Το τρίπτυχο κατά της κακοποίησης:
Ενημέρωση, Πρόληψη, Επικοινωνία
Ένωση «Μαζί για το Παιδί»,
Ημερίδα για την Παιδική Κακοποίηση
Σύμμαχος της κακοποίησης η ντροπή
Ένα φαινόμενο που έχει πάρει διαστάσεις ανησυχητικές και δεν είναι άλλο απ’ αυτό της παιδικής κακοποίησης αναλύθηκε από επιστήμονες και ειδικούς σε ημερίδα που διοργάνωσε η Ένωση «Μαζί για το Παιδί» με συντονίστρια την δημοσιογράφο, Κατερίνα Τζουμερκιώτη, το Σάββατο 1 Δεκεμβρίου στο Συνεδριακό Κέντρο της Εθνικής Ασφαλιστικής.
Ενημέρωση, Πρόληψη, Επικοινωνία
Ένωση «Μαζί για το Παιδί»,
Ημερίδα για την Παιδική Κακοποίηση
Σύμμαχος της κακοποίησης η ντροπή
Στην Ελλάδα οι 9 στις 10 περιπτώσεις παιδικής κακοποίησης δεν αναφέρονται ποτέ
«Στην παιδική κακοποίηση βλέπουμε μόνον την κορυφή του παγόβουνου. Το πραγματικό πρόβλημα είναι πολύ ευρύτερο και βαθύ. Γι’ αυτό και χρειάζεται συνεχής επαγρύπνηση και ευαισθητοποίηση».Τα λόγια αυτά ανήκουν στον Διευθυντή Μονάδας Εντατικής Θεραπείας του Νοσοκομείου Παίδων, «Π. & Α. Κυριακού» και αντιπρόεδρο της Ένωσης «Μαζί για το Παιδί», Ιωάννη Παπαδάτο.
Τα στοιχεία επιβεβαιώνουν τα λεγόμενά του.
Με βάση τις εκτιμήσεις, στην Ελλάδα οι 9 στις 10 περιπτώσεις παιδικής κακοποίησης δεν αναφέρονται ποτέ και παραμένουν χωρίς διάγνωση και αντιμετώπιση.
Σύμφωνα με έρευνες, 1 στα 2 παιδιά στη χώρα μας έχουν πέσει θύμα τουλάχιστον μίας εμπειρίας σωματικής βίας, το 1 στα 10 παιδιά έχουν πέσει θύματα σε περιστατικά σεξουαλικής βίας, ενώ σχεδόν 3 στα 10 παιδιά θεωρούν ότι είναι παραμελημένα.
Παράλληλα, μία στις τέσσερις Ελληνίδες άνω των 15 έχει βιώσει σωματική ή σεξουαλική βία τουλάχιστον μια φορά στη ζωή της.
Η σημασία της Επικοινωνίας
Ο κοινός παρονομαστής που επισήμαναν έντονα οι ειδικοί ήταν η «επικοινωνία». Αυτή που πρέπει να αναπτυχθεί στους κόλπους της οικογένειας καθώς η πρόληψη για το οποιοδήποτε συμβάν είναι σίγουρα καλύτερη του «θεραπεύειν».
Η ενημέρωση απαιτείται καθώς αυτή είναι η βάση της επικοινωνίας.
«Να μάθουμε να διαβάζουμε τα “σημάδια”»
«Η κακοποίηση, όπως και ο σχολικός εκφοβισμός δεν είναι καινούριες έννοιες. Πάντα υπήρχαν αλλά δεν ξέραμε το εύρος τους», επισημαίνει ο Ομότιμος Καθηγητής Παιδιατρικήςκαι Επίτιμος Πρόεδρος της Ένωσης «Μαζί για το Παιδί», Χρήστος Μπαρτσόκας, ο οποίος προλόγισε την ημερίδα.
Σκιαγραφώντας τον τύπο των παιδιών που πέφτουν θύματα κακοποίησης μίλησε για παιδιά που έχουν «περιθωριοποιηθεί» κοινωνικά και είναι πιο ευάλωτα από τα υπόλοιπα.
Γι’ αυτό, σύμφωνα με τον κ. Μπαρτσόκα, θα πρέπει να δείχνουμε προσοχή στα σημάδια που ενδέχεται να υποκρύπτουν φαινόμενα κακοποίησης.
«Χαμηλή αυτοεκτίμηση, αδυναμία ενός παιδιού να αγαπήσει ή να εμπιστευτεί, επιθετικότητα, θυμός, άγχος, φόβος, παραβατικές ή αυτοκαταστροφικές συμπεριφορές, όλα αυτά θα πρέπει να μας προβληματίσουν», εξηγεί.
«Χαρτογραφώντας» το μέγεθος του προβλήματος στην Ελλάδα
Την σκυτάλη έλαβε η Καθηγήτρια Παιδοψυχιατρικής, Α΄ Ψυχιατρικής Κλινικής, Ιατρικής Σχολής, ΕΚΠΑ, Ελένη Λαζαράτου η οποία παρουσίασε το μέγεθος του φαινομένου στην Ελλάδα.
Η κυρία Λαζαράτου εξήγησε, ότι το φαινόμενο
«αφορά όλες τις μορφές σωματικής, σεξουαλικής και συναισθηματικής κακοποίησης, την παραμέληση ή αμέλεια φροντίδας και θεραπείας, την εμπορευματοποίηση ή άλλου είδους εκμετάλλευση του παιδιού».Παράλληλα, παρουσίασε συγκλονιστικά στοιχεία από την έρευνα που είχε διεξάγει το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ), Ιατροδικαστική Υπηρεσία του νομού Θεσσαλονίκης, για το χρονικό διάστημα 2005-2015. Σύμφωνα με αυτά 90 περιστατικά ήταν αυτά της σωματικής κακοποίησης. Το 54,4% αφορούσε αγόρια και 45,6% κορίτσια. Ο μέσος όρος ηλικιών ήταν 9 έτη, ενώ προήλθαν 5 θάνατοι από σοβαρές κακώσεις.
Το 77,7% των δραστών των παραπάνω περιπτώσεων ήταν ένας από τους δύο γονείς και συχνότερα ο πατέρας (54,4%).
Μόλις το 1% καταγγέλθηκε
Στην συνέχεια η κα. Λαζαράτου ανέφερε στοιχεία της Έρευνας του Ινστιτούτου Υγείας του Παιδιού στο πλαίσιο του Ερευνητικού Προγράμματος BECAN (Επιδημιολογική Μελέτη για την Κακοποίηση και Παραμέληση του Παιδιού στα Βαλκάνια.
Σύμφωνα με αυτήν ρωτήθηκαν 12.000 παιδιά ΣΤ' Δημοτικού, Α' Γυμνασίου , Α' Λυκείου σε σχολεία της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης και της Κρήτης.
Το 76,8% είχαν υποστεί σωματική βία και 16,2% σεξουαλική και μόνο το 1% αναφέρθηκε στις Αρχές. Το συμπέρασμα που προκύπτει είναι ότι υπάρχει μεγάλο χάσμα ανάμεσα στα κρούσματα που λαμβάνουν χώρα και σε εκείνα που τελικά καταγγέλλονται στις αρμόδιες υπηρεσίες στη χώρα μας.
Πιο ευάλωτα σε κακοποίηση βρέφη και παιδιά έως 4 ετών
Την ίδια ώρα, οι έρευνες αποκαλύπτουν ότι πιο ευάλωτη ηλικιακά ομάδα σε κακοποίηση είναι τα βρέφη και τα παιδιά έως 4 ετών.
«Οι συγκεκριμένες κατηγορίες κακοποιούνται συχνότερα, ενώ διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο θανάτου από κακοποίηση»,ανέφερε η οικογενειακή ψυχολόγος και ψυχοθεραπεύτρια, Αλεξία Βερνίκου.
Σοκαριστικά είναι και τα στοιχεία για τους θύτες, καθώς «9 στις 10 κακοποιήσεις έχουν θύτη κάποιον που γνωρίζει καλά το βρέφος/παιδί».
Μάλιστα η κα. Βερνίκου μίλησε για το «Σύνδρομο ταρακουνήματος» γνωστό και ως «Shaken Baby Syndrome» το οποίο αποτελεί την πιο διαδεδομένη μορφή σωματικής κακοποίησης σε βρέφη και παιδιά έως 2 ετών.
Αφορά τη σοβαρή εγκεφαλική βλάβη που προκαλείται όταν ο ενήλικας τινάζει βίαια ένα βρέφος ή μικρό παιδί.
H ανατάραξη καταστρέφει τα κύτταρα του εγκεφάλου, ενώ το 25% των περιστατικών οδηγούνται σε θάνατο και 60% των περιπτώσεων έχουν μόνιμες αναπηρίες στη ζωή τους.
Ένα πρόβλημα που αποκαλύπτεται παρεμπιπτόντως
Η Βάνα Παπαευαγγέλου, Καθηγήτρια Παιδιατρικής Λοιμωξιολογίας, Διευθύντρια Γ΄ Παιδιατρικής Κλινικής ΕΚΠΑ, ΠΓΝ Αττικόν και η Αλεξάνδρα Σολδάτου, Επίκουρη Καθηγήτρια Παιδιατρικής της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, Νοσοκομείο Παίδων «Π. & Α. Κυριακού» ανέπτυξαν με πολύ χαρακτηριστικό τρόπο ποιοι είναι οι κίνδυνοι που προκύπτουν από την παραμέληση των παιδιών.
Αναφέρθηκαν οι άμεσες επιπτώσεις (σοβαροί τραυματισμοί, αναπηρία, έως και θάνατος) με συγκεκριμένα παραδείγματα από την κλινική εμπειρία, οι απώτερες επιπτώσεις (νοσήματα στην ενήλικο ζωή) με επιδημιολογικά, πειραματικά και εργαστηριακά δεδομένα και οι επιπτώσεις για την υγεία της επόμενης γενιάς με πολύ πρόσφατα ερευνητικά δεδομένα.
Η λύση στην άλλη άκρη του ακουστικού-Γραμμή 115 25 Μαζί για το Παιδί
Ο ψυχολόγος-ψυχοθεραπευτής του «Μαζί για το Παιδί», Λευτέρης Πετρόπουλος, εξήγησε ότι στη Συμβουλευτική Γραμμή 11525 του Μαζί για το Παιδί, πολλές φορές αντιμετωπίζουν αιτήματα που υποκρύπτουν κακοποίηση.
«Όταν καταλαβαίνουμε ότι υπάρχουν δυσκολίες στην οριοθέτηση της συμπεριφοράς ενός παιδιού, επιθετικότητα, παραβατικότητα και απομόνωση, προσπαθούμε να διερευνήσουμε το ενδεχόμενο κακοποίησης», εξηγεί.Οι άνθρωποι της Γραμμής 11525 προσπαθούν να κερδίσουν την εμπιστοσύνη των παιδιών και δέχονται καταγγελίες ανώνυμες ή επώνυμες για περιστατικά κακοποίησης ανηλίκων και προσπαθούν να παραπέμψουν στις αρμόδιες αρχές, ανέφερε ο κοινωνικός λειτουργός – ψυχοθεραπευτής, Νίκος Γιώτας, σημειώνοντας πάντως ότι κομβικό στοιχείο είναι να αποκτήσουν την εμπιστοσύνη των ατόμων που ζητούν βοήθεια.
Η παιδική κακοποίηση αφήνει το σημάδι της στον εγκέφαλο
Πέρα από τα ανεξίτηλα ίχνη που αφήνει η κακοποίηση στον παιδικό ψυχισμό, οι επιδράσεις είναι ορατές και στον εγκέφαλο.
Όπως ανέλυσε η κυρία Μαρίνα Μαρτίνου, που ασχολείται με την Αναπτυξιακή Γνωστική Νευροεπιστήμη, η κακοποίηση πιθανότατα προκαλεί στο παιδί
«ευπάθεια στη μελλοντική ψυχοπαθολογία και ιδιαίτερα στη μετατραυματική αγχώδη διαταραχή», ενώ «μπορεί να συντελεί στην ανάπτυξη προβλημάτων συμπεριφοράς, όπως η σεξουαλική δυσλειτουργία αργότερα στη ζωή».Ακόμη περισσότερο προβληματισμό προκαλεί το γεγονός ότι με βάση τελευταίες έρευνες, οι τραυματικές εμπειρίες που έζησαν προηγούμενες γενιές μπορούν να επηρεάσουν επιγενετικά και τις επόμενες γενιές, «κληρονομώντας» τις επιπτώσεις του προβλήματος.
pinakio
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι
