Παιδεία, Σχολείο, Μαθητές, Παιδιά, Φροντιστήριο,
Με τις ευλογίες της Πολιτείας
Φροντιστήρια εδώ, φροντιστήρια εκεί, φροντιστήρια παραπέρα. Φροντιστήρια από το δημοτικό μέχρι το Λύκειο και το Πανεπιστήμιο.
Αυτή είναι μια πραγματικότητα, στην ένταση και στην έκτασή της ελληνικό φαινόμενο, που παραμένει ακλόνητη παρ΄ όλες τις κατά καιρούς διακηρύξεις για εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις που θα εξαφανίσουν ή θα αμβλύνουν την στρατολόγηση μαθητών και σπουδαστών στη φροντιστηριακή εκπαίδευση.
Κι αν ο εξεταστικοκεντρικός προσανατολισμός του εκπαιδευτικού μας συστήματος και στα συστήματα πρόσβασης στα ΑΕΙ λιπαίνουν και τροφοδοτούν τις «στρατιές» των φροντιστηρίων που αναδεικνύονται σαν εργαλάβοι των εξετάσεων, άλλες «ανάγκες» ωθούν μαθητές σε μια δεύτερη βάρδια μετά το σχολείο, από το δημοτικό. Ναι από το δημοτικό.
«Καλύπτουμε μία ανάγκη»
Το φαινόμενο πήρε διαστάσεις, τα τελευταία χρόνια και αφορά παιδιά κυρίως της Δ΄, Ε' και της Στ' τάξης Δημοτικού, των οποίων οι γονείς είτε δεν μπορούν να τα βοηθήσουν να αντεπεξέλθουν στα σχολικά τους μαθήματα είτε έχουν δώσει ειδικό βάρος στην «επιλογή».
«Καλύπτουμε μια ανάγκη» λένε οι φροντιστές.
«Το μοντέλο της οικογένειας έχει πλέον αλλάξει στην κοινωνία μας. Η μητέρα δεν είναι στο σπίτι, για να είναι πάνω από το παιδί και να το επιβλέπει τα πρώτα δύσκολα χρόνια, για να το διαβάζει και να της λέει τα μαθήματα.
Αυτό το κενό, αυτή την έλλειψη ερχόμαστε να καλύψουμε εμείς», τονίζουν οι επιχειρηματίες της γνώσης που έχουν ονομάσει τα φροντιστήριά τους «κέντρα μελέτης» ή Κέντρα Δημιουργικής Απασχόλησης.
Η στροφή μαθητών του Δημοτικού Σχολείου στα φροντιστήρια, αυτό αυτομάτως σημαίνει και το τέλος της παιδικής ηλικίας.
Η λογική ότι «αν ετοιμάσουμε καλύτερα τα παιδιά για το Γυμνάσιο», όχι μόνο δεν βοηθάει τους μαθητές, αντίθετα τους στερεί πολύτιμο χρόνο όχι από το παιχνίδι («και αυτό χρειάζεται») αλλά και από άλλες δραστηριότητες, όπως είναι ο αθλητισμός.
Λειτουργούν εκτός νόμου
Τα Κέντρα Μελέτης αυτά, είτε αυτόνομα σε δικά τους κτήρια, είτε ως τμήματα φροντιστηρίων, λειτουργούν αυτή τη στιγμή εκτός νόμου! Άλλωστε δια νόμου (682/77) απαγορεύεται ρητά η ίδρυση και λειτουργία για φροντιστήρια μαθητών δημοτικού.
Δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη για τη λειτουργία τους.
Δεν καταβάλλουν εισφορές, δεν υπάρχουν συγκεκριμένα προσόντα επιλογής προσωπικού και εργασιακές σχέσεις για τους εκπαιδευτικούς, δεν τηρούνται προϋποθέσεις ασφάλειας και υγιεινής. Ακόμα χειρότερα, κάποια αναλαμβάνουν τη μεταφορά μαθητών από τα σχολεία τους (!) προς τους συγκεκριμένους χώρους, χωρίς ουδείς να γνωρίζει αν οι οδηγοί διαθέτουν πιστοποίηση ή αν τα οχήματα ελέγχονται από δημόσια αρχή!
Η ασθένεια της μετατροπής του χώρου της Παιδείας σε μια βιομηχανία παραγωγής εξεταζόμενων υποψήφιων που εκπαιδεύονται αποκλειστικά και μόνο σε τεχνικές απομνημόνευσης και ανταπόκρισης σε γραπτές δοκιμασίες έχει ήδη μεταλλάξει μεγάλο τμήμα της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης (ιδίως του Λυκείου), προκαλώντας ασύλληπτη βλάβη παιδαγωγική, ψυχολογική και ηθική σε χιλιάδες μαθητές.
Δεν πρέπει να επιτραπεί η ασθένεια αυτή να επεκταθεί και στις τρυφερές ηλικίες των παιδιών δημοτικού.
Επιπλέον, είναι αδιανόητο παιδιά ηλικίας 5-12 ετών, με συγκεκριμένες ανάγκες για παιχνίδι, οικογενειακή ζωή, κοινωνικοποίηση, να ενταχθούν σε μια διαδικασία αέναης παραμονής σε τάξη που θα τα εξαντλήσει και θα προκαλέσει εν τέλει την απέχθειά τους για τη μάθηση.
Ένα παράδειγμα
Παραθέτουμε ένα παράδειγμα τέτοιου χώρου Κέντρου Μελέτης στην περιοχή της Καισαριανής, όπου στην ιστοσελίδα του (http://www.diavazoumemazi.gr/) αναφέρεται ευκρινώς ότι πραγματοποιεί παράνομα φροντιστηριακά μαθήματα, ότι αναλαμβάνει τη μεταφορά μαθητών και ότι λειτουργεί και τις σχολικές αργίες (άραγε, με ποιου την έγκριση και με τι όρους εργασίας και αμοιβής για τους εργαζόμενους;).
Υπέκυψε στην ανομία
Μέχρι σήμερα οι ιδιοκτήτες φροντιστηρίων δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και Κέντρων Ξένων Γλωσσών ήταν υποχρεωμένοι να υπογράφουν Υπεύθυνη Δήλωση ότι δεν διατηρούν τέτοια δομή στο χώρο τους (καθώς απαγορεύεται από το Ν. 682/77 να λειτουργεί φροντιστήριο για παιδιά δημοτικού), ώστε να πάρουν άδεια λειτουργίας.
Δυστυχώς μετά από ισχυρές εργοδοτικές πιέσεις το νέο ΔΣ του ΕΟΠΠΕΠ με ευθύνη της καινούριας Διευθύνουσας Συμβούλου του πήρε απόφαση, όταν είχαν αποχωρήσει οι εκπρόσωποι των εργαζόμενων, να μην είναι πλέον υποχρεωμένοι οι φροντιστηριάρχες να καταθέτουν τέτοια Δήλωση.
Επομένως, ανάβει το πράσινο φως να συνεχίσουν οι χιλιάδες αυτές επιχειρήσεις να λειτουργούν χωρίς κανένα έλεγχο, χωρίς νομοθετικό πλαίσιο, χωρίς οι εργαζόμενοι να δηλώνονται και χωρίς να υπάρχει καμιά εγγύηση για την ασφάλεια και την υγεία εργαζόμενων και μαθητών.
Αφήνει ασύδοτη τη λειτουργία τους στο ισχυρό λόμπι των φροντιστηριαρχών και των ιδιοκτητών των Κέντρων Ξένων Γλωσσών, χαρίζοντάς τους ταυτόχρονα εκατομμύρια ευρώ από τη φοροδιαφυγή και τη μαύρη εργασία.
Πλέον το πάρτι ανομίας «νομιμοποιείται»...
No comments:
Post a Comment