Ένα Ατίθασο και Ανυπάκουο Παιδί είναι ευλογία - όχι κατάρα!

Ορισμένα παιδιά δοκιμάζουν συνεχώς τα όριά μας. 

Είναι ανυπάκουα, ατίθασα και πραγματικά … μας βγάζουν την ψυχή με το πείσμα και τις απρόβλεπτες αντιδράσεις τους.
Τόσο πολύ μάλιστα, που μέσα στην ημέρα δεν είναι απίθανο να πούμε 100 φορές τη φράση: 

«Τι θα κάνω επιτέλους με αυτό παιδί»!

Αν αναρωτιέστε και εσείς, τότε η απάντηση είναι «τίποτα απολύτως»! 

Γιατί υπάρχουν αρκετοί λόγοι για να μας πείσουν ότι αυτά τα παιδιά είναι ευλογία και όχι κατάρα!

Είναι πιο δημιουργικά
Τα παιδιά που είναι πιο άτακτα έχουν μεγάλη φαντασία και θέλουν συνεχώς να ανακαλύπτουν τον κόσμο γύρω τους. 

Επειδή ακριβώς η σκέψη τους δεν περιορίζεται σε «κουτάκια» εφευρίσκουν περισσότερους τρόπους για να χρησιμοποιήσουν τα παιχνίδια τους, αλλά και να εκφράσουν όσα νιώθουν.

Δεν εγκλωβίζονται σε κανόνες κι αυτό τα κάνει πιο δυναμικά και ανεξάρτητα
Κάθε παιδί είναι ξεχωριστό και έχει διαφορετικό τρόπο να αλληλεπιδρά με το περιβάλλον του. 

Ωστόσο, εάν οι γονείς επιβάλλουν συνεχώς κανόνες ελλοχεύει ο κίνδυνος το παιδί να περιορίζεται και να μην μπορεί να προσδιορίσει μεγαλώνοντας τις πραγματικές ανάγκες και επιθυμίες του. 

Αντίθετα, όταν είναι ατίθασα δεν φοβούνται να δείξουν τον αληθινό τους εαυτό και να δουν τι ταιριάζει στην προσωπικότητά τους και τι όχι. Αυτή η συμπεριφορά στο μέλλον τα βοηθάει να γίνουν πιο ανεξάρτητα και δυναμικά.

Δεν νιώθουν την πίεση ότι πρέπει να πληρούν συγκεκριμένα κριτήρια για να γίνουν αρεστά
Τα ατίθασα παιδιά δεν ψάχνουν να βρουν την αποδοχή. 

Ενδόμυχα γνωρίζουν τι είναι καλό για αυτά και ποιο μονοπάτι πρέπει να ακολουθήσουν για να είναι ευτυχισμένα. 

Κατανοούν ότι ακόμα και αν αποτύχουν στην πορεία της ζωής τους δεν ήρθε και το τέλος του κόσμου. 

Θα προσπαθήσουν να διορθώσουν τα λάθη τους και μαθαίνουν να είναι πιο προσεκτικά στο μέλλον. 

Ακόμη και αν οι γύρω τους δεν συμφωνούν μαζί τους, για εκείνα μετράει μόνο η δική τους γνώμη και δεν φοβούνται την κριτική.

Έχουν ενσυναίθηση
Είναι ευκολότερο για ένα ατίθασο παιδί να κατανοήσει τις ρίζες της συμπεριφοράς του μεγαλώνοντας και αυτό επειδή δεν φοβούνται να εκφράσουν τα συναισθήματά τους από μικρή ηλικία. 

Αντιλαμβάνονται ότι αποτελούν σημαντικό κομμάτι της ζωής τους και μαθαίνουν να αναγνωρίζουν και να σέβονται τα συναισθήματα άλλων ανθρώπων.

Αντιμετωπίζουν με ωριμότητα τις δυσκολίες
Μέσα από τις σκανταλιές και τα λάθη ένα παιδί μαθαίνει τι είναι σωστό και τι λάθος, ενώ ταυτόχρονα βρίσκει διαφορετικούς τρόπους για να επιλύει τα προβλήματα που αντιμετωπίζει την εκάστοτε στιγμή. 

Μεγαλώνοντας όχι μόνο μπορεί να ανταποκριθεί σε πιεστικές καταστάσεις, αλλά και να φερθεί με ωριμότητα.

mama365.gr
newsitamea.gr

Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Το παιδί κολλάει πάνω μας όχι για να γεμίσει εκείνο, αλλά για να μας δείξει την αγάπη του

«Μαμά, θέλω κι άλλη ταινία. Κι άλλη! Κι άλλη!»

Συνέχεια θέλει κάτι παραπάνω.
Μια υπερβολική απαίτηση πρέπει να τη λαμβάνουμε υπ’ όψιν μας σαν μεταμφιεσμένη ανάγκη για επαφή. 

Το παιδί νιώθει έλλειψη, δεν αναγνωρίζει την αιτία και δεν το ζητάει άμεσα. Ιδίως αν είναι απασχολημένος ο γονιός. 

Αναζητά μια άλλη εύκολη πηγή ικανοποίησης: καραμέλες, γλυκά ή ταινίες στην τηλεόραση…

«Με ενοχλεί. Δε θέλει στ’ αλήθεια να δει ταινία!»
«- Έλα. Πάμε να κάνουμε μαζί πατίνια έξω.»

Δεν σταματάει να ζητάει
Ένα ατύχημα άφησε μια τεράστια τρύπα στο ρεζερβουάρ του. Ή ίσως μια επώδυνη κατάσταση έχει ανοίξει πολλές τρυπούλες αμφιβολίας. 

Τη βασανίζει μια δύσκολη κατάσταση στο σχολείο ή νιώθει ανασφάλεια μέσα στην οικογένεια, γιατί κάτι δεν έχει ειπωθεί ή δεν είναι σαφές… 

Η τρυφερή φροντίδα των συναισθημάτων της θα διορθώσει τις μικρές και μεγάλες τρύπες.

Είναι διαρκώς κολλημένος πάνω μου
Πολλές φορές τρύπιο είναι το δικό μας ρεζερβουάρ… Είμαστε κουρασμένοι, στρεσαρισμένοι… και μας λείπει τρυφερότητα και ανθρώπινη επαφή.

Το παιδί κολλάει πάνω μας όχι για να γεμίσει εκείνο, αλλά για να μας δείξει την αγάπη του.

Είναι σημαντικό να ασχοληθούμε με τον εαυτό μας. Να ξαναβρούμε όρεξη για ζωή, να λύσουμε τα προβλήματά μας, να συσφίξουμε τους δεσμούς… ώστε να ελευθερώσουμε το παιδί μας από αυτό το βαρύ καθήκον να μας κάνει ευτυχισμένους. 

Μην ξεχνάμε ότι δεν αποτελούμε τη μοναδική πηγή προσκόλλησης του παιδιού.

Μου ζητάει να της τηλεφωνώ στην κατασκήνωση
Ένα μητρικό χάδι απελευθερώνει οξυτοκίνη. Αυτό απέδειξε μια αμερικανική έρευνα που διεξήχθη σε 60 κοριτσάκια ηλικίας επτά έως δώδεκα ετών. 

Τους προτείναμε να κάνουν ασκήσεις μαθηματικών μπροστά σε άγνωστους ενηλίκους. 

Αυτή η αγχώδης κατάσταση προκάλεσε στο σύνολο των κοριτσιών σημαντική έκκριση κορτιζόλης, μιας στρεσογόνας ορμόνης, η οποία είναι μετρήσιμη στο σάλιο και στα ούρα.

Έτσι αποσταθεροποιημένες χωρίστηκαν σε τρεις ομάδες. 

Τα κορίτσια της πρώτης ομάδας συνάντησαν όλα τη μητέρα τους, η οποία τους μίλησε παίρνοντάς τα αγκαλιά. 

Η δεύτερη ομάδα επικοινώνησε με τη μητέρα της αλλά τηλεφωνικά. 

η τελευταία ομάδα είδε την ταινία «Το ταξίδι του Αυτοκράτορα». 

Το αποτέλεσμα; 

Τα κοριτσάκια που ήρθαν σε επαφή με τη μητέρα τους σωματικά ή τηλεφωνικά είχαν την ίδια ορμονική αντίδραση (η διάρκεια της οποίας έγινε αντιληπτή αρκετές μέρες μετά). 

Αντιθέτως δεν ανιχνεύτηκε ίχνος οξυτοκίνης στα ούρα των κοριτσιών που είδαν την ταινία.

Αν και το άγχος βοηθά τις επιδόσεις, κάποιες έκαναν καλύτερα τις ασκήσεις των μαθηματικών με την οξυτοκίνη παρά με την κορτιζόλη.

Μπορούμε να εμπιστευτούμε τα παιδιά μας να μας πουν τι έχουν ανάγκη.

Μήπως τηλεφωνώ για μένα; 

Για να επιβεβαιωθώ ΕΓΩ; 

Μήπως ασκώ γονικό έλεγχο; 

Ή μήπως γιατί μου το ζήτησε εκείνη, για να εφοδιαστεί με οξυτοκίνη και να γυρίσει ομορφότερη στις φίλες της; 

Είναι σημαντικό να ζήσει τη ζωή του το παιδί μου μακριά από μένα. Θα του δώσω την άδεια να μη μου τηλεφωνεί. 

Αν η κόρη μου μου ζητήσει να της τηλεφωνώ κατά τις διακοπές της, θα εξακριβώσω τα κίνητρά της. 

Αν επιβεβαιωθεί ότι θα νιώσει καλύτερα και πιο άνετα αν της τηλεφωνώ θα το κάνω. Και θα της δίνω πάντα τη δυνατότητα να μπορεί να με συναντήσει.

themamagers.gr
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι