Έχει παρατηρηθεί την τελευταία δεκαετία μια συνεχής αύξηση των ποσοστών των ζευγαριών που παρουσιάζουν προβλήματα υπογονιμότητας. Σήμερα στο δυτικό κόσμο ένα στα 6 ζευγάρια παρουσιάζει προβλήματα υπογονιμότητας.
Γιατί όμως τα επίπεδα γονιμότητας στη σύγχρονη κοινωνία μειώνονται; Παίζουν ρόλο παράγοντες ιατρικοί, κοινωνικοί ή ένας συνδυασμός και των δύο;
Είναι πλέον βέβαιο ότι τα επίπεδα γονιμότητας από γενιά σε γενιά μειώνονται και ότι οι παράγοντες που συνηγορούν σε αυτή τη μείωση είναι ένας συνδυασμός τόσο ιατρικών όσο και κοινωνικών παραγόντων.Ο πρωταρχικός παράγοντας είναι ότι το μέσο όρο ηλικίας των γυναικών που γίνονται μητέρες είναι διαρκώς σε μια αύξηση.
Αυτό αποτελεί μια σύγχρονη κοινωνική τάση και δεν είναι ακριβώς μια γυναικεία υπόθεση. Τόσο οι γυναίκες όσο και οι άνδρες αποφασίζουν να κάνουν οικογένειες σε μεγαλύτερη ηλικία. Όμως όσο μεγαλύτερη είναι η ηλικία τόσο μικρότερη είναι η πιθανότητα σύλληψης. Η ικανότητα σύλληψης των γυναικών αρχίζει να πέφτει γρήγορα μετά την ηλικία των 35. Αντίστοιχο είναι το πρόβλημα και στους άντρες. Στην ηλικία των 43 μια γυναίκα έχει περίπου 5% πιθανότητα να συλλάβει ενώ στην ηλικία των 45 έχει μια πιθανότητα 1%. Αντίστοιχη πτώση σε παραμέτρους ποιότητας και ποσότητας του σπέρματος βλέπουμε και στους άντρες.Ο παράγοντας περιβάλλον
Έρευνες έχουν δείξει ότι από το 1970 και μετά έχει παρατηρηθεί μια σημαντική μείωση του αριθμού των σπερματοζωαρίων αλλά και στην ποιότητα του σπέρματος. Αυτό συνηγορεί στην ύπαρξη αρνητικών περιβαλλοντικών παραγόντων.
Η έκθεση σε χημικά μπορεί να βλάψει τη ζωή μέσα στη μήτρα. Η έκθεση της μητέρας σε χημικά που αναπνέει, που πίνει, που τρώει ή που απορροφούνται από το δέρμα της από προϊόντα καλλυντικών, μπορούν τουλάχιστον να βλάψουν το αναπαραγωγικό σύστημα του εμβρύου. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα οι γενιές που ακολουθούν να παρουσιάζουν όλο και πιο έντονο το πρόβλημα της υπογονιμότητας.
Βλαβερά χημικά
Το νούμερο ένα χημικό που προκαλεί σημαντικό πρόβλημα στη γονιμότητα στο σύγχρονο κόσμο είναι οι φθαλικές ενώσεις.
Οι φθαλικές ενώσεις (phthalates) είναι χημικές ουσίες που διαταράσσουν τις ορμόνες. Μπορούν να επηρεάσουν την παραγωγή, την αποβολή ή τη δέσμευση των ορμονών και ιδιαίτερα αυτών του αναπαραγωγικού συστήματος.
Οι φθαλικές ενώσεις προστίθενται στα πλαστικά είδη οικιακής χρήσης, φάρμακα, καθαριστικά και προϊόντα προσωπικής φροντίδας για να τα κάνουν εύκαμπτα, ανθεκτικά και αρωματικά. Διαφεύγουν εύκολα από αυτά τα προϊόντα ως ατμοί ή σωματίδια και γι’ αυτό τα βρίσκουμε στα ούρα, στο σπέρμα, στο αίμα, στον ιδρώτα, στο μητρικό γάλα και στα υγρά των ωοθηκών.
Το δέρμα μας απορροφά τις ενώσεις αυτές μέσω λοσιόν, μακιγιάζ και σαμπουάν.Επίσης, εισπνέουμε τα σωματίδια αυτά από τις πλαστικές περσίδες, τις συνθετικές κουρτίνες, ακόμη και από τα συνθετικά δάπεδα.
Ο τρόπος ζωής
Τα αυξανόμενα επίπεδα παχυσαρκίας σε συνδυασμό με την έντονη καθιστική ζωή πέρα από τα σοβαρά προβλήματα υγείας που εκκολάπτουν συνηγορούν αρνητικά στη γονιμότητα των ζευγαριών.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι κοινωνικοί παράγοντες και η προσωπική επιλογή συμβάλλουν στην καθυστέρηση του οικογενειακού προγραμματισμού παίζουν σημαντικό ρόλο. Επίσης, επιστημονικά δεδομένα δεν αφήνουν πια καμία αμφιβολία ότι βλαβερές χημικές ουσίες παίζουν σημαντικό ρόλο. Ένα από τα χαρακτηριστικά είναι ότι δεν είναι μόνο οι γυναίκες σε αυξημένη αναπαραγωγική ηλικία που αντιμετωπίζουν προβλήματα. Οι νέες γυναίκες σήμερα στα 25 τους είναι λιγότερο γόνιμες από τις γιαγιάδες τους όταν ήταν 45 ετών. Και το βλέπουμε και με τους άνδρες. Ο αριθμός των σπερματοζωαρίων τους είναι χαμηλότερος από τον αριθμό των παππούδων τους επισημαίνει ο Dr Μαρινάκης.
Είμαστε ζευγάρι που αντιμετωπίζουμε προβλήματα υπογονιμότητας. Τι πρέπει να κάνουμε;
Το πρόβλημα υπογονιμότητας μπορεί να είναι απλό αλλά και σύνθετο. Χρήζει διερεύνησης από ειδικό γιατρό. Δεν πρέπει όμως να ξεχνάμε ότι πέρα από ανατομικά (μήτρας, σαλπίγγων) προβλήματα που μπορεί να συμβάλλουν στην υπογονιμότητα , η λειτουργικότητα των ωοθηκών και η δυναμική του σπέρματος μπορεί να επηρεάζονται τόσο από τον παράγοντα ηλικία όσο και από περιβαλλοντικούς παράγοντες. Για το λόγο αυτό η αντιμετώπιση θα πρέπει να είναι ολιστική και όχι σε τετριμμένα στενά πλαίσια.
No comments:
Post a Comment