Οι δεδομένοι και τα δεδομένα...

... φεύγουν χωρίς προειδοποίηση

Ποιος είπε πως τα πάντα είναι δεδομένα σε αυτή τη ζωή.
Τίποτα δεν είναι δεδομένο αγάπη μου! Η αγάπη και αν δεν είναι δεδομένη. Ο έρωτας το ίδιο. Η δουλειά μας, οι άνθρωποι, η υγεία μας ακόμα και ο αέρας που αναπνέουμε.

Το έχουμε ζήσει όλοι κάποια στιγμή στη ζωή μας. Έτσι δεν είναι;
Όλοι είχαμε από κάποιον άνθρωπο δίπλα μας που θεωρούσαμε δικό μας ό,τι και αν γίνει. Που θεωρούσαμε δεδομένο σε ό,τι και αν του κάνουμε ή αν δεν κάνουμε. Δεν είναι όμως έτσι. 

Ο άνθρωπός μας έχει ανάγκη να του το δείχνουμε ακόμα και με τις πιο μικρές λεπτομέρειες. Από μία καρφίτσα έως την καρδιά μας, το μέσα μας.

Δεν πειράζει τον αγαπημένο μου θα τον δω άλλη ημέρα. Και όλο οι υποχρεώσεις αυξάνονται και εκείνος όλο πάει πιο πίσω. Πως έχεις απαίτηση μετά εκείνος να είναι πάντα παρών και να ξέρει τα θέλω σου και να ενδιαφέρεται γι’ αυτά.

Εδώ πολλές φορές τον θεωρούμε τόσο δεδομένο που τον ξεπετάμε χωρίς να δώσουμε σημασία σε αυτό που μας λέει. Τον αγαπημένο μας καφέ, φαγητό, νησί, λουλούδι, χρώμα και ούτω κάθε εξής. Το ο,τιδήποτε μικρό ή μεγάλο που τον κάνει ευτυχισμένο. 

Ξέρεις ε; Όσο μικρά και αν είναι κάποια πράγματα μένουν για πάντα μέσα μας. 

Θα μου πεις να μην έχεις προσδοκίες. Όχι! Να έχεις γιατί είναι ο άνθρωπός σου και θα πρέπει να ξέρει και την παραμικρή λεπτομέρειες που σε αφορά. 

Γιατί; 

Γιατί είναι ερωτευμένος, σε αγαπάει νοιάζεται για τα θέλω σου και για τα όλα σου.
Αν δεν νοιάζεται για όλα αυτά, τότε δεν είναι ο άνθρωπός σου.
Λέγεται έτσι γιατί ακόμα και αν δει το πρόσωπό σου ή αν ακούσει τον τόνο της φωνής σου θα καταλάβει αν είσαι ή όχι καλά. 

Εκείνος που σε θεωρεί δεδομένο και δεν ενδιαφέρεται δεν ξέρει ούτε καν τον ήχο βγάζουν τα μάτια σου, όταν τον κοιτάς.

Εσύ; Εσύ τι κάνεις γι’ αυτό;
Τον ακούς, τον προσέχεις, είσαι πάντα εκεί και ξέρεις και την παραμικρή λεπτομέρεια που τον αφορά. Το κάνεις όχι γιατί πρέπει, γιατί έχουμε πει πως δεν υπάρχουν πρέπει, αλλά γιατί το θέλεις και βγαίνει από μέσα σου.

Μα είναι ο άνθρωπός σου και σε ενδιαφέρει κάθε ίντσα του μυαλού του και του είναι του. Πως αλλιώς θα μπορούσε να ήταν αν δεν είναι έτσι!

Μην αφήνεις τίποτα στην τύχη του και μην θεωρείς τίποτα δεδομένο. Έτσι χάνουμε τον κόσμο και μετά ψάχνουμε να βρούμε από πού έφυγε και γιατί.
Η ζωή, οι άνθρωποί μας, τα όλα μας θέλουν αποδείξεις και όχι θεωρία.
Να το θυμάσαι αυτό.
Τα δεδομένα εύκολα φεύγουν, εύκολα χάνονται!

Τα φιλιά μου!

Στέλλα Γρηγοροπούλου

awakengr
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι