Tuesday 2 March 2021

Μαθητική Εφημερίδα ΑΝΟΙΧΤΑ ΧΑΡΤΙΑ

Ποιοι είμαστε...

3 βραβεία, 400 άρθρα,  150 συνεντεύξεις, 50 φύλλα, 6 ομάδες, 97 μαθητές, 3 καθηγητές…

τα ΑΝΟΙΧΤΑ ΧΑΡΤΙΑ σε αριθμούς

 

Τα ΑΝΟΙΧΤΑ ΧΑΡΤΙΑ  είναι η  μηνιαία μαθητική εφημερίδα του 1ου ΓΕΛ Αγίου Αθανασίου. Εκδίδεται ακατάπαυστα από το 2015. Μέχρι σήμερα έχουν εκδοθεί 50 φύλλα. Τα ΑΝΟΙΧΤΑ ΧΑΡΤΙΑ  οργανώθηκαν από την αρχή κατά τα πρότυπα κανονικής εφημερίδας. Η συντακτική ομάδα αποτελείται από μαθητές της Β΄ Λυκείου αλλά δικαίωμα δημοσίευσης έχουν όλοι οι μαθητές και οι καθηγητές του σχολείου.

Κατά το σχολικό έτος 2016- 17 παραχωρήθηκε χώρος στον δεύτερο όροφο ως γραφείο της εφημερίδας, το οποίο διαμορφώθηκε με έξοδα και προσωπικό κόπο της ομάδας.

 

Κάθε φύλλο φιλοξενεί τρεις τουλάχιστον συνεντεύξεις από ενδιαφέροντα άτομα (Ευανθία Ρεμπούτσικα, Βούλα Πατουλίδου, Γιώργο Γιαννόπουλο), άρθρα και στήλες (πολιτισμός, οικολογία, βιβλίο)

Το 2019  δημιουργήθηκε ΚΑΙ ηλεκτρονική έκδοση (https://blogs.sch.gr/anoixta-xartia). Περιλαμβάνει το υλικό της έντυπης αλλά και επιπλέον υλικό με άρθρα, εικόνες και βίντεο, κρυπτόλεξα, quiz, παζλ κ.α.

Διακρίσεις

2017 / Βραβείο Καλύτερης Εφημερίδας Λυκείου

2018 / Άρθρο μαθήτριας στην εφημερίδα Μακεδονία

2019 / Βραβείο Καλύτερου Άρθρου Λυκείου

2020 / 1η θέση στον Πανελλήνιο μαθητικό διαγωνισμό «ΣΕΒΑΣΜΟΣ στο ΟΛΛΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑ»

Υπεύθυνοι Καθηγητές

Ζαρίμπα Περιστέρα

Φιλίππου Στέφανος

 

Μηνιαία μαθητική εφημερίδα
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Στη μνήμη της Χριστίνας Τσάμη, που δολοφονήθηκε και βιάστηκε από στυγνό παιδοβιαστή

Ήταν μόλις 16 ετών 😢
Έκλεισε το σχολείο για τις διακοπές του Πάσχα και χαρούμενα τα παιδιά μας αποχαιρέτησαν, εκείνο το Πάσχα του 1990.

- Στη Στυλίδα θα πάμε, κυρία, μου είπε το Χριστινάκι. Στη Στυλίδα, με τους γονείς και την αδερφή μου.
- Καλά να περάσετε, Χριστίνα μου. Καλό Πάσχα, Καλή Ανάσταση… την αγκάλιασα και τη φίλησα…

Κατά το συνήθειό μου παρατηρούσα τα παιδιά καθώς έφευγαν από τον Πύργο (το κεντρικό κτήριο που στέγαζε το Κλασικό Λύκειο Αναβρύτων), μέσα στο κτήμα Συγγρού.

Η κοριτσοπαρέα της Β’ Λυκείου με γέλια αποχωρούσε και, για άλλη μια φορά, σκέφτηκα πόσο μικρή φαινόταν η Χριστίνα σε σχέση με τις αναπτυγμένες συμμαθήτριές της.

Κοντούλα και πολύ αδύνατη, την έκανες δεν την έκανες για πρώτη Γυμνασίου.

Ξεχώριζε απ’ όλα τα άλλα κορίτσια από τα πλούσια κοκκινόξανθα κατσαρά μαλλάκια της που στεφάνωναν το λεπτό της προσωπάκι και επειδή φάνταζε σαν μικρή τους αδερφούλα.

- Τρώγε, Χριστινάκι, της έλεγα
- Τρώω, κυρία, μα δεν με πιάνει. Έτσι μπασμένη θα μείνω;
- Το καλοκαίρι θα κάνεις το μπαμ και δεν θα σε αναγνωρίσω το Σεπτέμβρη …
Μακάρι, μακάρι έλεγε και έκανε πάντα έναν μορφασμό αμφισβήτησης

Εκεί στη Στυλίδα, ένα κτήμα χώριζε το σπίτι της οικογένειας από το σπίτι της θείας της.

Εκεί στη Στυλίδα, κίνησε ένα απογευματάκι να πάει, καμιά τριανταριά βήματα μακριά, στη θεία της.

Το κτήμα γεμάτο αγριόχορτα, αγριόβατα και δέντρα αφημένα στη φροντίδα της φύσης.

Εκεί στη Στυλίδα,
στο κτήμα μέσα, παραμόνευε ο φονιάς το λιγνό κοριτσάκι με τα φουντωτά κοκκινόξανθα μαλλάκια.

Την τράβηξε μέσα, την έσυρε… Το κοριτσάκι αντιστάθηκε… του τσάκισε το κεφάλι με μια τσιμεντένια ζαρντινιέρα και νεκρό… το βίασε….

Και πώς τα ξέρεις αυτά, θα με ρωτήσετε.

Στη δίκη του φονιά - παιδοβιαστή, που έγινε στη Λαμία, όλα ειπώθηκαν με λεπτομέρειες…

Στη δίκη στείλαμε, όλοι οι συνάδερφοι εξουσιοδοτήσαμε, έναν από μας να πάει να υπερασπιστεί τη Χριστίνα μας, να σταθεί στην οικογένειά της.
Ήταν το λιγότερο που θα μπορούσαμε να κάνουμε, μιας και σε τέτοιες δίκες τα θύματα είναι που χρειάζονται αξιόπιστους μάρτυρες υπεράσπισης!!
Αν ήταν κουνίστρα κ. Κούγια, όπως υποστηρίζατε μετά πάθους, ως συνήγορος του παιδοβιαστή-φονιά, αν ήταν κουνίστρα μια χαρά θα του στεκόταν του ανώμαλου...
Κουνίστρα. Άκουγαν η μάνα και ο πατέρας και η αδερφή, κουνίστρα που τον άναψε και τον θόλωσε και τι να κάνει;
Ως γνήσιος άντρακλας, τη σκότωσε και την βίασε.
Με αυτή τη σειρά, με αυτή…
Κουνίστρα, το Χριστινάκι, μια σταλιά κοριτσάκι.
Αυτό βρήκατε να πείτε….

Καλή Ανάσταση, Χριστίνα...

Τα πολλά πρόσωπα της βίας κατά των γυναικών

Η βία έχει πολλές διαστάσεις και πρόσωπα. Η βουβή, η άγαρμπη, η εκλεπτυσμένη, η λαλίστατη, η χειροδύναμη, η συναισθηματική, η παθητική, η προστατευτική, η διδακτική, η παραδοσιακή, η σοφή, η χειριστική, η «Δεν έφταιγα εγώ» ή η «θόλωσε το μυαλό μου». Η βία συμβαίνει πίσω από κλειστές πόρτες και εξελίσσεται σε ρυθμούς βουβού κινηματογράφου. Καραδοκεί σε κρεβάτια συζυγικά και καβγαδάκια ερωτικά. Εξωραΐζεται και ρομαντικοποιείται.
Η βία ξεστομίζει πολλά για να κρυφτεί. Και είναι μετρ της δικαιολογίας:
  • «Ξέφυγα και σε έβρισα μωρό μου γιατί είμαι τρελά ερωτευμένος μαζί σου και ζηλεύω».
  • «Συγγνώμη που σε πίεσα χθες το βράδυ αλλά με τρελαίνεις όταν σε βλέπω γυμνή, δεν πιστεύω να το εννοούσες ότι δεν είχες διάθεση»;
  • «Μα σου πέταξα το φαγητό στα μούτρα γιατί ξέρω ότι είσαι πολύ καλύτερη μαγείρισσα».
  • «Δεν θέλω να ντύνεσαι προκλητικά γιατί σε σέβομαι απεριόριστα, όπως φαντάζομαι σέβεσαι κι εσύ τον εαυτό σου».

Η βία είναι η καλύτερη φίλη του πιο άνανδρου ανδρισμού:

«Ήθελε κι ας μην είχε διάθεση, καλά της έκανες, ώρα ήταν να της τα πεις ένα χεράκι, η γυναίκα το θέλει το χαστούκι της για να στρώσει, ρε τι άντρας είσαι εσύ και σου έχει πάρει τον αέρα; Ρε δεν έχεις αρχ@#$; Τη γυναίκα σου πρέπει να την έχεις μπιμπελό. Εγώ σου τα προσφέρω όλα κι εσύ το 'χεις το σπίτι κωλοχανείο. Όταν μιλάω εγώ, θα με ακούς. Ποιος είναι επιτέλους ο άντρας εδώ μέσα»;

Όσα πρόσωπα κι αν φορέσει, όμως, όσα γλυκόλογα κι αν ξεστομίσει, όσες δικαιολογίες κι αν βρει, όση αποδοχή κι αν βρει από μια κοινωνία φοβική και βίαιη στο ίδιο της το μεδούλι, τα πράγματα είναι απλά: δεν είναι αποδεκτή. Δεν χωράει δίπλα στη λέξη συντροφιά, αγάπη, έρωτας, παρέα, συμβίωση. Δεν χωράει σε κανένα "συν" και γενικώς δεν χωράει πουθενά μεταξύ αντρών και γυναικών. Δεν χωράει πουθενά μεταξύ συν-Ανθρώπων.

Αντίσταση θέλει και φίλτρο καθημερινό (από όλους μας κι από μένα κι εσένα πρώτα από όλους τους άλλους). Γενναίες φωνές, βλέμμα καθαρό και αλληλεγγύη θέλει για να πέσουν όλα της τα προσωπ (εί) α και να σωπάσουν οι δικαιολογίες της. Και ενημέρωση και παιδεία και διάλογο. Να μιλάμε θέλει και κυρίως να ακούμε ενεργητικά. Να δρούμε και να μην ανεχόμαστε. Να γινόμαστε καλύτεροι με ειλικρίνεια, όταν πέφτουμε στην παγίδα και στην πλάνη της.

enfo.gr
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

© Το χαμομηλάκι | To hamomilaki