Τρεχάτε γρήγορα παιδιά,
το ελαφάκι μου 'φαγε
την καροτένια μύτη.
Χωρίς μυτούλα δεν μπορώ
να στέκομαι καμαρωτός,
και θα με πιάνει λύπη.
Μέσα στα μάτια μας κοιτάς
και έχεις γούνα όμορφη,
από το κρύο το πολύ
κι από το χιόνι το παχύ
να σε φυλάει.
Κυρά-Μάρω πονηρή,
πεινάς πολύ, το ξέρω.
Μα του χειμώνα ο λαγός
στα άσπρα ντύθηκε κι αυτός
και μες στο χιόνι κρύβεται.
Και είναι δύσκολο πολύ
κυρά-Μαριώ μου πονηρή,
για κάποιον να τον φάει.
Επάνω στα γυμνά κλαδιά
το άσπρο χιόνι
ξάπλωσε.
Και σαν το είδα το πρωί,
απ' τ' ανοιχτό παράθυρο,
από την τόση ομορφιά
πάει το μυαλό μου,
σάστισε!!
No comments:
Post a Comment