Να ανοίξει η Παιδοκαρδιοχειρουργική Εντατική Μονάδα στο Αγία Σοφία

Στην αναμονή πάνω από 40 παιδιά

Στην λίστα για καθετηριασμούς είναι 24 παιδιά και για χειρουργείο 18 – 19 ενώ τρία με τέσσερα παιδιά έχουν ανάγκη για άμεση χειρουργική επέμβαση εξήγησε ο παιδοκαρδιοχειρούργος του Νοσοκομείου Γιώργος Καλαβρουζιώτης.
youtube

Το άνοιγμα της παιδοκαρδιοχειρουργικής εντατικής μονάδας στο Αγία Σοφία ζητούν οι παιδοκαρδιοχειρούργοι που εργάζονται σε αυτό και τώρα είναι σε αναστολή.

Όπως μάλιστα κατήγγειλε ο παιδοκαρδιορχειρούργος Γιώργος Καλαβρουζιώτης στο Mega ζήτησαν να παρέχουν τις υπηρεσίες τους στο Ωνάσειο αλλά δεν πήραν καμία απάντηση.

avgi
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Πώς μπορείς να ηρεμήσεις το μικρό παιδί σου...

... και να συνεχίσετε όλοι στο σπίτι την ημέρα σας με χαμόγελο;

Όλοι μας έχουμε μία αχίλλειο πτέρνα, που όταν κάποιος την πατήσει, γινόμαστε λίγο πιο επιθετικοί και ανήσυχοι. 
Έτσι, ακριβώς και το μικρό σου. 

Μπορεί να πιστεύεις ότι επειδή είπε τις πρώτες του λέξεις, θα διαμαρτύρεται λιγότερο συχνά, όμως, η πρώτη φορά που θα του πάρεις το παιχνίδι από τα χέρια (γιατί είναι ώρα για… ύπνο), έρχεται να σε προσγειώσει ξανά στην πραγματικότητα. 

Και τώρα; 

Πώς μπορείς να ηρεμήσεις το μικρό σου και να συνεχίσετε όλοι στο σπίτι την ημέρα σας με χαμόγελο;

Μία αγκαλιά την ημέρα, την κακή διάθεση κάνει πέρα…
Μπορεί εκείνη τη στιγμή να απορείς και εσύ γιατί το μικρό σου δε λέει να ηρεμήσει, όμως, αν σκέφτεσαι να του μιλήσεις, καλύτερα να το πάρεις μία αγκαλιά. 

Αυτός ο μη λεκτικός τρόπος εκφοράς των συναισθημάτων ηρεμεί κάθε μικρό παιδί, γιατί καταλαβαίνει ότι δεν το αγαπάς απλά, αλλά το λατρεύεις. Αγκαλίτσα, Μαμά!

Θύμισε του κάτι που το έκανε να χαμογελάσει!
Δε χρειάζεται να ανατρέξεις στο χρονοντούλαπο της προσωπικής του ιστορίας, για να θυμηθείς τι του προκαλεί αυτό το γλυκό μειδίαμα στο πρόσωπο. 

Απλά, πάρε μία βαθιά ανάσα και σκέψου τι έκανε με τους φίλους του ή με εσένα και το μπαμπά την εβδομάδα που πέρασε.

Χάιδεψε το κεφάλι του με τα δάχτυλα σου
Όπως καταλαβαίνεις, έχει την ίδια ακριβώς λειτουργία με τη θεραπευτική αγκαλιά. 

Δεν είναι λίγες οι φορές που το μικρό σου θέλει απλά να του επιβεβαιώσεις την αγάπη και την τρυφεράδα σου. Μην αισθάνεσαι ότι κάνεις κάτι λάθος. 

Απλά, ένα (μικρό) παιδί θέλει τη μαμά από πάνω του 24 ώρες περίπου την ημέρα. Για αυτό, ζήτησε του να έρθει κοντά και αφού το χαϊδέψεις το κεφάλι, παίξε με τα μαλλιά του απαλά και αγαπησιάρικα.

Ώρα για μπανάκι
Ένα χαλαρωτικό αφρόλουτρο μπορεί να καλμάρει ακόμα και το πιο εκνευρισμένο παιδάκι. 

Φρόντισε να δημιουργήσεις πολύ γρήγορα τις ιδανικές συνθήκες μπάνιου και με ένα απαλό σφουγγάρι χάρισε του μερικά λεπτά αποφόρτισης από το παράπονο της στιγμής.

Άρχισε το… γαργαλητό! (μην το παρακάνεις βέβαια)
Ξέρω ότι είναι το τελευταίο πράγμα που θα σκεφτείς εκείνη τη στιγμή. Όμως, οι ειδικοί συνιστούν το συνεχές γαργαλητό ως τον πιο αποτελεσματικό τρόπο για να ηρεμήσει. Το μυαλό του θα ξεχαστεί και η διάθεση θα εκτιναχθεί.

Μήπως ήρθε η στιγμή για μία βόλτα;
Δε χρειάζεται να πάρεις τα όρη και τα άγρια βουνά. 

Ακόμα, και ένα χαλαρό περπάτημα αρκεί. Αρκεί για να του δώσει το οξυγόνο κεφιού που χρειάζεται. Ουφ!

Βρες κάτι που το χαροποιεί και ξεκίνησε το εκείνη τη στιγμή
Τα παιδιά έχουν την τάση να συγκεντρώνονται σε ένα πράγμα κάθε φορά. Τι σημαίνει, λοιπόν, αυτό; 

Ότι τη στιγμή της έντασης, πρέπει να κάνεις κάτι που θα επαναφέρει το χαμόγελο στο πρόσωπο του. Μπορείτε, για παράδειγμα, να ζωγραφίσετε μαζί ή να του δώσεις τις καραμέλες, που τόσο καιρό σου ζητά.

Χρησιμοποίησε τις κατάλληλες λέξεις – κλειδιά!
Για ένα πολύ μικρό παιδί είναι δύσκολο έως αδύνατο να σχηματίσει φράσεις, προκειμένου να εκφράσει τον εκνευρισμό του. Σκέψου, λοιπόν, ότι αν το βοηθήσεις να σου πει πως νιώθει, θα εκτονώσει την ένταση του (που μόνο σύντομη θα είναι) και μετά όλα καλά. Όλα, όμως!

Μάθε του να παίρνει βαθιές ανάσες
Δύο – τρεις αναπνοές και Adios παράπονα και γκρίνια. Όσο ζούμε, ελπίζουμε. Τουλάχιστον…

freegossip
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Πώς αντιμετωπίζουμε καλύτερα τους φόβους των παιδιών;

Οι φόβοι των παιδιών μας είναι φυσιολογικοί, όμως είναι δουλειά μας να τα βοηθήσουμε να τους ξεπεράσουν  

Ο φόβος είναι μια φυσιολογική αντίδραση σε γεγονότα που φαίνεται να απειλούν την προσωπική ασφάλειά μας.
Ειδικά στα παιδιά συνδέεται με καταστάσεις που δημιουργούν το αίσθημα της ανασφάλειας και της ανησυχίας καθώς εκείνα βρίσκονται μπροστά σε κάτι άγνωστο, ξαφνικό ή απρόβλεπτο. 

Ως γονείς αυτό που μπορείτε να κάνετε είναι να βοηθήσετε το παιδί σας να αισθανθεί ασφαλές.

 
Τι κάνει τα παιδιά να νιώσουν φόβο;

Τα βρέφη φοβούνται τους ξένους. Όταν τα μωρά είναι 8-9 μηνών, μπορούν να αναγνωρίσουν τα πρόσωπα των ανθρώπων του στενού περιβάλλοντός τους. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο νέα πρόσωπα μπορεί να τους φαίνονται τρομακτικά – ακόμη και μια νέα baby sitter ή ένας συγγενής.
Έτσι, μπορεί να κλάψουν ή να κρυφτούν στην αγκαλιά της μαμάς για να αισθανθούν ασφαλή.
Τα νήπια αισθάνονται το άγχος του αποχωρισμού. Στην ηλικία μεταξύ 10 μηνών και 2 ετών, πολλά μικρά παιδιά αρχίζουν να φοβούνται την απομάκρυνση από τον γονέα. Δεν θέλουν ο γονιός τους να τα αφήσει στον παιδικό σταθμό ή να κοιμηθούν μόνα τους. Μπορεί να φωνάξουν, να κλάψουν και να προσπαθήσουν να παραμείνουν κοντά στον γονιό τους με κάθε τρόπο.
Τα νήπια φοβούνται φανταστικά πράγματα. Παιδιά ηλικίας 4 έως 6 ετών μπορεί να φανταστούν κάτι που τα τρομάζει. Ωστόσο, δεν μπορούν πάντα να διακρίνουν τι είναι πραγματικό και τι όχι. Για εκείνα, τα τρομακτικά τέρατα που κρύβονται στην ντουλάπα ή κάτω από το κρεβάτι είναι πραγματικά. Πολλά παιδιά σε αυτήν την ηλικία φοβούνται να κοιμηθούν στο σκοτάδι. Επίσης, μερικά δυσκολεύονται να ξανακοιμηθούν αν δουν κάποιον εφιάλτη. Επιπλέον, τα νήπια μπορεί να φοβούνται τους δυνατούς θορύβους, όπως οι βροντές ή τα πυροτεχνήματα.
Τα παιδιά σχολικής ηλικίας φοβούνται πραγματικούς κινδύνους. Όταν τα παιδιά είναι 7 ετών ή μεγαλύτερα, τα τέρατα κάτω από το κρεβάτι δεν μπορούν να τα τρομάξουν ιδιαίτερα, επειδή ξέρουν ότι δεν είναι αληθινά.
Σε αυτήν την ηλικία, μερικά παιδιά αρχίζουν να φοβούνται πράγματα που θα μπορούσαν να συμβούν στην πραγματική ζωή. Μπορεί να φοβούνται ότι υπάρχει ένας «κακός» μέσα στο σπίτι.
Μπορεί να αισθάνονται φοβισμένα για φυσικές καταστροφές που ακούνε από τις ειδήσεις. Πιθανότατα αισθάνονται φόβο μπροστά στο ενδεχόμενο να τραυματιστούν ή ένα αγαπημένο πρόσωπο να πεθάνει.

 

Πώς μπορώ να βοηθήσω το παιδί μου όταν φοβάται;

Βοηθήστε το μωρό σας να συνηθίσει ένα νέο άτομο ενώ το κρατάτε στην αγκαλιά σας και το κάνετε να αισθάνεται ασφαλές. Σύντομα, το νέο πρόσωπο δεν θα του φαίνεται ξένο.
Ηρεμήστε το μικρό σας λέγοντας: «Όλα είναι εντάξει, είσαι ασφαλής, είμαι εδώ». Είναι καλό το παιδί να γνωρίζει ότι είστε εκεί για να το προστατέψετε. Ετσι θα χαλαρώσει.
Καθώς το παιδί σας μεγαλώνει, βοηθήστε το να εκφράσει με λέξεις τα συναισθήματά του, αλλά και να τολμήσει να δοκιμάσει νέα πράγματα ακόμη και αν το φοβίζουν αρχικά.
Αφήστε το μικρό σας να μείνει μακριά από εσάς για σύντομα χρονικά διαστήματα. Οταν πρέπει να χωριστείτε από το παιδί σας, πείτε του ότι θα επιστρέψετε, αγκαλιάστε το, χαμογελάστε του και φύγετε. Έτσι το παιδί σας θα μάθει ότι πάντα θα επιστρέφετε.
Για το μικρό παιδί σας που φοβάται το σκοτάδι, υιοθετήστε μια χαλαρωτική ρουτίνα πριν από τον ύπνο. Διαβάστε του ή τραγουδήστε του. Κάντε το παιδί να αισθάνεται ασφάλεια και αγάπη.
Βοηθήστε το να βρει το θάρρος του. Για παράδειγμα, ελέγξτε μαζί αν υπάρχουν τέρατα κάτω από κρεβάτι. Με εσάς εκεί για να το υποστηρίζετε, αφήστε το να δει μόνο του ότι δεν υπάρχει κάτι για να φοβάται.
Περιορίστε τις τρομακτικές εικόνες και ταινίες που μπορεί να το φοβίζουν.

 

Φόβος ή φοβία;

Τα περισσότερα παιδιά μπορούν να αντιμετωπίσουν τους φυσιολογικούς φόβους τους με υποστήριξη από τους γονείς τους και τελικά να τους ξεπεράσουν καθώς μεγαλώνουν.
Ωστόσο, μερικά παιδιά χρειάζονται περισσότερη βοήθεια για να χειριστούν αυτό που τους προκαλεί άγχος, καθώς πιθανώς πρόκειται για φοβία. Η φοβία είναι ένας επίμονος υπερβολικός φόβος, που συνοδεύεται από εφίδρωση, ταχυκαρδία, τρόμο και ενδεχομένως συνδέεται με κάποια τραυματική εμπειρία του παιδιού.

 

Πώς θα καταλάβετε αν πρόκειται για φοβία;

Φαίνονται ακραίες ή διαρκούν πέραν της φυσιολογικής ηλικίας.
Το αναγκάζουν να είναι πολύ αναστατωμένο ή θυμωμένο.
Εμποδίζουν το παιδί από δραστηριότητες, όπως το να πηγαίνει στο σχολείο, να κοιμάται μόνο του ή να είναι μακριά σας.
Του προκαλούν σωματικά συμπτώματα, όπως στομαχόπονος, πονοκέφαλος, ταχυκαρδία, δεν μπορεί να αναπνεύσει, ζαλίζεται ή πονάει.
Σε αυτές τις περιπτώσεις καλύτερα να συζητήσετε με τον γιατρό σας το πρόβλημα, ώστε να σας καθοδηγήσει κατάλληλα.

in.gr