Η σκέψη...

Τι είναι η σκέψη; 

Μια ιδιότητα του ανθρώπου που τον ξεχωρίζει από το υπόλοιπο ζωικό βασίλειο; 

Η δυνατότητά μας να επιλέγουμε; 

Αυτό που μας κάνει διαφορετικούς τον έναν τον άλλο; 

Ή μήπως μια ικανότητα, μια δεξιότητα που μας χαρακτηρίζει;

Για μένα η σκέψη είναι σαν μια καλή φίλη. 

Που έρχεται, όταν θέλω βοήθεια. 

Που έρχεται και με βγάζει από τη δύσκολη θέση. 

Που μου δείχνει το σωστό δρόμο. 

Που με κάνει να νιώθω χαρά και ευτυχία και ελπίδα. 

Που μου κρατάει συντροφιά, όταν μένω μόνος. 

Που μαζί της μπορώ και κάνω όνειρα. 

Που της λέω τα πάντα και που γνωρίζει τα πάντα για μένα.

Είναι όμως μερικές φορές που η σκέψη μου γίνεται ο χειρότερος εχθρός. 

Που μου θυμίζει αυτά που με πονάνε, τα λάθη μου και τις κακές επιλογές. 

Που με φέρνει σε διλλήματα και αδιέξοδα. 

Που με κάνει να χάνω την ελπίδα μου και να νιώθω μοναξιά και θλίψη. 

Που δεν αφήνει τίποτα να περάσει απαρατήρητο και όλα θέλει να τα ξέρει. 

Που υψώνει τείχη πελώρια μπροστά στα όνειρά μου.

Για μένα έχει πολλά κοστούμια η σκέψη. 

Κοστούμια όμορφα, φανταχτερά και πολύχρωμα. 

Που, όταν τα φοράει, νιώθεις ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος του κόσμου. 

Αλλά και κοστούμια άσχημα, σκισμένα και γκρίζα. 

Που σε κάνουν να μην θέλεις να έρθει το αύριο.

Η σκέψη μας μπορεί να πάρει πολλές όψεις. 

Μπορεί να φορέσει πολλά κοστούμια. Και ανάλογα να μας επηρεάσει. 

Πρέπει όμως να καταλάβουμε ότι εμείς καθόμαστε στη θέση του οδηγού, και ότι εμείς κρατάμε το τιμόνι. 

Πρέπει να καταλάβουμε ότι μπορούμε να της φορέσουμε όποιο κοστούμι μας αρέσει. 

Γιατί η σκέψη μας είμαστε εμείς…

Σκαρλάτος Παναγιώτης, Ψυχολόγος

Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι