Η "ομορφιά" του συρμού και οι καταναλωτές εικόνων

  Πώς θα γίνεις η πιο όμορφη γυναίκα που είδες ποτέ!  

    Δεν πρόκειται κανείς ποτέ να τηρήσει την υπόσχεση του ότι θα γίνεις πανέμορφη. Δεν συμφέρει. Καμία εταιρεία καλλυντικών δεν θα σε εξελίξει. Δεν την συμφέρει οικονομικά. Η εταιρεία σαμπουάν θα σου πει πως πρέπει τα μαλλιά σου να είναι πράσινα. Και θα τα κάνεις. 

    Μετά η ίδια εταιρεία θα σου προκαλέσει ανησυχία για την υγεία της τρίχας σου μετά την πράσινη βαφή και θα σου προτείνει ένα προϊόν ειδικά για πράσινο μαλλί. Και θα το πάρεις. 

    Θα κάνει της μόδας τα κοντά μαλλιά και αίφνης η μόδα θα μεταστραφεί καθώς θα πληρώσει την γκαρντάσιαν να βγει με μακριά ποστίς μέχρι τον πισινό της και θα πληρώσεις για να μακρύνουν. 

    Ο πλαστικός χειρουργός θα πληρώσει διεθνές μοντέλο να λανσάρει το μικρό στητό στήθος αφού πρώτα έχει επιβάλει σε όλη την γυναικεία αγορά, να αγοράσει στήθος νούμερο 6. 

Έτσι πάει η ομορφιά του συρμού. Ακολουθεί τάσεις.

Η αισθητική της αρμονίας λείπει. Υπάρχει η τάση της αγοράς όχι της ομορφιάς.

    Το θέμα με την ομορφιά είναι η σύγκριση. Μας μαθαίνουν από μικρές να ανταγωνιζόμαστε. Όλος ο κόσμος είναι ένα άτυπο καλλιστείο. Αλλά το κλειδί της ομορφιάς είναι η ισορροπία και η αυθεντικότητα. Και της σούπερ ακαταμάχητης ομορφιάς, είναι να ξεπερνάς κάθε φορά σε ομορφιά τον εαυτό σου και όχι την διπλανή σου. 

Στην ομορφιά, υπάρχει χώρος για όλες μας.
    Όταν όλες οι γυναίκες ακολουθούμε ένα συγκεκριμένο πρότυπο ομορφιάς προσπαθώντας να γίνουμε πανομοιότυπες, είναι σαν να λέμε ότι απαιτούμε από όλους τους ζωγράφους να ζωγραφίζουν αενάως το ίδιο επαναλαμβανόμενο μοτίβο. Το ίδιο θέμα! Είμαστε ένας ζωγραφικός πίνακας με το δικό του αποκλειστικό θέμα. Πότε θα το καταλάβουμε;

    Δεν είναι θέμα ρυτίδας είναι θέμα προσωπικότητας. Όταν δουλεύουν καλά τα κύτταρα των εσωτερικών σου οργάνων, συμπλέοντας με το ισορροπημένο μυαλό σου, τότε δημιουργείς ομορφιά. Καθαρό βλέμμα, όμορφες κινήσεις στο σώμα, ανοιχτόκαρδο χαμόγελο. 

    Σεβάσου τις ατέλειες σου. Έρχονται να δώσουν την υπογραφή σου. Οι σωματικές ατέλειες η οι ατέλειες προσώπου, δηλώνουν την ιδιαιτερότητα σου. Είναι η αποτύπωση του χαρακτήρα σου. Μην τον φοβάσαι τον χαρακτήρα σου. 

Αποδέξου τον. Πες αυτή είμαι. 

Δεν ξέρεις πόσο θα απελευθερωθείς !

    Τα μοντέλα είναι υποχρεωμένα να είναι άψογα στις φωτογραφίες γιατί πρέπει να δηλώσουν αμέσως αυτή την εσωτερική ομορφιά. Τον χαρακτήρα. Με μια μπανανόφλουδα όμως. Πρέπει να δώσουν την αίσθηση στο υποψήφιο θύμα- καταναλώτρια ότι όλη αυτή την αίσθηση του χαρακτήρα, την χρωστάνε στο διαφημιζόμενο προϊόν.   Οι φωτογράφοι αδυνατούν να αποδώσουν φωτογραφίζοντας ένα πρόσωπο, την εσωτερική ομορφιά που ακτινοβολεί. 

Γι' αυτό λοιπόν δεν τους νοιάζει η εσωτερική ομορφιά όσο κάνουν την δουλειάς τους. Εργαζόμενοι είναι. Θέλουν να είναι ευχαριστημένος ο επιχειρηματίας που τους πληρώνει. Θέλουν να βάλουν ψωμί στο τραπέζι τους.

    Πώς λοιπόν να «βγάλουν» οι φωτογράφοι την ενέργεια στο φακό ενός χαρισματικού ανθρώπου; 

Πώς να αποδώσουν την θέρμη του; 

Την ζεστασιά, την αυτοπεποίθηση ή την απλότητα του; 

Γι' αυτό αναγκαστικά στήνουν σκηνικά.... 

Ζητούν από τα μοντέλα να είναι αγέρωχα η τολμηρά η ντροπαλά ανάλογα με τις ανάγκες του σεναρίου της φωτογράφησης. Στις περιπτώσεις που συναντούμε ένα μοντέλο στην πραγματική ζωή δεν το αναγνωρίζουμε γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο. Μας φαίνεται χαμηλότερο των προσδοκιών μας.

    Αυτό δεν σημαίνει ότι τα προϊόντα κάνουν κακό. Είναι ωραίο να ανοιγοκλείνεις και να πεταρίζεις τις ψεύτικες βλεφαρίδες σου αν το κάνεις κέφι να τινάζεις τα αγέρωχα ψεύτικα μαλλιά σου αν το γουστάρεις, να στολίζεις τα χείλη σου με κραγιόν αν το έχεις ανάγκη. 

Παίξε διασκέδασε το μόνο για σένα! Το πρώτο όμως που πρέπει να φροντίσεις χαλαρά, είναι ότι τα μάτια πρέπει να γεμίσουν με χορτασμένο βλέμμα, τα μαλλιά να λάμπουν λεία από ευχαριστημένες ορμόνες και τα χείλη να απελευθερωθούν από τη σφιγμένη έκφραση της ματαιοπονίας.

    Ας πάψουμε να είμαστε καταναλωτές εικόνων. Βλέπω γύρω μου πανέμορφες γυναίκες που δεν γνωρίζουν ότι είναι θεές. Συγκρίνονται συνέχεια. Αυτή την γυναικεία αμηχανία απέναντι στη σύγκριση την γνωρίζει συνήθως και το φλερτ τους. Πολλοί είναι αυτοί που βρίσκουν μια αντίπαλο για να μειώσουν την γυναίκα τους. Το θέμα όμως δεν είναι οι άλλοι. Είστε εσείς. Για την δική σας αγάπη προς τον εαυτό σας μιλάμε. 

    Κι αν ο σύντροφος σας λέει ότι προτιμάει εκείνο το κορίτσι με το σηκωμένο οπίσθιο συστήστε του να πάει για λιποαναρρόφηση κοιλιάς. Συνήθως οι κομπλεξικοί άνδρες προσπαθούν να έχουν κομπλεξικές γυναίκες δίπλα τους για να τις κρατήσουν.

    Υπάρχουν γυναίκες πανέμορφες που πέρασαν μια ζωή θεωρώντας ότι είναι άσχημες για να φτάσουν τελικά στα 80 και να δουν ξαφνικά μια φωτογραφία από τα παλιά, ώστε να καταλάβουν ότι είχαν μια πολύ δυσάρεστη ψευδαίσθηση για τον εαυτό τους.

    Δυστυχώς (σχετικά με τη ζωή γενικά και όχι μόνο ειδικά), ζούμε με θαυμαστικά ψάχνοντας κάπου να βάλουμε μια τελεία και χανόμαστε στις παρενθέσεις.

Ζωή Κυροπούλου συγγραφέας – δημοσιογράφος.
Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι

Γιατί το «όχι» κάνει καλό;

Τα «όχι» πρέπει να είναι λίγα, συγκεκριμένα, προσαρμοσμένα στην ηλικία και ιδιοσυγκρασία του παιδιού και κυρίως σταθερά! Και προσέξτε πολύ το ύφος και τον τόνο σας!

    Όχι, μια λέξη τόσο μικρή, αλλά τόσο σημαντική… Όσο δύσκολο και αν είναι να ειπωθεί αυτή η μικρή λεξούλα από τους γονείς, είναι σημαντικό να κατανοήσουν πως όχι, στην πραγματικότητα δεν σημαίνει τιμωρία. Όταν ένας γονιός λέει “όχι”, διδάσκει στο παιδί την ικανότητα να αισθάνεται ασφαλές με τον εαυτό του, με τις παρορμήσεις του, με τα όριά του. 

    Η ψυχολόγος κυρία Χριστιάνα Ιορδάνου, αναλύει τον ρόλο του “όχι” στη διαμόρφωση της προσωπικότητας του παιδιού, επισημαίνοντας ότι όλα τα “όχι” δεν είναι ίδια…

    Σε μέγεθος είναι μικρή. Σε αξία  όμως ανεκτίμητη. Γιατί όμως μας είναι τόσο δύσκολη η εκφορά αυτής της τόσο δα λεξούλας; Ενάντια στην τάση που θέλει τους γονείς να κακομαθαίνουν τα παιδιά τους, λέγοντάς τους πάντα «ναι», οι ειδικοί διαπιστώνουν πως το καλύτερο δώρο των γονιών για τα παιδιά τους είναι να μάθουν να τους λένε «όχι»!

Μην φοβάστε ότι θα θεωρηθείτε κακοί γονείς άμα βάλετε όρια, αντιθέτως θα είστε περήφανοι αργότερα, αντικρίζοντας τα παιδιά σας, ως ώριμους ενήλικες να ανταπεξέρχονται στις προκλήσεις της ζωής με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο. Η διαστρεβλωμένη άποψη πως οι γονείς οφείλουν να είναι αρεστοί και φίλοι, δυστυχώς οδηγεί στο να μην είναι τελικά σεβαστοί. 

    Την παραπάνω άποψη ενισχύει και η ψυχολόγος κυρία Χριστιάνα Ιορδάνου, που αναφέρει ότι «τα όρια είναι απαραίτητα για τα παιδιά κάθε ηλικιακής ομάδας. Το «ΟΧΙ» του γονέα σε ορισμένες συμπεριφορές του παιδιού που θεωρούνται ανεπιθύμητες (π.χ. όταν χτυπάει το αδελφάκι του), αλλά και ο σωστός τρόπος που αυτό εκφράζεται, ενισχύουν την ψυχοσυναισθηματική ανάπτυξη του παιδιού και θέτουν τις βάσεις για την εξέλιξή του σε έναν υπεύθυνο, συμπονετικό και κοινωνικά και ηθικά ευαίσθητο ενήλικα».

Γιατί δυσκολευόμαστε να πούμε «όχι»;

    «Για μερικούς γονείς, είναι πολύ δύσκολο να θέσουν σαφή όρια σε κάποιες συμπεριφορές των παιδιών τους. Αυτό συμβαίνει επειδή, σε πολλές περιπτώσεις, οι ίδιοι μεγάλωσαν υπό την εποπτεία αυστηρών και τιμωρητικών γονέων ή και δασκάλων. Από φόβο λοιπόν μήπως και τα παιδιά τους αισθανθούν όπως αισθάνθηκαν οι ίδιοι όταν ήταν παιδιά, δυσκολεύονται να πουν «ΟΧΙ». Με απλά λόγια, οι γονείς δυσκολεύονται να αρνηθούν το οτιδήποτε στα μικρά τους αγγελούδια, θεωρώντας πως με αυτόν τον τρόπο, δεν θα τα απογοητεύσουν και δεν θα τα πληγώσουν. Επιπλέον, θεωρούν ότι λέγοντας συνέχεια «ναι», τα παιδιά θα τους αγαπούν περισσότερο. 

    Oι συνέπειες αυτής της στάσης μπορεί να είναι καταστροφικές. «Είναι πολύ τρομακτικό για ένα παιδί να μεγαλώνει σε ένα περιβάλλον όπου δεν υπάρχουν όρια. Σε μια τέτοια περίπτωση αισθάνεται ότι δε μπορεί να στηριχθεί στους γονείς του για ασφάλεια και προστασία. Χωρίς σαφή και σταθερά όρια, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να γίνει το ίδιο ιδιαίτερα αυταρχικό και απαιτητικό», σημειώνει η κυρία Ιορδάνου. Αν εμείς οι ίδιοι δεν έχουμε μάθει να διεκδικούμε αυτά που θέλουμε ή δεν θέλουμε, με αποτέλεσμα να υιοθετούμε μιαν απόλυτα παθητική συμπεριφορά, αναπόφευκτα την ίδια στάση θα αντιγράψει στο μέλλον και το παιδί μας. Και κάτι τέτοιο δεν είναι θεμιτό…

Πώς να πούμε «όχι»;

    Γονείς πάρτε χαρτί και μολύβι και σημειώστε! Πρώτο βήμα είναι να έχετε ξεκαθαρίσει στο μυαλό σας τα «όχι» που θέλετε να εφαρμόσετε. Τι εννοούμε με αυτό; Ότι δεν είναι σωστό να μην αφήνουμε το παιδί να κινηθεί, αραδιάζοντας δεκάδες «όχι» και «μη». Τα «όχι» πρέπει να είναι λίγα, συγκεκριμένα, προσαρμοσμένα στην ηλικία και ιδιοσυγκρασία του παιδιού και κυρίως σταθερά! Και προσέξτε πολύ το ύφος και τον τόνο σας! 

    Σύμφωνα με την ειδικό, αυτό που έχει σημασία δεν είναι το «ΟΧΙ» του γονέα, αλλά ο ΤΡΟΠΟΣ με τον οποίο αυτό εκφράζεται. Αν και τα όρια βοηθούν το παιδί να κατανοήσει ότι κάθε συμπεριφορά έχει συγκεκριμένες συνέπειες, σε καμία περίπτωση δεν πρέπει εμείς οι ίδιοι να τα ξεπεράσουμε! Η αγάπη και ο σεβασμός θα βοηθήσουν... 

Και τι έγινε, αν...; Ξεκίνα ξανά! / Καλημέρα σας...

Και τι έγινε, αν έχασες μια δουλειά; Θα βρεις καλύτερη. 

Ξεκίνα ξανά!

Και τι έγινε, αν ένας έρωτας τέλειωσε και ένας κύκλος έκλεισε; Θ’ ανοίξει άλλος. 

Ξεκίνα ξανά!

Και τι έγινε, αν μια φιλία χάθηκε; Θα έρθει μία άλλη. 

Ξεκίνα ξανά!

Και τι έγινε, αν εχθές σου ήρθαν όλα στραβά; Την επόμενη θα ξεστραβώσουν. 

Ξεκίνα ξανά!

Και τι έγινε, αν έπεσαν τα κάστρα της ψυχής σου; Θα τα ξανακτίσεις. 

Ξεκίνα ξανά!

Και τι έγινε, αν δε σου ήρθαν όλα βολικά σήμερα; Αύριο θα είναι καλύτερα. 

Ξεκίνα ξανά!

Και τι έγινε, αν κάποιοι σε πολιόρκησαν και μετά σε έστειλαν αδιάβαστο; Θα συνέλθεις, γι’ αυτό... ξεκίνα ξανά!

Και τι έγινε, αν μία ή και δύο επιλογές σου, αποδείχθηκαν λάθος; Θα κάνεις πολλές άλλες σωστές. 

Ξεκίνα ξανά!

Και τι έγινε, αν έγιναν όλα στάχτη; Βάλε φωτιά και... ξεκίνα ξανά!

Και τι έγινε, αν έπεσες άτσαλα σ’ έναν γκρεμό με το φύσημα ενός αφηρημένου εγωιστή; Θα βρεις τη δύναμη να σταθείς και... ξεκίνα ξανά!

Και τι έγινε, αν κάποιοι στόχοι σου δεν υλοποιήθηκαν; Θα βρεις τον τρόπο να επανορθώσεις. 

Ξεκίνα ξανά!

Και τι έγινε, αν έκανες λάθος; Θα κάνεις και σωστά. 

Ξεκίνα ξανά!

Και τι έγινε, αν ρίσκαρες έπαιξες και έχασες; Μαγκιά σου. 

Ξεκίνα ξανά!

Και τι έγινε, αν σήμερα δεν μπορείς να σηκωθείς και σου έχει πλακώσει την ψυχή το πάπλωμα; Κάνε λίγη υπομονή και... ξεκίνα ξανά!

Και τι έγινε, αν σε μέτρησαν λάθος; Μέτρησε εσύ εσένα σωστά και... ξεκίνα ξανά!

Και τι έγινε, αν βρήκες πόρτες κλειστές; Θα βρεις άλλες ορθάνοιχτες. 

Ξεκίνα ξανά!

Και τι έγινε, αν σε καταδίκασαν με φρούδες ελπίδες; Μη σταματήσεις να ελπίζεις και... ξεκίνα ξανά.

Και τι έγινε, αν γονάτισες; Θα σηκωθείς. 

Ξεκίνα ξανά!

Και τι έγινε αν τώρα γέμισε το είναι σου σκοτάδι; Θα ξημερώσει, πίστεψέ με. 

Ξεκίνα ξανά!

Πάντα να ξεκινάς ξανά, ό,τι και αν έγινε, όπως και αν έγινε. 

Κανένας άνεμος δεν είναι πιο δυνατός από τον δικό σου.

Ξεκίνα ξανά, και μην αφήσεις την παραίτηση να σε καθορίσει, άσε να σε καθορίσει το «Ξεκινάω Ξανά!»

Μαρία Τσιντίδου

Φιλοξενία: Το Χαμομηλάκι