Δεῦτε λάβετε φῶς

«Δεῦτε λάβετε φῶς ἐκ τοῦ ἀνεσπέρου φωτός, 

καὶ δοξάσατε Χριστόν, τὸν ἀναστάντα ἐκ νεκρῶν»

Ελάτε να πάρετε φως, από αυτό που δεν σβήνει.

Και τι φως είναι αυτό;
«Πάλιν οὖν αὐτοῖς ὁ ᾿Ιησοῦς ἐλάλησε λέγων· ἐγώ εἰμι τὸ φῶς τοῦ κόσμου· ὁ ἀκολουθῶν ἐμοὶ οὐ μὴ περιπατήσῃ ἐν τῇ σκοτίᾳ, ἀλλ’ ἕξει τὸ φῶς τῆς ζωῆς.»

Και τι να το κάνω αυτό το φως;
Μα το λέει: Όποιος πάρει αυτό το φως, δεν θα περπατάει στο σκοτάδι.
Όποιος με ακολουθήσει, θα έχει το φως της ζωής.

Ποιας ζωής; Αυτής ή της Άλλης;
Μία είναι η ζωή! Η ζωή η αιώνια. 

Αυτή μας προσφέρει, αυτή που χάσαμε, επειδή νομίζαμε ότι είμαστε πιο έξυπνοι.

Από πότε;
Μα από την ώρα που θα τον ακολουθήσουμε.
Από την στιγμή εκείνη, η γαλήνη θα μπει μέσα μας, η ειρήνη θα βασιλεύσει, η σιγουριά μας θα κυριαρχήσει και τώρα και πάντα, επειδή θα πάρουμε πίσω τη χαμένη μας ζωή, τον χαμένο παράδεισο, επειδή θα ξαναγυρίσουμε στην αγκαλιά του πατέρα, που υποφέρει επειδή φύγαμε από κοντά του.

Μα θα είμαστε αθάνατοι; 

Φυσικά, αφού απόψε νίκησε τον θάνατο. 

Τον νίκησε άπαξ δια παντός.

Και πως θα γίνουν όλα αυτά;
Δεν είναι και δύσκολο, λίγη πίστη χρειάζεται.

Τί πίστη;
Εμπιστοσύνη, βρε άμυαλε, λίγη εμπιστοσύνη, αφού κάθε πατέρας θέλει το καλό του παιδιού του. 

Το Καλό το δικό μας θέλει και ο Πατέρας όλων μας. Όπως κάθε πατέρας, πολύ περισσότερο Αυτός.

Και γιατί να εμπιστευτώ τον Χριστό;
Θα Τον εμπιστευτώ, θα πιστέψω σ' Αυτόν, επειδή από όσα είπε και από όσα έκανε, δυο χιλιάδες χρόνια τώρα, δεν διαψεύστηκε τίποτε.
Γιατί καμιά κουβέντα του, κανένας λόγος του, δεν απορρίφθηκε, ούτε καταρρίφθηκε ποτέ.
Για αυτό να τον εμπιστευτείς.
Γι αυτό να τον πιστέψεις.

Το Χαμομηλάκι