, «πολύτιμα» παιχνίδια των παιδιών μας

Όσο μεγαλώνουν τα παιδιά, τόσες περισσότερες κούτες με παιχνίδια γεμίζουν το πατάρι και την αποθήκη του σπιτιού. Μπορεί πρακτικά να είναι πλέον άχρηστα αντικείμενα, όμως συνδέονται με ευχάριστες αναμνήσεις και ατέλειωτες ώρες παιχνιδιού, πράγμα που τα κάνει πολύτιμα και μας «κρατάει» από το να τα πετάξουμε.

Γι’ αυτό, δείτε πώς μπορείτε να τα αξιοποιήσετε έξυπνα στο νοικοκυριό σας, αλλά και σε ποιους οργανισμούς μπορείτε να τα δωρίσετε για να δώσετε χαρά σε άλλα παιδιά που τα έχουν ανάγκη.

Αυτοσχέδιο κολιέ 
Η μόδα θέλει φαντασία! Οι πλαστικές φιγούρες των παιδιών μπορούν να γίνουν εντυπωσιακά και «παιχνιδιάρικα» κολιέ. Κάντε μια τρύπα, περάστε από μέσα ένα κομμάτι σπάγκου και το πιο πρωτότυπο κολιέ της συλλογής σας είναι έτοιμο.

Χιονόμπαλες

Φτιάξτε πανεύκολα «μαγικές» χιονόμπαλες 

με τα πλαστικά ζωάκια ή τις νεραϊδούλες των παιδιών.

Δείτε αναλυτικά τον τρόπο στο βίντεο:

Παπάκια- γλαστρούλες

Τα παπάκια του μπάνιου γίνονται πανεύκολα χαριτωμένες γλάστρες για μικρά φυτά. Μπορείτε να τα στολίσετε στο παράθυρο ή το μπαλκόνι του παιδιού.

Λάμπες α λα… Μπομπ Μάστορα
Αν ο γιος σας είχε μαζέψει ολόκληρη την παρέα του Μπομπ Μάστορα, αξιοποιήστε την αναλόγως για να σας «φωτίσει» 

με τις ιδέες της.

Τα λέγκο οργανώνουν τα καλώδιά σας

Ποιος είναι ο ιδανικός τρόπος να μην μπερδεύονται τα καλώδια σας; Τα παλιά λέγκο των παιδιών! Τόσο απλά.

Ένα διαφορετικό στεφάνι

Φτιαγμένο από παιχνίδια. Σε ένα στρογγυλό κομμάτι από φελιζόλ κολλήστε τα παιχνίδια-μινιατούρες των παιδιών και κρεμάστε το στην πόρτα του δωματίου τους (αν φυσικά συναινούν!).

Θήκη για τις παιδικές οδοντόβουρτσες
Με τη βοήθεια και τα εργαλεία του συζύγου, κάντε λίγες τρύπες μέσα στη ράχη των παλιών πλαστικών παιχνιδιών και τοποθετήστε τις παιδικές οδοντόβουρτσες.

Καθρέφτης πολλών… ταχυτήτων
Τα αυτοκινητάκια του γιου σας μπορούν να γίνουν ένας εντυπωσιακός καθρέφτης.

Ή να διακοσμήσουν τις αγαπημένες σας κορνίζες.

Το ρολόι αλλιώς
από λέγκο...


Τα παλιά σκέιτμπορντ βρήκαν το πεπρωμένο τους

Στερεώστε τα στον τοίχο με τις κλασικές μεταλλικές γωνίες 

για τα ράφια και αξιοποιήστε τα στο έπακρο.

Ακόμα και στην κουζίνα

Τα λέγκο γίνονται η καλύτερη και σίγουρα 

πιο χρωματιστή θήκη για τις κουτάλες σας.

πολλές ιδέες ακόμη εδώ

Το παιδί που παραφέρεται εκπέμπει SOS!

Μήπως το παιδί παραφέρεται ανεξήγητα; 

Το τρίχρονο χτυπάει το μωρό αδερφάκι του, ή το πεντάχρονο σου πετάει ξαφνικά ένα παιχνίδι με δύναμη ή το επτάχρονό σου χτυπάει δυνατά την πόρτα καθώς την κλείνει. 

Τι κάνεις; 

Σίγουρα, μπορείς να ανταποκριθείς με τιμωρία, αφού οι συμπεριφορές αυτές είναι ξεκάθαρα απαράδεκτες. 

Με τον τρόπο αυτό όμως δεν θα μάθεις ποτέ ποιο είναι το συναίσθημα αυτό, που το παιδί σου βρίσκει τόσο αβάσταχτο, ώστε φτάνει στο σημείο να το εκδραματίσει. Δηλαδή, θα χάσεις το σήμα SOS που εκπέμπει το παιδί.

Μήπως πρέπει να παραβλέψεις την κακή συμπεριφορά; 

Όχι βέβαια! Εννοείται ότι πρέπει να παρέμβεις για να παραμείνουν όλοι ασφαλείς. 

(Σε έναν «τέλειο» κόσμο, φυσικά, η όποια παρέμβαση θα γινόταν πριν το παιδί φτάσει στο σημείο να εκπέμψει SOS με τέτοιο τρόπο. Οι οικογένειες όμως αποτελούνται από ανθρώπους, που εξ ορισμού, δεν είμαστε τέλειοι... Και αυτό είναι εντάξει. Η αγάπη μας εξυπηρετεί καλύτερα από το «τέλειο» κάθε φορά).

Καθώς λοιπόν θα θέτεις τα όρια –ήρεμα και ευγενικά- θύμισε στον εαυτό σου ότι υπάρχει κάποιος λόγος για τη συμπεριφορά του παιδιού. Μπορεί να μην είναι κάτι που θα θεωρούσες καλό λόγο, αλλά... είναι ο δικός του λόγος.

Έπειτα, αναγνώρισε την ανάγκη ή το συναίσθημα που κινητοποιεί αυτή τη συμπεριφορά του παιδιού. Αυτό θα δώσει στο παιδί τη βοήθεια που χρειάζεται για να συνεργαστεί μαζί σου. Εάν δεν αναγνωρίσεις την ανάγκη, δεν θα φτάσεις στην πηγή της κακής συμπεριφοράς.

Ας δούμε μερικά παραδείγματα αποκωδικοποίησης μίας συμπεριφοράς SOS:

Παιδιά που είναι μονίμως δύστροπα και μη συνεργάσιμα συνήθως χρειάζονται περισσότερο ύπνο, περισσότερη σύνδεση, να αντιμετωπιστεί μία άσχημη σωματική αίσθηση (π.χ πόνος) ή απλώς μία ασφαλή ευκαιρία να κλάψουν στην αγκαλιά του γονιού.

Παιδιά που ανταγωνίζονται τα αδέρφια τους συχνά χρειάζονται να αισθανθούν πιο συνδεδεμένα με τους γονείς τους, πιο «ορατά» και ότι εκτιμώνται περισσότερο γι’ αυτό που είναι. 

Ο ανταγωνισμός ανάμεσα στα αδέρφια ξεκινάει από τον αγώνα για «σπάνιους πόρους» –την αγάπη, την προσοχή, την τρυφερότητα των γονιών. Το κάθε παιδί χρειάζεται να αισθάνεται ότι ποτέ δε θα μπορούσες να αγαπήσεις κάποιον περισσότερο.

Παιδιά που «δεν ακούνε» συνήθως έχουν εκπαιδευτεί να μην παίρνουν στα σοβαρά τον γονιό, εάν δεν ξεφωνίσει. 

Ουσιαστικά ζητούν από το γονιό να ηρεμήσει και να συνδεθεί.

Παιδιά που ξεσπούν επιθετικά αισθάνονται μέσα τους αβάσταχτο φόβο. Χρειάζονται να γελούν (όταν δεν είναι θυμωμένα), ώστε ν’ αρχίσουν να λιώνουν το φόβο και έπειτα, όταν αισθανθούν αρκετά ασφαλή, να βιώσουν αυτόν τον φόβο με την παρουσία του γονέα. Η στιγμή αυτή μπορεί να μοιάζει με ξέσπασμα παράφορης οργής, αλλά στη συνέχεια θα ακολουθήσουν δάκρυα και έπειτα τρυφερότητα και συνεργασία.

Παιδιά που επαναστατούν συνεχώς συνήθως χρειάζονται να αισθανθούν πιο ισχυρά, ικανά, επαρκή και ότι τους δίνεται σεβασμός. Χρειάζονται να τα ακούμε και να τους δείχνουμε ότι τα ακούμε, ακόμα και όταν δεν συμφωνούμε μαζί τους.

Παιδιά που μας δείχνουν ασέβεια, δίνουν το μήνυμα ότι δεν αισθάνονται αρκετή σύνδεση, ζεστασιά και σεβασμό από εμάς. Συχνά, η ασέβεια του παιδιού είναι αποτέλεσμα ενός γονιού που φωνάζει και έχει ο ίδιος ξεσπάσματα.

Παιδιά που λένε ψέματα, αισθάνονται φόβο. Σε αυτή την περίπτωση πρέπει να αναλογιστούμε, τι είναι αυτό στη δική μας ανταπόκριση, που κάνει το παιδί να αισθάνεται τόση ανασφάλεια, που να χρειάζεται να μας πει ψέματα;

Παιδιά που συνεχώς πιέζουν τα όρια συνήθως χρειάζονται να ξέρουν ότι ο γονιός είναι υπεύθυνος, έχει τον έλεγχο και θα τα κρατήσει ασφαλή – ενώ θα τα αγαπάει ακόμα. Αυτό το δείχνουμε στο παιδί θέτοντας όρια ξεκάθαρα και σταθερά, αλλά με ενσυναίσθηση και κατανόηση. 

Για παράδειγμα 

«Ήθελες Χ και συμπεριφέρθηκες με τον Ψ τρόπο. Καταλαβαίνω. Όμως η Ψ συμπεριφορά δεν είναι εντάξει, γιατί στεναχωρεί/ πονάει/ πληγώνει/ σπάει τον τάδε (άνθρωπο ή αντικείμενο). Μπορείς αντί γι αυτό να κάνεις το Ζ».

Θα μπορέσει το παιδί να εξηγήσει τις ανάγκες του εάν το ρωτήσεις; Όχι, γι’ αυτό εκδραματίζει τα αρνητικά συναισθήματα με τέτοιο τρόπο.

Υπάρχουν όμως οι ακόλουθες ερωτήσεις που μπορείς ως γονιός να κάνεις στον εαυτό σου, οι οποίες θα σε βοηθήσουν να αποκωδικοποιήσεις την ανάγκη, να ανταποκριθείς σε αυτή και να αλλάξεις την άσχημη συμπεριφορά:

1. Ποια είναι η συμπεριφορά που σε ενοχλεί περισσότερο στο παιδί σου; 

Αυτή η συμπεριφορά είναι ένα μήνυμα SOS.

2. Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που σου έρχεται στο μυαλό σχετικά με το τι βρίσκεται πίσω από αυτό το SOS του παιδιού; (Ποιά ανάγκη ή συναίσθημα εκδραματίζει το παιδί; Σύνδεση; Αυτονομία; Ύπνο; Λιγότερη επίκριση ή έλεγχο από τον μπαμπά; Περισσότερο χρόνο μόνο του μαζί με τη μαμά;)

3. Με ποιες πράξεις μπορείς να ανταποκριθείς στο SOS του παιδιού; 

Κάνε μία λίστα.

4. Παρατήρησε πως ο δικός σου φόβος σε εμποδίζει να ανταποκριθείς στην ανάγκη του παιδιού σου (για παράδειγμα, εάν ξαφνικά αρχίσει να μιλάει και πάλι «μωρουδίστικα», αισθάνεσαι την ανάγκη να το διορθώσεις ή μπορείς να αποδεχθείς την προσωρινή του ανάγκη να φροντιστεί σαν μωρό;). 

Ανάπνευσε μέσα σε αυτόν τον δικό σου φόβο και άφησέ τον να φύγει. 

Μόλις ικανοποιήσουμε την ανάγκη του παιδιού, το παιδί μπορεί να προχωρήσει. Όταν αρνούμαστε μία ανάγκη του, το παιδί μένει παγιδευμένο.

5. Κάνε ένα σχέδιο, για να πραγματοποιείς τουλάχιστον μία από τις πράξεις που έχεις στη λίστα σου κάθε μέρα για μία εβδομάδα (μπορεί να είναι και οι ίδιες δράσεις ξανά και ξανά).

6. Παρατήρησε πως αλλάζει η συμπεριφορά του παιδιού. 

Τι έμαθες σχετικά με τις ανάγκες του;

7. Τι θα κάνεις διαφορετικά στο εξής;

sofokleousin

Τι να αποφύγετε προετοιμάζοντας το παιδί για το σχολείο

Σε λίγες μέρες οι παιδικοί σταθμοί και τα σχολεία αρχίζουν και ήδη πολλοί γονείς έχουν ξεκινήσει να προετοιμάζουν τα παιδιά τους, ειδικά αν πρόκειται για μια πρωτόγνωρη εμπειρία γι’ αυτά. 

Ωστόσο, καλό θα είναι να προσέξετε και να αποφύγετε κάποια πράγματα, που αντί να χαλαρώσουν και να ενθαρρύνουν τα μικρά σας, μπορεί να λειτουργήσουν εντελώς αρνητικά και να τα αγχώσουν περισσότερο:

• Καθησυχάστε τους φόβους τους και μην τους μεγαλοποιείτε: Κάθε παιδί αγχώνεται για συγκεκριμένα πράγματα και είναι πιθανόν να θέλει να τα συζητά μαζί σας ξανά και ξανά. Μην μπείτε σε αυτόν το φαύλο κύκλο! Απαντήστε καθησυχαστικά στις απορίες του, διαβεβαιώστε το ότι όλα θα πάνε καλά και στη συνέχεια φέρτε την κουβέντα στα θετικά και όμορφα πράγματα που θα γνωρίσει στο καινούριο του σχολείο.

• Μην το συγκρίνετε με άλλα παιδάκια: Το τελευταίο που θέλει να ακούσει αυτή τη στιγμή το παιδί σας είναι ότι «η Ελενίτσα ανυπομονεί να αρχίσει το σχολείο» ή «ο Γιωργάκης ξέρει ήδη να διαβάζει, άντε να μάθεις κι εσύ». Ενθαρρύνετε το παιδί σας και εστιάστε στις δικές του ικανότητες και τα δικά του «θέλω».

• Μην το «βομβαρδίζετε» με κανόνες: Μιλήστε ήρεμα στο μικρό σας και εξηγήστε του πώς πρέπει να συμπεριφέρεται στο σχολείο, στους συμμαθητές και τη δασκάλα του, αλλά μην υπερβάλλετε. Μια από τις πρώτες δουλειές κάθε δασκάλας είναι να θέσει τα όρια και τους κανόνες της τάξης, συνεπώς αφήστε τη να το κάνει και λειτουργήστε υποστηρικτικά.

• Μην έχετε άγχος ή τουλάχιστον μην το δείχνετε: Τις περισσότερες φορές, είναι οι μανούλες εκείνες που έχουν άγχος και ξεσπούν σε κλάματα, όταν αφήνουν για πρώτη φορά τα παιδιά τους στην πόρτα του σχολείου. Πώς περιμένετε να νιώσει το παιδί σας καλά, όταν βλέπει την αγωνία σας και αισθάνεται την ανασφάλειά σας; Κρύψτε το άγχος σας, αποφύγετε εκφράσεις του τύπου «άντε να δούμε πώς θα τα πάμε» και επικεντρωθείτε στο θετικό στοιχείο: 

Το μωράκι σας μεγάλωσε, έγινε ολόκληρο παιδάκι και ξεκινά ένα καινούριο, συναρπαστικό κεφάλαιο στη ζωή του!

mother.gr

Tα Σχολικά Καλάθια Αλληλεγγύης του Νομού Ηρακλείου!

Νέα Κοινωνική Δράση Αλληλεγγύης ξεκινά από τον Σεπτέμβριο «Κανένα παιδί χωρίς σχολικά είδη» με τα Σχολικά Καλάθια Αλληλεγγύης που θα βρίσκονται σε βιβλιοπωλεία του νομού Ηρακλείου.

Διοργάνωση:
* Σύλλογος Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης ν. Ηρακλείου «Δομήνικος Θεοτοκόπουλος»,
* «Σύλλογος Εκδοτών και Βιβλιοχαρτοπωλών Ηρακλείου»
* και η εθελοντική ομάδα Α.Τ.Α.Χ.Τ.Ο.Ι (Άνθρωποι Της Αλληλεγγύης Χωρίς Τείχη και Οικονομική Ιδιοτέλεια).

e-mesara

Για τα παρακάτω δεν πρόκειται να μετανιώσουμε!

Αν παίρνουμε αγκαλιά τα παιδιά μας, όσο είναι μικρά, για να τα πάμε στο κρεβάτι τους. 

Κάποια μέρα θα είναι πολύ μεγάλα και αυτή η στιγμή δεν γυρίζει πίσω. Λέγοντας καληνύχτα, τραβώντας προς τα πάνω τα καλύμματα και δίνοντας φιλάκια στο κεφάλι τους είναι το καλύτερο δώρο.
Αν λέμε εύκολα «σε αγαπώ». 

Αυτό το ξεκινάμε από όταν είναι μικρά.

Το «σε αγαπώ» είναι η πιο ισχυρή, μικρή φράση 
Αν ακούμε τις ιστορίες τους.

Μέσα από τις ιστορίες τους θα μπορέσουμε να καταλάβουμε τι αγαπούν. Νομίζω ότι οι ιστορίες τους είναι ο καλύτερος τρόπος για να μάθουμε για αυτά. Αυτό σημαίνει να ακούμε το παιδί μας πραγματικά.
Αν τα κοιτάμε στα μάτια.

Τίποτα δεν έχει μεγαλύτερη σημασία από το να τα κοιτάζουμε στα μάτια τους, ενώ μιλούν. Δείχνει ότι αυτό που λένε, είναι πραγματικά σημαντικό για εσάς. Θέλω τα παιδιά μου να θυμούνται ότι υπήρχαν στιγμές που η μητέρα τους τους κοίταξε στα μάτια και χαμογέλασε. Και για μένα αυτό σημαίνει κλείνω το laptop μου συχνά, κατεβάζω το τηλέφωνό μου,και δίνω απλά χρόνο στα παιδιά.
Αν λέμε ναι, όταν είναι ευκολότερο να πούμε όχι.

Όπως παράδειγμα τις περιπτώσεις που δεν θέλω να χαλάσω το πρόγραμμα μου και αυτά θέλουν να διασκεδάσουν. Σαν τις περιπτώσεις που είμαι κουρασμένος και δεν θέλω να πάω ως το δωμάτιο για να πω καληνύχτα. Όπως την περίπτωση που θέλουν λίγο περισσότερο παιχνίδι ή μια ακόμη ιστορία από αυτές που τα διηγείστε. Ναι, για αυτά τα απλά πράγματα θα μετανιώσουμε και το έργο γυρίζει μια φορά δεν έχει επανάληψη.
Αν τα διδάξουμε να λένε παρακαλώ και ευχαριστώ. 

Αυτό δεν θέλει να το εξηγήσουμε. Η ευγένεια έχει σημασία.

Αν λέμε όχι, όταν θα είναι πιο εύκολο να πούμε ναι. 

Υπάρχουν ταινίες και τηλεοπτικές εκπομπές που δεν αφήνω τα παιδιά μου να δουν. Υπολογιστές και νέα τεχνολογία τα επιτρέπω στο βασικό επίπεδο. Μερικές φορές, η απάντηση πρέπει να είναι όχι, ακόμα και αν η απάντηση όλων των άλλων φαίνεται να είναι ναι.
Αν γελάμε ή διασκεδάζουμε μαζί τους. 

Είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζουν ότι μου αρέσει να περνώ χρόνο μαζί τους.
Αν τους μάθουμε την αξία της εργασίας. 

Θέλω τα παιδιά μου να ξέρουν για την εργασία και μια καλή εργασιακή ηθική – όπου μπορούν να πηγαίνουν πάνω κάτω ​και να μη δεν παραπονιούνται – είναι μια εξαιρετική ικανότητα. 

Τα παιδιά μου ξέρουν πώς να πλένουν τα ρούχα, να σκουπίζουν το πάτωμα, να μαζεύουν τα πιάτα τους, να καθαρίζουν δωμάτιά τους.

Ποτέ δεν θα μετανιώσετε διδάσκοντάς τους την αξία της εργασίας.
Αν τους ζητάμε συγγνώμη όταν κάνουμε λάθος. 

Είναι σημαντικό να με ακούσουν να λέω «συγγνώμη» και ότι τους αγαπώ.
Αν τα μάθουμε να σέβονται του άλλους. 

Επιμένουμε σ’ αυτό. Θέλω τα παιδιά μου να σέβονται τους άλλους. Για να ακούν, να μαθαίνουν και να μη κρίνουν.
Αν τα ενθαρρύνουμε να αναλάβουν ρίσκο. 

Μερικές φορές ο φόβος είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο. Τα παιδιά πρέπει να μάθουν ελέγχουν το φόβο και να το ξεπερνούν.
Αν τους διδάξουμε τη συμπόνια. 

Θέλω να δουν τον κόσμο πέρα από μένα και τους εαυτούς μας, και να μάθουν να νοιάζονται για τους άλλους.

Δείξτε τους ότι τα υλικά αγαθά δεν πρέπει να έχουν πρωτεύοντα ρόλο στις διαπροσωπικές σχέσεις. 

Ούτε τα προϊόντα στα ράφια των καταστημάτων ή τα ρούχα που φοράνε ή το φανταχτερό πάρτι γενεθλίων. Αν τα υλικά αγαθά είναι το όνειρο του, οι σχέσεις χάνονται. Σχέσεις πρώτα και υλικά μετά από αυτό.
Αφήστε τα να μεγαλώσουν. 

Αυτό πρέπει να γίνει. Έτσι κοιτάζω με νοσταλγία πίσω ,τα αγκαλιάζω σήμερα και ανυπομονώ για το αύριο. Θα μεγαλώσουν. Έτσι θα έχω απολαύσει τις στιγμές που ήμουν ευλογημένη να μοιραστώ μαζί τους .

Αυτά είναι τα πιο σημαντικά πράγματα που ποτέ δεν θα μετανιώσω να κάνω με τα παιδιά μου. Αληθινά απλά πράγματα. Είναι κάποια από τα σημαντικά θέματα που είναι θετικό να τα καταγράψουμε.

babyradio