Με τα πόδια στην Τουρκία σε ένα ταξίδι συχνά δίχως γυρισμό: Οι Αφγανοί, πρόσφυγες ξανά

Διωγμένοι από τη βία, πρόσφυγες εντός και εκτός της πατρίδας τους

Φοβούμενοι τη ζωή υπό την εξουσία των Ταλιμπάν, οι Αφγανοί για άλλη μια φορά εγκαταλείπουν τη χώρα τους, σε αναζήτηση ασφάλειας και ειρήνης. 

Από τη στιγμή που οι Ηνωμένες Πολιτείες ανακοίνωσαν τα σχέδια για απόσυρση των ξένων στρατευμάτων έως τις 31 Αυγούστου, οι Ταλιμπάν έχουν πραγματοποιήσει επιθέσεις καταλαμβάνοντας το μεγαλύτερο μέρος βόρειου, δυτικού και νότιου Αφγανιστάν, έχοντας αρχίσει πλέον να μπαίνουν στην Καμπούλ, σύμφωνα με τον υπουργό Εσωτερικών της χώρας.

H ταχύτατη κατάληψη των αφγανικών εδαφών, έχει ωθήσει στον εκτοπισμό εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων (πάνω από 250.000 σύμφωνα με τα Ηνωμένα Έθνη) που μετακινούνται εσωτερικά, κυρίως προς την «ελεύθερη» ακόμη Καμπούλ, προς αναζήτησης ασφάλειας. Άλλοι, σε καιρούς άγριους και εχθρικούς προς τους πρόσφυγες, παίρνουν το δρόμο της φυγής.

Κάποιοι έχουν πληρώσει πάνω από 1.000 δολάρια το άτομο στους λαθροδιακινητές που θα τους οδηγήσουν με μεγαλύτερη ασφάλεια στην ανατολική Τουρκία. 

Πολλοί κάνουν το ταξίδι προς το άγνωστο με τα πόδια.

Παρά τους κινδύνους, για πολλούς η φυγή είναι μονόδρομος: «Δεν έχω βιώσει ούτε μια μέρα ειρήνης εδώ και 40 χρόνια. Έπρεπε να έρθω στην Τουρκία, δεν υπήρχε άλλη επιλογή» παραδέχεται η Ντουρντάνα στον Guardian.

Στην Τουρκία που φιλοξενεί περίπου 4 εκατομμύρια πρόσφυγες, στην πλειονότητά τους Σύρους που κατάφεραν να ξεφύγουν από τον αιματηρό εμφύλιο, το αντιπροσφυγικό αίσθημα βρίσκεται σε έξαρση. 

Βοηθούμενοι από ένα ευρύ δίκτυο λαθροδιακινητών, οι Αφγανοί περπατούν, συνήθως μέσω Ιράν, ένα ταξίδι γεμάτο κινδύνους, κακοποιήσεις και κακοτοπιές, για να φτάσουν συνήθως στην Τουρκία. 

Υπομένουν, όπως καταγγέλουν, σοβαρούς ξυλοδαρμούς από τους Ιρανούς συνοριοφύλακες και κάκιστες συνθήκες υγιεινής στα σπίτια όπου διαμένουν, ενώ για πολλούς το ταξίδι αυτό είναι δίχως γυρισμό καθώς χάνουν τη ζωή τους στα ορεινά περάσματα ή τα σαπιοκάραβα. 

Περισσότερα στο lifo.gr

Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι