Έτσι, την παραμονή του Πάσχα τα παιδιά αφήνουν καρότα και κατασκευάζουν φωλιές από άχυρο, χορτάρια ή φύλλα, τις οποίες κρύβουν οι γονείς στο σπίτι, για να γεννήσει εκεί το Λαγουδάκι τ’ αυγά του. 
Την επόμενη ημέρα τα παιδιά ξεκινούν ένα κυνήγι θησαυρού, για να βρουν τα κρυμμένα αυγά. Το Λαγουδάκι εμφανίζεται, συνήθως, να κρατάει πολύχρωμα, πασχαλινά αυγά και ενίοτε να φοράει ρούχα.
Η συγκεκριμένη παράδοση ξεκίνησε στη Λουθηρανή Γερμανία, όπως το κατέγραψε ο Γερμανός γιατρός Georg Franck von Franckenau το 1678 στο βιβλίο του “De Ovis Paschalibus” (Περί Πασχαλινών Αυγών).
Η συγκεκριμένη παράδοση ξεκίνησε στη Λουθηρανή Γερμανία, όπως το κατέγραψε ο Γερμανός γιατρός Georg Franck von Franckenau το 1678 στο βιβλίο του “De Ovis Paschalibus” (Περί Πασχαλινών Αυγών).
Αργότερα, επεκτάθηκε και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, ενώ έγινε γνωστή στην Αμερική και στον Καναδά έναν αιώνα αργότερα από τους Ολλανδούς αποίκους. Στο μεταξύ το Λαγουδάκι έφερνε και σοκολάτες και παιχνίδια στα παιδιά, εκτός από αυγά.
Η ιδέα του σοκολατένιου λαγού ξεκίνησε πάλι από τους Γερμανούς κατά τον 19ο αιώνα, όταν άρχιζαν να φτιάχνουν γλυκά με το Λαγουδάκι του Πάσχα.Φυσικά, το λαγουδάκι δεν έχει καμία σχέση με την χριστιανική παράδοση και οι ρίζες του εντοπίζονται σε παγανιστικά έθιμα και δοξασίες.
Συγκεκριμένα, η θεά της γονιμότητας και της άνοιξης Eostra των Σαξόνων (αρχαίο Γερμανικό φύλο που μετανάστευσε στη Βρετανία κατά τον 5o μ.Χ αιώνα) είχε ως σύμβολό της το κουνέλι.
Σύμφωνα, μ’ ένα μύθο η θεά Eostra συνάντησε σ’ ένα χιονισμένο δάσος το χειμώνα ένα τραυματισμένο πουλί και το μεταμόρφωσε σε λαγό, για να επιβιώσει. Όμως, η μεταμόρφωση ήταν ελλιπής κι έτσι ο λαγός συνέχιζε να γεννάει αυγά.Όπως συνέβη με πολλά έθιμα, κατά την επικράτηση του Χριστιανισμού παλαιά σύμβολα έμειναν και επιβίωσαν στους αιώνες με άλλες σηματοδοτήσεις.
Άλλωστε, οι γιορτές προς τιμήν της Eostra και την άνοιξης συνέπεσαν χρονικά με τον εορτασμό του Πάσχα των Καθολικών και, αργότερα, των Αγγλικανών και των Προτεσταντών.
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι
