Όλα αυτά έχουν συνέπειες για αυτά και, ως γονείς, είναι δική μας ευθύνη να αποτρέψουμε τέτοιες καταστάσεις.
Ας σκεφτούμε και μια τελείως διαφορετική κατάσταση. Για παράδειγμα, όλες τις φτωχές χώρες στις οποίες πολύ μικρά παιδιά πρέπει να αρχίσουν να εργάζονται και να φέρνουν χρήματα στο σπίτι τους, στις οικογένειές τους. Είναι απλώς παιδιά, αλλά ήδη ενεργούν σαν ενήλικες. Δεν έχουν επιλέξει αυτόν τον τρόπο ζωής. Η ζωή απλώς τα ανάγκασε να καταστούν υπεύθυνα για καταστάσεις που δεν θα έπρεπε ακόμα να διαχειρίζονται.
Αυτοί οι μικροί ενήλικες γίνονται καλοί στο να ακούνε τους άλλους, καθώς μεγαλώνουν. Αισθάνονται λίγο εκτός τόπου με ανθρώπους της ίδιας ηλικίας. Είναι πολύ πιο ώριμοι, έχουν αναπτυχθεί ψυχολογικά, αν και όχι με φυσιολογικούς ρυθμούς. Οι εμπειρίες τους έχουν σημαδέψει και αυτό τους κάνει να μην νιώθουν άνετα με τους συνομηλίκους τους.
Ας αφήσουμε τα παιδιά να είναι παιδιά. Επειδή αυτό το στάδιο μπορεί να βιωθεί μόνο μία φορά.
Τα παιδιά πρέπει να είναι παιδιά. Πρέπει να συμπεριφέρονται σαν παιδιά, και πρέπει να τους το επιτρέπουμε. Δεν πρέπει ποτέ να ζουν καταστάσεις που θα μπορούσαν να τα επηρεάσουν στο μέλλον, ειδικά εάν μπορούμε να αποφύγουμε κάτι τέτοιο. Αλλά, ειδικότερα, είναι καθήκον μας να αποβάλλουμε από το μυαλό μας την ιδέα ότι τα παιδιά δεν καταλαβαίνουν τον κόσμο των ενηλίκων. Επειδή πολλές φορές τον καταλαβαίνουν πολύ περισσότερο από ό,τι νομίζουμε.
Υποτιμώντας το τι μπορεί ή να καταλάβει ένα παιδί του προκαλεί ζημιά. Αντί να υπερασπιζόμαστε την ευημερία τους, παίρνουμε μέρος σε περιστάσεις που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο τα επηρεάζουν αρνητικά. Το αύριο τους θα επηρεαστεί σε μεγάλο βαθμό από αυτό που βιώνουν σήμερα. Είναι δική μας δουλειά να τα φροντίζουμε.
ολόκληρο το άρθρο εδώ
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι
Αυτοί οι μικροί ενήλικες γίνονται καλοί στο να ακούνε τους άλλους, καθώς μεγαλώνουν. Αισθάνονται λίγο εκτός τόπου με ανθρώπους της ίδιας ηλικίας. Είναι πολύ πιο ώριμοι, έχουν αναπτυχθεί ψυχολογικά, αν και όχι με φυσιολογικούς ρυθμούς. Οι εμπειρίες τους έχουν σημαδέψει και αυτό τους κάνει να μην νιώθουν άνετα με τους συνομηλίκους τους.
Ας αφήσουμε τα παιδιά να είναι παιδιά. Επειδή αυτό το στάδιο μπορεί να βιωθεί μόνο μία φορά.
Τα παιδιά πρέπει να είναι παιδιά. Πρέπει να συμπεριφέρονται σαν παιδιά, και πρέπει να τους το επιτρέπουμε. Δεν πρέπει ποτέ να ζουν καταστάσεις που θα μπορούσαν να τα επηρεάσουν στο μέλλον, ειδικά εάν μπορούμε να αποφύγουμε κάτι τέτοιο. Αλλά, ειδικότερα, είναι καθήκον μας να αποβάλλουμε από το μυαλό μας την ιδέα ότι τα παιδιά δεν καταλαβαίνουν τον κόσμο των ενηλίκων. Επειδή πολλές φορές τον καταλαβαίνουν πολύ περισσότερο από ό,τι νομίζουμε.
Υποτιμώντας το τι μπορεί ή να καταλάβει ένα παιδί του προκαλεί ζημιά. Αντί να υπερασπιζόμαστε την ευημερία τους, παίρνουμε μέρος σε περιστάσεις που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο τα επηρεάζουν αρνητικά. Το αύριο τους θα επηρεαστεί σε μεγάλο βαθμό από αυτό που βιώνουν σήμερα. Είναι δική μας δουλειά να τα φροντίζουμε.
ολόκληρο το άρθρο εδώ
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι
No comments:
Post a Comment