Οι απόπειρες συνολικά εκτιμάται ότι είναι 15-20 φορές περισσότερες.
«Αυτοκτονία αποκαλείται κάθε περίπτωση θανάτου που προκύπτει άµεσα ή έµµεσα από µια θετική ή αρνητική πράξη του ίδιου του θύµατος που γνωρίζει ότι θα επιφέρει το αποτέλεσµα αυτό» (Durkheim, E.). Η αυτοκαταστροφική συμπεριφορά είναι μία σύνθετη και πολύπλευρη πράξη, με ψυχιατρικές, ψυχολογικές, φιλοσοφικές και κοινωνικές διαστάσεις.
Ορισμένοι ερμηνεύουν την αυτοκτονία ως μία προσπάθεια του ατόμου να διεκδικήσει την αγάπη των άλλων, ή ως μία προσπάθεια να διορθώσει τα λάθη του, να διαχειριστεί αρνητικά συναισθήματα, ή να απαλλαγεί από τον συναισθηματικό πόνο. Σύμφωνα με τη θεωρία του Shneidman ο ψυχικός πόνος δεν αποτελεί μόνο τον πιο σημαντικό από τους ψυχολογικούς παράγοντες που σχετίζονται με την αυτοκτονία, αλλά συνιστά την προϋπόθεση για την επιδίωξή της.
«Αυτοκτονία αποκαλείται κάθε περίπτωση θανάτου που προκύπτει άµεσα ή έµµεσα από µια θετική ή αρνητική πράξη του ίδιου του θύµατος που γνωρίζει ότι θα επιφέρει το αποτέλεσµα αυτό» (Durkheim, E.). Η αυτοκαταστροφική συμπεριφορά είναι μία σύνθετη και πολύπλευρη πράξη, με ψυχιατρικές, ψυχολογικές, φιλοσοφικές και κοινωνικές διαστάσεις.
Ορισμένοι ερμηνεύουν την αυτοκτονία ως μία προσπάθεια του ατόμου να διεκδικήσει την αγάπη των άλλων, ή ως μία προσπάθεια να διορθώσει τα λάθη του, να διαχειριστεί αρνητικά συναισθήματα, ή να απαλλαγεί από τον συναισθηματικό πόνο. Σύμφωνα με τη θεωρία του Shneidman ο ψυχικός πόνος δεν αποτελεί μόνο τον πιο σημαντικό από τους ψυχολογικούς παράγοντες που σχετίζονται με την αυτοκτονία, αλλά συνιστά την προϋπόθεση για την επιδίωξή της.
Παράγοντες Κινδύνου
Στους παράγοντες κινδύνου για αυτοκτονική συμπεριφορά περιλαμβάνονται:
δημογραφικοί παράγοντες (φύλο, οικογενειακή κατάσταση),
ψυχιατρικοί παράγοντες (κατάσταση σωματικής και ψυχικής υγείας, προηγούμενες απόπειρες αυτοκτονίας),
βιολογικοί παράγοντες,
αγχώδεις καταστάσεις,
πολιτιστικά χαρακτηριστικά,
θρησκευτικές πεποιθήσεις.
Στους παράγοντες κινδύνου για αυτοκτονική συμπεριφορά περιλαμβάνονται:
δημογραφικοί παράγοντες (φύλο, οικογενειακή κατάσταση),
ψυχιατρικοί παράγοντες (κατάσταση σωματικής και ψυχικής υγείας, προηγούμενες απόπειρες αυτοκτονίας),
βιολογικοί παράγοντες,
αγχώδεις καταστάσεις,
πολιτιστικά χαρακτηριστικά,
θρησκευτικές πεποιθήσεις.
Σημάδια Προειδοποίησης
Ένα άτομο που οργανώνει την απόπειρα, μπορεί να εμφανίζει κάποια προειδοποιητικά σημάδια, όπως:
Αναφέρεται συχνά στην αυτοκτονία
Παρουσιάζει δραστικές αλλαγές στη συμπεριφορά του
Απομονώνεται από τον κοινωνικό του περίγυρο
Παρουσιάζει διαταραχές στη διατροφή και τον ύπνο
Παραμελεί την προσωπική του υγιεινή και φροντίδα
Χάνει το ενδιαφέρον του για την εργασία και τα ενδιαφέροντά του
Εκδηλώνει παρακινδυνευμένη συμπεριφορά
Έχει βιώσει πρόσφατα σημαντικές απώλειες στη ζωή του
Παρουσιάζει έντονη ενασχόληση με την ιδέα του θανάτου
Κάνει αυξημένη χρήση αλκοόλ/ναρκωτικών ουσιών
Έχει προηγηθεί άλλη απόπειρα αυτοκτονίας
Υπάρχει ιστορικό βίας και επιθετικότητας
Αρνείται να απευθυνθεί σε κάποιο ειδικό για βοήθεια (Ν. Retterstol, 1993).
Τα σημάδια προειδοποίησης εμφανίζονται σε μεγάλο ποσοστό στη συμπεριφορά των ατόμων που πραγματοποιούν απόπειρα ενώ η έγκαιρη αναγνώρισή τους από την οικογένεια και τους επαγγελματίες υγείας μπορεί να συμβάλλει σημαντικά στην πρόληψη.
Ακούγοντας προσεκτικά, ενθαρρύνοντας την επικοινωνία και λαμβάνοντας υπόψη τις ανησυχίες του ατόμου που εκφράζει αρνητικές σκέψεις και αυτοκτονικό ιδεασμό, είναι σημαντικό να δηλώσουμε το ενδιαφέρον μας, την πρόθεσή μας για βοήθεια, την επιθυμία μας να παραμένουμε κοντά τους, φροντίζοντας την απομάκρυνση αντικειμένων με τα οποία θα μπορούσαν να βλάψουν τον εαυτό τους.
Οι θεραπευτικές επιλογές περιλαμβάνουν φαρμακευτικές θεραπείες και ψυχοθεραπείες, μέσω συστηματικής παρακολούθησης από ειδικό.
Έλενα Σάρλη - Κοινωνική Λειτουργός
Δώρα Αναστασίου
Δώρα Αναστασίου
No comments:
Post a Comment