Η Αγία Αικατερίνη ή Αικατερίνη της Αλεξάνδρειας, γνωστή και ως Μεγαλομάρτυς Αγία Αικατερίνη και κατά τους υμνολόγους της Ορθόδοξης Εκκλησίας Αικατερίνα (282 - 305),
ήταν μία από τους Μεγαλομάρτυρες της Ορθοδοξίας, που έμεινε ακλόνητη
στα πιστεύω της παρά τις πιέσεις και τα βασανιστήρια που υπέστη, κατά
τον πρώιμο 4ο αιώνα.
Η Αγία Αικατερίνη καταγόταν από οικογένεια ευγενών της Αλεξάνδρειας, «θυγάτηρ βασιλίσκου τινός ονομαζομένου Kώνστου», και μαρτύρησε στις αρχές του 4ου αιώνα μ.Χ. (304 μ.Χ.) Ήταν ευφυέστατη και φιλομαθής. Ήδη σε ηλικία δέκα οκτώ χρονών κατείχε τις γνώσεις της ελληνικής, ρωμαικής και λατινικής φιλολογίας και φιλοσοφίας, ρητορικής και γνώριζε πολύ καλά πολλές ξένες γλώσσες δηλαδή γνώριζε τα έργα του Oμήρου, του λατίνου ποιητή Bιργίλιου, του Aσκληπιού, του Iπποκράτη και Γαληνού των ιατρών, του Aριστοτέλη και του Πλάτωνα, του Φιλιστίωνα και του Eυσέβιου των φιλοσόφων, του Iαννή και Iαμβρή των μεγάλων μάγων, του Διονυσίου και της Σιβύλλης και άλλων.
Ήταν όμως και άρτια καταρτισμένη στα δόγματα της χριστιανικής πίστης. Ασπάστηκε τον Χριστιανισμό, σε πολύ νεαρή ηλικία και εργάστηκε υπέρ αυτού με ενθουσιασμό και θέρμη για την διάδοση του.
Η Αγία Αικατερίνη από νεαρότατη ηλικία είχε δείξει ασυνήθη ευσέβεια και προσήλωση στα Θεία όπου και ο θρύλος ότι δέχθηκε το "δακτυλίδι πνευματικής μνηστείας" από μέρους του Χριστού που της προσκόμισε η αειπάρθενος Μητέρα Του ή κατ΄ άλλους από τον Ίδιον.
Σύμφωνα με τον Ρουφίνο, ύπαρχο της αυλής του αυτοκράτορα Θεοδόσιου, το πρώτο της όνομα ήταν Δωροθέα. Μετά τη βάφτιση της, όμως, έλαβε το όνομα Αικατερίνα, αυτή δηλαδή που είναι πάντα καθαρή, αγνή (αιέν καθαρινά, δηλαδή «η πάντοτε αγνή»). Έζησε στην Αλεξάνδρεια, στα χρόνια του αυτοκράτορα Μαξιμιανού.
Λέγεται ότι στην ηλικία των 18 ετών επισκέφτηκε τον Ρωμαίο αυτοκράτορα, ο οποίος ήταν πιθανόν ο Μαξιμίνος Β ή ο Μαξέντιος, και προσπάθησε να τον πείσει για το ότι ήταν εσφαλμένοι οι διωγμοί που διεξήγε κατά των Χριστιανών.
Για το λόγο αυτό συνελήφθη από τον έπαρχο της περιοχής, ο οποίος προσπάθησε με συζητήσεις να την πείσει να αρνηθεί την πίστη της.
Έπειτα ενημερώθηκε ο αυτοκράτορας Ιουστινιανός, ο οποίος έκτισε την ιερή
Μονή της Αγίας Αικατερίνης του Σινά και την εκκλησία (καθολικό) της
Μεταμορφώσεως του Σωτήρος (που κτίσθηκε μεταξύ 548 και 565) εντός της
οποίας τοποθετήθηκε η μαρμάρινη θήκη. Στη μονή αυτή διασώζεται ένα
σημαντικό θησαυροφυλάκιο της πρώιμης χριστιανικής τέχνης και
αρχιτεκτονικής και πλήθος εικονογραφημένων χειρογράφων.
Η πλειοψηφία των μοναχών είναι Έλληνες υπήκοοι. Η Μονή είναι ανεξάρτητη και έχει μια ιδιαιτερότητα την οποία γνωρίζουν όλοι οι χριστιανοί και ιδιαίτερα οι ελληνορθόδοξοι. Η Μονή υπάγεται δογματικά στην Εκκλησία της Ελλάδος και ανέκαθεν υπαγόταν εκεί. Από πνευματική πλευρά η Μονή υπάγεται στο ελληνορθόδοξο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων.
Και η Σιναϊτική Αδελφότητα, μια όαση Ορθοδοξίας στην έρημο,
θα είναι πάντα εκεί, ακοίμητοι φρουροί, εις τους αιώνες των αιώνων, ταις πρεσβείαις της Αγίας Μεγαλομάρτυρος Αικατερίνης.
Αμήν.
Το Χαμομηλάκι
 |
Ήταν όμως και άρτια καταρτισμένη στα δόγματα της χριστιανικής πίστης. Ασπάστηκε τον Χριστιανισμό, σε πολύ νεαρή ηλικία και εργάστηκε υπέρ αυτού με ενθουσιασμό και θέρμη για την διάδοση του.
Η Αγία Αικατερίνη από νεαρότατη ηλικία είχε δείξει ασυνήθη ευσέβεια και προσήλωση στα Θεία όπου και ο θρύλος ότι δέχθηκε το "δακτυλίδι πνευματικής μνηστείας" από μέρους του Χριστού που της προσκόμισε η αειπάρθενος Μητέρα Του ή κατ΄ άλλους από τον Ίδιον.
Σύμφωνα με τον Ρουφίνο, ύπαρχο της αυλής του αυτοκράτορα Θεοδόσιου, το πρώτο της όνομα ήταν Δωροθέα. Μετά τη βάφτιση της, όμως, έλαβε το όνομα Αικατερίνα, αυτή δηλαδή που είναι πάντα καθαρή, αγνή (αιέν καθαρινά, δηλαδή «η πάντοτε αγνή»). Έζησε στην Αλεξάνδρεια, στα χρόνια του αυτοκράτορα Μαξιμιανού.
Για το λόγο αυτό συνελήφθη από τον έπαρχο της περιοχής, ο οποίος προσπάθησε με συζητήσεις να την πείσει να αρνηθεί την πίστη της.
Όταν ο έπαρχος διαπίστωσε την ανωτερότητά των λόγων της Αικατερίνης, συγκάλεσε δημόσια συζήτηση με τους πιο άξιους ρήτορες της Αλεξάνδρειας, 50 φιλοσόφους, γύρω από τη χριστιανική πίστη. Όχι μόνο έπεισε πολλούς από αυτούς με τα επιχειρήματά της, αλλά κατόρθωσε να τους μεταστρέψει προς τον Χριστιανισμό.Ο Μαξιμιανός, μόλις το πληροφορήθηκε, εξοργίστηκε και προσπάθησε να καλοπιάσει την Αικατερίνη. Μόλις, όμως, πληροφορήθηκε ότι ή όμορφη αλεξανδρινή διανοούμενη προσηλύτισε τη σύζυγό του Φαυστίνα, τον σωματοφύλακά της Πορφύριο και 200 στρατιώτες, διέταξε τον αποκεφαλισμό τους και τη σύλληψη της Αικατερίνης, την οποία εξόρισε.
Η επιμονή της να μην απαρνηθεί τον Χριστιανισμό, προκάλεσε τη δήμευση της περιουσίας της και την καταδίκη της σε αργό θάνατο στον οδοντωτό τροχό. Ο τροχός έσπασε μόλις άγγιξε το σώμα της κι έτσι ο Μαξιμιανός διέταξε τον αποκεφαλισμό της. Τότε, από την ασώματο κεφαλή της, αντί για αίμα έτρεξε γάλα, σύμφωνα με την εκκλησιαστική παράδοση.Στη συνέχεια, το πάναγνο σώμα της αγίας μεταφέρθηκε υπό «πτερύγων αγγέλων» στο όρος Σινά της ομώνυμης χερσονήσου, όπου επί αιώνες έμεινε άταφο, κατά τους βιογράφους της και την ιερή παράδοση, μέχρι τον 6ο αιώνα, οπότε ερημίτες μοναχοί της περιοχής μέσω οράματος ειδοποιήθηκαν και κατέβασαν από το όρος το σώμα της αγίας και το εναπόθεσαν σε μαρμάρινη θήκη.
Η πλειοψηφία των μοναχών είναι Έλληνες υπήκοοι. Η Μονή είναι ανεξάρτητη και έχει μια ιδιαιτερότητα την οποία γνωρίζουν όλοι οι χριστιανοί και ιδιαίτερα οι ελληνορθόδοξοι. Η Μονή υπάγεται δογματικά στην Εκκλησία της Ελλάδος και ανέκαθεν υπαγόταν εκεί. Από πνευματική πλευρά η Μονή υπάγεται στο ελληνορθόδοξο Πατριαρχείο Ιεροσολύμων.
Και η Σιναϊτική Αδελφότητα, μια όαση Ορθοδοξίας στην έρημο,
θα είναι πάντα εκεί, ακοίμητοι φρουροί, εις τους αιώνες των αιώνων, ταις πρεσβείαις της Αγίας Μεγαλομάρτυρος Αικατερίνης.
Αμήν.
Την πανεύφημον νύμφην Χριστού υμνήσωμεν,
Αικατερίναν την θείαν και πολιούχον Σινά,
την βοήθειαν ημών και αντίληψιν ότι
εφήμωσε λαμπρώς τους κομψούς
των ασεβών του Πνεύματος τη μαχαίρα,
και νυν ως μάρτυς στεφθείσα,
αιτείται πάσι το μέγα έλεος.
Το Χαμομηλάκι
