Διάλογοι με την κόρη μου

— Ποιο είναι το χρώμα αυτού του τουτού;

— Μαύγρο!

— Μπράβο! Μαύρο, μαύρο.

— Αυτού του τουτού;

— Πράινο!

— Μπράβο! Πράσινο.

— Πώς το είπαμε αυτό;

— Κλαϊ!

— Μπράβο! Κλαδί.

— Τι είναι αυτό;

— Φεγγάρι!

— Πόσο ψηλά είναι;

Τέντωσε το χεράκι της δείχνοντάς το:

— Πολύ!

Είτε μέσα μας είτε έξω μας, ο ουρανός είναι το μοναδικό μας όριο κόρη μου, αγάπη μου.

Φωτογραφία-κείμενο: Άγγελος Καλοδούκας

Πηγή