Μα καλά, και εσύ τι κάνεις;

Τα θεωρούνε όλα δεδομένα…

Δεν εκτιμούν τα καθαρά σκεπάσματα. Πιστεύουν πως το πάτωμα από μόνο του είναι σφουγγαρισμένο. 

Δεν μπαίνουν σε διαδικασία να σκεφτούν, πόση προετοιμασία, κόπο και αγάπη έχει το φαγητό για να γίνει, αυτό που καταβροχθίζουνε μέσα σε δέκα, το πολύ, λεπτά. 

Τα όσα έχουν μέσα τα ντουλάπια, δεν βρέθηκαν από μόνα τους εκεί. Κάποιος φρόντισε. Τα ρούχα, τα παπούτσια, τα εσώρουχα, όλα όσα βρίσκουν διπλωμένα στα συρτάρια, θεωρούν, πως απλά είναι η θέση τους εκεί, τα παίρνουν, τα φορούν, και συνεχίζουνε τη μέρα τους. Έτσι απλά…

Και είναι τόσα, τόσα πολλά μικρά, ατέλειωτα ακόμα κάθε μέρα, όλα αυτά για τα οποία τρέχεις, που κουράζομαι μόνο να τα σκεφτώ.
Και έρχεται που λες κάποια στιγμή, που θα τους ακούσεις να σου λενε: 

«Μα καλά, και εσύ τι κάνεις; Κάθεσαι σπίτι όλη μέρα…»

Αν είσαι ένας από αυτούς, που τέτοια λόγια ξεστομίζει, σύνελθε. Άνοιξε τα μάτια σου αχάριστε. 

Κάποιος, γίνεται θυσία καθημερινά για σένα.

Και αν είσαι εσύ, που άκουσες να σου το λένε, συγχώρεσε τους. 

Δεν ξέρουν.
Πρόσεξέ όμως καλά.
Μην διανοηθείς αμφιβολίες, ούτε στιγμή να στραφείς απέναντι στον εαυτό σου…

Ελευθεριάδης Γ. Ελευθέριος, Ψυχολόγος M.Sc.
e-psyxologos.gr
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι