Ἀπέναντί τους ὁ Ἀλέξανδρος εἶχε νὰ ἀντιτάξει μόνο πέντε χιλιάδες ἱππικὸ καὶ τριάντα χιλιάδες πεζικό, Μακεδόνες καὶ λοιποὺς Ἕλληνες, «πλὴν Λακεδαιμονίων». Ἡ Σπάρτη δυστυχῶς, τὶς μεγάλες ἐκεῖνες στιγμὲς τοῦ Ἑλληνισμοῦ βρέθηκε κατώτερη τῶν περιστάσεων. Ἀντὶ νὰ συμβάλει στὴ μεγάλη ἑλληνικὴ ἐξόρμηση, προσπαθοῦσε μὲ τὴ σύμπραξη τῶν Περσῶν νὰ ὑπονομεύσει τὴν ἐκστρατεία καὶ νὰ ἀνοίξει μέτωπο σὲ Αἰγαῖο καὶ Ἑλλάδα, στὰ μετόπισθεν τοῦ Ἀλεξάνδρου.
Στὴν πλατιὰ πεδιάδα τῆς Ἰσσοῦ ὁ Δαρεῖος ἔκαμε ἐπιβλητικὴ ἐπίδειξη τῆς δύναμής του. Στὸ κέντρο τῆς παράταξής του τοποθέτησε τὴν αἰχμὴ τοῦ δόρατος, ἕνα ἰσχυρὸ ἐμπειροπόλεμο σῶμα Ἑλλήνων μισθοφόρων. Ὅμως, παρὰ τὴ συντριπτικὴ ἀνισότητα τῶν δύο στρατῶν, μὲ εὐφυῆ στρατηγικὴ καὶ ἀπαράμιλλο θάρρος ὁ Ἀλέξανδρος ἐξισορρόπησε τὰ πλεονεκτήματα τοῦ ἀντιπάλου του.
Κατάφερε νὰ παρασύρει τὸν Δαρεῖο σὲ πεδίο μάχης λιγότερο εὐνοϊκὸ γιὰ τὸν τεράστιο στρατό του. Καὶ ἐνῶ ὁ γηραιὸς μὰ ἐμπειρότατος στρατηγὸς Παρμενίων σήκωνε στὸ ἀριστερὸ κέρας τὸ βάρος τῆς ἄμυνας, ὁ Ἀλέξανδρος ἐπιχείρησε μὲ τὸ δεξιὸ ταχύτατη σφοδρὴ ἐπίθεση σὲ στενὸ μέτωπο. Δημιούργησε βαθὺ ρῆγμα καὶ ἀποδιοργάνωσε τὴν ἀριστερὴ περσικὴ πτέρυγα. Στράφηκε ἐν συνεχείᾳ πρὸς τὸ κέντρο ἐξουδετερώνοντας μὲ κυκλωτικὴ κίνηση τοὺς Ἕλληνες μισθοφόρους. Ὁ Δαρεῖος τράπηκε σὲ φυγὴ ἐγκαταλείποντας τὸν στρατὸ στὴν τύχη του. Ἡ πανωλεθρία τῶν Περσῶν ὑπῆρξε πρωτοφανής. Μόνο τὸ σκοτάδι τῆς νύχτας ἀνέκοψε τὴν ἀκατάβλητη ὁρμὴ τῶν Μακεδόνων. Στὰ χέρια τοῦ Ἀλεξάνδρου περιῆλθε ἀκόμα καὶ ἡ μητέρα, ἡ σύζυγος, ὁ γιὸς καὶ οἱ δύο κόρες, ὁλόκληρη ἡ οἰκογένεια τοῦ Δαρείου.
Τὸ 333 π. Χ., ὅταν ἡ τρομερὴ μάχη στὴν Ἰσσὸ ἔλαβε τέλος, ὅλοι κατάλαβαν ὅτι ὁ γνωστὸς κόσμος εἶχε ἀλλάξει ὁριστικὰ μορφή. Καλύτερα ἀπὸ ὅλους κατάλαβε τὴ νέα τάξη πραγμάτων ὁ μέχρι τότε κοσμοκράτορας Δαρεῖος. Εἶδε πὼς δὲν εἶχε νὰ κάνει μὲ κάποιον, ποὺ ἀπὸ ἁπλὴ καὶ μόνο τύχη εἶχε νικήσει στὸν Γρανικὸ ποταμὸ τὰ στρατεύματά του. Βρισκόταν μπρὸς στὸν ἔμπειρο στρατηλάτη, ποὺ ἀπειλοῦσε τὴν ἴδια τὴν ὕπαρξη τῆς μεγάλης του αὐτοκρατορίας.
Ρεαλιστὴς ὁ Δαρεῖος, ἔστειλε στὸν Ἀλέξανδρο συμβιβαστικὴ ἐπιστολή. Πρότεινε μιὰ συμφωνία γιὰ φιλία καὶ συμμαχία, στὴ βάση τοῦ πενήντα-πενήντα. Τοῦ ἔδινε τὴ μισὴ περσικὴ αὐτοκρατορία, δέκα χιλιάδες τάλαντα χρυσοῦ (ἀμύθητο ποσό!) καὶ τὴν κόρη του γιὰ σύζυγο. Ἡ πρόταση ἦταν δελεαστική. Ὁ Ἀλέξανδρος τὴν ἔφερε στὸ συμβούλιο τῶν στρατηγῶν του γιὰ συζήτηση. Ὁ γηραιὸς Παρμενίων τάχθηκε ἀμέριστα ὑπέρ. Τὸ θεώρησε σπουδαία εὐκαιρία.
- Ὁ πατέρας σου Φίλιππος δὲν θὰ τολμοῦσε ποτὲ οὔτε νὰ διανοηθεῖ κάτι τέτοιο, εἶπε στὸν Ἀλέξανδρο. Ἂν ἤμουν Ἀλέξανδρος, θὰ δεχόμουν ἀνεπιφύλακτα!
Καὶ ὁ Ἀλέξανδρος ἀπάντησε:
- Κι ἐγώ, ἂν ἤμουν Παρμενίων! Θὰ δεχόμουν!
Καὶ συνέχισε ἀπτόητος τὴν πορεία του. Δυὸ χρόνια ἀργότερα εἶχε κατακτήσει τὸν κόσμο.
Παρμενίων καὶ Ἀλέξανδρος! Δυὸ μεγέθη τελείως διαφορετικά. Ὁ ἐβδομηντάχρονος Παρμενίων ἦταν στὸ κλείσιμο τῆς πορείας του. Εἶχε ὁλοκληρώσει τὸν κύκλο τῶν φιλοδοξιῶν του. Ὁ εἰκοσιτριάχρονος Ἀλέξανδρος ἦταν μόλις στὴν ἀρχὴ τῶν μεγαλοφυῶν ὁραμάτων του. Στὸ ξεκίνημα τῆς δόξας ποὺ προβλεπόταν περίλαμπρη. Ὁ καθένας ἔβλεπε ἀπ’ τὸ δικό του ὀπτικὸ πεδίο. Ὁ καθένας εἶχε δίκιο ἀπ’ τὴν πλευρά του. Ἂν ὁ Παρμενίων ἐπιχειροῦσε τὸ ἀδύνατο, θὰ τὸν περίμενε ἴσως μιὰ συντριπτικὴ ἀποτυχία. Ἂν ὁ Ἀλέξανδρος σταματοῦσε ἐκεῖ, θὰ εἴχαμε τὸν ἀετὸ κλεισμένο σὲ ὀρνιθώνα. Ἡ ἱστορία θὰ ἄλλαζε ρότα. Ὁ κόσμος θὰ ἦταν σήμερα διαφορετικός.
Παρμενίων καὶ Ἀλέξανδρος! Δυὸ μεγέθη διαφορετικὰ μεταξύ τους, ἀλλὰ σεβαστὰ καὶ τὰ δυό. Ὁ καθένας γνώριζε ποὺ ἀνήκει.
Νὰ λοιπὸν κάτι ἀπολύτως ἀπαραίτητο, τώρα ποὺ βρίσκεσαι καὶ σὺ σὲ κρίσιμη καμπὴ τῆς ζωῆς σου: Νὰ γνωρίζεις καλὰ τὰ ὅριά σου. Τὸ σκέφτηκες αὐτὸ καθόλου, προτοῦ ριχτεῖς στὴ μάχη τῶν ἐξετάσεων; Ἀξιολόγησες τὶς δυνατότητές σου; Ἔκαμες τὰ «πολεμικά» σου σχέδια σύμφωνα μὲ αὐτές; Ἢ μήπως στὸν σχεδιασμὸ τῆς ἐπιχειρησιακῆς σου τακτικῆς δούλεψε μόνο τὸ συναίσθημα; Ἡ ἐπιθυμία καὶ ἡ φιλοδοξία σου;
Οἱ ἐξετάσεις ὅμως εἶναι μάχη καὶ ἀπαιτοῦν καλὴ γνώση τῶν ὁρίων σου. Γιὰ νὰ μὴν κυνηγᾶς ἄπιαστα ὄνειρα, ἂν δὲν ἀνήκεις σ’ αὐτοὺς ποὺ πιάνουν στὸν ἀέρα πουλιά. Οὔτε πάλι νὰ κόβεις τὰ φτερά σου, ἂν μπορεῖς νὰ ἀπογειωθεῖς καὶ νὰ φτάσεις ψηλά. Ἡ ἔλλειψη αὐτογνωσίας μπορεῖ νὰ ἀποβεῖ μοιραία. Νὰ ἀνοίξει τοὺς αἰολικοὺς ἀσκοὺς τῆς οὐτοπίας, νὰ φέρει καταστροφὴ σὲ ὅποιον ὑπερεκτιμᾶ τὶς δυνάμεις του. Ἀλλὰ καὶ νὰ καθηλώσει στὸ ἔδαφος κάποιον ποὺ εἶναι φτιαγμένος γιὰ πτήσεις, νὰ ἀποβεῖ σκέτη ἀπογοήτευση γιὰ ὅποιον μπορεῖ, μὰ δὲν ἐπιχειρεῖ.
Ἕνα βῆμα πρὶν τὴ μάχη λοιπόν, στάθμισε τὰ πράγματα. Δὲν ἔχουμε ὅλοι τὶς ἴδιες δυνατότητες. Ἄλλος ἔχει προικισθεῖ μὲ πέντε τάλαντα, ἄλλος μὲ δύο. Ἄλλος ἀξιοποιεῖ τὶς δυνάμεις του, ἄλλος τὶς θάβει στὸ χῶμα καὶ δὲν ἀνοίγει ποτὲ τὰ φτερά του, εἴτε ἀπὸ φόβο, εἴτε ἀπὸ τεμπελιά. Ἡ ἄγνοια τῶν ὁρίων σου μπορεῖ νὰ σὲ σπρώξει ἀπ’ τὴν αὐτοπεποίθηση στὴν ἔπαρση. Ἢ νὰ σὲ φυλακίσει στὴν ἀδυναμία σου, βαφτίζοντάς την φρονιμάδα καὶ ταπεινοφροσύνη. Καὶ τὰ δυὸ εἶναι λάθος. Δὲν μπορεῖς νὰ γίνεις ἄλογο κούρσας, ἂν ἡ ἀντοχή σου φτάνει μόνο γιὰ νὰ σέρνεις τὸ κάρο τῆς μετριότητας. Ἢ νὰ μὴν ἀποτολμᾶς ποτὲ νὰ ρίξεις τὸν κύβο πίσω σου καὶ νὰ διαβεῖς τὸν Ρουβίκωνα, θεωρώντας σύνεση τὴν ἀτολμία καὶ φοβία σου.
Ἔχε σωστὴ αὐτογνωσία. Βάλε στόχους ποὺ εἶναι μέσα στὸ δικό σου βεληνεκές. Οὔτε νὰ ὑπερτιμᾶς, οὔτε νὰ ὑποτιμᾶς τὸν ἑαυτό σου. Νὰ ἔχεις πάντα τὴ σωστὴ πληροφόρηση γι’ αὐτόν.
Μὴ διστάσεις γι’ αὐτό, νὰ ζητήσεις καὶ βοήθεια. Ἀπὸ Ἐκεῖνον ποὺ σὲ ἔπλασε καὶ σὲ ξέρει καλύτερα. Ποὺ γνωρίζει σὲ βάθος τὴν ἀληθινὴ φύση σου, τὶς πραγματικές σου προδιαγραφές. Καὶ ἔχει τὴ δύναμη, τὴν ἀγάπη καὶ τὴ θέληση νὰ σοῦ ἀποκαλύπτει μὲ ἀλάνθαστο τρόπο τὸ βαθύτερο εἶναι σου, αὐτὸ ποὺ διαφεύγει ἀκόμα καὶ ἀπὸ σένα. Ἀπευθύνσου μὲ ἐμπιστοσύνη σ’ αὐτόν. Κράτα ἐνεργὸ τὸν δίαυλο ἐπικοινωνίας μαζί του. Κάνε τον μόνιμο σύμμαχό σου.
Μὲ ἤρεμη αὐτογνωσία, συνετὴ αὐτοπεποίθηση καὶ στέρεη σύνεση, βάδισε καὶ σὺ πρὸς τὴ μάχη σου. Καὶ τώρα καὶ πάντοτε στὴ ζωή σου. Γιὰ νά ’χεις βάσιμες ἐλπίδες γιὰ τὴν διαρκῶς ἐπιδιωκόμενη ἀπὸ ὅλους καὶ τόσο ἐπιθυμητή,
ΚΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ!
Ἰούνιος 2021
π. Δημητρίου Μπόκου
Ἀντιύλη, Ἱ. Ναὸς Ἁγ. Βασιλείου, 481 00 Πρέβεζα Τηλ. 26820 25861/23075/6980 898 504, e-mail: antiyli.gr@gmail.com
No comments:
Post a Comment