Τα παζλ μας βοηθούν να διατηρήσουμε ένα υγιές μυαλό / Puzzles Are Good for Your Brain

Τα παζλ είναι διαδραστικά παιχνίδια που μας προκαλούν να σκεφτούμε έξω από το κουτί. Αυτός είναι ο λόγος που μπορεί να μας βοηθήσουν να διατηρήσουμε το μυαλό μας σε φόρμα. 

Παρόλο που χρειάζεται περισσότερη έρευνα, εμείς ανακαλύψαμε ορισμένα οφέλη που μπορεί να έχετε από την επίλυση γρίφων.

7 Surprising Ways Puzzles Are Good for Your Brain

Η απόδοση του εγκεφάλου μας μπορεί να βελτιωθεί.
Παρόλο που δεν είναι μαγικό, τα παιχνίδια εγκεφάλου μπορούν να μας βοηθήσουν να βελτιώσουμε τον εγκέφαλό μας. 

Παίζοντας ένα συγκεκριμένο παιχνίδι περισσότερες από μία φορές μπορεί να αλλάξει τον τρόπο που λειτουργεί το μυαλό μας. 

Παίζοντας αυτά τα είδη παιχνιδιών, ο εγκέφαλος έχει περισσότερες πιθανότητες να ανανεώσει τη χημεία, τη δομή και τη λειτουργία του όταν ανταποκρίνεται στις προκλήσεις. 

Καθώς παίζουμε, το μυαλό μας προσαρμόζεται και βελτιώνει την απόδοσή του.

Βοηθάει τον εγκέφαλό μας να παραμείνει νεότερος.
Η ψυχική παρακμή, τις περισσότερες φορές, έρχεται με την ηλικία και τα παιχνίδια που μπορούν να εκπαιδεύσουν τον εγκέφαλο μπορούν να έχουν θετική επίδραση. 

Κάποιες έρευνες έδειξαν ότι οι συμμετέχοντες που επιδόθηκαν σε γρίφους είχαν οφέλη, όπως αυξημένη ταχύτητα επεξεργασίας και καλύτερο συλλογισμό.

Μπορούν να ασκήσουν τον εγκέφαλό σας.
Τα παιχνίδια εγκεφάλου μπορεί να είναι ο σωστός τρόπος για να προκαλέσετε και να κεντρίσετε τον εγκέφαλό σας. 

Κάθε είδος παιχνιδιού που σας κάνει να χρησιμοποιείτε το μυαλό σας μπορεί να αυξήσει την ταχύτητα του εγκεφάλου σας και τη μνήμη σας. 

Αυτό συμβαίνει επειδή τα περισσότερα παζλ βασίζονται στις δεξιότητες μαθηματικών και λέξεων, καθώς και στη λογική. Αυτό που είναι ακόμα πιο ωφέλιμο είναι ότι είναι ευχάριστα.
Να θυμάστε ότι αυτά τα παιχνίδια πρέπει να παίζονται περίπου 15 λεπτά την ημέρα, όχι ώρες.

Μας βοηθούν να χαλαρώσουμε.
Η επίλυση γρίφων... είναι ένα είδος εστιασμένης εργασίας που βοηθά το μυαλό να χαλαρώσει. 

Σε γενικές γραμμές, μερικοί άνθρωποι έχουν αναφέρει ότι είναι σαν την ενσυνείδητη προπόνηση που τους βοηθά να χαλαρώσουν, κάτι που είναι πολύ σημαντικό για την ψυχολογική μας υγεία.

Ίσως αρχίσουμε να νιώθουμε πιο ευτυχισμένοι.
Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι ο ενθουσιασμός που βιώνουμε μετά την επίλυση ενός προβλήματος παράγει ντοπαμίνη. 

Αυτή η ορμόνη είναι υπεύθυνη για να μας δίνει το αίσθημα της ευτυχίας και της ανακούφισης. Εφόσον κυκλοφορεί μετά από μια διαδικασία επιβράβευσης, η χαρά που παίρνουμε από την επίλυση ενός παζλ θα μπορούσε να το ενεργοποιήσει.

Ίσως γίνουμε πιο περίεργοι.
Εκτός από το ότι η ντοπαμίνη είναι υπεύθυνη για την ευτυχία μας, συνδέεται επίσης με την περιέργειά μας και την προθυμία μας να μάθουμε. 

Τη στιγμή που συνειδητοποιούμε ότι βρήκαμε τη λύση σε ένα παζλ, οι περιοχές του εγκεφάλου που σχετίζονται με την εγρήγορση, τη μνήμη και την επεξεργασία της γλώσσας ενεργοποιούνται.


https://www.juniorsclub.gr/6-tropoi-me-toys-opoioys-ta-pazl-mporoyn-na-sas-voithisoyn-na-diatirisete-ena-ygies-myalo/
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Έχεις πετύχει πολλά, αν το παιδί σου...

... σε παίρνει τηλέφωνο χωρίς λόγο

Στα αγαπημένα του κινητού μου 3 τηλέφωνα. Πάντα. Του παιδιού, (όσο χρονών κι αν είναι αυτό το παιδί), του μπαμπά και της κολλητής. Τρία νούμερα φορτωμένα με συναισθήματα, διαφορετικά, αλλά τα πιο αληθινά, τα πιο κοντινά, τα πιο οικεία. Αγάπη.

Στην πρώτη θέση όμως, πάντα και πάντοτε του «παιδιού» κι ας μιλάμε πια για ολόκληρο γομάρι.

Του παιδιού λοιπόν, μην χρειαστεί κάτι, μην θελήσει, μην ζητήσει, μην ρωτήσει, μην ξέχασε, μην δεν βρίσκει, μην με θέλει. Εκεί, φιγουράρει στο καντράν, πρώτο, μαζί με την αγαπημένη μου φωτό, και τη λέξη που θέλω εγώ κάθε φορά. 

Το όνομά του, το χαϊδευτικό που το φωνάζω από μικρό – αλλά μόνο για μένα. Πριβέ. Όχι να γίνουμε ρεζίλι παραέξω.

Περασμένο ίσως και με διαφορετικό ήχο, ώστε αν χτυπήσει να ξέρω ότι είναι αυτό, ακόμα κι αν δεν είμαι πάνω από το κινητό. 

Να μπορώ να αφήσω ό,τι κάνω στη μέση, για να τρέξω να βοηθήσω, να συμβουλέψω, να παρηγορήσω, να πω «μπράβο». Αλλά κυρίως ν’ ακούσω.

..... 

Όταν μιλάς με το – μεγάλο πια – παιδί σου στο τηλέφωνο, θέλει τέχνη. Θέλει καταρχήν να μάθεις να ακούς με κάτι τόσα αυτιά ανοιχτά, χωνιά και να σιωπάς παράλληλα. Να μάθεις να μιλάς λίγο και μετρημένα, σαν να μετράς τη ζάχαρη για να φτιάξεις γλυκό. Με μεζούρα, με ακρίβεια, με αγάπη, όπως όταν φτιάχνεις το γλυκό που είπαμε.

Με καμία διάθεση κριτικής, τσαλακώνοντας αυτή την αυθόρμητη διάθεση που σου φράζει το λαιμό του να «πεις εσύ το δικό σου». Όχι, μην το πεις. Άστο. Το ξέρει. Ξέρει τι θα πεις. Τα ίδια και τα ίδια. Τα 'χεις πει, τα λες 30 χρόνια τώρα.

Τώρα μην μιλάς, άκου. Όσο θα μάθεις να ακούς, όπως ακριβώς θα άκουγες το παιδί της καλύτερής σου φίλης, όταν θα καταφέρεις να διατηρήσεις την ψυχραιμία σου ώστε να αφήσεις να περάσουν μέσα σου τα λόγια του, τότε θα δώσεις τις σωστές απαντήσεις. 

Μην με ρωτήσεις ποιες είναι αυτές. Δεν υπάρχει εγχειρίδιο. Θα έρθουν μόνες τους στο στόμα σου και θα ξεχειλίζουν κατανόηση και αποδοχή. Και τότε το παιδί σου, όσο χρονών κι αν είναι θα σου λέει περισσότερα.

Κι αν δεν στα έλεγε μέχρι τώρα δεν είναι γιατί φοβόταν την τιμωρία, μεγάλωσε πια άλλωστε, θα είναι γιατί δεν θα νιώθει ότι ξεμπροστιάζεται, αλλά ότι σου μεταφέρει την αλήθεια του.

Και τότε, με τον καιρό θα δεις, ότι τα τηλεφωνήματα θα πυκνώσουν, γιατί στην άλλη γραμμή δεν περιμένει μια μάνα που απαιτεί να ξέρει τα πάντα, που «πρέπει» να την παίρνεις και κανένα τηλέφωνο για να μην γκρινιάζει, αλλά γιατί απέναντι είναι η μάνα-άνθρωπος, ισότιμα, ντόμπρα που θα σε ακούσει πλέον σαν φίλος αλλά έχει το μπόνους ότι αυτή θα σε «πονέσει» όπως κανείς άλλος.

Και έτσι, μαγικά, και απλά και ανώδυνα θα έρθει η μέρα που θα σηκώσεις το τηλέφωνο με το γνωστό ήχο και τη γνωστή φωτογραφία που έχεις σώσει στο κινητό σου, και δεν θα θέλει βοήθεια, συμβουλή ή οτιδήποτε. Θα θέλει μόνο να δει πως είσαι, γιατί ήθελε να ακούσει τη φωνή σου.

Κι εσύ από συνήθεια θα πεις «έλα παιδί μου, τι κάνεις, θέλεις κάτι;»
Κι εκείνο θα σου πει «όχι, ήθελα απλά να δω τι κάνεις».
Κι έτσι θα είναι.

Πηγή: γράφει η Ευαγγελία Αγαπητού

Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι