Ψάχνω να βρω άνθρωπο...

Ψάχνω να βρω άνθρωπο. Άνθρωπο απλό.
Άνθρωπο που να ξέρει πώς να χαρεί με τη χαρά και πώς να σταθεί στη λύπη.

Άνθρωπο που να ξέρει να λέει, «σε ευχαριστώ», «σε αγαπώ», «συγγνώμη».
Άνθρωπο που να μπορεί να κλάψει μπροστά σου χωρίς να ντρέπεται και να μπορεί όμως και να γελά με τη ψυχή του.
Άνθρωπο που τα λεφτά να τα έχει εργαλείο και όχι αυτοσκοπό.
Άνθρωπο που τα «μπράβο» και τα «κατηγορώ» να μην τον επηρεάζουν.
Άνθρωπο που το «ναι» του να είναι «ναι», και το «όχι» του «όχι».

Τέτοιον άνθρωπο ψάχνω για να βρω. 

Τέτοιον ψάχνουμε όλοι μας.

Άνθρωπο που να έχει φόβο Θεού. 

Άνθρωπο που να μην πιστεύει, πως είναι θεός ο ίδιος.

Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος

Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι