Τι κάνω όταν το παιδί μου καταπιεί ένα ξένο σώμα (video)

Ένα συχνό φαινόμενο στην παιδική ηλικία είναι η κατάποση ξένου σώματος. Τα κυριότερα αίτια είναι η μεγάλη περιέργεια των παιδιών, η τάση να βάζουν τα πάντα στο στόμα τους και η πληθώρα των μικρών αντικειμένων στο περιβάλλον τους.

Λόγω του σχετικά μικρού μεγέθους των αεραγωγών τους υπάρχει αυξημένος κίνδυνο απόφραξης του από μικρά αντικείμενα. Υπολογίζεται ότι περίπου 65% των επεισοδίων πνιγμονής από ξένο σώμα οι οποίες τελικά κατέληξαν σε θάνατο παρουσιάστηκαν σε παιδιά κάτω των 3 ετών, εξηγεί ο κύριος ΑΛΕΞΙΟΥ ΗΛΙΑΣ, ΠΑΙΔΟΧΕΙΡΟΥΡΓΟΣ

Απομακρύνετε όλα τα μικροαντικείμενα από το δωμάτιο των παιδιών καθώς και από τους χώρους στους οποίους περνάνε το μεγαλύτερο διάστημα της ημέρας. 
Μην τα αφήνετε να παίζουν ανεπίβλεπτα στο σπίτι, καθώς έχουν την ικανότητα να εντοπίσουν μικροαντικείμενα σε μέρη που εσείς δε θα μπορούσατε ποτέ να φανταστείτε!

Εάν αντιληφθείτε ότι κάποιο ξένο σώμα στάθηκε στο λαιμό του παιδιού σας ενθαρρύνετέ το να βήξει. Εφόσον το ξένο σώμα είναι ορατό, απομακρύνεται με προσοχή.

Εάν παρατηρήσετε ότι δεν καταφέρνει να αποβάλλει το ξένο σώμα με το βήχα και το παιδί δεν μπορεί να κλάψει, να μιλήσει και να γίνεται κυανωτικό ή να χάνει τις αισθήσεις του, τότε απαιτείται άμεση επέμβαση. Καλέστε αμέσως σε βοήθεια οποιονδήποτε παρευρίσκεται στο χώρο. 
Παράλληλα τοποθετείστε το παιδί μπρούμυτα με το κεφάλι χαμηλότερα από το σώμα και εφαρμόζουμε 5 πλήξεις στην πλάτη. Εάν πρόκειται για βρέφος, μπορεί να τοποθετηθεί μπρούμυτα πάνω στο χέρι σας. 
Εάν δε λυθεί η απόφραξη επαναφέρουμε το βρέφος ανάσκελα και με τα δυο μας δάκτυλα εφαρμόζουμε 5 συμπιέσεις στο κατώτερο ήμισυ του στέρνου. 
Αν πρόκειται για μεγαλύτερο παιδί καθίστε και τοποθετήστε το μπρούμυτα, κάθετα στους μηρούς σας, με το κεφάλι χαμηλότερα από το σώμα και εφαρμόζουμε 5 πλήξεις στην πλάτη. 
Εφόσον το πρόβλημα παραμένει εφαρμόζουμε το χειρισμό Heimlich, δηλαδή κοιλιακές ώσεις.

Εάν παρόλο τους χειρισμούς δεν τα καταφέρετε και το παιδί δεν αναπνέει, εφαρμόζουμε καρδιοπνευμονική αναζωογόνηση με μόνη διαφορά την επανεκτίμηση της στοματικής κοιλότητας μετά από κάθε κύκλο θωρακικών συμπιέσεων. Εφόσον το παιδί αναπνέει πλέον αποτελεσματικά τοποθετείται σε θέση ανάνηψης στο πλάι και παρακολουθείται.

Τα περισσότερα ξένα σώματα που καταπίνονται αν περάσουν στο στομάχι, περνούν από τον γαστρεντερικό σωλήνα χωρίς να προκαλέσουν κανένα πρόβλημα και αποβάλλονται με τις κενώσεις του παιδιού μέσα σε 3 – 4 ημέρες.

skaipatras

Το Χαμομηλάκι

Επιθετικότητα στο παιδί και τον έφηβο

Πώς να την αντιμετωπίσουμε;

Επιθετικότητα παιδιού: 
Ως επιθετική ορίζεται μια συμπεριφορά η οποία χαρακτηρίζεται από έντονες αντιδράσεις λεκτικές ή σωματικές.

Μπορεί να απευθύνονται σε άλλο άτομο ή και στο ίδιο ακόμα και σε άλλα αντικείμενα. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις παιδιών που εκδηλώνουν επιθετική συμπεριφορά τόσο απέναντι στους γονείς όσο απέναντι και σε άλλα άτομα. 
Τότε ο γονιός νιώθει αμήχανα και δυσκολεύεται να αντιδράσει κατάλληλα.

Τα νήπια στην ηλικία των δύο ετών περίπου είναι αναμενόμενο ως έναν βαθμό να αντιδρούν στα όρια και να εκδηλώνουν επιθετικές συμπεριφορές όπως είναι δαγκώματα και κλωτσιές. Αργότερα σε ηλικία 3-4 ετών οι συμπεριφορές αυτές μειώνονται. Όμως παρατηρούμε ότι κάποια παιδιά δυσκολεύονται να ελέγξουν τα συναισθήματά τους και παρουσιάζουν βίαια ξεσπάσματα. Πώς μπορούν οι γονείς από τη δική τους πλευρά να στηρίξουν το παιδί που με κάθε ευκαιρία αντιδρά έντονα;
Ο κ. Στέλιος Μαντούδης , Αναπτυξιακός Εργοθεραπευτής συμβουλεύει:

Σταματάμε άμεσα τη βίαιη συμπεριφορά

Αν είμαστε παρόντες σε μια εκδήλωση επιθετικής συμπεριφοράς από το παιδί μας, καλό είναι να αντιδράσουμε αμέσως. Ήρεμα και σταθερά να πούμε «Σταμάτα» ή «Μη». Το να περιμένουμε δεν έχει νόημα, πρέπει να τους δείξουμε ότι είναι μια συμπεριφορά η οποία δεν είναι καθόλου αποδεκτή ή ανεκτή από εμάς.

Mένουμε ψύχραιμοι

Το να πάμε να σταματήσουμε το παιδί μας από ένα βίαιο ξέσπασμα, ενώ εμείς φωνάζουμε και δείχνουμε ότι είμαστε εκτός εαυτού, δε θα έχει τα αναμενόμενα αποτελέσματα. 
Προσπαθούμε να δείχνουμε αυστηρότητα, συνέπεια κι ότι ελέγχουμε τα συναισθήματα μας. 
Για τον ίδιο λόγο αποφεύγουμε να μιλάμε με θύμο ή να επιβάλλουμε σωματικές τιμωρίες, καθώς είναι πιθανό να διογκώσουμε τα αρνητικά του συναισθήματα και να επιτείνουμε τις επιθετικές του τάσεις.

Παρατηρούμε τη συμπεριφορά του

Προσπαθούμε να είμαστε κοντά του και αρχικά να παρατηρούμε τι είναι αυτό που πυροδοτεί τις συμπεριφορές αυτές. Αν το παιδί είναι μεγαλύτερο, μπορούμε να συμβουλευτούμε τη δασκάλα του καθώς οι πληροφορίες της σε συνδυασμό με τις δικές μας παρατηρήσεις θα μας βοηθήσουν να καταλάβουμε πότε ή και γιατί αντιδρά έτσι. Εντοπίζοντας την αίτια ή τις αφορμές, θα μπορούμε να το υποστηρίξουμε καλύτερα.

Μαθαίνουμε στο παιδί να εκφράζει τα συναισθήματά του

Είναι σημαντικό να μιλάμε μαζί με το παιδί μας για αυτά που του συμβαίνουν αλλά και για αυτά που νιώθει. Μπορείτε να δώσετε το έναυσμα οι ίδιοι αναφερόμενοι στα δικά σας συναισθήματα. Για παράδειγμα «Σήμερα είμαι πολύ χαρούμενη/ος γιατί θα συναντήσω μια φίλη που έχωνα δω πολύ καιρό.» ή «Σήμερα νιώθω αρκετά κουρασμένη γιατί είχα μια δύσκολη μέρα στη δουλειά». Έτσι το παιδί μέσα από εμάς μαθαίνει να μιλάει κι αυτό για τα συναισθήματά του. Γενικότερα προσπαθούμε να ανοίγουμε διάλογο μαζί του και να το ρωτάμε για το πώς νιώθει, αν δυσκολεύεται να αναγνωρίσει τα συναισθήματά του, το βοηθάμε εμείς.

Το μαθαίνουμε να διαχειρίζεται τα συναισθήματά του

Μιλάμε με το παιδί και του εξηγούμε ότι είναι απολύτως φυσιολογικό κάποιες φορές να νιώθουμε ένταση, εκνευρισμό ή και θυμό. Του δείχνουμε ότι δεν είναι κακό κάποιες φορές να νιώθουμε τέτοια συναισθήματα όμως το θέμα είναι το πώς επιλέγουμε να τα διαχειριστούμε Για παράδειγμα μπορεί να μιλήσει σε εμάς ή σε έναν φίλο του. Επιπλέον, όταν είναι ήρεμο, μπορούμε να του δείξουμε μερικούς τρόπους για να ηρεμεί πριν αντιδράσει έντονα π.χ. μόλις νιώθει ότι θυμώνει, να μετρήσει μέχρι το 10/ να πάρει 5 βαθιές αναπνοές/να ακούσει μουσική. Υπάρχουν παιδαγωγικά προγράμματα τα οποία ενσωματώνουν στο πρόγραμμά τους τεχνικές χαλάρωσης για παιδιά και εφήβους.

Προσφέρουμε διεξόδους για να εκτονώνει την έντασή του

Τέλος, είναι σημαντικό σε όποια ηλικία κι αν βρίσκεται το παιδί να το ενθαρρύνουμε να περνάει χαλαρές στιγμές με φίλους του, σε εξωτερικά περιβάλλοντα, να τρέχει και να παίζει, ώστε να αποφορτίζεται.

Το παιδί μου είναι επιθετικό, πότε πρέπει να ανησυχώ;

Όταν ένα παιδί εκδηλώνει επιθετική συμπεριφορά κάτι θέλει να πει. Πρέπει να είμαστε κοντά του να παρατηρήσουμε τις συμπεριφορές αυτές και να προστατέψουμε τόσο το ίδιο όσο και τους άλλους. 
Αν διαπιστώνουμε ότι το παιδί εκφράζεται συστηματικά κατ’ αυτόν τον τρόπο, τότε καλό είναι να απευθυνθούμε σε ένα αναπτυξιακό κέντρο και να ζητήσουμε ένα παιδαγωγικό πρόγραμμα το οποίο να περιέχει και θεραπευτικές τεχνικές χαλάρωσης καθώς έχει αποδειχθεί επιστημονικά ότι σε συνδυασμό με άλλες μεθόδους είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικές για τα παιδιά που δυσκολεύοντα να διαχειριστούν τα συναισθήματα τους, τον θυμό, τον φόβο και την παρορμητικότητας τους, ενώ βοηθάνε στην ενίσχυση της αυτοεκτίμησης. 
 Τέλος, εκεί οι ειδικοί θα αξιολογήσουν το παιδί και εφόσον κριθεί απαραίτητο θα σχεδιάσουν ένα εξατομικευμένο πρόγραμμα για τις ανάγκες του, ενώ θα δώσουν οδηγίες και κατευθύνσεις στους γονείς.

Στέλιος Μαντούδης
Αναπτυξιακός Εργοθεραπευτής
Επιστημονικά Υπεύθυνος των Αναπτυξιακών Κέντρων Mandou
www.mandou.gr
mothersblog.gr

Το Χαμομηλάκι