Γονείς και δάσκαλοι: Εχθροί ή σύμμαχοι;

της Μαρίας Σκαπέρα*

Μήπως γράφετε εσείς τις εργασίες του παιδιού σας, το υπερφορτώνετε με εξωσχολικές δραστηριότητες ή έχετε υπερβολικές απαιτήσεις; 

Κι όμως, αυτά που περιμένει ο δάσκαλός του από εσάς είναι άλλα! 

Να μην κάνετε τις εργασίες του

Αντισταθείτε στον πειρασμό να ολοκληρώσετε ή να διορθώσετε την ορθογραφία του μόλις το παιδί πέσει για ύπνο, προκειμένου να μη «γίνει ρεζίλι» την επόμενη μέρα στην τάξη. 

Οι εργασίες που δίνονται για το σπίτι έχουν στόχο να βοηθήσουν το παιδί να κατανοήσει καλύτερα όσα έμαθε μέσα στη μέρα και δεν χρειάζεται να είναι αλάνθαστες. 

Αν δυσκολεύεται να καταλάβει κάτι, βοηθήστε το, αλλά σε καμία περίπτωση μην αναλάβετε εσείς τις υποχρεώσεις του. 

Αν διαπιστώσετε ότι οι εργασίες τού φαίνονται συστηματικά πάρα πολύ δύσκολες, ενημερώστε το δάσκαλο ή τη δασκάλα του.

Να μην απαιτείτε να είναι πάντα «τέλειο» 
Τα παιδιά μαθαίνουν εξίσου από τις επιτυχίες και τις αποτυχίες τους. Δείξτε έμπρακτα στο παιδί σας ότι δεν σας απογοητεύει όταν κάνει λάθη και εκμεταλλευτείτε τέτοιες ευκαιρίες για να του διδάξετε τι μπορεί να μάθει μέσα από κάθε λάθος και ότι πρέπει να προσπαθεί περισσότερο για να το διορθώσει. 

Ένα παιδί το οποίο δέχεται συνεχώς αρνητική κριτική για τα λάθη του, παραιτείται από τη διαδικασία της μάθησης και αποκτά χαμηλή αυτοεκτίμηση. 

Επίσης, δεν είναι ποτέ ευχαριστημένο με τον εαυτό του και αγχώνεται πολύ εύκολα με καθετί που σχετίζεται με τη μάθηση.

Να έχετε ρεαλιστικές προσδοκίες 
Όσο έξυπνο, ετοιμόλογο και ταλαντούχο κι αν σας φαίνεται το παιδί σας, πρέπει να παραδεχτείτε ότι οι πιθανότητες να μεγαλώνετε τον επόμενο Αϊνστάιν είναι μικρές. 

Μην εκνευρίζεστε εάν δυσκολεύεται στη γεωμετρία και μην αντιμετωπίζετε με καχυποψία τους εκπαιδευτικούς εάν σας πουν ότι το παιδί σας είναι ένας μέτριος μαθητής. Είναι ωραίο να περιμένει κανείς το καλύτερο από το παιδί του, αλλά είναι ακόμα σπουδαιότερο να είναι ρεαλιστής και να μη συγκρίνει το παιδί του με άλλα. 

Κάθε παιδί έχει τα δικά του ταλέντα και αυτά πρέπει να αναπτύξει, πάντα με γνώμονα την αγάπη και την ενθάρρυνση και όχι την καταπίεση και τον εξαναγκασμό.

Να κλείσετε την τηλεόραση 
Δεν είναι ότι κάνει κακό στο παιδί, απλά ο χρόνος που περνάει μπροστά στην οθόνη είναι χαμένος χρόνος. 

Περιορίστε τον στις δύο το πολύ ώρες την ημέρα και εκμεταλλευτείτε τις υπόλοιπες για να παίξετε, να διαβάσετε βιβλία, να κάνετε βόλτες μαζί με το παιδί. 

Προσέξτε ιδιαίτερα τι βλέπει στην τηλεόραση το βράδυ, γιατί έχει παρατηρηθεί ότι οι έντονες ή βίαιες σκηνές μπορούν να διαταράξουν τον ύπνο του και ένας μαθητής που δεν έχει κοιμηθεί καλά είναι σχεδόν βέβαιο ότι δεν θα αποδώσει καλά την επόμενη μέρα στην τάξη.

Να μην στερείτε τον ελεύθερο χρόνο του 
Σίγουρα θέλετε το καλύτερο για το παιδί σας, όμως με το να το γράψετε ταυτόχρονα σε δύο ξένες γλώσσες, κολυμβητήριο, πιάνο και ζωγραφική δεν θα του προσφέρετε περισσότερα εφόδια για τη ζωή. 

Το μόνο που θα καταφέρετε είναι να έχετε ένα παιδί που τρέχει από τη μία δραστηριότητα στην άλλη μετά το σχολείο, με αποτέλεσμα στο τέλος της μέρας να είναι κουρασμένο, εκνευρισμένο και αγχωμένο. 

Να θυμάστε ότι τα πρώτα χρόνια του σχολείου ο ελεύθερος χρόνος και το δημιουργικό παιχνίδι είναι πιο πολύτιμα από οποιαδήποτε έξτρα γνώση.

Να έχετε εμπιστοσύνη στους δασκάλους του 
Φαντάζομαι ότι μάλλον δεν θα εκτιμούσατε ιδιαίτερα ένα δάσκαλο που στην καθιερωμένη συνάντησή σας, για να συζητήσετε την πρόοδο του παιδιού σας, έπαιρνε την πρωτοβουλία να σας κάνει υποδείξεις για το πώς να «κάνετε τη δουλειά σας». Το ίδιο ακριβώς ισχύει και αντίστροφα. 

Κανένας δάσκαλος δεν περιμένει από εμάς να μάθει πώς να κάνει τη δική του δουλειά. 

Ευτυχώς, έχουν όλοι λάβει την απαραίτητη εκπαίδευση, πολλοί έχουν ιδιαίτερα σημαντική εμπειρία και οι περισσότεροι αγαπούν τόσο τη δουλειά τους ώστε να μπορούν να την κάνουν με συνέπεια, ευαισθησία και εξαιρετικά αποτελέσματα.

*Μαρία Σκαπέρα
(M. Ed. ψυχοπαιδαγωγός – εκπαιδευτική σύμβουλος).

 e-Πύλη Εκπαίδευσης

Κοίτα, ξέρω να κάνω το Σταυρό μου!

O Σταυρός είναι το πιο σημαντικό σύμβολο των χριστιανών και φανερώνει την αγάπη του Θεού για τους ανθρώπους.

Είναι το στολίδι, το φυλαχτό και η δύναμή τους.

Κάθε φορά που κάνουμε το σταυρό μας, δείχνουμε πως δεν ξεχνάμε την αγάπη του Θεού για μας.

Αλλά και όταν θέλουμε να πάρουμε δύναμη ή να ξεπεράσουμε κάποιο φόβο μας, πάλι το σταυρό μας κάνουμε.

Ο βαφτιστικός μας σταυρός μάς θυμίζει πως ανήκουμε στη μεγάλη οικογένεια του Χριστού, την Εκκλησία.

Μαθαίνω να κάνω το σταυρό μου, ως εξής:
Ενώνω τα τρία πρώτα δάχτυλα του δεξιού χεριού μου,
τα σηκώνω ενωμένα προς το κεφάλι μου,
τα κατεβάζω προς την κοιλίτσα μου,
τα φέρνω κοντά μου προς το δεξιό ώμο μου
και τέλος, τα πηγαίνω πιο μακριά στον αριστερό ώμο,
εκεί που χτυπά η καρδούλα μου...

Σε κάθε κίνηση των χεριών μου λέω την παρακάτω προσευχή:

Άγιος ο Θεός,

Άγιος Ισχυρός,

Άγιος Αθάνατος,

ελέησον ημάς!

ΑΓΙΟΣ Ο ΘΕΟΣ
Αν μπορούσες να βρεθείς
ψηλά στον ουρανό,
θα άκουγες εκεί
ετούτον τον ψαλμό.

Κι αν μπορούσες ν’ ανεβείς
στου δέντρου τα κλαδιά,
θα άκουγες εκεί
να λένε τα πουλιά:

Άγιος ο Θεός,
Άγιος Ισχυρός,
Άγιος Αθάνατος,
ελέησον ημάς!

Αν μπορούσες να βρεθείς
στο γαλάζιο του βυθού,
θα άκουγες εκεί
τη φωνούλα του ψαριού.

Κι αν μπορούσες ν’ ανεβείς
στην ψηλότερη κορφή,
θα άκουγες κι εκεί
την ίδια προσευχή:

Άγιος ο Θεός,
Άγιος Ισχυρός,
Άγιος Αθάνατος,
ελέησον ημάς!

Αν μπορούσες να βρεθείς
στο περιβόλι της καρδιάς,
θα άκουγες εκεί
τον ύμνο της χαράς.

Κι αν μπορούσες ν’ αγαπάς
και φίλους και εχθρούς,
θα άκουγες με μιας
τους ίδιους τους ψαλμούς:

Άγιος ο Θεός,
Άγιος Ισχυρός,
Άγιος Αθάνατος,
ελέησον ημάς!

Ακούστε το υπέροχο αυτό τραγούδι από τις μελωδικές φωνές της Παιδικής Χορωδίας Κέρκυρας:

https://www.youtube.com/watch?v=jkufd6jIbHU

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ TA: ΠΑΙΔΙΚΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑ

akrasakis
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι