Γιορτή της Μητέρας: «Τα πολυτιμότερα κοσμήματα που θα έχεις ποτέ γύρω από το λαιμό σου είναι...

Κι ένα τέταρτο μητέρας αρκεί για δέκα ζωές, και πάλι κάτι θα περισσέψει που να το ανακράξεις σε στιγμή μεγάλου κινδύνου.

Οδυσσέας Ελύτης

👪👪👪👪👪

... τα χέρια των παιδιών σου"

Όταν γίνεσαι μαμά, κάπως ο κόσμος αλλάζει. Κάπως τα χρώματα, τα αρώματα, οι εικόνες, τα συναισθήματα, όλα γίνονται πιο μεγάλα. Και πιο μαγικά...

Γιατί όταν γίνεσαι μάνα ο κόσμος σου σταματάει να περιστρέφεται γύρω από εσένα. Ξαφνικά ένα μικροσκοπικό πλάσμα αποκτά σημασία αμύθητου θησαυρού και σου κλέβει μια για πάντα την καρδιά.

Φέτος για τη γιορτή της μητέρας αποφάσισα να μοιραστώ μαζί σας 10 στιγμές, 10 εικόνες που κάθε φορά που τις αναπολώ, τα μάτια μου γεμίζουν δάκρυα. 

Είμαι κι εγώ από εκείνες που την ίδια ώρα που γκρινιάζω και λέω " άντε να μεγαλώσουν λίγο να μπορούμε να συνεννοούμαστε" το ίδιο δευτερόλεπτο εύχομαι να παραμείνουν για πάντα μωρά, για να μη χάσω ποτέ αυτή τη μωρουδίλα, αυτές τις πρώτες φορές για τα πάντα, αυτές τις αγκαλιές και τα φιλιά.

1. Η πρώτη γιορτή της μητέρας είναι η πρώτη φορά που νιώθεις το μωρό σου.

Αχ! Τότε ξαφνικά αισθάνεσαι μαμά. Μπορεί να μην το έχεις κρατήσει ακόμα στα χέρια σου όμως ξαφνικά εσύ και εκείνο το μικροσκοπικό πλάσμα που κολυμπάει μέσα σου είστε άρρηκτα συνδεδεμένοι. 

Τώρα ξέρεις, είναι εκεί. 

Κολυμπάει, σε ακούει, σε νιώθει. Του μιλάς, το χαϊδεύεις και ανυπομονείς για το επόμενο χτύπημα. Και όσο πιο δυνατό, τόσο πιο μεγάλη η χαρά. Να μια πατουσίτσα! Ένας αγκώνας! Λες αυτό να είναι το κεφαλάκι του;;;

2. Η πρώτη αγκαλιά.

Όταν έχω μια δύσκολη μέρα, κλείνω τα μάτια μου και σκέφτομαι εκείνες τις στιγμές. Το πρώτο της κλάμα, το άγχος μου αν θα το ακούσω, όταν την είδα για πρώτη φορά και μου την έδωσαν αγκαλιά... 

Την πρώτη φορά που την αγκάλιασε ο μπαμπάς της και της είπε "γειά σου Μπιθάκι, καλώς ήρθες στην οικογένειά μας", την φωτογραφία με την πατουσίτσα της, οι φίλοι μας που με περίμεναν έξω από την αίθουσα τοκετού... 

Πόσο τυχεροί είμαστε οι άνθρωποι όταν βιώνουμε τέτοιες συγκινήσεις...

3. Ο θηλασμός.

Αυτή η μοναδική επαφή. Ο θηλασμός είναι η απόλυτη σύνδεση της μάνας με το παιδί της. Δύσκολος, επίπονος και απαιτητικός, τουλάχιστον στη δική μου περίπτωση, αλλά ταυτόχρονα τόσο μοναδικά μαγικός...

4. Οι στιγμές που καταλαβαίνεις ότι... μεγαλώνει.

Τα άλματα ανάπτυξης των παιδιών είναι αδιανόητα. Η επαφή τους με την τεχνολογία είναι σχεδόν σοκαριστική και το μυαλό τους μοιάζει με μεγάλο σφουγγάρι έτοιμο να απορροφήσει κάθε πληροφορία. Ακόμα και εκείνη που θα πεις με σιγανή φωνή στον άντρα σου, εκείνα την ακούν. Και τη θυμούνται! 

Μια νέα γενιά πολιτών του 2030 έρχεται φουριόζα!! Ετοιμαστείτε!!

5. Οι άπειρες αλλαγές πάνας!

Ποιος θα το έλεγε πως αυτή η στιγμή που πριν γίνεις γονιός φαντάζει Mission impossible, γίνεται τώρα ίσως η αγαπημένη καθημερινή συνήθεια! Με το Babylino στο χέρι προσπαθείς να ηρεμήσεις το μικρό αγρίμι που θέλει να χοροπηδήξει στον καναπέ!! 

Και τότε βλέπεις δυο όμορφα μπουτάκια που θες να τα δαγκώσεις!! 

Και σου γελάει και γελάς κι εσύ και η αλλαγή πάνας αντί για ένα λεπτό κρατάει 10 !

6. Οι βόλτες...

Αχ αυτές οι βόλτες. Στα ομολογουμένως δύσκολα αθηναϊκά πεζοδρόμια, προσπαθείς με το ένα μωρό στο καρότσι και το άλλο αγκαλιά να τα βγάλεις, να ρουφήξουν εικόνες και παραστάσεις. 

"Τα μωρά είναι σαν τα δέντρα" μου έλεγε η παιδίατρός μας. 

Όσο πιο πολλές εικόνες βλέπουν τόσο πιο πολύ μεγαλώνουν τα κλαδιά τους και ανθίζουν...

7. Το πριν και το μετά... σε μια αγκαλιά.

Τις βλέπεις αγκαλιά και συγκινείσαι. Κάθε φορά. Το πριν σου και το μετά σου σε μια εικόνα. 

Μια αγκαλιά. Άρρηκτα συνδεδεμένες με μια αγάπη που "μόνο η γιαγιά ξέρει", επιβεβαιώνει πως του παιδιού μου το παιδί είναι δυο φορές παιδί μου...

8. Το πρώτο μας ταξίδι.

Εκεί που λες θα τα καταφέρουμε; Πώς θα μπούμε στο καράβι, θα περάσουν καλά, τα πήρα όλα μαζί; Χιλιάδες άγχη και αγωνίες και τελικά τα μικρά πλασματάκια απολαμβάνουν τις διακοπές, τη θάλασσα και τη χαλάρωση όσο οι μεγάλοι. 

Και το ταξίδι αλλάζει. Αποκτά άλλο νόημα. 

Γιατί πλέον είστε μαζί. Και είναι ωραία...

9. Οι δυο τους μαζί.

Στο ημερολόγιο του Οδυσσέα, όταν γεννήθηκε η Ιριάνα, του έγραψα: "Στη ζωή σου θα προσπαθήσω να σου παρέχω ό,τι περισσότερο μπορώ, όμως σήμερα σου φέραμε με τον μπαμπά σου το πιο σημαντικό και σπουδαίο δώρο. 

Την αδερφή σου". 

Είμαι μοναχοπαίδι και έχω ζήσει με το άγχος της μοναξιάς. 

Πάντα "ζήλευα" τις φίλες μου που είχαν αδέρφια. Αγαπώ τις μεγάλες οικογένειες και πιστεύω όσο τίποτα στον δεσμό του αίματος. Όταν τα βλέπω μαζί πάντα συγκινούμαι. 

Είναι κάτι που δεν μπορώ να ξεπεράσω....

10. Η μητρότητα.

Το πιο ιερό πράγμα στον κόσμο. Είτε γεννήσεις φυσιολογικά είτε υιοθετήσεις ένα παιδάκι έχεις τη μοναδική τύχη να βιώσεις το απόλυτο συναίσθημα. 

Να αγαπήσεις χωρίς όρους και χωρίς όρια ένα άλλο πλάσμα. 

Να βάλεις τον εαυτό σου ένα βήμα πίσω και να ζεις, να αναπνέεις και να υπάρχεις για να είναι αυτό το πλασματάκι υγιές και ευτυχισμένο.

Φέτος στη Γιορτή της Μητέρας κάντε διπλή αγκαλιά. 

Μία μεγάλη στα παιδιά σας και μία ακόμα πιο μεγάλη στη μαμά σας.

Με όλη μου την αγάπη,

Μυρτώ

infokids

Το Χαμομηλάκι

H Σημασία της Ελλάδας για τα Μεταναστευτικά Πουλιά

Η ΕΛΛΑΔΑ παρά το μικρό τns μέγεθος κατέχει εξέχουσα θέση στον χάρτη τns ευρωπαϊκής βιοποικιλότητας, λόγω του προνομίου τns να διαθέτει μεγάλη ποικιλία σε είδη χλωρίδας και πανίδας. 

Ανάμεσα στα δεύτερα σημαντικό ποσοστό κα­ταλαμβάνουν τα πουλιά, με καταγεγραμμένα, μέχρι σήμερα, 425 είδη, αρκετά από τα οποία θεωρούνται σπάνια για την Ευρώπη ή είναι παγκοσμίως απειλούμενα με εξαφάνιση. 

Πρόκειται για έναν ιδιαίτερα αξιόλογο αριθμό αν λάβουμε υπόψη ότι ευρωπαϊκές χώρες με μεγαλύτερη έκταση είναι φτωχότερες σε είδη πουλιών.

H κατάταξη των 425 ειδών τηs ελληνικής ορνιθοπανίδας αποκαλύπτει ότι το 36% (154 είδη) είναι πουλιά «επιδημητικά», δηλ. μένουν εδώ όλο τον χρόνο, ενώ το υπόλοιπο 64% (271 είδη) ανήκει σε είδη που απαντώνται στην χώρα μας για ένα μόνον, μικρό ή μεγάλο, τμήμα του ετήσιου βιολογικού τους κύκλου. 

Επομένως, η σύνθεση της ελληνικής ορνιθοπανίδας κυ­ριαρχείται σαφώς από είδη που στην πλειοψηφία τους είναι «μεταναστευτικά» ή «αποδημητικά». 

Επεξηγώντας τον όρο, θα μπορούσαμε να κατατάξουμε τα είδη αυτά σε τρεις διακριτές κατηγορίες: α) αυτά που έρχονται κάθε άνοιξη (σχεδόν αποκλειστικά από την Αφρική) και αφού φωλιάσουν εδώ επιστρέφουν το φθινόπωρο στην αφρικανική ήπειρο, β) όσα έρχονται συνήθως Οκτώβριο / Νοέμβριο από βορειότερες χώρες για να ξεχειμωνιά­σουν εδώ, επιστρέφοντας (από Φεβρουάριο / Μάρτιο) στις χώρες αυτές για να φωλιάσουν και γ) εκείνα που απλώς περνάνε από τη χώρα μας, κατά την περίοδο της ανοιξιάτικης και φθινοπωρινής αποδημίας, μετακινού­μενα από την Αφρική προς την βόρεια Ευρώπη και αντίστροφα.

Ευνοϊκοί παράγοντες

Αν και οι επιστημονικές μας γνώσεις για το φαινόμενο της μετανάστευσή στον ελληνικό χώρο δεν είναι ακόμη επαρκείς, λόγω έλλειψής αναλυτικών μελετών και έρευνας, είναι ήδη σαφές ότι η χώρα μας, συνολικά, έχει ιδιαίτερη σημασία, σε περιφερειακό ή ευρωπαϊκό επίπεδο, για τα μεταναστευτικά πουλιά. 

Αυτό οφείλεται σε ένα πολύ­πλοκο συνδυασμό βιοτικών και αβιοτι­κών παραγόντων. 

H γεωλογική εξέλιξη και μορφολογία της χώρας μας, η στρατηγική γεωγραφική της θέση, η μικροκλιματική ποικιλία, η ύπαρξη πολλών κατάλληλων βιοτόπων, ο στενόμακρος όγκος της Πίνδου που διατρέχει την ηπειρωτική Ελλάδα από Βορρά προς Νότο, οι στενές κοιλάδες και τα ποτάμια που ενώνουν τις πεδινές εκτάσεις, η τεράστια μήκους 15.021 χλμ.) και δα­ντελωτή ακτογραμμή, οι πολλές μυτερές χερσόνησοι (Χαλκιδική, Πελοπόννησος κ.ά.), τα 9.838 νησιά, νησίδες, βραχονήσια και βράχοι αριθμός ρε­κόρ για την Ευρώπη), οι πολλοί υγρότοποι, η στρατηγική θέση της Κρήτης μεταξύ της Πελοποννήσου και των αφρικανικών ακτών κ.ά. είναι οι σημαντικότεροι από τους παράγοντες που ευνοούν τα πουλιά, καθώς ταξιδεύουν από και προς τα Βαλκάνια και την ευρωπαϊκή ενδοχώρα. 

Στον χάρτη που παρατίθεται βλέπουμε μια πρώτη προσπάθεια απεικόνισα των τριών κύριων και των δευτερευόντων «αερο­διαδρόμων» που ακολουθούν τα μεταναστευτικά πουλιά πάνω από τον ελληνικό χώρο.

Χάρτης με τους διαδρόμους που ακολουθούν τα αποδημητικά πουλιά πάνω από τον ελλαδικό χώρο. 

Με κόκκινο σημειώνονται οι τρεις κύριοι διάδρομοι και με μπλε οι δευτερεύοντες (πηγή,: Handrinos,1984).

Παράλληλα, οι ήπιοι, σε γενικές γραμμές, χειμώνες, οι πολλοί και σημαντικοί υγρότοποι (στην κεντρική και βόρεια, κυρίως Ελλάδα), οι εκτεταμένοι φρυγανότοποι, οι ελαιώνες κ.ά. προσελκύουν μεγάλους πληθυσμούς από μεταναστευτικά υδρόβια πουλιά (κύκνους, χήνες, πάπιες κ.ά), αλλά και τσίχλες, μικροπούλια κ.ά., που έρχονται στη χώρα μας για να ξεφύγουν τον σκληρό χειμώνα της βόρειας Ευρώπης, και της Ρωσίας. 

Στατιστικά στοιχεία από τη βάση δεδομένων του «Ελληνικού Κέντρου Δακτυλίωσης Πουλιών» με τις επανευρέσεις πουλιών που είχαν δακτυλιωθεί σε άλλες χώρες, δείχνουν ότι ναι μεν η πλειοψηφία των πουλιών αυτών προέρχεται από την Σκανδιναβία και την τέως ΕΣΣΔ, αλλά επίσης ότι η Ελλάδα αποτελεί χώρο διαχείμανσης για πουλιά που είχαν δακτυλιωθεί και σε όλες τις δυτικοευρωπαϊκές χώρες.

Ελλείψει χώρου δεν είναι δυνατόν να επεκταθούμε σε αναλυτικότερη παρουσίαση των υπαρχόντων δεδομένων (π.χ. ανά είδος, ανά γεωγραφική περιοχή κ.τλ.). 

Με δεδομένη όμως τη συνεχιζόμενη συρρίκνωση των πληθυσμών πολλών ειδών σε πανευρω­παϊκή κλίμακα και την ανάγκη που προκύπτει για λήψη μέτρων προστασίας, αξίζει να επαναλάβουμε ότι ο ρόλος της Ελλάδας για ορισμένα, τουλάχιστον αποδημητικά είναι ιδιαίτερα σημαντικός. Είναι π.χ, γνωστό ότι το Δέλτα Έβρου, το Πόρτο Λάγος κ.ά. αποτελούν σήμερα περιοχές παγκόσμιας σημασίας (κατά την περίοδο της αποδnμίας ή τον χειμώνα) για είδη όπως η λεπτομύτα, η νανόχηνα, η κοκκινόχηνα, το κεφαλούδι, η λαγγόνα, ο στικταετός, ο βασιλαετός, το κιρκινέζι και για πολλά άλλα, λιγότερο σπάνια.

Και καθώς, μέσα από προγράμματα δακτυλιώσεων και καταγραφής πληθυσμών οι γνώσεις συνεχώς διευρύνο­νται, το γοητευτικό φαινόμενο της μετανάστευσης των πουλιών στην περιοχή μας αποκαλύπτει νέα μυστικά, επιβεβαιώνοντας τη σπουδαιότητα της Ελλάδας για τη μεγάλη αυτή κατηγορία των φτερωτών ταξιδευτών.

του ΓΙΩΡΓΟΥ ΧΑΝΔΡΙΝΟΥ

Πηγή κειμένου: ΕΠΤΑ ΗΜΕΡΕΣ [ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ] 1 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2000

By dasarxeio on 24/11/2013

Το Χαμομηλάκι