Ο ρόλος της μητέρας, όχι μόνο ως μάνας-τροφού, απαραίτητης για την επιβίωση του παιδιού, αλλά και ως παράγοντας στη συνέχεια της ωρίμανσής του, σε συνδυασμό φυσικά με την κληρονομική προικοδότηση του παιδιού, είναι αναμφισβήτητη.
«πρόκειται για μία κοιλότητα μεγάλη, μια χώρα ολόκληρη, όπου εκεί συμβαίνουν πολλά πράγματα, ευδαιμονίας και τρόμου!»Ο ρόλος της, καταλυτικής σημασίας για όλη την ανθρωπότητα, αφού μέσα στα πρώτα 5–6 χρόνια της ζωής ενός παιδιού, η ποιότητα του δεσμού της με το παιδί της, θα διαμορφώνουν συνειδητά ή ασυνείδητα το χαρακτήρα και την προσωπικότητα του αυριανού ενήλικα, τη συμπεριφορά προς τον εαυτό του, αλλά και προς τους άλλους.
Ο ρόλος της μητέρας στη διάπλαση του μελλοντικού ενήλικα
Η μητέρα είναι ο μηχανικός και ο αρχιτέκτονας της κοινωνίας, καθώς ευτυχισμένα παιδιά γίνονται από ευτυχισμένους γονείς και ειδικότερα, από ευτυχισμένες μανάδες!
Δυσλειτουργικές συμπεριφορές παιδιών, με αντικοινωνική συμπεριφορά, θύματα ή θήτες bullying, παιδιά που παρουσιάζουν σχολική φοβία, υπερκινητικότητα, σεξουαλικά προβλήματα αργότερα..... φαίνεται να αφορούν σε παιδιά που στερήθηκαν για σημαντικό διάστημα, ή παντοτινά, την αγαπημένη τους μητέρα, την πρώτη τους λατρεία! Ή που έζησαν με μία πολύ κακή μαμά.
Η μητέρα για το παιδί, ίσως τελικά να είναι ο μόνος άνθρωπος, στον οποίο το ίδιο, βλέπει τόσα διαφορετικά πρόσωπα και που θα του εμφυσήσει τόσα αντικρουόμενα συναισθήματα, — με την αγάπη της να μην μπορεί να λείπει, αλλά και την υπόστασή της, να γίνεται ενίοτε αφόρητη, αφού είναι άλλοτε καλή και άλλοτε κακή.
Η αγάπη, λοιπόν, μίας καλής μάνας θεωρείται σαν η πιο αγνή μορφή αγάπης, γιατί είναι απαλλαγμένη από τις περιπλοκές του σεξ ή και άλλων κοινωνικών επιφάσεων, και χαρακτηρίζεται από ανιδιοτελή αφοσίωση και συνεχή προσφορά.
Η προσωπικότητα του παιδιού αντλεί δύναμη και ορμή από την αγάπη αυτή και η αγάπη αυτή το πάει πιο ψηλά!Από την άλλη, δεν υπάρχει ιδανική μητέρα, ούτως ή αλλιώς…
Και φυσικά υπάρχουν και οι μητέρες, οι πιο δυστυχισμένες… δηλαδή αυτές που δεν κατόρθωσαν να ξεπεράσουν σε ικανοποιητικό βαθμό τα δικά τους σοβαρά ελλείμματα – ούτε ίσως να τα αναγνωρίσουν….
Επίσης υπάρχουν και οι καθημερινές μητέρες, που παραπαίουν σε ενδιάμεσα επίπεδα των παραπάνω καταστάσεων…
Μητρότητα και ο μεγάλος κίνδυνος
Πόσο εύκολο είναι να επιτρέψει η μητέρα, σε ένα δικό της κομμάτι, βγαλμένο από τα σπλάχνα της, να ζήσει ανεξάρτητα από εκείνη;
Η καρδιά της μάνας που τα πάντα συγχωρεί, δυσκολεύεται να συγχωρέσει το αυτονόητο!… Την ελευθερία του παιδιού της… έτσι μπορεί να το “πνίξει” από υπερβολική αγάπη και σχεδόν να το καταστρέψει με την υπέρ-εμπλοκή της στη ζωή του…
Πρόκειται για το φαινόμενο, όπου οι μητέρες αυτές κατακλύζονται από τον αγώνα της καθημερινής ζωής τους και την ανασφάλεια της ύπαρξής τους, μην έχοντας οι ίδιες βιώσει έναν ζεστό δεσμό με τη δική τους μητέρα και έτσι προσκολλώνται και γαντζώνονται από το παιδί τους…. έτσι κι εκείνες, γίνονται θύτες και είναι ταυτόχρονα και θύματα!
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι
No comments:
Post a Comment