Δεν μιλώ για παιδιά που μπορεί πράγματι αν αντιμετωπίζουν κάποιο πρόβλημα αλλά για παιδιά με μία κανονική εξέλιξη και ανάπτυξη.
Για παιδιά που μέχρι πρότινος ήταν «παράδειγμα» και τελευταία βλέπετε αλλαγές στη στάση τους…
Για παιδιά που ξαφνικά γίνονται ανυπάκουα, «βγάζουν γλώσσα», είναι πιο επιθετικά.
Το μόνο σίγουρο είναι πως το κάθε παιδί θέλει να έχει την προσοχή του γονιού του. Όταν εκείνος είναι πολυάσχολος, τότε είναι σαν να ψάχνει να βρει τρόπους για να το προσέξει.
Έτσι μπορεί να γίνει ένα παιδί ανυπάκουο για παράδειγμα για να σας αναγκάσει να ασχοληθείτε περισσότερο μαζί του, να σας τραβήξει την προσοχή.
Δεν μπορεί ή πιο σωστά δεν ξέρει να σας πει ότι απλά χρειάζεται να του δείξετε την αγάπη σας, να την εκφράσετε… Την ώρα που είστε μαζί να μην ασχολείστε με το κινητό σας αλλά να σας νιώθει «εκεί»…
Διαφορετικά, αισθάνεται πως «δεν είναι άξιο της προσοχής σας», νιώθει ανασφάλεια εφόσον είστε μεν δίπλα του αλλά παρών-απών! Μεγαλώνετε μέσα του με τον τρόπο αυτόν συναισθήματα απόρριψης, έλλειψης εμπιστοσύνης, φοβίες, μοναξιά…
Διαφορετικά, αισθάνεται πως «δεν είναι άξιο της προσοχής σας», νιώθει ανασφάλεια εφόσον είστε μεν δίπλα του αλλά παρών-απών! Μεγαλώνετε μέσα του με τον τρόπο αυτόν συναισθήματα απόρριψης, έλλειψης εμπιστοσύνης, φοβίες, μοναξιά…
Δημιουργείται ένα συναισθηματικό κενό που δεν γνωρίζει πώς να το γεμίσει, ψάχνοντας τρόπους συνήθως μη αποδοτικούς ή κλείνεται στον εαυτό του!Αν δείτε επίσης ξαφνικά να πέφτει η σχολική του απόδοση, είναι δείγμα «ότι κάτι δεν πάει καλά!»
Μπορεί να βρίσκει μάταιο το να είναι ένας καλός μαθητής εφόσον εσείς δεν είστε κοντά του ή ακόμη και να είναι πιο «ελκυστικό» το ενδιαφέρον σας έστω και με τον αρνητικό αυτό τρόπο που προσπαθεί να κερδίσει!
Ανησυχήστε επίσης αν το δείτε να ενδιαφέρεται περισσότερο για τα ηλεκτρονικά του παιχνίδια σε σχέση με εσάς.
Ανησυχήστε επίσης αν το δείτε να ενδιαφέρεται περισσότερο για τα ηλεκτρονικά του παιχνίδια σε σχέση με εσάς.
Αν βέβαια είστε από εκείνους τους γονείς που δεν ξέρετε να βάζετε όρια ή προτιμάτε την «ηλεκτρονική νταντά» όπως την ονομάζω για να έχετε την ησυχία σας…
Πιο παλιά ήταν η τηλεόραση, τώρα καθώς η τεχνολογία προχωράει, είναι το κινητό, το τάμπλετ κλπ.
Το κάθε τι έχει το τίμημά του, μόνο που το τίμημα αυτό το πληρώνει περισσότερο το παιδί σας παρά εσείς…
Και μην ξεχνάτε πως η έλλειψη της συναισθηματικής παρουσίας του γονιού μεγαλώνει παιδιά που επίσης δεν μπορούν να εκφράσουν τον ψυχοσυναισθηματικό τους κόσμο ενώ παράλληλα μπορεί να αντιμετωπίζουν και προβλήματα στις διαπροσωπικές τους σχέσεις…
Μαρίνα Μόσχα
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι
Και μην ξεχνάτε πως η έλλειψη της συναισθηματικής παρουσίας του γονιού μεγαλώνει παιδιά που επίσης δεν μπορούν να εκφράσουν τον ψυχοσυναισθηματικό τους κόσμο ενώ παράλληλα μπορεί να αντιμετωπίζουν και προβλήματα στις διαπροσωπικές τους σχέσεις…
Μαρίνα Μόσχα
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι
Θα ήθελα να θέσω κάποια ερωτήματα που με απασχολούν, πριν πυροβολήσω τους γονείς και κυρίως τη μητέρα χωρίς ,να σημαίνει ότι δίνω απαλλαγή στα λάθη μας και πρώτα από όλα στον εαυτό μου
ReplyDeleteΠροφανώς το παιδί το πληρώνει !Όμως και οι γονείς του ήταν πριν πολλά ή λίγα χρόνια παιδιά. !
μήπως θα κάποιοι θεσμοί της κοινωνίας που άπτονται της εκπαίδευσης , του πολιτισμού της Πίστης πρέπει να αλλάξουν για να σταματήσουμε να έχουμε αναπαραγωγή δυσκολιών στις σχέσεις μας με τους ανθρώπους;
Παράδειγμα οι «καθ ύλη αρμόδιοι», ιερείς ,θεολόγοι, να ζήσουν και να διδάξουν ,με την πεποίθηση και αφοσίωση ,ότι ο Θεός είναι Πιστός σε εμάς, με απεριόριστη Αγάπη, και απεχθάνεται, γιατί δεν είναι στην ΟΥΣΙΑ του, την Ενοχή, το Φόβο Τιμωρία ;
Μήπως η, βασική Εκπαίδευση, δηλαδή 9χρονη, να καλλιεργεί, την αγάπη στη γνώση, που θα μας κάνει πρώτα από όλα ευαίσθητους στο διπλανό μας, και όχι στη επιδίωξη να είμαστε οι πρώτοι στη τάξη, για να «παίρνουμε» την σημαία Μήπως την σημαία θα έπρεπε να την «παίρνει» όποιος , με τη γνώση του ;,βοήθησε τους συμμαθητές του;;
Μήπως η θεραπευτική Ψυχοθεραπεία θα έπρεπε να βοηθά τους πληγωμένους ανθρώπους να βρουν ποιο είναι το τάλαντο τους, να το καλλιεργήσουν, και να το προσφέρουν στους άλλους’ Η προσωπική εμπειρία μου ;λέει ότι σε στρέφουν πως θα «απολαμβάνεις» την ζωή, συμμορφούμενη στο μέσο όρο της μιας άκαρδης κοινωνίας.
Οι καλλιτέχνες μας μήπως θα έπρεπε να στρέφονται με τις δημιουργίες τους την αποκάλυψη της πραγματικότητας που ζούμε, και που είναι χωρίς όνειρα;
Καλή μας Ευαγγελία,
ReplyDeleteόλοι οι φορείς πρέπει να στραφούν στην Ανθρωπιστική Παιδεία, όλοι ανεξαιρέτως. Δεν είναι στραβός ο γιαλός, εμείς στραβαρμενίζουμε, με θύματα τα παιδιά μας