Σελίδες

Tuesday, 2 March 2021

Μαθητική Εφημερίδα ΑΝΟΙΧΤΑ ΧΑΡΤΙΑ

Ποιοι είμαστε...

3 βραβεία, 400 άρθρα,  150 συνεντεύξεις, 50 φύλλα, 6 ομάδες, 97 μαθητές, 3 καθηγητές…

τα ΑΝΟΙΧΤΑ ΧΑΡΤΙΑ σε αριθμούς

 

Τα ΑΝΟΙΧΤΑ ΧΑΡΤΙΑ  είναι η  μηνιαία μαθητική εφημερίδα του 1ου ΓΕΛ Αγίου Αθανασίου. Εκδίδεται ακατάπαυστα από το 2015. Μέχρι σήμερα έχουν εκδοθεί 50 φύλλα. Τα ΑΝΟΙΧΤΑ ΧΑΡΤΙΑ  οργανώθηκαν από την αρχή κατά τα πρότυπα κανονικής εφημερίδας. Η συντακτική ομάδα αποτελείται από μαθητές της Β΄ Λυκείου αλλά δικαίωμα δημοσίευσης έχουν όλοι οι μαθητές και οι καθηγητές του σχολείου.

Κατά το σχολικό έτος 2016- 17 παραχωρήθηκε χώρος στον δεύτερο όροφο ως γραφείο της εφημερίδας, το οποίο διαμορφώθηκε με έξοδα και προσωπικό κόπο της ομάδας.

 

Κάθε φύλλο φιλοξενεί τρεις τουλάχιστον συνεντεύξεις από ενδιαφέροντα άτομα (Ευανθία Ρεμπούτσικα, Βούλα Πατουλίδου, Γιώργο Γιαννόπουλο), άρθρα και στήλες (πολιτισμός, οικολογία, βιβλίο)

Το 2019  δημιουργήθηκε ΚΑΙ ηλεκτρονική έκδοση (https://blogs.sch.gr/anoixta-xartia). Περιλαμβάνει το υλικό της έντυπης αλλά και επιπλέον υλικό με άρθρα, εικόνες και βίντεο, κρυπτόλεξα, quiz, παζλ κ.α.

Διακρίσεις

2017 / Βραβείο Καλύτερης Εφημερίδας Λυκείου

2018 / Άρθρο μαθήτριας στην εφημερίδα Μακεδονία

2019 / Βραβείο Καλύτερου Άρθρου Λυκείου

2020 / 1η θέση στον Πανελλήνιο μαθητικό διαγωνισμό «ΣΕΒΑΣΜΟΣ στο ΟΛΛΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑ»

Υπεύθυνοι Καθηγητές

Ζαρίμπα Περιστέρα

Φιλίππου Στέφανος

 

Μηνιαία μαθητική εφημερίδα
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Στη μνήμη της Χριστίνας Τσάμη, που δολοφονήθηκε και βιάστηκε από στυγνό παιδοβιαστή

Ήταν μόλις 16 ετών 😢
Έκλεισε το σχολείο για τις διακοπές του Πάσχα και χαρούμενα τα παιδιά μάς αποχαιρέτησαν, εκείνο το Πάσχα του 1990.

- Στη Στυλίδα θα πάμε, κυρία, μου είπε το Χριστινάκι. Στη Στυλίδα, με τους γονείς και την αδερφή μου.
- Καλά να περάσετε, Χριστίνα μου. Καλό Πάσχα, Καλή Ανάσταση… την αγκάλιασα και τη φίλησα…

Κατά το συνήθειό μου παρατηρούσα τα παιδιά καθώς έφευγαν από τον Πύργο (το κεντρικό κτήριο που στέγαζε το Κλασικό Λύκειο Αναβρύτων), μέσα στο κτήμα Συγγρού.

Η κοριτσοπαρέα της Β’ Λυκείου με γέλια αποχωρούσε και, για άλλη μια φορά, σκέφτηκα πόσο μικρή φαινόταν η Χριστίνα σε σχέση με τις αναπτυγμένες συμμαθήτριές της.

Κοντούλα και πολύ αδύνατη, την έκανες δεν την έκανες για πρώτη Γυμνασίου.

Ξεχώριζε απ’ όλα τα άλλα κορίτσια από τα πλούσια κοκκινόξανθα κατσαρά μαλλάκια της που στεφάνωναν το λεπτό της προσωπάκι και επειδή φάνταζε σαν μικρή τους αδερφούλα.

- Τρώγε, Χριστινάκι, της έλεγα
- Τρώω, κυρία, μα δεν με πιάνει. Έτσι μπασμένη θα μείνω;
- Το καλοκαίρι θα κάνεις το μπαμ και δεν θα σε αναγνωρίσω το Σεπτέμβρη …
Μακάρι, μακάρι έλεγε και έκανε πάντα έναν μορφασμό αμφισβήτησης

Εκεί στη Στυλίδα, ένα κτήμα χώριζε το σπίτι της οικογένειας από το σπίτι της θείας της.

Εκεί στη Στυλίδα, κίνησε ένα απογευματάκι να πάει, καμιά τριανταριά βήματα μακριά, στη θεία της.

Το κτήμα γεμάτο αγριόχορτα, αγριόβατα και δέντρα αφημένα στη φροντίδα της φύσης.

Εκεί στη Στυλίδα,
στο κτήμα μέσα, παραμόνευε ο φονιάς το λιγνό κοριτσάκι με τα φουντωτά κοκκινόξανθα μαλλάκια.

Την τράβηξε μέσα, την έσυρε… Το κοριτσάκι αντιστάθηκε… του τσάκισε το κεφάλι με μια τσιμεντένια ζαρντινιέρα και νεκρό… το βίασε….

Και πώς τα ξέρεις αυτά, θα με ρωτήσετε.

Στη δίκη του φονιά - παιδοβιαστή, που έγινε στη Λαμία, όλα ειπώθηκαν με λεπτομέρειες…

Στη δίκη στείλαμε, όλοι οι συνάδερφοι εξουσιοδοτήσαμε, έναν από μας να πάει να υπερασπιστεί τη Χριστίνα μας, να σταθεί στην οικογένειά της.
Ήταν το λιγότερο που θα μπορούσαμε να κάνουμε, μιας και σε τέτοιες δίκες τα θύματα είναι που χρειάζονται αξιόπιστους μάρτυρες υπεράσπισης!!
Αν ήταν κουνίστρα κ. Κούγια, όπως υποστηρίζατε μετά πάθους, ως συνήγορος του παιδοβιαστή-φονιά, αν ήταν κουνίστρα μια χαρά θα του στεκόταν του ανώμαλου...
Κουνίστρα. Άκουγαν η μάνα και ο πατέρας και η αδερφή, κουνίστρα που τον άναψε και τον θόλωσε και τι να κάνει;
Ως γνήσιος άντρακλας, τη σκότωσε και την βίασε.
Με αυτή τη σειρά, με αυτή…
Κουνίστρα, το Χριστινάκι, μια σταλιά κοριτσάκι.
Αυτό βρήκατε να πείτε….

Καλή Ανάσταση, Χριστίνα...