Οι παππούδες και οι γιαγιάδες

Η Εκπληκτική έκθεση ενός 8χρονου για τον Παππού και την Γιαγιά του

👴👵👴👵👴👵

Τα παιδιά βλέπουν τον κόσμο πολύ διαφορετικά από τους ενήλικες. Αν είστε αρκετά τυχεροί ώστε να γνωρίζετε παιδιά, το ξέρετε ήδη αυτό. Μερικές φορές μας κάνουν ερωτήσεις, όπως “πού πάει ο ήλιος την νύχτα;”. 

Άλλες φορές ερχόμαστε αντιμέτωποι με πιο δύσκολες ερωτήσεις, όπως “από πού έρχονται τα μωρά;”.
Αλλά αν κάνετε ποτέ ερώτηση σε ένα παιδί, ξέρετε ότι θα σας πει την αλήθεια – όλη την αλήθεια και μόνο την αλήθεια! 

Όταν ζήτησαν από έναν 8χρονο να γράψει ένα γράμμα για τους παππούδες, μάθαμε πράγματα που δεν γνωρίζαμε καν για τους παππούδες!

Διαβάστε το:
“Οι παππούδες είναι μια γυναίκα και ένας άντρας που δεν έχουν δικά τους μικρά παιδιά. Τους αρέσουν τα μικρά παιδιά των άλλων.

Ο παππούς είναι άντρας και η γιαγιά είναι γυναίκα!

Οι παππούδες δεν χρειάζεται να κάνουν τίποτα, εκτός από το να είναι εκεί όταν πηγαίνουμε να τους επισκεφτούμε… Είναι τόσο μεγάλοι που δεν θα πρέπει να παίζουν πολύ ή να τρέχουν. Είναι καλό όταν μας πηγαίνουν στα μαγαζιά ή μας δίνουν λεφτά.

Όταν μας πηγαίνουν βόλτες, πηγαίνουν πιο αργά όταν βλέπουν κάποια πράγματα όπως όμορφα φύλλα ή κάμπιες. Μας δείχνουν και μας μιλάνε για το χρώμα των λουλουδιών και επίσης για ποιο λόγο δεν πρέπει να πατάμε στα “κενά”.

Δεν λένε, “Βιάσου”.

Συνήθως οι γιαγιάδες είναι χοντρές, αλλά όχι πολύ χοντρές για να δένουν τα παπούτσια σου. Φοράνε γυαλιά και παράξενα εσώρoυχα. Μπορούν να βγάλουν τα δόντια και τα ούλα τους. 

Οι παππούδες δεν χρειάζεται να είναι έξυπνοι. Πρέπει να απαντάνε σε ερωτήσεις όπως “Γιατί δεν είναι παντρεμένος ο Θεός;” και “Γιατί οι σκύλοι κυνηγάνε τις γάτες;”.

Όταν μας διαβάζουν, δεν τρέχουν. Δεν τους πειράζει να διαβάζουν την ίδια ιστορία ξανά και ξανά.

Καλό θα ήταν όλοι να προσπαθήσουν να έχουν γιαγιά, ειδικά αν δεν έχουν τηλεόραση, γιατί είναι οι μόνοι μεγάλοι που τους αρέσει να περνάνε χρόνο μαζί μας. 

Ξέρουν ότι πρέπει να φάμε ένα σνακ πριν τον ύπνο και λένε την προσευχή μαζί μας κάθε φορά και μας φιλάνε ακόμα και αν είμαστε άτακτοι.

Ο παππούς είναι ο πιο έξυπνος άνθρωπος στον κόσμο! Μου μαθαίνει καλά πράγματα, αλλά δεν τον βλέπω αρκετά συχνά ώστε να γίνω έξυπνος σαν εκείνον! Είναι αστείο όταν σκύβουν, ακούς να τους φεύγουν αέρια και κατηγορούν τον σκύλο.”

pitsirikidotnet.gr
Διαδώστε την "Ιδεοπηγή"

Το πείραμα του “Μικρού Άλμπερτ” The Little Albert Experiment

Το πείραμα του Γουάτσον που πραγματοποιήθηκε το 1920 και έχει μείνει γνωστό στα εισαγωγικά εγχειρίδια της ψυχολογίας ως το πείραμα του “μικρού Άλμπερτ”, έδειξε ότι τα συναισθήματα θα μπορούσαν να γίνουν εξαρτημένες απαντήσεις.

Γεννιόµαστε µε έµφυτη την προδιάθεση να φοβόμαστε

Αλλά τo πως ανταποκρινόμαστε στο φόβο εξαρτάται από τις εμπειρίες που έχουμε βιώσει

Το 1919 ο ψυχολόγος Τζον Γουάτσον (John B. Watson) έκανε ένα πείραμα για να διαπιστώσει αν είναι εφικτό να μάθουμε να φοβόμαστε.

Έδειξαν στον “μικρό Άλμπερτ” (μόλις έντεκα μηνών), ένα λευκό αρουραίο. 
Αρχικά ο Άλμπερτ δεν έδειξε κανένα φόβο για το τρωκτικό. 

Στη συνέχεια παρουσίασαν το λευκό αρουραίο ενώ χτυπούσαν μια σιδερένια βέργα.
Ο ήχος τρόμαζε το παιδί.

Ο “μικρός Άλμπερτ” άρχισε να κλαίει. Αυτή η δεύτερη παρουσίαση επαναλήφθηκε αρκετές φορές.
Τέλος, ο Γουάτσον και η βοηθός του Ρέινερ παρουσίασαν το λευκό αρουραίο χωρίς να κάνουν το θόρυβο, αλλά το αγόρι αυτή τη φορά έδειξε να φοβάται.
Φοβόταν ακόμα και όταν του παρουσίαζαν άλλα τρωκτικά.

Το συναίσθημα του φόβου είναι πολύπλοκο, αλλά εντοπίζεται σε μία περιοχή του εγκεφάλου που ονομάζεται αμυγδαλή και σχετίζεται με τα συναισθήματα και τη συμπεριφορά.
Ασθενείς που έχουν κατεστραμμένη την αμυγδαλή, δεν αισθάνονται φόβο.

Μπορούμε να μειώσουμε το συναίσθημα του φόβου, συσχετίζοντας θετικές εμπειρίες με αυτά που φοβόμαστε.
Αυτή η διαδικασία ονομάζεται ‘εξάλειψη φόβου’ (fear extinction)

Οπότε μη φοβάστε ν’ αντιμετωπίστε τις φοβίες σας. 

Μπορεί να οφείλονται σε συσχετίσεις με αρνητικές εμπειρίες.

Υ.Γ.
Καθώς η ιστορία του “μικρού Άλμπερτ” έγινε ευρέως γνωστή, τέθηκε θέμα για το πόσο ηθικό ήταν το πείραμα του Γουάτσον και της Ρέινερ. (Harris, 1979) Το 2009 οι Beck, Levinson, and Irons αναζήτησαν τον “μικρό Άλμπερτ” για να δουν πώς η μελέτη του Γουάτσον επηρέασε τη ζωή του. 

Δυστυχώς, έμαθαν ότι πέθανε από υδροκεφαλία στη νεαρή ηλικία των έξι (6) ετών. Έτσι, δεν μπορούμε να συμπεράνουμε σε ποιο βαθμό αυτή η μελέτη είχε επιδράσει στη ζωή του “μικρού Άλμπερτ” (Beck, Levinson, Irons,2009).

antikleidi

Προς τους αντιεμβολιαστές: Εδώ θα βρείτε λίγη Επιστήμη For All Anti-Vaccine People: Here's A Little Science

Ένα υπέροχο comic strip για τα εμβόλια, τους αντιεμβολιαστές 

και την επιστήμη πίσω απ αυτά.

For All Those Anti-Vaccine People... Here's A Little Science

Edit: Νικήτας Γιώτης
Μετάφραση: Νίκος Γιώτης (από εδώ)
antikleidi