Πώς βιώνει ένα μικρό παιδί την καραντίνα; Ποια τα συναισθήματά του; Υπάρχει τρόπος να δούμε διαφορετικά τα πράγματα; Μια ταινία μικρού μήκους από τους μαθητές της Γ- Δ τάξης του Δημοτικού Σχολείου Φρε Χανίων μάς παρουσιάζει την καθημερινή ζωή των παιδιών σε καραντίνα.
Λίγα λόγια για την ταινία
«Είμαι 9 χρονών και έχω ζήσει καραντίνα»
Υπάρχουν και αυτοί οι συμπολίτες μας, που αποτελούν κομμάτι της σύγχρονης κοινωνικής πραγματικότητας και οι οποίοι αποδέχονται τις καταστάσεις, έχοντας την ελπίδα ότι, τα πράγματα θα αλλάξουν…θα γίνουν καλύτερα…Ξύπνησαν ένα πρωί και τους ανακοινώθηκε ότι δεν μπορούν να πάνε σχολείο, δεν μπορούν να δουν τους συμμαθητές τους, δεν μπορούν να τρέξουν και να παίξουν στις παιδικές χαρές και τις αλάνες. Δεν μπορούν να ζήσουν την ανεμελιά των παιδικών τους χρόνων, γιατί απλά ζούνε την «καραντίνα». Πως βιώνει λοιπόν το σύγχρονο παιδί τη συνθήκη της καραντίνας ποια συναισθήματα του δημιουργούνται; Ποια είναι η στάση του απέναντι στη νέα τάξη πραγμάτων; Οι απαντήσεις δίνονται από τους μαθητές της Γ,Δ τάξης του Δημοτικού Σχολείου Φρε στο νομό Χανιών. Μέσα σε τρία λεπτά αποτυπώνεται η ψυχοσύνθεση της παιδικής ηλικίας η οποία απ’ ότι φαίνεται δεν διαφέρει και πολύ από την ενήλικη ηλικία. Σε ένα πνεύμα συνεργασίας υπευθυνότητας και διασκέδασης τα παιδιά με τη καθοδήγηση του δασκάλου και της παράλληλης στήριξης της τάξης γυρίζουν το παρακάτω ντοκιμαντέρ στο σχολείο τους μεταφέροντας το δικό τους κοινωνικό μήνυμα. Το ντοκιμαντέρ είναι αφιερωμένο σε όλους μας, μα πιο πολύ σε αυτούς, που δυσκολεύονται πραγματικά αυτές τις μέρες, σε πνευματικό, σωματικό και ψυχικό επίπεδο!
Υπεύθυνοι εκπαιδευτικοί : Καλύβα Έλενα, Χαιρέτης Μανόλης
Διευθυντής Σχολείου: Μιχελάκης Στέλιος
alfavita.gr
Φιλοξενία: Το
Χαμομηλάκι
No comments:
Post a Comment