Πόσο δυνατός μπορεί να είναι ο πρώτος έρωτας της ζωής μας και πόσο μπορεί να περιμένει κανείς ώσπου η επιθυμία του να είναι μαζί με κάποιον επιτέλους πραγματωθεί;
Στην περίπτωση του Ματ και της Λόρα Γκρόντσκι, φαίνεται ότι ο έρωτας ήταν αλήθινά ακαταμάχητος, ακόμη κι αν ξεκίνησε στην τρυφερή ηλικία των… 3!
Όπως δήλωσε ο ευτυχής νιόπαντρος σε λογαριασμό instagram που συγκεντρώνει ιστορίες γνωριμίας διάφορων ζευγαριών, ο γάμος του ήταν η υλοποίηση μιας υπόσχεσης που είχε δώσει πολύ πολύ μικρός και, μάλιστα, ενώπιον αρκετών μαρτύρων.
«Με την Λόρα γνωριστήκαμε στο νηπιαγωγείο», γράφει ο Ματ, «μια απ’ τις πρώτες αναμνήσεις της ζωής μου είναι η στιγμή που, 3 χρονών τότε, σηκώνομαι όρθιος και μπροστά σε όλη την τάξη ανακοινώνω ότι μια μέρα θα την παντρευτώ.
Εκείνα τα χρόνια, η Λόρα μου είχε μάθει πολλά πράγματα: να κάνω κούνιες, να κάνω βαρελάκια στις πλαγιές και να τρώω τυρολιχουδιές. Θυμόμαστε κι οι δυο να παίζουμε κρυφτό, κυνηγητό και να παρακούμε τους γονείς – να κοιμόμαστε πολύ μετά την ώρα που μας είχαν πει. Η Λόρα με γοήτευε πολύ τότε και ακόμη με γοητεύει.»
Βέβαια, το ευτυχές γεγονός δεν ήρθε χωρίς εμπόδια αφού, όπως λέει ο γαμπρός: «Αφού μπήκαμε στο δημοτικό, χάσαμε επαφή για περίπου 7 χρόνια και βλέπαμε ο ένας τον άλλον μόνο στις Χριστουγεννιάτικες οικογενειακές φωτογραφίες που αντάλασσαν οι γονείς μας.
Ώσπου, στο λύκειο, ένας κοινός φίλος μας ξανάφερε κοντά. Σε δύο εβδομάδες κιόλας, τα είχαμε φτιάξει και παραμείναμε μαζί κι ας πηγαίναμε σε διαφορετικά σχολεία. Το ίδιο και στη διάρκεια των σπουδών μας κι ας ήταν οι σχολές μας σε διαφορετικές πολιτείες.»
Ήταν, λοιπόν, μοιραίο ο Ματ με τη Λόρα να είναι μαζί: «Κι έτσι, αφού μείναμε πιστοί ο ένας στον άλλον, ήρθε κάποια στιγμή η ώρα να κάνω πράξη την υπόσχεση που είχα δώσει κάποτε: να παντρευτώ τη Λόρα.» λέει ο νεαρός πριν αποκαλύψει το πιο χαριτωμένο στοιχείο της υπόθεσης:
«Που αλλού θα μπορούσα να της κάνω τη μεγάλη πρόταση, παρά στο μέρος όπου ξεκίνησαν όλα… την αίθουσα του νηπιαγωγείου μας.»
πηγή
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι
«Με την Λόρα γνωριστήκαμε στο νηπιαγωγείο», γράφει ο Ματ, «μια απ’ τις πρώτες αναμνήσεις της ζωής μου είναι η στιγμή που, 3 χρονών τότε, σηκώνομαι όρθιος και μπροστά σε όλη την τάξη ανακοινώνω ότι μια μέρα θα την παντρευτώ.
Εκείνα τα χρόνια, η Λόρα μου είχε μάθει πολλά πράγματα: να κάνω κούνιες, να κάνω βαρελάκια στις πλαγιές και να τρώω τυρολιχουδιές. Θυμόμαστε κι οι δυο να παίζουμε κρυφτό, κυνηγητό και να παρακούμε τους γονείς – να κοιμόμαστε πολύ μετά την ώρα που μας είχαν πει. Η Λόρα με γοήτευε πολύ τότε και ακόμη με γοητεύει.»
Βέβαια, το ευτυχές γεγονός δεν ήρθε χωρίς εμπόδια αφού, όπως λέει ο γαμπρός: «Αφού μπήκαμε στο δημοτικό, χάσαμε επαφή για περίπου 7 χρόνια και βλέπαμε ο ένας τον άλλον μόνο στις Χριστουγεννιάτικες οικογενειακές φωτογραφίες που αντάλασσαν οι γονείς μας.
Ώσπου, στο λύκειο, ένας κοινός φίλος μας ξανάφερε κοντά. Σε δύο εβδομάδες κιόλας, τα είχαμε φτιάξει και παραμείναμε μαζί κι ας πηγαίναμε σε διαφορετικά σχολεία. Το ίδιο και στη διάρκεια των σπουδών μας κι ας ήταν οι σχολές μας σε διαφορετικές πολιτείες.»
Ήταν, λοιπόν, μοιραίο ο Ματ με τη Λόρα να είναι μαζί: «Κι έτσι, αφού μείναμε πιστοί ο ένας στον άλλον, ήρθε κάποια στιγμή η ώρα να κάνω πράξη την υπόσχεση που είχα δώσει κάποτε: να παντρευτώ τη Λόρα.» λέει ο νεαρός πριν αποκαλύψει το πιο χαριτωμένο στοιχείο της υπόθεσης:
«Που αλλού θα μπορούσα να της κάνω τη μεγάλη πρόταση, παρά στο μέρος όπου ξεκίνησαν όλα… την αίθουσα του νηπιαγωγείου μας.»
πηγή
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι
No comments:
Post a Comment