Η απογοήτευση μας φθείρει, αργά αλλά σταθερά

Η απογοήτευση μας φθείρει, αργά αλλά σταθερά. 

Η αγάπη ποτέ δεν εξαντλείται από εκείνους που είναι πραγματικά ευγνώμονες για το χρόνο. 

Όταν κάποιος προσφέρει αγάπη στους συνανθρώπους του, αυτή δεν εξαντλείται ποτέ. 

Αυτό που σκοτεινιάζει τη διάθεσή σας είναι η απογοήτευση και το κενό που δημιουργούν οι σχέσεις.

Το κλασικό ρητό «Ο έρωτας είναι τυφλός» τονίζει αρκετές σημαντικές λεπτομέρειες. Όλοι τον έχουμε ζήσει, έχουμε δώσει μεγάλο κομμάτι του εαυτού μας σε ανθρώπους γύρω μας χωρίς να έχουμε κατανοήσει ότι πρέπει να υπάρχουν και ορισμένα όρια.

Μερικοί άνθρωποι πιστεύουν ότι για να κερδίσουν την προσοχή, τα κομπλιμέντα, την εύνοια και τη στοργή δεν απαιτείται και ιδιαίτερη προσπάθεια, χωρίς να συνειδητοποιούν ότι μια σχέση είναι μια συνεχής ανταλλαγή "δούναι και λαβείν".

Η ανιδιοτελής αγάπη είναι αξιοσέβαστη. Είναι η αγάπη μιας μητέρας για τα παιδιά της, ένας ακλόνητος πυλώνας που όλοι εκτιμούμε και αντιλαμβανόμαστε.

Ωστόσο, η ανιδιοτελής αγάπη θεωρείται επικίνδυνο έδαφος για πολλούς ανθρώπους. Δεν αξίζουν όλοι τη διαρκή στοργή και το σεβασμό μας, όταν δεν λαμβάνουμε το ίδιο κι από την πλευρά τους.

Όταν μας εκμεταλλεύονται ή μας προδίδουν, αισθανόμαστε απογοητευμένοι και αυτό είναι το θέμα του σημερινού άρθρου....

.......................

η συνέχεια εδώ

Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι