Μία είναι η λέξη που βγαίνει αυθόρμητα από το στόμα κάθε παιδιού:
«Μαμά». Κι ενώ υπάρχει ο μπαμπάς που του στέκεται εξίσου στοργικά, είναι
σχεδόν απίθανο να κλέψει την πρωτιά από την καρδιά του παιδιού. Βιώνεις
καθημερινά αυτό το σενάριο; Δεν είσαι η μόνη! Διάβασε τις συχνότερες
ερωτήσεις και λύσε όλες τις απορίες σου.
Ερώτηση: Το παιδί δεν θέλει να περνάει χρόνο με τον μπαμπά του και εκείνος παραπονιέται. Τι κάνει λάθος;
Απάντηση: Κατανοώντας γρήγορα τις διαφορές στη συμπεριφορά των δύο φύλων, το παιδί αναγνωρίζει από πολύ νωρίς ποιος θα δικαιολογήσει την τελευταία του σκανταλιά ή ποιος θα το μαλώσει. Για να νιώσει ότι μπορεί να απευθύνεται ελεύθερα και στο έτερον σου ήμισυ για ό,τι θετικό ή αρνητικό του συμβαίνει, πρέπει και ο μπαμπάς να… βάλει το χεράκι του.
Τι να κάνεις: Συζήτησε με το σύντροφο σου τη στάση του απέναντι στο παιδί: Είναι ενισχυτική, ενθαρρυντική ή αντίθετα κριτική, αυταρχική και αρνητική; Θύμισε του ότι η απευθείας αντιμετώπιση του προβλήματος μπορεί να «χτίσει» μεταξύ τους μια σχέση εμπιστοσύνης και να αποδείξει στο πιτσιρίκι ότι και ο μπαμπάς νοιάζεται για αυτό πραγματικά.
Ερώτηση: Ο σύντροφος μου είναι πολύ αυστηρός με το παιδί, γιατί «έτσι θα το σκληραγωγήσει». Είναι σωστή τακτική;
Απάντηση: Να έχεις πάντα στο μυαλό σου ότι οι «αυθόρμητες» διαφορές στη συμπεριφορά των γονιών συνεισφέρουν εξίσου στην άνθηση του παιδιού. Έχει αποδειχθεί πως όταν ο πατέρας συμμετέχει ενεργά στην ανατροφή του παιδιού, κατακτά ευκολότερα την αυτονομία και την κοινωνική προσαρμογή του.
Τι να κάνεις: Άφησε του τον απαιτούμενο «χώρο» για να εφαρμόσει τις «αλλιώτικες» μεθόδους του. Αυτή η διαφορετικότητα είναι που τον καθιστά τόσο σπουδαίο. Για να τον «θέλει», εξάλλου, το παιδί, και να τον αποζητά, πρέπει από νωρίς να νιώσει βαθιά ότι του είναι εξίσου σημαντικός.
Ερώτηση: Ο σύντροφός μου κρατά απόσταση από το παιδί, γιατί θεωρεί ότι «αυτός είναι ο ρόλος του». Τι να κάνω;
Απάντηση: Η αλήθεια είναι ότι σ’ αυτή την αντίληψη μεγάλο μέρος της ευθύνης φέρει η επιστήμη, όπως σημειώνει η ψυχολόγος-παιδοψυχολόγος Αλεξάνδρα Καππάτου στο βιβλίο της «Γνωρίστε το παιδί σας» (εκδόσεις Μοντέρνοι Καιροί). «Δεκάδες χρόνια, οι μελέτες της ψυχολογίας και της παθολογίας αντιμετώπιζαν ως δευτερεύον πρόσωπο στα θέματα ανατροφής τον πατέρα, ενώ η σχέση μητέρας-παιδιού αποτελούσε το μόνο σύστημα αναφοράς». Σήμερα, όμως, οι ειδικοί ασχολούνται συστηματικά με το πατρικό πρότυπο.
Τι να κάνεις: Συζήτησε ανοιχτά με το σύντροφό σου το ζήτημα της διαπαιδαγώγησης του παιδιού, αλλά και την πραγματική σημασία του ρόλου του στην καθημερινότητα του μικρού σας. Πρότρεψέ τον να διαβάσει το «Ημερολόγιο ενός πατέρα» του Κ. Στοφόρου (Εκδόσεις Κριτική).
Απάντηση: Κατανοώντας γρήγορα τις διαφορές στη συμπεριφορά των δύο φύλων, το παιδί αναγνωρίζει από πολύ νωρίς ποιος θα δικαιολογήσει την τελευταία του σκανταλιά ή ποιος θα το μαλώσει. Για να νιώσει ότι μπορεί να απευθύνεται ελεύθερα και στο έτερον σου ήμισυ για ό,τι θετικό ή αρνητικό του συμβαίνει, πρέπει και ο μπαμπάς να… βάλει το χεράκι του.
Τι να κάνεις: Συζήτησε με το σύντροφο σου τη στάση του απέναντι στο παιδί: Είναι ενισχυτική, ενθαρρυντική ή αντίθετα κριτική, αυταρχική και αρνητική; Θύμισε του ότι η απευθείας αντιμετώπιση του προβλήματος μπορεί να «χτίσει» μεταξύ τους μια σχέση εμπιστοσύνης και να αποδείξει στο πιτσιρίκι ότι και ο μπαμπάς νοιάζεται για αυτό πραγματικά.
Ερώτηση: Ο σύντροφος μου είναι πολύ αυστηρός με το παιδί, γιατί «έτσι θα το σκληραγωγήσει». Είναι σωστή τακτική;
Απάντηση: Να έχεις πάντα στο μυαλό σου ότι οι «αυθόρμητες» διαφορές στη συμπεριφορά των γονιών συνεισφέρουν εξίσου στην άνθηση του παιδιού. Έχει αποδειχθεί πως όταν ο πατέρας συμμετέχει ενεργά στην ανατροφή του παιδιού, κατακτά ευκολότερα την αυτονομία και την κοινωνική προσαρμογή του.
Τι να κάνεις: Άφησε του τον απαιτούμενο «χώρο» για να εφαρμόσει τις «αλλιώτικες» μεθόδους του. Αυτή η διαφορετικότητα είναι που τον καθιστά τόσο σπουδαίο. Για να τον «θέλει», εξάλλου, το παιδί, και να τον αποζητά, πρέπει από νωρίς να νιώσει βαθιά ότι του είναι εξίσου σημαντικός.
Ερώτηση: Ο σύντροφός μου κρατά απόσταση από το παιδί, γιατί θεωρεί ότι «αυτός είναι ο ρόλος του». Τι να κάνω;
Απάντηση: Η αλήθεια είναι ότι σ’ αυτή την αντίληψη μεγάλο μέρος της ευθύνης φέρει η επιστήμη, όπως σημειώνει η ψυχολόγος-παιδοψυχολόγος Αλεξάνδρα Καππάτου στο βιβλίο της «Γνωρίστε το παιδί σας» (εκδόσεις Μοντέρνοι Καιροί). «Δεκάδες χρόνια, οι μελέτες της ψυχολογίας και της παθολογίας αντιμετώπιζαν ως δευτερεύον πρόσωπο στα θέματα ανατροφής τον πατέρα, ενώ η σχέση μητέρας-παιδιού αποτελούσε το μόνο σύστημα αναφοράς». Σήμερα, όμως, οι ειδικοί ασχολούνται συστηματικά με το πατρικό πρότυπο.
Τι να κάνεις: Συζήτησε ανοιχτά με το σύντροφό σου το ζήτημα της διαπαιδαγώγησης του παιδιού, αλλά και την πραγματική σημασία του ρόλου του στην καθημερινότητα του μικρού σας. Πρότρεψέ τον να διαβάσει το «Ημερολόγιο ενός πατέρα» του Κ. Στοφόρου (Εκδόσεις Κριτική).
Μαμά Vs μπαμπάς
Σύμφωνα με τους ειδικούς, αυτές είναι οι συνηθέστερες διαφορές ανάμεσα στη συμπεριφορά της μητέρας και του πατέρα, απέναντι στο παιδί τους.- Μαμά: Βάζει το παιδί στην αγκαλιά πάντα με τον ίδιο τρόπο, τις ίδιες απαλές κινήσεις, το χαϊδεύει, το νανουρίζει το καθησυχάζει.
- Μπαμπάς: «Τρελαίνεται» να του διεγείρει τις αισθήσεις και… να το ξυπνά το πρωί.
- Μαμά: Του διαβάζει παραμύθια, του διηγείται ιστορίες και ενώνει για χάρη του τα παζλ.
- Μπαμπάς: Προτιμά τα σωματικά παιχνίδια που αναπτύσσουν την ευλυγισία του σώματος και τη δεξιότητα της ισορροπίας (π.χ. το «πετά» ψηλά).
- Μαμά: «Μιλά» τη γλώσσα του και, βασιζόμενη κυρίως στο ένστικτο, καταλαβαίνει τις ανάγκες του με μια ματιά.
- Μπαμπάς: Το παροτρύνει να εκφραστεί καλύτερα, πιο καθαρά και «ενήλικα», ενώ αρνείται να εξοικειωθεί με τη μωρουδιακή… διάλεκτο.
- Μαμά: Προσπαθεί συνεχώς να το προλάβει.
- Μπαμπάς: Κατανοεί την επιθυμία του παιδιού για εξερεύνηση και γι’ αυτό το λόγο το αφήνει να τριγυρίζει ανενόχλητο στην παιδική χαρά.
- Μαμά: Τρέχει μόλις υποψιαστεί ότι το παιδί βρίσκεται αντιμέτωπο με μια καινούργια ή δύσκολη κατάσταση.
- Μπαμπάς: Παρεμβαίνει λιγότερο στις δραστηριότητες και τις φιλίες του, μαθαίνοντάς το να στηρίζεται στα πόδια του και τα «βγάζει πέρα» μόνο του.
- Μαμά: Το προστατεύει από τις αλήθειες που μπορεί να το σοκάρουν ή να το πληγώσουν.
- Μπαμπάς: Του ανοίγει από νωρίς το «χρυσό κλουβί», προσπαθώντας να το εντάξει όσο το δυνατόν πιο γρήγορα στην πραγματική ζωή.
- Μαμά: «Ξεχνά» εύκολα τους κανόνες και συγχωρεί.
- Μπαμπάς: Ασκεί πιο αυστηρή -άρα και πιο αντικειμενική- κριτική.
No comments:
Post a Comment