Jorge Luis Borges - Το Δέντρο των Φίλων (The Tree of Friends)

Υπάρχουν άνθρωποι στη ζωή μας…
που μας κάνουν ευτυχισμένους…
απ΄ την απλή σύμπτωση να συναντηθούν τα μονοπάτια μας…

Κάποιους τους έχουμε σε όλη τη διαδρομή στο πλάι μας…
βλέποντας πολλά φεγγάρια να περνάνε…
ενώ κάποιους τους βλέπουμε ελάχιστα μεταξύ δύο βημάτων μας…

Ίσως κάθε φύλλο ενός δέντρου χαρακτηρίζει τους φίλους μας…
Επιπλέον…
η μοίρα μάς φέρνει και άλλους φίλους…
αυτούς που δεν γνωρίζαμε ότι επρόκειτο να διασχίσουν το δρόμο μας…

Πολλούς από αυτούς…
τους ορίζουμε ως αδερφές ψυχές… φίλους Καρδιακούς…
Είναι ειλικρινείς…
είναι αληθινοί…
Ξέρουν πότε δεν είμαστε καλά…
ξέρουν τι μας κάνει ευτυχισμένους!!

Υπάρχουν επίσης οι περιστασιακοί φίλοι…
αυτοί που γνωρίζουμε σε κάποιες διακοπές…
ή για λίγες μέρες ή ώρες…
Αυτοί συνήθως στολίζουνε το πρόσωπό μας με πολλά χαμόγελα…
για όσο καιρό είμαστε κοντά τους…

Μιλώντας για κοντά…
δε θα μπορούσαμε να ξεχάσουμε τους μακρινούς μας φίλους…
εκείνους που είναι στην άκρη των κλαδιών…
και όταν ο άνεμος φυσάει εμφανίζονται πάντα…
μεταξύ του ενός φύλλου και του άλλου…

Περνάει ο καιρός… το καλοκαίρι φεύγει…
πλησιάζει το φθινόπωρο και χάνουμε κάποια από τα φύλλα μας…
μερικά γεννιούνται σ’ ένα άλλο καλοκαίρι…
και μερικά παραμένουν για πολλές εποχές…

Κάθε πρόσωπο που έρχεται στη ζωή μας είναι μοναδικό…
Πάντα αφήνει κάτι από τον εαυτό του και παίρνει ένα κομμάτι από εμάς…
Θα υπάρξουν και εκείνοι που μας πήραν πολλά…
αλλά δε θα υπάρξουν αυτοί που δε μας άφησαν τίποτα…

Αυτή είναι η μεγαλύτερη ευθύνη της ζωής μας…
και η πιο προφανής απόδειξη…
πως δύο ψυχές δε συναντήθηκαν Π ο τ έ τυχαία!!
πηγή

There are persons in our lives that make us happy by the simple chance of crossing our path.

Some of them walk by our side, seeing many moons go by, but there are others that we only see between step and step. We call them all friends, and there are many kinds. Let´s pretend that each leaf of a tree is one of our friends.

The first and closest leaves are our parents and they teach us about life. Then branching out are our best friends they are like brothers or sisters and we share our space with them as they bloom just like us. Then there is the rest of the family and extended family, we respect them and wish them all well.

Destiny introduces us to other friends that we didn’t imagine were going to cross our paths.

Some we will call “soul friends” from the bottom of our hearts, they are sincere and true friends. They know when we are not well, they know what makes us happy; and sometimes one of those soul friends implodes in our hearts and becomes our beloved soul mate. This brings a spark to our eyes, music to our lips, and a spring in our steps.

On the other hand, we also have some friends only for a while, for a vacation, a few days or even a few hours. They bring smiles to our faces during the times we are together.

And then, we cannot forget those distant friends, those at the end of the branches of our tree, and when the wind blows they appear between the other leaves.

Many of our leaves will come new in the summer and others will last for many seasons.

And those that fell off the tree, they are still close, feeding our roots with their friendship. They bring us the memories of those wonderful times when they cross our paths.

Time goes by, summer is gone, and autumn is coming, we lose some of our leaves, some grow next summer and others stay with us during many seasons. But what really makes us happy, is that the fallen ones are still close to us, feeding our roots with joy. Memories of the wonderful times when they crossed our path.

I wish you, leaf of my tree, peace, love, and good health, Today and always… because every person that passes through our life is unique. Always leaves something from his/ her self and takes something from us.

Some may take a lot, but we won´t find anyone that is not going to leave us “something”.

Jorge Luis Borges

amiracarluccio.com
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι