Ποιες είναι οι Λιγότερο Ανεπτυγμένες Χώρες;
Ανάμεσα στις χώρες του αναπτυσσόμενου κόσμου υπάρχουν αρκετές που
βρίσκονται σε ιδιαίτερα δυσχερέστερη θέση και ονομάζονται «Λιγότερο
Ανεπτυγμένες» σύμφωνα με τρία βασικά κριτήρια:
Εισόδημα: Αυτές που έχουν (τώρα) ετήσιο Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν (ΑΕΠ) μικρότερο των 900 δολαρίων κατά κεφαλήν.
Ποιότητα ζωής: Συμπεριλαμβάνει το προσδόκιμο ζωής κατά τη γέννηση, την κατανάλωση θερμίδων κατά κεφαλήν, το ποσοστό εγγραφής στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση και τον αλφαβητισμό ενηλίκων.
Εισόδημα: Αυτές που έχουν (τώρα) ετήσιο Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν (ΑΕΠ) μικρότερο των 900 δολαρίων κατά κεφαλήν.
Ποιότητα ζωής: Συμπεριλαμβάνει το προσδόκιμο ζωής κατά τη γέννηση, την κατανάλωση θερμίδων κατά κεφαλήν, το ποσοστό εγγραφής στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση και τον αλφαβητισμό ενηλίκων.
Οικονομική ποικιλομορφία και διάρθρωση: Βασίζεται στο μερίδιο της βιομηχανικής παραγωγής στο ΑΕΠ, το μερίδιο του εργατικού δυναμικού στη βιομηχανία, την ετήσια κατά κεφαλήν κατανάλωση ενέργειας και την κατανομή εμπορικών εξαγωγών όπως καθορίζονται από τη Συνδιάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για το Εμπόριο και την Ανάπτυξη (UNCTAD).
Το Φεβρουάριο του 2001, προστέθηκε και η Σενεγάλη στην κατηγορία των Λιγότερο Ανεπτυγμένων Χωρών (Λ.Αν.Χ.), πολύ αργά για να συμπεριληφθεί στην παρούσα μελέτη.
Οι 48
Λιγότερο Ανεπτυγμένες Χώρες που εξετάζονται στην έκθεση
30 Αφρικανικές
Λ.Αν.Χ. και Αϊτή: Αγκόλα, Αιθιοπία, Γκάμπια, Γουινέα, Ζαίρ, Ισημερινή Γουινέα, Γουινέα Μπισάου, Ερυθραία, Ζάμπια, Κεντρική Αφρικανική Δημοκρατία,
Μπενίν, Λέσοθο, Λιβερία, Μαδαγασκάρη, Μαλάουι, Μάλι, Μαυριτανία, Μοζαμβίκη,
Μπουρκίνα Φάσο, Μπουρούντι, Νίγηρας, Ουγκάντα, Ρουάντα, Σιέρα Λεόνε,
Σομαλία, Σουδάν, Τανζανία, Τζιμπουτί, Τόγκο, Τσαντ και Αϊτή.
7
Ασιατικές Λ.Αν.Χ. και Υεμένη: Αφγανιστάν, Βιρμανία, Καμπότζη, Λαϊκή
Δημοκρατία του Λάος, Μπανγκλαντές, Μπουτάν, Νεπάλ και Υεμένη.
9
Νησιωτικές Λ.Αν.Χ.: Κιριμπάτι, Κομόρος, Μαλδίβες, Πράσινο Ακρωτήρι, Νήσοι
Σολομώντα, Σάο Τόμε & Πρίνσιπε, Σαμόα, Τουβαλού & Βανουάτου.
Tα παιδιά σ' αυτές τις χώρες παραμένουν ανάμεσα στα περισσότερα ευάλωτα σε όλο τον κόσμο. Οποιαδήποτε παρέμβαση που θα εξασφαλίσει μια μακροπρόθεσμη οικονομική ανάπτυξη για τις Λ.Αν.Χ., είναι αναμφισβήτητο ότι πρέπει να ξεκινήσει από τα παιδιά. Όπως θα δούμε, η μεγάλη φτώχεια, το εξωτερικό χρέος και η επιδημία του AIDS, κάνουν απαραίτητη μια σημαντική αύξηση στη χρηματοδότησή τους ώστε να πετύχουν την ανάπτυξη και μακροπρόθεσμες μεταρρυθμίσεις.
Παιδιά - Το μέτρο για να μετράμε τη φτώχεια
Το δυσβάστακτο εξωτερικό χρέος των Λ.Αν.Χ. συμβάλει αποφασιστικά στην αναχαίτιση της προόδου που κάνουν ως προς την εξασφάλιση των δικαιωμάτων των παιδιών.
Από τις 41 υπερχρεωμένες φτωχές χώρες του κόσμου οι 30 είναι στην κατηγορία των Λ.Αν.Χ. Αυτές οι χώρες συνήθως δαπανούν σημαντικά λιγότερο στις βασικές κοινωνικές υπηρεσίες από όσο για την εξυπηρέτηση του εξωτερικού χρέους.
Οι περισσότερες Λ.Αν.Χ. είναι απίθανο να πετύχουν το σύνολο των στόχων που τέθηκαν για τη διεθνή ανάπτυξη μέχρι το 2015 χωρίς επιπλέον χρηματοδότηση και επιπλέον για τις χώρες αυτές η επένδυση στα παιδιά είναι ιδιαίτερης βαρύτητας για 5 βασικούς λόγους:
Το 2000, το 49% του πληθυσμού τους ήταν κάτω των 18 ετών και ο ετήσιος ρυθμός αύξησης πληθυσμού είναι σχεδόν διπλάσιος από τον παγκόσμιο μέσο όρο. Οι Λ.Αν.Χ. αντιπροσωπεύουν το 1/10 του παγκόσμιου πληθυσμού αλλά είναι υπεύθυνες για το 1/5 του ετήσιου αριθμού γεννήσεων παγκοσμίως - υπολογίζεται ότι 24 εκατομμύρια βρέφη γεννιούνται κάθε χρόνο, τα περισσότερα σε φτωχές οικογένειες. Άρα η αντιμετώπιση της παιδικής φτώχειας είναι η αφετηρία για την αντιμετώπιση της φτώχειας γενικότερα.
Η φροντίδα στην πρώιμη παιδική ηλικία προσφέρει μια κρίσιμη ευκαιρία για την διανοητική, φυσική και συναισθηματική ανάπτυξη των ανθρώπων. Οι επιπτώσεις από την απώλεια αυτής της μοναδικής ευκαιρίας είναι μη αντιστρέψιμες.
Το παιδιά που μεγαλώνουν στη φτώχεια, χωρίς προνόμια, καλή υγεία, μόρφωση, ευκαιρίες, θα μεγαλώσουν και τα ίδια φτωχά παιδιά, διαιωνίζοντας τη φτώχεια και στις επόμενες γενιές.
Τα παιδιά είναι πιο ευάλωτα στη φτώχεια και πληρώνουν δυσανάλογο τίμημα για το ότι γεννήθηκαν φτωχά. Επίσης εξαρτώνται αποκλειστικά από τους μεγάλους για να φροντίσουν για το μέλλον τους. Ένας αξιόπιστος δείκτης της ανάπτυξης μιας χώρας είναι το πώς αντιμετωπίζει τα πιο ανίσχυρα μέλη της. Άρα αποτελεί ηθική επιταγή για κάθε κράτος να μειώσει το βάρος που επωμίζονται τα παιδιά.
Ένας πέμπτος και ουσιαστικής σημασίας λόγος, είναι ότι η επένδυση στα παιδιά δεν είναι απλώς μια επιλογή. Η Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Παιδιού, επικυρωμένη από 191 χώρες, υποχρεώνει τις χώρες να εξασφαλίσουν στα παιδιά τα δικαιώματα που καθορίζει. Σ' αυτά συμπεριλαμβάνεται το δικαίωμα στην καλή υγεία, τη διατροφή, την εκπαίδευση και ένα ικανοποιητικό επίπεδο διαβίωσης.
Το έργο της εξασφάλισης σε όλα τα παιδιά των δικαιωμάτων τους φαίνεται κολοσσιαίο αλλά ο κόσμος έχει τη δυνατότητα να το φέρει σε πέρας - χάρη στην χωρίς προηγούμενο παγκόσμια οικονομική άνθηση στο τέλος του 20ου αιώνα. Αυτό που απαιτείται είναι μια μεταστροφή από την πολιτική ρητορική σε κινητοποίηση πόρων και δράση για όλα τα παιδιά.
Μαθήματα της δεκαετίας του '90 για τις Λιγότερο Ανεπτυγμένες
Χώρες
Πρώτη ανάρτηση 8 Δεκεμβρίου 2006
No comments:
Post a Comment