Ένα Σχολείο αλλιώτικο από τα άλλα!

Αν δεις το σημερινό τύπο, ηλεκτρονικό μιλάμε τώρα, θα δεις παντού να φιγουράρει η πρόεδρος της δημοκρατίας για την επίσκεψη της στο σχολείο νέων στις φυλακές του Αυλώνα.
Έτυχε χθες να είμαι εκεί, στη τελετή λήξης του ειδικού σχολείου κράτησης νέων των φυλακών του Αυλώνα.

Έε, σας λέω, η είδηση, δεν είναι η επίσκεψη της προέδρου.
Είδηση είναι τα παιδιά του σχολείου.
Είδηση είναι το ίδιο το σχολείο.
Είδηση είναι οι δάσκαλοι του σχολείου.
Συγκινήθηκε η πρόεδρος και... από την πολλή συγκίνηση έφυγε, πριν καλά καλά αρχίσει η τελετή.

Μπαίνεις στο κτίριο, χωρίς κινητό και πιάνεται η ψυχή σου. Κάγκελα παντού.
Πήγαμε στην αίθουσα των εκδηλώσεων και περιμέναμε να έρθει η πρόεδρος. Μαθητές, γονείς, δάσκαλοι, εθελοντές και φορείς.
Τέλος πάντων.
    Παιδιά ταλαιπωρημένα, από όλες τις φυλές της γης, παιδιά που στραβοπάτησαν και κατέληξαν εκεί. Παιδιά που τα έδιωξαν από την πατρίδα τους και κατέληξαν σε ιστούς και παγίδες και κυκλώματα.
Το τραγούδησαν τα ίδια τα παιδιά:
Διέλυσαν την πατρίδα μου
Ρήμαξαν τη ζωή μου
Πήραν ό,τι ονειρεύομαι
Έχασα την ψυχή μου
...
Και δεν είναι μόνο η πατρίδα των προσφυγόπουλων, είναι και η δική μας, που καταντήσαμε πρόσφυγες στο σπίτι μας.

    Έπαιξαν «Αντιγόνη» τα παιδιά, σε ένα αυθεντικό δυστοπικό σκηνικό, αυτό των φυλακών και ανατρίχιαζες όταν η εξουσία, ο βασιλιάς, άφηνε άθαφτο τον Πολυνείκη και θανάτωνε την κόρη του.
Και σε συγκινούσε η σκηνή προετοιμασίας, όπου τα παιδιά έραβαν στις στολές τους τα κείμενα της καλύτερης τραγωδίας του κόσμου και η η εθελόντρια - δασκάλα τους, εξηγούσε και εξηγούσε το νόημα του έργου για να γίνει κτήμα τους.
    «Οὒτοι συνέχθειν, ἀλλά συμφιλεῖν ἔφυν» φωνάζει η Αντιγόνη
«Όχι, δεν γεννήθηκα να είμαι ένα με το μίσος γεννήθηκα για να ενωθώ με την Αγάπη» φωνάζει ο Δάσκαλος, με κεφαλαίο Δ, η ψυχή των σχολείων.
    Και μετά, ο Δάσκαλος με κεφαλαίο Δ, μας έδειξε τα προγράμματα των παιδιών. Πέρα από τις εγκύκλιες σπουδές, κάθε σχολείο μπορεί να αναπτύξει επιπλέον δραστηριότητες, τα προγράμματα. Τα «κανονικά» σχολεία, ζήτημα είναι αν κάνουν 2-3 επιπλέον προγράμματα. Εδώ είχαμε και μας έδειξαν τριάντα (30), δεν ξέρω κι εγώ πόσα προγράμματα! Πηλός, Μουσική, Χειροτεχνία, ... Εγκληματολογία από τους μεταπτυχιακούς φοιτητές ...

    Μας έδειξε ο Δάσκαλος, πως εφέτος τα παιδιά έκαναν παρέλαση. Παιδιά από όλες τις φυλές του κόσμου, να κρατάνε την ελληνική σημαία και να παρελαύνουν στον κλειστό και περιορισμένο χώρο.
    Μας εξήγησε ο Δάσκαλος, τα δύσκολα χρόνια του κορωνοϊού. Πως απαγορεύονταν τα μαθήματα στην αίθουσα, πως απαγορεύονταν τα λαπτόπ και οι ταμπλέτες από το σωφρονιστικό σύστημα. Πώς δωρητές, πήραν οθόνες για κάθε κελί και πως ο μουσικός δάσκαλος - πολυεργαλείο έφτιαξε ένα κλειστό κύκλωμα παρακολούθησης των μαθημάτων από τα κελιά. Αλλά οι μαθητές δεν μπορούσαν να κάνουν ερωτήσεις. Τις γράφανε σε χαρτάκια και τα έδιναν στους δεσμοφύλακες να τα πάνε στους δασκάλους.

Και όλα αυτά, ερήμην της πολιτείας, όπως ερήμην είναι και το δεκατιανό των παιδιών, που για 7 χρόνια είναι χορηγία επιχείρησης μικρογευμάτων.

Περιμένοντας την πρόεδρο, μπήκε μέσα στην αίθουσα ο Ιερέας που έσπευσε σε δυο παρέες παιδιών, που κάνανε χαρές και πλάκες με τον Ιερέα. Αυτή είναι εκκλησία.
Είδαμε όλους τους δασκάλους, φίλους και αγαπημένους των παιδιών, ήταν η οικογένεια τους.
    Μετά την παρουσίαση, πήγαμε στις αίθουσες του σχολείου να δούμε τα έργα των παιδιών. Χαιρέτησα δυο παιδιά στη διαδρομή, μου έκαναν υπόκλιση του κεφαλιού τους και έβαλαν το χέρι στο στήθος τους. Πάλι συγκινήθηκα.
    Και είδαμε τα έργα των παιδιών και δεν πουλάγανε τίποτε, κι ας έχουν ανάγκες στην αποφυλάκισή τους, κι ας πρέπει φεύγοντας τα παιδιά να κάνουν ωτοστόπ για να πάνε στην πόλη, επειδή κανένα σύστημα υποδοχής δεν τους περιμένει για την ένταξη τους στην κοινωνία και ξαναπέφτουν βορά στα αρπακτικά.
    Κι ας είναι μνημόσυνο αυτό στη Μαριάννα Κουτσίκου που έκανε με νύχια και με δόντια αυτό το κτίριο του σχολείου, φιλώντας κατουρημένες ποδιές για να βρει χρήματα να το χτίσει.

ΠΡΟΣΠΑΘΩΝΤΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΑΥΡΙΟ: Αυτό είναι το σύνθημα του σχολείου κι έτσι λένε και το εσωτερικό κύκλωμα εκπαίδευσης - ΠΡΟΣΠΑΘΩΝΤΑΣ.
Άξιοι Όλοι!

Και γιατί να κλείσει το θερινό σχολείο; 

Γιατί; 

Τί θα κάνουν τα παιδιά το καλοκαίρι; 

Γιατί Πολιτεία; Γιατί; 

Γιατί μόνο κόβεις και παίρνεις και τίποτε δεν δίνεις; 

ΓΙΑΤΙ;

Το Χαμομηλάκι