Συγχαρητήρια, πέρασες στο Πανεπιστήμιο! Και τώρα τι;

Η είσοδος στο Πανεπιστήμιο ή στο κολέγιο σηματοδοτεί την έναρξη μίας πραγματικά σημαντικής περιόδου της ζωής – είναι το σημείο στο οποίο το παιδί σας εισέρχεται στις τάξεις των ενήλικων. Βέβαια μπορεί να θεωρείται πως το παιδί σας απέχει πολύ από το να φέρεται ως ενήλικας.

Σίγουρα η δουλειά σας ως γονείς δεν έχει τελειώσει ακόμα! Οι γονείς παρέχουν ένα σημαντικό στοιχείο σταθερότητας σε μια εποχή που πολλά πράγματα βρίσκονται σε κατάσταση αλλαγής, όπου πολλά δεδομένα ανατρέπονται και το παιδί καλείται να προσαρμοστεί σε εντελώς νέα δεδομένα.
Είστε εσείς που θα παράσχετε μεγάλη υποστήριξη, από πρακτική και οικονομική άποψη, καθώς και συναισθηματική υποστήριξη στη μεταβατική αυτή περίοδο.
Όσον αφορά το πρακτικό επίπεδο, βοηθήστε ώστε να εξοικειωθούν με την πόλη όπου θα σπουδάσουν, συμπεριλαμβανομένης της διάταξης της πανεπιστημιούπολης, των δημόσιων συγκοινωνιών, τις τοποθεσίες του σουπερμάρκετ και άλλων χρήσιμων παροχών και υπηρεσιών. Μια επίσκεψη κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού ή λίγο πριν μετακομίσουν μπορεί να βοηθήσει σε αυτό.
Οργανώστε τα οικονομικά τους ανοίγοντας έναν τραπεζικό λογαριασμό. Ιδανικά επιλέξτε μία τράπεζα που έχει να υποκατάστημα κοντά στο πανεπιστήμιο. Αφιερώστε λίγο χρόνο να συζητήσετε τη σημασία του σχεδιασμού του προϋπολογισμού και φροντίστε στο μέλλον να παρακολουθείτε προσεκτικά την ταμειακή ροή.
Διασκεδάστε στην κουζίνα βοηθώντας τον έφηβο σας να σχεδιάσει και να μαγειρέψει υγιεινά γεύματα με προϋπολογισμό. Η ικανότητα να προσφέρει μερικά γεύματα που θυμίζουν μαμά στους νέους φίλους θα τον/την κάνουν πολύ δημοφιλή!
Συζητήστε με ηρεμία θέματα που σχετίζονται με την ασφάλεια, όπως διαφύλαξη προσωπικών αντικειμένων, ασφάλεια στη χρήση της τεχνολογίας, διαχείριση αλκοόλ και την αντιμετώπιση της πίεσης από τους συνομήλικους για να κάνουν πράγματα που μπορεί να μην επιθυμούν να κάνουν.
Συμφωνήστε για το πώς θα είστε σε επαφή. Email, κινητό, Skype. Δώστε τους χώρο για να εξερευνήσετε αυτό το συναρπαστικό νέο στάδιο της ζωής τους, αλλά εξηγήστε την ανάγκη σας να τους μιλάτε μια στο τόσο, για να είστε βέβαιοι ότι είναι ευτυχισμένοι και ασφαλείς.
Τονίστε το γεγονός ότι το πανεπιστήμιο είναι μια υπέροχη ευκαιρία να δοκιμάσουν μια τεράστια ποικιλία νέων και συναρπαστικών αθλημάτων και δραστηριοτήτων και όσοι εμπλέκονται πλήρως από την αρχή στην πανεπιστημιακή ζωή θα κάνουν νέους φίλους γρηγορότερα και θα ενταχθούν ευκολότερα.
Ως ακαδημαϊκός και η ίδια, λαμβάνουμε ερωτήματα κάθε χρόνο από γονείς που θέλουν να μάθουν πώς τα πηγαίνει ο γιος ή η κόρη τους στο πανεπιστήμιο/κολέγιο. Πέρα από το γεγονός ότι το ίδρυμα δεν μπορεί να σας πει τίποτα χωρίς τη ρητή άδεια του παιδιού σας, ο καλύτερος τρόπος υποστήριξης είναι να ενθαρρύνετε το γιο ή την κόρη σας στις σπουδές τους δείχνοντας ενδιαφέρον ή κάνοντας ερωτήσεις αλλά τελικώς να τους αφήνετε να προσπαθούν μόνοι τους για την επιτυχία στις σπουδές τους. Το Πανεπιστήμιο είναι ένα μέρος όπου πολλοί νέοι αναπτύσσουν το δικό τους αίσθημα ανεξαρτησίας και αυτή η έννοια της αυτοδιαχείρισης που ενθαρρύνει η πανεπιστημιακή ζωή παίζει σημαντικό ρόλο σε αυτό.

Τέλος μην αμελήσετε να φροντίσετε τον εαυτό σας. Αν και όπως τονίστηκε ο ρόλος σας παραμένει πολύ σημαντικός, το σπίτι μπορεί να φαντάζει άδειο. Αυτή η φάση της ζωής δίνει όμως ευκαιρίες σε εσάς για περισσότερη προσωπική ελευθερία, ελεύθερο χρόνο, δραστηριότητες και εμβάθυνση σχέσεων με τον σύντροφο, τους φίλους σας ή άλλα μέλη της οικογένειας.

Γράφει στο efiveia.gr η Ψυχολόγος Δρ Φοίβη Σπέη
efiveia.gr

Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Λίγη ιλαρά ακόμη

Με τρομάζει αυτή η ιδεολογικοποίηση της διατροφής και πολύ περισσότερο της αμφισβήτησης της επιστήμης

Δεν ήμουν σίγουρη αν θα έπρεπε να γράψω για το φαινόμενο με το οποίο, για άλλη μια χρονιά, τράκαρα μετωπικά στις φετινές μου διακοπές. Το αποφάσισα όταν διάβασα ότι επανέκαμψε η ιλαρά στην Ελλάδα. Η χώρα μας είναι ανάμεσα στις τέσσερις ευρωπαϊκές στις οποίες εμφανίστηκαν, έπειτα από χρόνια, κρούσματα της νόσου, συγκεκριμένα 2.193 μέσα στο 2018. Μην το ψάχνουμε. Το αντιεμβολιαστικό κίνημα αφήνει το απειλητικό για την υγεία των παιδιών, αποτύπωμά του.
Οι γονείς που αρνούνται να εμβολιάσουν τα παιδιά τους ανήκουν στην κατηγορία – όχι και τόσο μικρή όσο φανταζόμαστε εμείς οι «απέξω» – αυτών που έχουν υιοθετήσει οικογενειακώς έναν απόλυτα φυσικό τρόπο ζωής. Μόνο που το φυσικό δεν ταυτίζεται πάντα με το υγιεινό. Συνάντησα ένα τέτοιο, συμπαθέστατο κατά τα άλλα, ζευγάρι σε ένα φιλικό τραπέζι στις διακοπές μου.
Εννοείται ότι δεν παρήγγειλαν οτιδήποτε που περιείχε ίχνος ουσίας ζωικής προέλευσης. Αφού εξάντλησαν τον σερβιτόρο ρωτώντας τον αναλυτικά τα υλικά των πιάτων, περιορίστηκαν σε φάβα, βραστά λαχανικά και σαλάτα με φακές (απαγορευμένες και οι τηγανιτές πατάτες, δεν τρώνε τίποτα που περνάει από τηγάνι). Το πεντάχρονο κοριτσάκι τους έφαγε, κατόπιν ειδικής παραγγελίας, μόνο μακαρόνια με λίγη κόκκινη σάλτσα. Και χρειάστηκε να παραγγείλουμε δεύτερη, «ορφανή», μερίδα φρούτων διότι το συγκεκριμένο μαγαζί τα σερβίρει περιχυμένα με λίγο μέλι. Την επόμενη μέρα, στην παραλία, διαπίστωσα ότι το παιδάκι δεν ήταν απόλυτα εξοικειωμένο με τη θάλασσα. Λογικό. Τα πλαστικά «μπρατσάκια» που βοηθούν τα μικρά να μάθουν να κολυμπάνε ήταν ασύμβατα με τους οικογενειακούς κανόνες που απαγορεύουν την επαφή με το σώμα συνθετικών υλικών.
Ακραίο φαινόμενο; Μπορεί. Αλλά όχι και τόσο σπάνιο όπως διαπίστωσα συζητώντας με τη μητέρα, η οποία μου περιέγραφε τα χορτοφαγικά σνακ που σερβίρονται σε παιδικά πάρτι και τις φυτικές τούρτες γενεθλίων. Ωστόσο, όσο και αν προσπάθησα να αναγνωρίσω την ηθική διάσταση του οικολογικού ψυχαναγκασμού της οικογένειας, το ότι αυτό το πιτσιρίκι, που φαίνεται τουλάχιστον ενάμισι χρόνο μικρότερο από την ηλικία του, μεγαλώνει χωρίς κρέας και γάλα με τάραξε.
Και το λυπήθηκα διότι, όταν μεγαλώσει, δεν θα έχει να ανασύρει από την παρακαταθήκη των παιδικών του γεύσεων, την ανάμνηση της αγαπημένης του τσίχλας ή το σουβλατζίδικο της γειτονιάς. Με τι σκανταλιές να συνδέσεις το αβοκάντο και την κινόα; Το χειρότερο όμως είναι πως όταν κάποιος από την παρέα ρώτησε, πολύ διακριτικά, τους γονείς για το αν μπορεί να επηρεάσει την ανάπτυξη του παιδιού η μη κατανάλωση ζωικών προϊόντων, μουρμούρισαν κάτι περί συνωμοσίας της δυτικής ιατρικής. Τον κλώτσησα κάτω από το τραπέζι για να μη θίξει το θέμα του εμβολιασμού και χαλάσουμε τη βραδιά μας.
Με τρομάζει αυτή η ιδεολογικοποίηση της διατροφής και πολύ περισσότερο της αμφισβήτησης της επιστήμης. Πέρα από τους κινδύνους που ενέχει για τη δημόσια υγεία, εφαρμόζεται με ένα είδος θρησκευτικού φανατισμού που μου θυμίζει αίρεση. Ελπίζω μόνο ότι αυτός ο κύκλος της υπερβολής θα κλείσει πριν ανοίξει… ασφυκτικά εις βάρος του πραγματικά υγιεινού και ουσιαστικά υγιούς τρόπου ζωής.

Πέπη Ραγκούση

in.gr
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι