Ιστορία: 1η Νοεμβρίου 1920 - Μια εκλογική ήττα που κόστισε στην Ελλάδα μια καταστροφή

... στην ελληνική πολιτική ζωή όσοι ηγέτες εκπροσωπούσαν τον εκσυγχρονισμό, την δημοκρατική και ανεκτική κοινωνία, την φιλελεύθερη και ορθολογική σκέψη είχαν την ίδια τύχη...
------------------ 

Πριν από εκατό και πλέον χρόνια, ο Χαρίλαος Τρικούπης, πολιτικός ογκόλιθος της εποχής του, όταν απέτυχε να εκλεγεί βουλευτής είπε την, παροιμιώδη πλέον, φράση, «Ανθ' ημών, Γουλιμής».

Κάτι τέτοιο θα σκεφτόταν και ο Βενιζέλος πριν 85 χρόνια, όταν οι συνεργάτες του τον πληροφορούσαν ότι οι εκλογές χάθηκαν. 

Εκλογές που ο Βενιζέλος με τις δάφνες της Συνθήκης των Σεβρών και της Ελλάδας των 2 Ηπείρων και των 5 Θαλασσών πίστευε ότι θα κερδίσει.

Και όμως δεν γνώριζε ότι στην ελληνική πολιτική ζωή όσοι ηγέτες εκπροσωπούσαν τον εκσυγχρονισμό, την δημοκρατική και ανεκτική κοινωνία, την φιλελεύθερη και ορθολογική σκέψη είχαν την ίδια τύχη: 

Ο Καποδίστριας δολοφονήθηκε, ο Τρικούπης νικήθηκε από τον αγνώστων λοιπών στοιχείων Γουλιμή και ο ίδιος ο Ελευθέριος Βενιζέλος δέχτηκε τη λίθο του αναθέματος.

Την 1η Νοεμβρίου 1920 οι εκλογές δεν χάθηκαν μόνο για τον Βενιζέλο. Χάθηκε μαζί τους και η μεγάλη ελπίδα για κάτι καλύτερο. Για μια χώρα ισχυρή , χωρίς κηδεμόνες. 

Ο Βενιζέλος που ξεχώριζε πάντοτε από το πλήθος, βρισκόταν στην κορυφή, αλλά εκεί κάπου έχασε τον προσανατολισμό του.

Η Συνθήκη των Σεβρών υπογράφτηκε στις 10 Αυγούστου του 1920 και φυσικά έγινε δεκτή με ενθουσιασμό από τους Ελληνες. 
Μέσα στο κλίμα ευφορίας και ενθουσιασμού που επικρατούσε για ...
...........
η συνέχεια στην Πατρίδα, Όμορφη και παράξενη

Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

ΝΙΡΓΙΑΝΑΚΗΣ Εμμανουήλ του Ιωάννη και της Χρυσούλας: Το κτήνος που κατηγορείται για ασέλγεια σε 11χρονη

14-03-2019: Δημοσιοποίηση στοιχείων ταυτότητας και φωτογραφιών 48χρονου ημεδαπού ο οποίος εμπλέκεται σε ποινική υπόθεση κατά ανηλίκων

Χανιά, 14 Μαρτίου 2019

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗΔίνονται στη δημοσιότητα, κατόπιν σχετικής διάταξης του Εισαγγελέα Πρωτοδικών Ηρακλείου, τα στοιχεία ταυτότητας και φωτογραφίες 48χρονου ημεδαπού, o οποίος εμπλέκεται σε ποινική υπόθεση κατά ανηλίκων.

Πρόκειται για τον:
ΝΙΡΓΙΑΝΑΚΗ Εμμανουήλ του Ιωάννη και της Χρυσούλας, που γεννήθηκε το 1971 στο Ηράκλειο Κρήτης .

Η συγκεκριμένη δημοσιοποίηση, χρονικής διάρκειας ενός (1) μηνός, σύμφωνα με τη σχετική Εισαγγελική Διάταξη, αποσκοπεί στην προστασία του κοινωνικού συνόλου, των ανηλίκων, των ευάλωτων ή ανίσχυρων πληθυσμιακών ομάδων και προς ευχερέστερη πραγμάτωση της αξίωσης της Πολιτείας για τον κολασμό των παραπάνω αδικημάτων.

Στο πλαίσιο αυτό, παρακαλούνται οι πολίτες να επικοινωνούν με τη Γενική Περιφερειακή Αστυνομική Διεύθυνση Κρήτης και την Υποδιεύθυνση Ασφαλείας Ηρακλείου, τηλεφωνικά στους αριθμούς 28210-25703, 2810-274068 και 2810-274070, για την παροχή οποιασδήποτε σχετικής πληροφορίας. 

Σημειώνεται ότι εξασφαλίζεται η ανωνυμία και το απόρρητο της επικοινωνίας.

astynomia

------------------

O 48χρονος προφυλακίστηκε, μετά την ολοκλήρωση της απολογίας του την περασμένη Τρίτη, με την κατηγορία της ασέλγειας σε βάρος 11χρονου κοριτσιού.

Η υπόθεση προκάλεσε σοκ στην κοινωνία του Ηρακλείου, καθώς ο κατηγορούμενος, σύμφωνα με συγγενείς της ανήλικης, γνώριζε την οικογένειά της που διέμενε σε διαμέρισμα ιδιοκτησίας του.

Υπενθυμίζεται ότι η οικογένεια του παιδιού είχε ζητήσει την έκδοση εισαγγελικής διάταξης για την κοινοποίηση της φωτογραφίας και των στοιχείων του κατηγορουμένου, με στόχο να προστατευτούν άλλα παιδιά είτε να αποκαλυφτούν άλλες πτυχές της δράσης του κατηγορουμένου.

madata
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Μια φορά κι έναν καιρό...

Mια φορά κι έναν καιρό, ήταν μια… πριγκίπισσα; Όχι. Μια φορά κι έναν καιρό, ήταν μια βιβλιοθήκη. Ήταν κι ένα κορίτσι, που το έλεγαν Λουίζα και πήγε πρώτη του φορά στη βιβλιοθήκη. Περπατούσε αργά, σέρνοντας μια τεράστια σάκα με ρόδες. Κοίταζε παντού τριγύρω με κατάπληξη: Ράφια κι άλλα ράφια, γεμάτα με βιβλία… τραπέζια, καρέκλες, χρωματιστά μαξιλάρια, ζωγραφιές στους τοίχους και αφίσες.

«Έφερα μια φωτογραφία μου» είπε ντροπαλά στον βιβλιοθηκάριο.

«Θαυμάσια, Λουίζα! Θα ετοιμάσω την κάρτα σου για τη βιβλιοθήκη. Στο μεταξύ, διάλεξε κάποιο βιβλίο. Μπορείς να διαλέξεις ένα και να το πάρεις στο σπίτι σου, εντάξει;»

«Ένα μόνο;» ρώτησε η Λουίζα απογοητευμένη.

Χτύπησε το τηλέφωνο εκείνη τη στιγμή κι ο βιβλιοθηκάριος άφησε το κορίτσι μοναχό του να κάνει αυτή τη δύσκολη δουλειά: να διαλέξει μόνο ένα από τη θάλασσα εκείνη των βιβλίων στα ράφια. Η Λουίζα έσερνε τη σάκα της τριγύρω κι έψαχνε, έψαχνε, ώσπου βρήκε την αγαπημένη της «Χιονάτη». Το αντίτυπο εκείνο είχε σκληρό εξώφυλλο και πανέμορφες εικόνες. Με το βιβλίο στο χέρι, έσυρε ξανά τη σάκα και, καθώς έκανε να φύγει, κάποιος τη χτύπησε ελαφρά στον ώμο. Παρά λίγο να πέσει κάτω η Λουίζα από την έκπληξη! Δεν ήταν άλλος, παρά ο Παπουτσωμένος Γάτος με το βιβλίο του στα χέρια ή, μάλλον, στα μπροστινά του ποδαράκια!

«Τι κάνεις; Πώς είσαι;» τη ρώτησε όλο ευγένεια. «Αυτές τις ιστορίες με τις πριγκίπισσες δεν τις έχεις μάθει όλες πια, Λουίζα; Γιατί δεν παίρνεις το βιβλίο μου, τον “Παπουτσωμένο Γάτο”, που είναι πιο αστείο;»

Κατάπληκτη η Λουίζα, με τα μάτια γουρλωμένα, δεν ήξερε τι να πει.

«Τι συμβαίνει; Σου έφαγε τη γλώσσα η γάτα;» αστειεύτηκε αυτός.

«Είσαι στ’ αλήθεια ο Παπουτσωμένος Γάτος;»

«Εγώ είμαι! Ολοζώντανος! Πάρε με, λοιπόν, στο σπίτι σου και θα τα μάθεις όλα για την ιστορία μου με τον Μαρκήσιο του Καραμπά.

Το κορίτσι, σαστισμένο ακόμα, συμφώνησε, γνέφοντας ναι με το κεφάλι.

Ο Παπουτσωμένος Γάτος, μ’ ένα σάλτο μαγικό, ξαναμπήκε στο βιβλίο και μόλις η Λουίζα έκανε να φύγει, κάποιος την ξαναχτύπησε ελαφρά στον ώμο. Ήταν εκείνη! «Άσπρη σαν το χιόνι, μάγουλα σαν τριαντάφυλλα και μαλλιά μαύρα σαν τον έβενο». Ξέρετε ποια ήταν;

«Η Χιονάτη!» φώναξε η Λουίζα έκθαμβη!

«Λουΐζα, πάρε με κι εμένα! Αυτό το αντίτυπο είναι πιστή αναδιήγηση της ιστορίας, που έγραψαν οι αδελφοί Γκριμ!» της είπε, δείχνοντας το βιβλίο της.

Έτοιμη ήταν η Λουίζα ν’ αλλάξει πάλι το βιβλίο, μα ο Παπουτσωμένος Γάτος εκνευρίστηκε:

«Χιονάτη, η Λουίζα έχει αποφασίσει! Γύρνα στους έξι νάνους σου!»

«Οι νάνοι μου είναι εφτά και η Λουίζα δεν έχει αποφασίσει ακόμα τίποτα!» φώναξε η Χιονάτη, κόκκινη από θυμό.

Γύρισαν τότε και οι δύο στο κορίτσι να δουν τι θ’ απαντήσει.

«Δεν ξέρω ποιο να πάρω. Θέλω να τα πάρω όλα…»

Ξάφνου τότε, συνέβη κάτι αναπάντεχο κι ολότελα παράξενο: Όλοι οι ήρωες άρχισαν να βγαίνουν από τα βιβλία τους. Η Σταχτοπούτα, η Κοκκινοσκουφίτσα, η Ωραία Κοιμωμένη, η Ραπουνζέλ… Μια παρέα από πραγματικές πριγκίπισσες…

«Πάρε με μαζί σου, Λουίζα!» την παρακαλούσε κάθε μια τους

«Χρειάζομαι μόνο ένα κρεβάτι, για να κοιμηθώ λιγάκι» χασμουρήθηκε η Ωραία Κοιμωμένη.

«Μόνο εκατό χρονάκια!» την κορόιδεψε ο Παπουτσωμένος Γάτος.

Η Σταχτοπούτα άρχισε να λέει «θα σου καθαρίσω και το σπίτι εγώ, μόνο που το βράδυ έχω να πάω σε χορό στο παλάτι του…»

«Του πρίγκιπα!» έβαλαν τα γέλια όλοι.

«Στο καλάθι μου, έχω μία πίτα και κρασί. Θέλει κανένας λίγο;» τους πρόσφερε η Κοκκινοσκουφίτσα.

Εμφανίστηκαν τότε κι άλλοι ήρωες παραμυθιών: Το Ασχημόπαπο, το Κοριτσάκι με τα σπίρτα, ο Μολυβένιος Στρατιώτης και η Μπαλαρίνα…

«Μπορούμε να έρθουμε μαζί σου; Είμαστε όλοι ήρωες του Άντερσεν» της είπε το Ασχημόπαπο, που δεν ήταν στ’ αλήθεια τόσο άσχημο.

«Είναι ζεστό το σπίτι σου;» ρώτησε το Κοριτσάκι με τα σπίρτα.

«Αχ, αν έχει τζάκι, καλύτερα να μείνουμε κοντά της…» μουρμούρισαν ο Μολυβένιος Στρατιώτης και η Μπαλαρίνα.

Φάνηκε τότε ξαφνικά μπροστά τους ένας άγριος λύκος, δείχνοντας τα φοβερά του δόντια! «Ο μεγάλος κακός λύκος»!!!

«Τι μεγάλο στόμα που έχεις, Λύκε!» θαύμασε από συνήθεια η Κοκκινοσκουφίτσα.

«Θα σας προστατέψω εγώ!» είπε με γενναιότητα ο Μολυβένιος Στρατιώτης.

Την ίδια στιγμή, άνοιξε ο μεγάλος κακός λύκος το τεράστιο στόμα του και… Τους έφαγε όλους; Όχι. Απλά, χασμουρήθηκε κουρασμένος και είπε ήρεμα:

«Ησυχάστε όλοι! Μια ιδέα ήθελα μόνο να σας πω. Η Λουίζα μπορεί να πάρει το βιβλίο που θέλει, τη “Χιονάτη” κι εμείς να μπούμε μες στη σάκα της, που μας χωράει όλους.

Την ιδέα του τη βρήκαν όλοι εξαιρετική!

«Μπορούμε, Λουίζα;» ρώτησε το Κοριτσάκι με τα σπίρτα, που έτρεμε από το κρύο.

«Βέβαια!» είπε εκείνη κι άνοιξε τη σάκα της.

Οι ήρωες των παραμυθιών μπήκαν στη γραμμή κι ετοιμάστηκαν.

«Πρώτα οι πριγκίπισσες!» πρόσταξε η Σταχτοπούτα.

Την τελευταία στιγμή, εμφανίστηκαν κι ένα σωρό ήρωες από βιβλία βραζιλιάνικα. Και μπήκαν μέσα όλοι.

Η σάκα με τις ρόδες ήταν τώρα πιο βαριά από ποτέ. Ήταν τόσο βαρείς οι ήρωες! Η Λουίζα πήρε το βιβλίο, τη “Χιονάτη” κι ο βιβλιοθηκονόμος το έγραψε στην κάρτα της.

Λίγο αργότερα, το κορίτσι έφτασε στο σπίτι του ευχαριστημένο και η μητέρα του ρώτησε από μέσα:

«Γύρισες, χρυσό μου;»

«Γυρίσαμε!».

LUCIANA SANDRONI (ΙΒΒΥ ΒΡΑΖΙΛΙΑΣ 2016/ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΠΑΙΔΙΚΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΛΟΤΗ ΠΕΤΡΟΒΙΤΣ ΑΝΔΡΟΥΤΣΟΠΟΥΛΟΥ

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ TA: ΠΑΙΔΙΚΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑ
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι